«Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ποτέ δεν εμφανιστήκαμε ούτε τώρα το κάνουμε, ως οι μάγοι με τα δώρα. Εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα δεν υπάρχουν. Και πέρα από τις τεράστιες διαφορές μας με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, είναι κι αυτό κάτι που μας διαφοροποιεί. Εμείς πιστεύουμε και αυτό παλεύουμε, ο ίδιος ο λαός να γίνει αυτό που συνηθίζουμε να λέμε πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Ο λαός με την οργάνωση, τη θέληση, την αφοβία και την αποφασιστικότητά του να φέρει τα πάνω κάτω και να αναλάβει το τιμόνι της εξουσίας». Τα παραπάνω τόνισε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Χιώνης, στη χτεσινή ομιλία του σε σπουδαστές του ΤΕΙ Πειραιά, με θέμα «Με ΚΚΕ ισχυρό και σένα στην πάλη, υπάρχει λύση».

«Θεωρούμε», σημείωσε, «το λιγότερο κοροϊδία και ψέμα, να λέμε ότι υπάρχουν εύκολες και νεοεφεύρετες λύσεις, ότι με φαντεζί κινήσεις ή μ' ένα ντου, με συμφωνίες από τα πάνω - κορυφών ή με τσουβάλιασμα από τα κάτω ανόμοιων πολιτικών δυνάμεων ή με μια εκλογική αναμέτρηση και μια άλλη κυβέρνηση, ότι μπορεί να λυθούν τα πράγματα, τα βάσανα του λαού».

«Εμείς», πρόσθεσε, «όταν λέμε λαός δεν εννοούμε γενικά και αόριστα πολίτες ή γενιές όπως αρέσκονται διάφοροι να λένε. Ξέρετε, γενιά του άρθρου 16, γενιά των 700 ευρώ - τώρα βέβαια έφτασε στα 400 - η γενιά της μεταπολίτευσης και η γενιά που θα τα αλλάξει όλα όπως λέει τώρα η ΔΑΠ ή τι άλλο θα ανακαλύψουν... Ολα αυτά κρύβουν την πραγματικότητα, την ταξική πραγματικότητα και διαμορφώνουν ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές». Εμείς, τόνισε, «λέμε αυτό που υπάρχει: Εργατική τάξη, νέοι και μεγαλύτεροι εργάτες και εργάτριες, άνεργοι, τα παιδιά τους που προσπαθούν να μορφωθούν, φτωχολογιά της πόλης που όλοι η οικογένεια μαζί προσπαθεί να κρατήσει ένα μαγαζί ή μια μικρή επιχείρηση, του χωριού, τους φτωχούς αγρότες». «Το πιο σοβαρό πίσω από τέτοια συνθήματα είναι ότι κρύβουν τους ένοχους για ό,τι ζούμε. Δηλαδή ότι για την καπιταλιστική οικονομική κρίση ευθύνονται δήθεν οι προηγούμενες γενιές πολιτικών κι ότι οι νεότερες θα είναι καλύτερες», είπε.

Για την κρίση, τόνισε, «δεν ευθύνονται αυτά κι άλλα τόσα που ακούγονται. Κι επιμένουμε σ' αυτό, δηλαδή στο χαρακτήρα της κρίσης γιατί είναι σαν την αρρώστια, εάν διαγνώσεις λάθος αιτία ο άρρωστος παραμένει άρρωστος ό,τι φάρμακο και να δώσεις ή και πεθαίνει». Υπογράμμισε πως «η οικονομική κρίση δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Το ΚΚΕ είχε μιλήσει γι' αυτήν πριν μια δεκαετία», «η κρίση είναι το αναγκαίο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης». «Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο», συμπλήρωσε, «το ίδιο συμβαίνει στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Πορτογαλία και αλλού. Παλιότερα στη Ρωσία, την Αργεντινή κι αλλού» και επισήμανε: «Σωτηρία για όλους μαζί και για τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τα μονοπώλια και για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει. Αυτή είναι η αλήθεια. Η σωτηρία του ενός είναι η χρεοκοπία του άλλου».

