ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 16 Απρίλη 2009
Σελ. /32
Στήνουν άθλιο δόκανο στους συμβασιούχους

Γρηγοριάδης Κώστας

Προεκλογικό δόκανο για εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους προσπαθεί να στήσει η κυβέρνηση, διοχετεύοντας στον Τύπο πληροφορίες περί επικείμενων αποφάσεων του Ευρωδικαστηρίου, σύμφωνα με τις οποίες η ερμηνεία της Οδηγίας 70/1999 της ΕΕ θα είναι ευνοϊκότερη για τους συμβασιούχους από αυτήν που προβλέπει το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου. Κατά συνέπεια, ισχυρίζονται τα δημοσιεύματα, θα μεγαλώσει ο αριθμός εκείνων που «δικαιούνται» να μετατραπούν οι συμβάσεις τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου και γι' αυτόν το λόγο η κυβέρνηση θα «υποχρεωθεί» να εκδώσει νέο Προεδρικό Διάταγμα. Η κοροϊδία ξεχειλίζει από τα μπατζάκια της κυβέρνησης, η οποία σπεύδει να παίξει άθλια προεκλογικά παιχνίδια σε βάρος χιλιάδων εργαζομένων, τους οποίους, σε συνέργεια με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καταδίκασαν και καταδικάζουν στην εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία. Κι αυτό επειδή η διατήρηση και επέκταση του θεσμού των συμβασιούχων δεν είναι θέμα καλής ή κακής ερμηνείας της κοινοτικής οδηγίας, αλλά θέμα ουσίας και στρατηγικής, που εκφράζεται από αυτήν καθαυτήν την Οδηγία και τα Προεδρικά Διατάγματα που την ενσωμάτωσαν στο ελληνικό Δίκαιο. Με άλλα λόγια, το ευρωενωσιακό κεφάλαιο έχει ανάγκη τους συμβασιούχους, γι' αυτό και έσπευσε με την 70/1999 να νομιμοποιήσει απόλυτα την ύπαρξή τους. Ολα τα υπόλοιπα δεν είναι παρά ψηφοθηρικά παιχνίδια στις πλάτες χιλιάδων εργαζόμενων που βιώνουν τη βαρβαρότητα της σύμβασης ορισμένου χρόνου και των άλλων ελαστικών μορφών απασχόλησης, με ευθύνη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ. Αλλά με ευθύνη και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που προτάσσει τη συμμόρφωση με το «κοινοτικό δίκαιο», κρύβοντας τον αντιδραστικό του χαρακτήρα και την ανάγκη με πολιτική απόφαση να καταργηθεί τώρα ο άθλιος θεσμός των συμβασιούχων, με την μονιμοποίηση όλων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Η επιβεβαίωση διά της σιωπής...

Γράψαμε προχτές για τον τρόπο με τον οποίο η «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία» προσπαθεί να χειραγωγήσει την εργασιακή ανασφάλεια και την αγωνία εκατοντάδων εργαζομένων στον Ομιλο, προκειμένου να εξασφαλίσει νέα χρηματοδότηση για το επιχειρησιακά της σχέδια. Το ρεπορτάζ του «Ρ» κατέγραψε αναλυτικά μια σειρά από καταγγελίες εργαζομένων, που διαμαρτύρονταν για το γεγονός ότι η εργοδοσία, με τις πλάτες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, χρηματοδότησε την τελευταία πολυήμερη κινητοποίηση στην Αθήνα, με εξευτελιστικούς, μάλιστα, όρους για τους εργαζόμενους. Το ρεπορτάζ και τα σοβαρά ερωτηματικά που προέκυπταν από τις καταγγελίες, αναδείκνυαν τόσο τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας, όσο και τις τεράστιες ευθύνες της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ και τα σωματεία του Ομίλου, συμπεριλαμβανομένων και των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που συνέβαλαν τα μέγιστα στο να εγκλωβιστούν οι εργαζόμενοι σε μιαν αδιέξοδη, απόλυτα χειραγωγούμενη από την επιχείρηση διεκδίκηση δανείων που θα σημάνουν νέες απολύσεις και λουκέτα. Κανείς απ' όσους καταγγέλλονταν δε διέψευσε τις μαρτυρίες των εργαζόμενων. Γεγονός, που επιβεβαιώνει τα καταγγελλόμενα και τη συμβολή τους στην προσπάθεια να χειραγωγηθούν και να εξευτελιστούν οι εργαζόμενοι. Συμπέρασμα, που γίνεται ιδιαίτερα χρήσιμο, μπροστά στις εξελίξεις που κυοφορούνται στον Ομιλο.

