Διαβάστε σήμερα στο 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία»:

Τουρισμός: «Γη και ύδωρ» στους επιχειρηματικούς ομίλους και από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ενταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους

Ιαπωνία: Το επεκτατικό μείγμα διαχείρισης της κυβέρνησης Αμπε και οι αξεπέραστες αντιφάσεις του καπιταλισμού

ΕΕ: Προωθείται η ενιαία ψηφιακή αγορά. Πίσω από τη διαμάχη της Κομισιόν με την «Google» οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί

Ασία: Προσπάθειες «αντιμετώπισης» της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας. Το παράδειγμα της Ασιατικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, που στηρίζει η Ιαπωνία

Οπως προκύπτει από τα όσα αναφέρθηκαν από την αναπληρώτρια υπουργό, η στρατηγική και της νέας κυβέρνησης είναι η πάση θυσία ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των τουριστικών επιχειρηματικών ομίλων (μεγαλοξενοδόχων, εφοπλιστών κ.λπ.) που ήδη συσσωρεύουν αστρονομικά κέρδη. Κέρδη που εξασφαλίζονται από την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, τις κρατικές επιδοτήσεις και με την παραχώρηση επίσης από το κράτος, (αξιοποίηση κατά την αναπληρώτρια υπουργό), παραλιών, δασών, συνολικά περιοχών φυσικού κάλλους στο κεφάλαιο.

Η Ελ. Κουντουρά λέγοντας ότι ο τουρισμός «είναι ο ισχυρός πυλώνας της νέας εθνικής αναπτυξιακής προσπάθειας» - ό,τι δηλαδή έλεγε και η προηγούμενη κυβέρνηση - παρουσίασε τους στόχους της κυβέρνησης οι οποίοι είναι οι εξής:

• «Επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, αναβάθμιση των υποδομών υποδοχής των τουριστικών περιοχών, όπως αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες κ.λπ., άμεση αύξηση εσόδων ανά επισκέπτη, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των τουριστικών επιχειρήσεων, δημιουργία ελκτικού επενδυτικού περιβάλλοντος στον τομέα του Τουρισμού».
• «Ανάπτυξη νέων τουριστικών προορισμών με πολυθεματικό περιεχόμενο και υψηλή ανταγωνιστικότητα».
• «Αναβάθμιση και αξιοποίηση της δημόσιας τουριστικής περιουσίας που περιλαμβάνει έργα αποκατάστασης, αξιοποίησης χώρων ιδιαίτερης φυσικής, αρχιτεκτονικής, πολιτισμικής αξίας και έργα μέσω ΣΔΙΤ ή συμβάσεων παραχώρησης».
• «Αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων. Οπως ξέρετε είναι το νέο ΕΣΠΑ - ΣΕΣ 2015 - 2020. Είναι συνεχής η προσπάθειά μας να εξασφαλίσουμε ρευστότητα από κοινοτικούς, κυρίως, πόρους, ώστε να στηρίξουμε τις επιχειρήσεις».
• «Προσέλκυση επενδύσεων. Νομίζω ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις, δουλεύοντας οργανωμένα, έτσι ώστε να έχουμε μια σταθερή φορολογία και πιο ευνοϊκό καθεστώς χωρίς γραφειοκρατία».

Οι δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού έγιναν στο φόντο του «προβληματισμού» που εκφράζεται από Ενώσεις των επιχειρηματιών του Τουρισμού που αναπαράγουν ΜΜΕ, αν ο Τουρισμός φέτος θα χτυπήσει νέο ρεκόρ ή αν θα είναι στάσιμος αν όχι και μειούμενος. Χαρακτηριστικά, την περασμένη Πέμπτη δημοσίευμα στο capital.gr έθετε το ερώτημα: «Προς νέα χρονιά ρεκόρ ο ελληνικός τουρισμός;»... σημειώνοντας παρακάτω ...καθησυχαστικά: «Οι μεγάλοι γερμανικοί tour operator δεν επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες περί μείωσης των κρατήσεων προς Ελλάδα λόγω της πολιτικής κατάστασης. Αντιθέτως, δεν αποκλείουν ακόμη και να ξεπεράσουν τα περσινά επίπεδα ρεκόρ».

Τόσο οι δηλώσεις της αναπληρώτριας υπουργού, όσο και οι «προβληματισμοί» αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Ενώ αποτελούν τεράστια πρόκληση απέναντι στους εργαζόμενους του κλάδου, για τους οποίους η Ελ. Κουντουρά δεν έκανε την παραμικρή αναφορά, αλλά και συνολικά απέναντι στη συντριπτική πλειοψηφία των εργατικών λαϊκών οικογενειών, που μια ανάσα ξεκούρασης έχει γίνει γι' αυτούς «άπιαστο όνειρο». Είναι πρόκληση για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες που συνθλίβονται.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η κερδοφορία των μεγαλοξενοδόχων και των εφοπλιστών της κρουαζιέρας και το 2014 χτύπησε σύμφωνα με τους ίδιους τρελά νούμερα και μάλιστα εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του προέδρου του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας Γ. Τσακίρη για το 2014 ότι «απολαύσαμε φέτος μια χρονιά τουριστικών επιδόσεων ρεκόρ».

Αυτό βεβαιώνουν και τα τελικά στοιχεία της ΤτΕ για το τουριστικό ισοζύγιο του 2014, σύμφωνα με τα οποία: «Το πλεόνασμα του ταξιδιωτικού ισοζυγίου το έτος 2014 ανήλθε στα 11,317 δισ. ευρώ, έναντι 10,317 δισ. ευρώ το έτος 2013, σημειώνοντας αύξηση 9,7%». Ενώ «οι ταξιδιωτικές εισπράξεις το 2014 διαμορφώθηκαν στα 13,393 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 10,2% σε σύγκριση με το 2013», έτος, το οποίο σε σύγκριση με το 2012 είχε επίσης χαρακτηριστεί χρονιά - ρεκόρ σε κέρδη.

