Εχουν περάσει τέσσερις μήνες από τις 15 Νοέμβρη, τότε που στη Μάνδρα και σε άλλες περιοχές της Δυτικής Αττικής σταμάτησε ο χρόνος. Από τότε που 23 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της ανυπαρξίας έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης και προστασίας. Από τότε που καταστράφηκαν σπίτια, μαγαζιά, ολόκληρο το βιος εργατικών - λαϊκών οικογενειών, με την ευθύνη να βαρύνει διαχρονικά όλες τις αστικές κυβερνήσεις. Από τότε μέχρι σήμερα, 120 ολόκληρες μέρες, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Το έγκλημα διαρκείας συνεχίζεται και οι κάτοικοι της περιοχής εξακολουθούν να ζουν με την αγωνία και τον εφιάλτη μπροστά στα μάτια τους. Και για να μην ξεχνιόμαστε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, αντί να απολογηθούν γι' αυτήν την κατάσταση, φτάσανε στο σημείο να αποδίδουν την καταστροφή πότε στην κλιματική αλλαγή, πότε στον δασάρχη και τη γραφειοκρατία, ακόμη και στους ίδιους τους κατοίκους, ρίχνοντας ξεδιάντροπα την ευθύνη στα ίδια τα θύματα, που δήθεν αυθαιρέτησαν και μπάζωσαν τα ρέματα. Μετά από όλα αυτά, μόλις πριν από μερικές μέρες η Περιφέρεια Αττικής υπέγραψε σύμβαση με το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών για να γίνει μελέτη με στόχο να διαπιστωθεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πληγείσα περιοχή. Μελέτη απαραίτητη μεν ακόμα και για τα έργα που πρέπει να γίνουν, η οποία όμως γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να υπάρχει πιθανότητα να έχει ολοκληρωθεί αφού θα έχουν ξεκινήσει οι βροχές της επόμενης περιόδου! Και μιλάμε απλά για μια μελέτη... Που συνήθως προηγείται των έργων. Καταλαβαίνει λοιπόν κάποιος εύκολα ότι οι επόμενοι μήνες, ίσως και χρόνια, θα βρουν τους κατοίκους της Δυτικής Αττικής χωρίς την απαραίτητη προστασία από πλημμυρικά φαινόμενα.

Και ενώ εδώ συζητάμε για μια μελέτη, αξίζει να δούμε πού βρίσκονται ορισμένα ουσιαστικά θέματα σχετικά με την υπόθεση αυτή.

1ον: Το θέμα των αποζημιώσεων. Το επίδομα των 8.000 ευρώ, από τους 300 πλημμυροπαθείς που το δικαιούνται το έχουν πάρει μόλις 123, σύμφωνα με την ίδια την Περιφέρεια. Για να αντιληφθούμε μάλιστα το μέγεθος του προβλήματος, η ίδια η Περιφέρεια ομολογεί ότι γίνονται ενέργειες σήμερα, εν έτει 2018, για να δοθεί αποζημίωση από τις καταστροφές του 2015!

2ον: Το θέμα της αποκατάστασης. Στις 7 Φλεβάρη, σε σύσκεψή τους, φορείς της περιοχής έδωσαν στοιχεία που δείχνουν ότι η κατάσταση είναι δραματική. Και ζήτησαν να παρθούν άμεσα μέτρα, καθώς δεν έχει γίνει ουσιαστικά τίποτα με τα σπίτια και τα καταστήματα που έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές.

3ον: Το θέμα των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. Για το Λεκανοπέδιο της Αττικής, μέχρι τώρα ούτε η κυβέρνηση ούτε η Περιφέρεια δεν έχουν παρουσιάσει συνολικό ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την αντιπλημμυρική προστασία. Και αυτό είναι βασικό, γιατί τα όποια αποσπασματικά έργα στη μία ή την άλλη περιοχή δεν μπορούν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών, αντίθετα μπορούν να μεταφέρουν το πρόβλημα σε άλλες περιοχές. Ειδικότερα για τη Δυτική Αττική και τη Μάνδρα αξίζει να σημειώσουμε τα εξής:

-- Στις 13/5/2017 είχε ανακοινωθεί από τον αντιπεριφερειάρχη ότι το αντιπλημμυρικό έργο για τη Μάνδρα είναι έτοιμο προς δημοπράτηση από την Περιφέρεια Αττικής μόλις ολοκληρωθούν οι διαδικασίες των αδειοδοτήσεων από το δασαρχείο. Σε ποιο σημείο βρίσκονται σήμερα αυτές οι αδειοδοτήσεις, με δεδομένο ότι το δασαρχείο είχε απαντήσει πως δεν απαιτούνταν η έκδοση άλλης πράξης από μέρους του, είναι άγνωστο.

-- Στις 5/3/2018, ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης δήλωσε ότι στόχος είναι στα μέσα του 2018 να ανοίξει ο δρόμος και για τη δημοπράτηση και της εργολαβίας του αντιπλημμυρικού έργου Αγ. Αικατερίνης - Σούρες. Κι αν αυτό αφορά απλά τη δημοπράτηση, αλήθεια, η διοίκηση της Περιφέρειας πότε υπολογίζει να γίνει δημοπρασία, να ανατεθεί το έργο και εν γένει να ολοκληρωθεί; Υστερα από πόσα χρόνια;

Τίποτα δεν είναι τυχαίο ή αποτέλεσμα αδιαφορίας και γραφειοκρατίας. Η μόνη αλήθεια είναι ότι έχουν άλλες προτεραιότητες. Θυσιάζουν το λαό και τις ανάγκες του για την καπιταλιστική ανάπτυξη και την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακριβώς σε αυτήν την περιοχή, που μαστίζεται κάθε χρόνο από πλημμύρες, βιομηχανικά ατυχήματα, εργατικά «ατυχήματα», υλοποιήθηκε ένα πολύ μεγάλο μέρος των αστικών σχεδιασμών για την επιχειρηματική δραστηριότητα τα προηγούμενα χρόνια; Καλό είναι να θυμίσουμε ότι: Είναι συγκεκριμένη η στρατηγική για να μετατραπεί το Θριάσιο σε διαμετακομιστικό κέντρο. Είναι υπαρκτά τα σχέδια για δημιουργία ιδιωτικών λιμανιών και ναυπηγείων. Είναι υπαρκτά τα σενάρια για δημιουργία μεταλλείων στη Μεγαρίδα και τα Γεράνεια Ορη. Και οι μόνοι που θα κερδίσουν από αυτήν την ανάπτυξη είναι οι μεγάλοι επιχειρηματίες. Σήμερα, πολύ περισσότεροι εργαζόμενοι μπορούν να δουν ότι η πολιτική επιλογή που πρέπει να κάνουν είναι ανάμεσα σε ριζικά αντίθετους δρόμους ανάπτυξης. Ο ένας είναι αυτός που υπηρετούν η κυβέρνηση και όλα τα άλλα κόμματα, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι τους ναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Ο δρόμος που έχει για θεό το κέρδος και στο βωμό αυτό θυσιάζει τα πάντα, ακόμη και την ανθρώπινη ζωή, σε κηρυγμένους ή ακήρυχτους πολέμους. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που προτείνει το ΚΚΕ. Που λέει ότι σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να απολαμβάνουν η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τον πλούτο που παράγουν. Και αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα, να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη. Να ενωθούν σε μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και αγρότες. Που θα αντισταθούν στα μέτρα, θα διεκδικήσουν ανακούφιση από τα σημερινά οξυμένα προβλήματα, αλλά και για να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις μιας ριζικής ανατροπής.