... και το αποτέλεσμα

Επαναφέρουμε το θέμα για έναν και μόνο λόγο. Σύμφωνα με δημοσιοποιημένες πληροφορίες, σε προχτεσινή συνάντηση στελεχών της εταιρείας με το υπουργείο Οικονομίας και συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ, αποφασίστηκε η δανειοδότηση της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας» με άλλα 16 εκατ. ευρώ (πέντε από αυτά θα αποδεσμευτούν μετά το Πάσχα) με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Απαρέγκλιτος όρος, να προχωρήσει η εργοδοσία στο επιχειρησιακό της σχέδιο, το οποίο προβλέπει το κλείσιμο τριών μονάδων (ΟΤΤΟ, «Δούδος», Βαφείο Οινοφύτων) και την απόλυση άλλων 100 εργαζομένων από τα εργοστάσια της Νάουσας (σήμερα απασχολούν περίπου 250 εργαζόμενους). Δηλαδή, ο Ομιλος βάζει στην τσέπη συνολικά 35 εκατ. ευρώ (πληροφορίες αναφέρουν ότι ζητάει κι άλλα) για να πετάξει στην ανεργία μερικές εκατοντάδες ακόμα εργαζόμενους (ο αριθμός τους, όπως κι αν μετρηθεί, ξεπερνάει τους 250) και να κλείσει τρεις τουλάχιστον παραγωγικές μονάδες. Για να μη μιλήσει κανείς για το «μέλλον» των απολυμένων, καθώς ήδη προετοιμάζονται διάφορα προγράμματα ψευτοκατάρτισης προκειμένου να απορροφηθούν οι αντιδράσεις. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της χειραγώγησης των εργαζομένων από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που έριξαν τους εργαζόμενους στα σαγόνια της εργοδοσίας, η οποία σημειωτέον τους χρωστάει ακόμα δεδουλευμένα μηνών, παρά τη χρηματοδότησή της με 19 εκατ. το προηγούμενο διάστημα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δίκαιοι και κερδισμένοι αγώνες

Δυο κόσμοι σε σύγκρουση. Από τη μια, οι εργάτες και τα ταξικά τους σωματεία, που δίνουν μάχη για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και την ουσιαστική προστασία των ανέργων. Οπως οι μεταλλεργάτες της Ζώνης, της Βοιωτίας, της Αθήνας και της Ελευσίνας, οι οποίοι, συσπειρωμένοι στα Συνδικάτα τους και δρώντας συντονισμένα, απέσπασαν μια κατάκτηση - παρακαταθήκη, ύστερα από πολυήμερο αγώνα. Επέβαλαν στην κυβέρνηση να χορηγήσει, μέσω του ΟΑΕΔ, έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.000 ευρώ μπροστά στο Πάσχα σε όλους τους άνεργους μεταλλεργάτες, που το πρώτο τρίμηνο του 2009 έχουν από 50 έως μηδέν ένσημα. Επιπλέον, εξασφάλισαν έξτρα οικονομική ενίσχυση σε συναδέλφους της Ζώνης που πάσχουν από βαριές ασθένειες.

Η κατάκτηση αυτή αποκτά διπλή σημασία μέσα στις συνθήκες που αποσπάστηκε. Την ίδια μέρα που οι μεταλλεργάτες κέρδιζαν ένα μέτρο που μπορεί να ανακουφίσει ουσιαστικά τους άνεργους συναδέλφους τους, η κυβέρνηση ανακοίνωνε με τυμπανοκρουσίες ότι σκοπεύει να χαρίσει 2,5 δισ. ευρώ στους μεγαλοεργοδότες για την ενίσχυση δήθεν της απασχόλησης την περίοδο της κρίσης. Να πριμοδοτήσει, δηλαδή, το κεφάλαιο με νέα κονδύλια και προνόμια, ενισχύοντας έτσι την επιθετικότητά του και ανάβοντας το «πράσινο φως» για νέες απολύσεις, νέα αφαίρεση δικαιωμάτων. Την ίδια ώρα που οι τραπεζίτες κολυμπάνε στα 28 δισ. και οι μεγαλοξενοδόχοι στα δεκάδες εκατομμύρια των επιδοτήσεων, για τους εργάτες οι κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν υπάρχει φράγκο.

Αυτός είναι ο άλλος κόσμος. Σ' αυτόν τον κόσμο πρωταγωνιστούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ολοι τους πασχίζουν για την κερδοφορία των μονοπωλίων σε βάρος των εργαζομένων. Τη στήριξαν την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τη στηρίζουν και τώρα, την περίοδο της κρίσης. Συμφωνούν σε στρατηγικές και μέτρα, που στόχο έχουν να δημιουργήσουν νέα αντεργατικά τετελεσμένα, ώστε μετά την κρίση το κεφάλαιο να έχει κατακτήσει νέο έδαφος για την αύξηση των κερδών του.

Η δράση των ταξικών δυνάμεων, η αποτελεσματικότητά της, είναι αυτή που δείχνει το δρόμο. Τα προβλήματα των ανέργων στο Μέταλλο δεν πρόκειται να λυθούν με τα 1.000 ευρώ. Επιβεβαιώνεται, όμως, ότι ακόμα και η ελάχιστη αυτονόητη ενίσχυση δεν μπορεί να αποσπαστεί, παρά μόνο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του. Επιβεβαιώνεται, ακόμα, η ορθότητα της γραμμής του ΠΑΜΕ, που λέει ότι στον καθημερινό αγώνα πρέπει να ζυμώνεται η αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, η προοπτική της ανατροπής της εξουσίας που καταδικάζει τους εργαζόμενους στην ανεργία, στους χαμηλούς μισθούς. Η όξυνση της σύγκρουσης ανάμεσα σ' αυτούς τους δυο κόσμους είναι σήμερα πιο αναγκαία παρά ποτέ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