Σε ό,τι αφορά τον εσωτερικό τουρισμό, αναφέρεται ότι αυξήθηκε κατά 10%, ωστόσο παραμένει ελάχιστος, αφού η κίνηση έφτασε το 2014, μόλις τους 18.400 επιβάτες! Υπενθυμίζεται ότι το 2013 (και πάλι χρονιά - ρεκόρ σε κέρδη και αφίξεις) σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας του «Ινστιτούτου Καταναλωτών» (ΙΝΚΑ), το 73% των Ελλήνων δεν έκαναν καθόλου καλοκαιρινές διακοπές. Οσον αφορά την απασχόληση, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 2013, παρά την έκρηξη των τουριστών, ήταν 3,5% λιγότερη, ενώ το 2014 αυξήθηκε μόλις 1,5% παρά το νέο ρεκόρ αφίξεων (πάνω από 20 εκατομμύρια τουρίστες).

Το «ελκυστικό» περιβάλλον για επενδύσεις που έχουν διαμορφώσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και που κατά τις δηλώσεις της Ελ. Κουντουρά θα βελτιώσει η σημερινή κυβέρνηση, προβλέπει, ταυτόχρονα με την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και ενισχύσεις των επιχειρηματικών ομίλων με ζεστό χρήμα. Εντελώς ενδεικτικά στο όνομα της προστασίας αυτού του «πυλώνα ανάπτυξης», τον Αύγουστο του 2014 ο υφυπουργός Ανάπτυξης της ΝΔ, Ν. Μηταράκης με διαδοχικές αποφάσεις ενέκρινε την υπαγωγή στις διατάξεις του επενδυτικού νόμου την κατασκευή 16 ξενοδοχείων σε Μύκονο, Σαντορίνη, Κρήτη, Κεφαλονιά, Ιο και Πύλο, με «συνολικό και επιλέξιμο ενισχυόμενο κόστος που υπερβαίνει τα 100 εκατ. ευρώ»!

Τα στοιχεία που παρέθεσε το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού Αττικής, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 29 Οκτώβρη του 2014, δείχνουν συνολικά για τον κλάδο τα εξής: «Να δούμε πρώτα τους ξενοδοχοϋπάλληλους. Είναι, κατά μια εκτίμηση, περίπου 100.000. Το 80% είναι εποχικοί. Δουλεύουν χωρίς ρεπό, για πάνω από 8 ώρες τη μέρα. Δηλαδή, λαμβάνουν 840 ευρώ το μήνα για 10 ώρες δουλειά τη μέρα, για 7 μέρες δουλειά τη βδομάδα, για 30 μέρες το μήνα. Και όλα αυτά, για τέσσερις με πέντε μήνες το χρόνο. Δηλαδή 3.360 ευρώ το χρόνο». «Για τους εργαζόμενους στον Επισιτισμό που εκτιμάται ότι είναι πάνω από 200.000, δεν υπάρχει καμιά Συλλογική Σύμβαση και σημείο αναφοράς είναι τα 586 ευρώ μεικτά, λίγο πάνω από 480 ευρώ καθαρά. Κι αυτά επίσης για δουλειά από νύχτα σε νύχτα, συνήθως χωρίς Ασφάλιση». Ταυτόχρονα, τους προσφέρουν σχεδόν τσάμπα εργαζόμενους, μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ, μαθητείας, Voucher και πάει λέγοντας...

Ο τουρισμός και οι διακοπές στο πλαίσιο του καπιταλισμού είναι πολυτελές εμπόρευμα για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων του κλάδου και όχι δικαίωμα για την εργατική τάξη, το λαό. Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι αδύνατο να εξασφαλιστεί για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων το δικαίωμα σε φθηνές διακοπές και αναψυχή. Και αυτό, παρά τη μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, την τεχνολογική πρόοδο που καθιστά αντικειμενικά πιο γρήγορη τη μετακίνηση, ενώ δημιουργεί αντικειμενικά προϋποθέσεις για περιορισμό του εργάσιμου χρόνου.

Το δικαίωμα στις διακοπές είναι κοινό συμφέρον των μισθωτών, αλλά και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ανάγκη που μπορεί να ικανοποιηθεί ουσιαστικά και ολοκληρωμένα μόνο στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, δηλαδή στις συνθήκες της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και των υποδομών, του κεντρικού σχεδιασμού.

Μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο θα εξασφαλιστούν ο ελεύθερος χρόνος και ο οργανωμένος κοινωνικός τουρισμός. Πρώτη και βασική προϋπόθεση για να τεθεί στη διάθεση του λαού και της εργατικής τάξης όλος αυτός ο τεράστιος πλούτος υποδομών (δρόμοι, σιδηροδρομικά δίκτυα, ναυσιπλοΐα, αεροδρόμια), χώρων (γη, δάση, ορεινοί όγκοι, αιγιαλοί) και κτιρίων είναι η κοινωνικοποίησή τους.

Στη βάση αυτή, η εργατική εξουσία θα μπορεί με κεντρικό σχέδιο και αντίστοιχη περιφερειακή εξειδίκευση θα είναι δυνατό να εξασφαλίζεται η συνεχής τουριστική κίνηση για τις λαϊκές ανάγκες όλο το χρόνο, τόσο τους χειμερινούς όσο και τους θερινούς μήνες. Μόνο σ' αυτές τις συνθήκες οι εργαζόμενοι του κλάδου θα έχουν πλήρη - σταθερή εργασία, με μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, την προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους.