ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 16 Μάρτη 2013 - Κυριακή 17 Μάρτη 2013
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ
Ανάπτυξη και λιτότητα που τσακίζει τους λαούς

Με κυρίαρχους τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, οι «27» επιβεβαίωσαν ότι οι αναδιαρθρώσεις για τα μονοπώλια είναι συστατικό κάθε μείγματος διαχείρισης της κρίσης

Από τις εργασίες της Συνόδου

Eurokinissi

Από τις εργασίες της Συνόδου
Με τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ να παραμένουν κυρίαρχοι και τη διαμάχη για το μείγμα διαχείρισης της κρίσης να σημαδεύει τις εργασίες, ολοκληρώθηκε χτες Παρασκευή στις Βρυξέλλες η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, που είχε για θέμα την απασχόληση, την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα στην ευρωενωσιακή καπιταλιστική οικονομία.

Δηλωτική του κλίματος που επικρατεί στα αστικά επιτελεία, στο φόντο της βαθιάς κρίσης και με τις μεταξύ τους αντιθέσεις να φουντώνουν, ήταν η δήλωση του Ζ.Κ. Γιούνκερ. «Ανησυχώ πολύ για τις επερχόμενες οικονομικές εξελίξεις (...) Δεν αποκλείω να διατρέξουμε τον κίνδυνο να δούμε μια κοινωνική επανάσταση, μια κοινωνική εξέγερση (...) Νομίζω ότι θα πρέπει να βρούμε μια τομή μεταξύ των αναπτυξιακών πολιτικών και της δημοσιονομικής εξυγίανσης», είπε ο πρώην επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, προσερχόμενος στη Σύνοδο.

Επί της ουσίας, στη Σύνοδο επαναλήφθηκε το σίριαλ της «ανάπτυξης με λιτότητα» ή «λιτότητα με ανάπτυξη», που έχει κυριαρχήσει τον τελευταίο χρόνο στα διαβούλια για τη διαχείριση της βαθιάς κρίσης στην Ευρωζώνη. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών, κατά την προσέλευσή τους στη Σύνοδο, την πρώτη μέρα των εργασιών.

«H κρίση δεν έχει τελειώσει», είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, και πρόσθεσε ότι η Γερμανία «είναι πλήρως εξαρτημένη από τις οικονομικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ωστόσο ξεπερνά ακόμη και τις ΗΠΑ σε ανταγωνιστικότητα». Στον αντίποδα, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρ. Ολάντ, που η χώρα του βρίσκεται σε κρίση και δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στα δημοσιονομικά κριτήρια της ΕΕ, υποστήριξε ότι η δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται στην ΕΕ είναι υπερβολικά «άκαμπτη» και ζήτησε περισσότερη «ελαστικότητα», με πιστή όμως εφαρμογή των συμφωνηθέντων μέτρων.

Ο Ολλανδός πρωθυπουργός, Μ. Ρουτέ, ζήτησε «να συναινέσουμε στο γεγονός ότι χρειαζόμαστε τόσο την εφαρμογή των αναγκαίων προγραμμάτων λιτότητας όσο και τις δομικές μεταρρυθμίσεις», ενώ ο Ισπανός πρωθυπουργός, M. Ραχόι, που επίσης ζορίζεται να κουμαντάρει την κρίση για λογαριασμό των μονοπωλίων της χώρας του, υποστήριξε πως «θα επιχειρήσει να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους να λάβουν μέτρα υπέρ της ανάπτυξης της οικονομίας».

Αυταπάτες και κοροϊδία

Το ίδιο το περιεχόμενο της Συνόδου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι τα συμπεράσματά της, ανεξάρτητα από τις επιμέρους αντιθέσεις των κρατών - μελών, είναι βαθιά αντιλαϊκά και συνιστούν βήμα στην επίθεση που κλιμακώνεται σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων σε κάθε γωνιά της ΕΕ.

Στο τραπέζι της Συνόδου βρέθηκαν για δυο μέρες η έγκριση των σχεδίων για τις αξιολογήσεις των εθνικών προϋπολογισμών και η κατάρτιση εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων (προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης), προκειμένου να τηρηθούν οι αυστηροί δημοσιονομικοί κανόνες. Επίσης, η κατάρτιση οικονομικών προγραμμάτων για την τόνωση της «ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας» των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων.

Με την κρίση να σαρώνει παραγωγικές δυνάμεις και να εκτοξεύει την ανεργία, την οποία δεν μπορεί να εξαλείψει ο καπιταλισμός, οι «27» συζήτησαν επίσης «μέτρα για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης». Σκόπιμα προσπαθούν να σπείρουν αυταπάτες στο λαό που υποφέρει ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, που έφερε την κρίση, είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση της ανεργίας, η οποία είναι σύμφυτη με το σύστημα και αποτελεί την άλλη όψη των μισθών πείνας και της δουλειάς χωρίς δικαιώματα, για το σύνολο της εργατικής τάξης.

Το επίσημο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη αυξήθηκε το Γενάρη στο 11,9% (η ΕΕ είχε 26,2 εκατ. άνεργους, εκ των οποίων 18,9 ζουν στην Ευρωζώνη). Στο όνομα της «ανάσχεσης της ανεργίας», οι κυβερνήσεις των κρατών μελών, πέρα από τις φιλομονοπωλιακές αναδιαρθρώσεις, προωθούν και προγράμματα ανακύκλωσης των ανέργων, μαζί και μέτρα για την παραπέρα μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους», για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της «Εurostat», το ποσοστό ανεργίας των νέων στην ΕΕ έφθασε το Γενάρη του 2013 στο 23,6%. Περισσότεροι από 7,5 εκατομμύρια νέοι Ευρωπαίοι (ηλικίας 15-24 ετών) βρίσκονται σήμερα εκτός απασχόλησης. Οπως σημειώνεται στην έκθεση της Κομισιόν, «οι προοπτικές δε δείχνουν καμία τάση αναστροφής» και «συνιστούν σοβαρή απειλή και για την κοινωνική συνοχή στην ΕΕ και ενδέχεται να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στην ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης».

Αυτό που τους απασχολεί δηλαδή, δεν είναι η μισο-ζωή των ανέργων, αλλά ο κίνδυνος κοινωνικών εκρήξεων και οι συνέπειες στην ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.

Οδηγός η Στρατηγική «Ευρώπη 2020»

Για να προκύψει ανάπτυξη, όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να επιταχυνθεί η εφαρμογή της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020», ανεξάρτητα αν διαφοροποιούνται στο μείγμα της διαχείρισης, ανάλογα με τα μονοπωλιακά συμφέροντα που εκπροσωπεί ο καθένας. «Πρέπει να δώσουμε κατευθύνσεις για τις εθνικές οικονομικές πολιτικές, με προοπτική την εφαρμογή της Στρατηγικής για την Ευρώπη 2020», ήταν η ξεκάθαρη θέση του πρόεδρου της ΕΕ, Χέρμαν Φαν Ρόμπαϊ, στην επιστολή του προς τους «27» πριν την έναρξη της Συνόδου.

Ο ίδιος έγραφε ότι «δεδομένης της οικονομικής ύφεσης το 2012 και της σημερινής στασιμότητας της οικονομικής δραστηριότητας, δεν υπάρχουν περιθώρια χαλάρωσης και ως εκ τούτου οι προσπάθειες για τη διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας πρέπει να συνεχιστούν».

Η αυστηρή τήρηση των δημοσιονομικών πολιτικών, αποτελεί σημείο τριβής ανάμεσα στις ισχυρότερες καπιταλιστικές χώρες από τη μια και τις Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία από την άλλη, που διεκδικούν «χρονική παράταση για την κάλυψη των δημοσιονομικών στόχων» και τη μείωση των ελλειμμάτων τους. Σε κάθε περίπτωση, η τελική επεξεργασία των «προγραμμάτων σταθερότητας» για τις χώρες της ΕΕ, θα γίνει τους αμέσως επόμενους μήνες, ενόψει της Συνόδου Κορυφής του Ιούνη, κατά την οποία αναμένεται να ληφθούν οι αποφάσεις για τις αναγκαίες δημοσιονομικές παρεμβάσεις.

Προετοιμάζοντας το έδαφος για τα επόμενα «διαρθρωτικά μέτρα», η Σύνοδος έκανε μια ανασκόπηση των κεντρικών αξόνων του «Συμφώνου για την ανάπτυξη και την απασχόληση» στην ΕΕ, που αποφασίστηκε στη Σύνοδο του περασμένου καλοκαιριού. Οπως είπε η Α. Μέρκελ προσερχόμενη στη Σύνοδο, «συμφωνήσαμε σε ένα πακέτο ανάπτυξης το προηγούμενο καλοκαίρι και τώρα πια αυτό το πακέτο θα πρέπει να πάρει σάρκα και οστά». Το πακέτο αυτό, μεταξύ άλλων προβλέπει:

-- Ταχύτερη εφαρμογή των αντεργατικών - αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων που έχουν αποφασιστεί στο πλαίσιο της «Ευρώπης 2020» (μείωση εργατικού κόστους, περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, κινητικότητα στην αγορά εργασίας, σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας κ.ά.).

-- Πλήρης απελευθέρωση τομέων της οικονομίας, όπου παρατηρούνται καθυστερήσεις.

-- Αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων για την ενίσχυση των μονοπωλίων.

Ταυτόχρονα προχωράει και ο στόχος να αποκτήσουν τα ευρωενωσιακά όργανα τη δυνατότητα ενισχυμένης παρακολούθησης και παρέμβασης στους προϋπολογισμούς των κρατών - μελών, ελέγχοντας το βαθμό υλοποίησης των Εθνικών Μεταρρυθμιστικών Προγραμμάτων, δηλαδή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε κράτος μέλος.

Μέτρα για πιο φτηνούς εργάτες

Ο φιλομονοπωλιακός χαρακτήρας των μέτρων για την ανάπτυξη, βγάζει μάτι. Οπως βγάζει μάτι ότι τα μέτρα που σχεδιάζουν για την ανάσχεση τάχα της ανεργίας, και τα οποία θα χρηματοδοτήσουν την επόμενη διετία με 6 δισ. ευρώ, είναι κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες των επιχειρήσεων για ακόμα φτηνότερα εργατικά χέρια, για εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Σύμφωνα με όσα αποφάσισαν οι «27», την περίοδο 2014-2016 θα εφαρμοστούν προγράμματα ανακύκλωσης των ανέργων, σε «περιοχές της ΕΕ στις οποίες το ποσοστό ανεργίας των νέων υπερέβαινε, το 2012, το 25%».

Τα προγράμματα αφορούν κατάρτιση και επανακατάρτιση, επιδότηση ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών, διά βίου μάθηση, εργασιακή κινητικότητα και κοινωνική οικονομία. Πρόκειται στην κυριολεξία για κοροϊδία των εκατομμυρίων ανέργων που παράγει ο καπιταλισμός σε κρίση και ανάπτυξη. Ο κύριος όγκος των επιδοτήσεων θα δοθεί στους επιχειρηματικούς ομίλους, που στο όνομα τάχα της αντιμετώπισης της ανεργίας, εξασφαλίζουν τους όρους (μέσω της μείωσης του λεγόμενου «εργασιακού κόστους») για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.


Π.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