Ο Θ. Χιώνης αναφέρθηκε στην επίθεση που γίνεται στην νεολαία των λαϊκών στρωμάτων και στάθηκε ιδιαίτερα στα ΤΕΙ, σημειώνοντας: «Από την ολομέτωπη επίθεση μπορούν να μείνουν απ' έξω τα ΤΕΙ; Ενώ έχουν μειώσει κατά 200 εκατομμύρια τη χρηματοδότηση της παιδείας, κουρεύοντας τους προϋπολογισμούς των ΤΕΙ και στη λογική του αναγκαίου κακού; Ενώ είναι απλήρωτοι οι πρακτικάριοι, όπως και χιλιάδες εργαζόμενοι σε χιλιάδες επιχειρήσεις;

Οσοι το λένε ή όσοι λένε ότι "άλλο έξω άλλο μέσα στο ΤΕΙ" σας κοροϊδεύουν. Οπως κορόιδευαν με τα παραμύθια για την δήθεν ανωτατοποίηση, που θα έδιναν πτυχία ανταγωνιστικά και με τα περίφημα τάχα μου αυτόνομα μεταπτυχιακά. Ακόμα και να γίνονταν ούτε για την κορνίζα δεν θα είχες να δώσεις, μιας και... μόνο κάδρο θα γίνονταν. Ανταγωνιστικός όπως λένε οι άλλες δυνάμεις και καθηγητές, τελικά γίνεσαι ό,τι κι αν έχεις στα χέρια σου, μόνο αν δεχτείς να δουλεύεις με 400 ευρώ.

Γι' αυτό κάντε πέρα αυτά που λέει η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, το να κοιτάξουμε μόνο τα προβλήματα του ΤΕΙ. Είναι κοροϊδία και αποπροσανατολισμός. Για παράδειγμα γίνεται να παλέψεις - που δεν πρέπει να το αφήσετε βέβαια - για τις λίστες αναμονής απλά διεκδικώντας μια καλύτερη ρύθμιση ή χωρίς να βλέπεις τη συνολική κατάσταση, το γιατί, στα πλαίσια ποιας πολιτικής υποχρηματοδοτείται το ΤΕΙ και είναι χωρίς μόνιμους και αποκλειστικής απασχόλησης καθηγητές, χωρίς αίθουσες, κτίρια, σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή;».

Κάλεσε τους σπουδαστές να σκεφτούν: «Μας αξίζει τέτοια ζωή; Μια ζωή με σκυμμένο το κεφάλι; Μια ζωή φόβου και τρομοκρατίας; Μια ζωή να ψάχνεις την ατομική λύση, να επιλέγεις το λιγότερο κακό για να έρχονται μεγαλύτερα βάσανα, να μεγαλώνει η εξαθλίωση και η στυγνή εκμετάλλευση;». Οι νέοι των λαϊκών στρωμάτων, οι σπουδαστές, είπε, «δεν έχετε κανένα συμφέρον από αυτά. Να κοιτάξετε κι εσείς μπροστά. Το νέο που υπάρχει είναι η συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας που γεννιέται μέσα στις μάχες τα τελευταία χρόνια. Που συγκροτείται μέσα από το κοινό βηματισμό και δράση του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ. Είναι το δυνάμωμα της συμμαχίας και η διεκδίκηση της εξουσίας. Εδώ έχουν θέση οι σπουδαστές, σήμερα με το ΜΑΣ και μαζί με το ΠΑΜΕ, αύριο με το ΠΑΜΕ και μαζί με το ΜΑΣ. Η θέση κάθε σπουδαστή είναι να μπει μπροστά για να υπάρξει καλύτερη οργάνωση ξεκινώντας από τα εξάμηνα και τα εργαστήρια με επιτροπές αγώνα παντού, με ζωντανούς συλλόγους και μαχητικά όργανα». Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ κάλεσε τους σπουδαστές να αλλάξουν το συσχετισμό δύναμης, επιλέγοντας τη γραμμή της ρήξης και της ανατροπής και να ενισχύσουν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής, στις φοιτητικές - σπουδαστικές εκλογές.

Ο Θ. Χιώνης αναφέρθηκε και ανέλυσε συνολικά την πρόταση του ΚΚΕ, που είναι ρεαλιστική και αναγκαία. Προϋπόθεση είναι, σημείωσε, «να πάρει η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της την εξουσία. Προσέξτε, όχι την κυβέρνηση αλλά την εξουσία. Η αστική τάξη, τα μονοπώλια δεν κυβερνούν απευθείας, έχουν την εξουσία και τα αντίστοιχα όργανα, το κράτος, το κοινοβούλιο, το πολιτικό της προσωπικό. Η εργατική τάξη πρέπει να πάρει την εξουσία ανατρέποντας αυτά τα όργανα, για να φτιάξει τα δικά της όργανα και βέβαια για να κυβερνάει άμεσα». Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ αναφέρθηκε στις επικείμενες εκλογές, σημειώνοντας πως «οι εκβιασμοί όλων των ειδών απέναντι στο λαό θα δυναμώσουν» και τόνισε πως με ισχυρό ΚΚΕ «μπορεί να δοθεί ισχυρό πλήγμα στο αστικό πολιτικό σύστημα. Να αναθαρρήσει ο λαϊκός κόσμος».