Την «κασέτα»... από την ανάποδη, αλλά πάντα στον ίδιο «σκοπό», αυτό του κεφαλαίου και των συμφερόντων του, παίζουν τις μέρες αυτές κυβέρνηση και αστικά επιτελεία για να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις τους για τα μέτρα άρσης των περιορισμών για την πανδημία.

«Τσιμπολογώντας» από τα επιστημονικά δεδομένα «τα καλά και συμφέροντα», την ώρα που εξακολουθούν να «κουνάνε το δάχτυλο» στο λαό που τον «καθιστούν υπεύθυνο» για οποιαδήποτε νέα έξαρση της πανδημίας, την ώρα που με το πρόσχημα του «πιθανού πισωγυρίσματος» κρατάνε σε ισχύ όλα τα «έκτακτα» αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που πέρασαν με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, την ίδια ώρα κυριολεκτικά... εξαφανίζουν την πανδημία, όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Αναμφίβολα, «εμβληματικά» ως προς αυτό είναι τα όσα περιλαμβάνονται στην επιστολή που έστειλε η κυβέρνηση στην Κομισιόν, μια μέρα πριν εκείνη καταθέσει τις «κατευθύνσεις» της για την άρση των περιορισμών στις Μεταφορές και τον Τουρισμό.

Με το βλέμμα στους μεγαλοξενοδόχους, στους τουρ οπερέιτορ και τις αεροπορικές εταιρείες, η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να ζητάει (κάτι που βρήκε «ευήκοα ώτα» όπως φάνηκε και από τις αποφάσεις της Κομισιόν), οι πτήσεις από το εξωτερικό να έρχονται γεμάτες, χωρίς καν κενό ανάμεσα στα καθίσματα, λέγοντας φόρα - παρτίδα πως η τήρηση των στοιχειωδών μέτρων «θα καθιστούσε τις πτήσεις μη οικονομικές με αμφισβητήσιμα οφέλη για την υγεία»!

Ο ένας πάνω στον άλλο, δηλαδή, για να ανακάμψουν οι αεροπορικές εταιρείες από τη χασούρα της προηγούμενης περιόδου και να αντιμετωπίσουν με καλύτερες προϋποθέσεις την οικονομική κρίση.

Και όλα αυτά με «πασπάλισμα» επιστημοσύνης, περί «αμφισβητήσιμων οφελών» για την υγεία, που ούτε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για τον κορονοϊό δεν τόλμησε να υπερασπιστεί ανοιχτά μια μόλις μέρα μετά, μιλώντας για «ισορροπίες» που πρέπει να κρατούνται ανάμεσα στην προστασία της υγείας και την οικονομία και που «εξηγούν» την... αντιφατικότητα.

Η αντιφατικότητα αυτή, που «βγάζει μάτι», δεν εξηγείται βέβαια ούτε από τις συνωμοσιολογικές θεωρίες που διακινούν τα τρολ στο διαδίκτυο περί ανυπαρξίας του ιού ούτε από τις ΣΥΡΙΖΑίικες θεωρίες περί «νεοφιλελεύθερης» διαχείρισης από την κυβέρνηση της ΝΔ.

Αντίθετα και εκείνοι, με «καπνό κι ομίχλη» και την «εποικοδομητική» κριτική τους, προσπαθούν να κρύψουν εκείνο που επιβεβαιώνεται ξανά σε όλο του «μεγαλείο»: Οτι όπως και προηγουμένως, κατά τη φάση του lockdown, έτσι και σήμερα κατά τη νέα φάση, με το σταδιακό «άνοιγμα», οι όποιες κυβερνητικές αποφάσεις παίρνονται όχι με κριτήριο την προστασία της υγείας του λαού αλλά με βάση τις ανάγκες του συστήματος και τη διασφάλιση των καπιταλιστικών κερδών.

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι «αίφνης» στον κυβερνητικό Τύπο εμφανίστηκαν έρευνες και μελέτες που, σε κραυγαλέα αντίθεση με όσα υποστήριζαν πριν από μερικές μέρες, βάζουν ξετσίπωτα στη «ζυγαριά» τις ζημιές στην οικονομία από μια πιο βαθιά κρίση και τις απώλειες από μια ενδεχόμενη νέα έξαρση του κορονοϊού, στηρίζοντας το νέο κυβερνητικό «αφήγημα» ότι αν «ανοίξει» γρήγορα η οικονομία θα αποφευχθούν συνέπειες που είναι ασύγκριτα χειρότερες από τους πιθανούς θανάτους!

Ως και την περίφημη «ανοσία της αγέλης» που πετροβολούσαν μέχρι χτες είδαν... με άλλο μάτι, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Καμία χώρα δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει για ένα δεύτερο lockdown. Τότε θα αναγκαστούμε να εφαρμόσουμε με μεγάλη καθυστέρηση το σουηδικό μοντέλο».

Ο πρωθυπουργός εξάλλου ήταν παραπάνω από σαφής μιλώντας την Πέμπτη σε «επενδυτές», στους οποίους επισήμανε πως η κυβέρνηση έσπευσε να πάρει στην προηγούμενη φάση τα μέτρα περιορισμού με κριτήριο ότι «όσο καλύτερα τα πας στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, τόσο ταχύτερα θα έρθει και η ανάκαμψη της οικονομίας».

Με το ίδιο αυτό «ζύγι» επιταχύνονται σήμερα και όλα τα σχετικά μέτρα για το «άνοιγμα» και καταρτίζονται τα λεγόμενα «υγειονομικά πρωτόκολλα», ώστε αυτά, όπως είπε, να είναι «λογικά (...) για την τουριστική μας βιομηχανία» και το στόχο του τουριστικού κεφαλαίου για «ένα μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς από μια πολύ μικρότερη πίτα».

Με το ίδιο αυτό κριτήριο η κυβέρνηση καταρτίζει διακρατικές συμφωνίες - λάστιχο πάνω σε κρίσιμα ζητήματα, που αφορούν τη δημόσια υγεία, ανάλογα με το πού φυσάνε τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά και ανάλογα με τις συμμαχίες και τα παζάρια μεταξύ κρατών και επιχειρηματικών ομίλων.

Με το ίδιο αυτό κριτήριο η κυβέρνηση αντί να αξιοποιήσει τον κερδισμένο από τη στάση του λαού χρόνο για την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας πανελλαδικά, με γνώμονα την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, «μπαλώνει» επιλεκτικά κενά και ανοίγει τμηματικά π.χ. τις μετακινήσεις προς τα μεγάλα νησιά, με βάση το αν έχουν κάποιες στοιχειώδεις υποδομές για να διαχειριστούν κάποιο πιθανό κρούσμα. Με αυτό το κριτήριο, πριν απέρριπτε τις μάσκες και τα μαζικά τεστ, αλλά σήμερα τα επιστρατεύει για να προστατεύσει το «τουριστικό προϊόν».

Το πρόβλημα, λοιπόν, και αυτό εξηγεί και όλα τα υπόλοιπα «αντιφατικά», είναι η ίδια η μεγάλη αντίφαση που βρίσκεται στην ίδια την «καρδιά» του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, αυτή ανάμεσα στο καπιταλιστικό κέρδος και τις λαϊκές ανάγκες. Αυτήν την αντίφαση μπορεί να τη λύσει μόνο η εργατική τάξη, ο λαός, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.