ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 16 Μάρτη 2005
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι θαυμάσιο κλίμα! Ο νέος πρόεδρος έχει και αιγοπρόβατα! Παίζει μπάλα, ξέρει ανέκδοτα, λέει καλημέρα σε όλους, φυτεύει λουλούδια και λοιπά!!!

***

Ασε που είναι και σοσιαλιστής!...

***

Πάνω απ' όλα βεβαίως, είναι στυλοβάτης του συστήματος! Το... μόνο αρνητικό που διαθέτει!

***

Παρολίγο να μας κάνουν (οι TV) να νιώσουμε ορφανοί που αποχώρησε ο Στεφανόπουλος!...

***

Συναίνεση! Το όνειρο του μικροαστού! Βρείτε τα σου λέει! Κι όταν τα βρίσκουν (αυτοί) πέφτει ήσυχος για ύπνο, αφού πρώτα φάει κάτι... ελαφρά, καθότι η δίαιτα είναι και πολύ του...life style!

***

Για να πούμε του στραβού το δίκιο βέβαια, εξίσου αφορά και τους μικροαστούς που κατασπαράζουν κανα - δυο κιλά παϊδάκια στην καθισιά τους... Ολους αυτούς έτσι κι αλλιώς τους πάει γάντι η συναίνεση!

***

Ελλάς, θρησκεία, μπριζολαρία και ψαράκι παραλία!...

***

Και καλά αυτοί, αλλά να ξεσκίζονται στο χειροκρότημα για τον Πρόεδρο και κάτι τύποι που δε διαθέτουν ούτε μπαλωμένο σώβρακο;

***

Μπουρανί: Πώς και δεν το υιοθέτησε (το έθιμο) η Ορθοδοξία; Τόσα και τόσα διονυσιακά ενσωμάτωσε...


Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Οπως το κρασί! Πονηροί οι παπάδες! Σου λέει, άντε να πολεμήσεις ως θρησκεία το κρασί! Βρε ενσωμάτωσέ το και πες ότι είναι το αίμα του Χριστού! Πανούργοι...

***

Πάντως σπουδαίο το τυρναβίτικο έθιμο! Αυθεντικό, δίχως ίχνος υποκρισίας! Να ζει χιλιάδες χρόνια! Κι αυτό και άλλα... Κι άσε τους παπάδες να τα ξορκίζουν!

***

Χριστόδουλον: Χρήσιμο πράγμα να θυμάται κανείς την ανεργία και τη φτώχεια! Και πιο χρήσιμο όταν τα θυμάται σε περίοδο μειωμένης απήχησης...

***

Εσείς μήπως εξαιρείσθε του κανόνος; Με την έννοια ότι συχνά - πυκνά σας απασχολεί η φτώχεια με σκοπό να θάψετε τις αιτίες...

***

Οπότε επιτελείτε το πνευματικό έργο σας με άκρα συνέπεια...

***

Οπως έλεγε και ο Κώστας Βάρναλης: Σουτ, θα φας στον ουρανό!!!

***

Μασκαρέματα...


Associated Press

ΒΟΛΙΒΙΑ
Συνεχώς εξεγερμένη...

Μπορεί το σύστημα να «διασώθηκε» αφού το Κογκρέσο της Βολιβίας δεν έκανε τελικά αποδεκτή την παραίτηση του Προέδρου Κάρλος Μέσα, που δεν άντεχε την «ακυβέρνητη Βολιβία», εντούτοις... οι αποκλεισμοί εκ μέρους των ιθαγενών αγροτών συνεχίζονται ενώ από χτες τα συνδικάτα ξεκίνησαν 48ωρη απεργία, απαιτώντας την άμεση εθνικοποίηση του πολυτιμότερου και μοναδικού πλέον πλουτοπαραγωγικού πόρου: του φυσικού αερίου.


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
«Ενα τσιγάρο δρόμος»!

Οταν, πριν καιρό, πήγα στο εργοστάσιο της «Ιντραμέτ» στη Λάρισα - επιχείρηση μεταλλοκατασκευών, ιδιοκτησίας Σωκ. Κόκκαλη - είδα εργάτες, μάλλον, ξένοιαστους κι, εν πολλοίς, ευχαριστημένους. Δουλιά υπήρχε αρκετή και το μεροκάματο μπορεί να μην ήταν όσο χρειάζεται ο εργαζόμενος για να ζήσει με κάποια άνεση, αλλά «έπεφτε» κανονικά και στην ώρα του. Κι αυτό, τη σήμερον, που η ανεργία σηκώνεται σαν τσουνάμι κι απειλεί να καταπιεί τους πάντες, το εκτιμάει, αναλόγως, κάθε εργαζόμενος. Βεβαίως, οι 400 εργάτες της «Ιντραμέτ» δε δούλευαν σε ιδανικές συνθήκες. Αντικείμενο εκμετάλλευσης, ούτως ή άλλως, έπεφταν και θύματα της εντατικοποίησης της δουλιάς για να αυξάνονται συνεχώς τα κέρδη του αφεντικού. Πρόσθετο πρόβλημά τους, το γεγονός ότι το είδος της εργασίας που κάνουν προκαλεί κινδύνους για την υγεία, ιδιαίτερα όταν δε λαμβάνονται τα απαιτούμενα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Παρ' όλα αυτά, ένιωθαν τυχεροί, καθώς, εν αντιθέσει με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους συναδέλφους τους που ζουν με την αγωνία αν αύριο θα έχουν δουλιά, αυτοί είχαν μια σιγουριά, μιας και το αφεντικό τους θεωρείται ένας από τους πιο ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες του τόπου. Γι' αυτό και στην κουβέντα που κάναμε, τότε, λίγοι εξέφρασαν ανησυχίες για το μέλλον της συγκεκριμένης επιχείρησης και των εργαζομένων της και περισσότεροι στάθηκαν στα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη. Κάποιοι, πιο πονηρεμένοι, μου είχαν επισημάνει ότι «μελλοντικά, μπορεί να έχει πρόβλημα ο Κόκκαλης», αλλά έδειχναν να πιστεύουν ότι αυτό το ενδεχόμενο ήταν πολύ αμφισβητούμενο και δε φαίνονταν να προβληματίζονται ιδιαίτερα.

Ετσι εξελισσόταν η κατάσταση και, ξάφνου, όλα άλλαξαν. Στις αρχές του φθινοπώρου, κυκλοφόρησαν φήμες ότι «κάτι δεν πάει καλά κι έρχονται άσχημες εξελίξεις». Και πριν λίγες μέρες έγινε, επισήμως, γνωστό ότι θ' απολυθούν 150 εργαζόμενοι. Οι άνθρωποι του αφεντικού επιχείρησαν να δικαιολογήσουν την απόφαση, ισχυριζόμενοι ότι η επιχείρηση αντιμετωπίζει πρόβλημα, επειδή τα ολυμπιακά έργα τέλειωσαν και οι δουλιές της λιγόστεψαν. Τη ζημιά - είπαν - θα την πληρώσουν οι εργάτες και δεν εξήγησαν γιατί, στην περίοδο των «παχιών αγελάδων», τα υπερκέρδη τα τσέπωσε όλα το αφεντικό. Αφησαν, όμως, να εννοηθεί ότι το κυνήγι του επιχειρηματικού κέρδους δεν επιτρέπει ταλαντεύσεις, ενώ είναι γνωστό πως «όσο μικραίνει η πίτα, τόσο μεγαλώνει η βαρβαρότητα».

Στους 400 της «Ιντραμέτ» ήρθε, τώρα, η απογοήτευση, καθώς βλέπουν ότι η απόσταση από τον «παράδεισο» της δουλιάς στην «κόλαση» της ανεργίας είναι «ένα τσιγάρο δρόμος». Οι «ανυποψίαστοι» οδηγούνται προς την παράδοση και οι «ψαγμένοι» αναλογίζονται τις δυσκολίες της αντίστασης, μ' ένα εργατικό κίνημα να βρίσκεται σε υποχώρηση και με τον καπιταλισμό να φαντάζει παντοτινός. Αλλά υπάρχουν και οι «αισιόδοξοι». Τούτη την ώρα, που η απελπισία έρχεται να καταλάβει το νου και να παραλύσει την ψυχή, οι αγωνιστές του ταξικού εργατικού κινήματος χτυπούν τα σήμαντρα του ξεσηκωμού και δείχνουν την οδό της διεξόδου. Χωρίς να παραπονούνται που οι προειδοποιήσεις τους αγνοήθηκαν και δίχως να ζητούν ιδιοτελή ανταλλάγματα για τη συνδρομή τους...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