ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 16 Μάρτη 2013 - Κυριακή 17 Μάρτη 2013
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Η μαζική συλλογική δράση μπορεί να απαντήσει στην εργοδοτική επιθετικότητα

Μιλά στον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου Γιάννης Τόλης

Η αναμέτρηση με τα σχέδια και τους μηχανισμούς της μεγαλοεργοδοσίας αναδεικνύει καθημερινά την επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει γοργά τόσο η μαζικοποίηση των κλαδικών συνδικάτων όσο και η ολόπλευρη αναζωογόνηση της λειτουργίας τους. Για τη σημασία και τις δυσκολίες αυτής της δουλειάς ο «Ρ» συζήτησε με τον Γιάννη Τόλη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου.

* * *

-- Ποια είναι τα κύρια σημεία της δραστηριότητας, που αναπτύσσει η Ομοσπονδία;

-- Οι βασικοί στόχοι αυτής της δραστηριότητας είναι πρώτον να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις απόκρουσης της εργοδοτικής επιθετικότητας. Αυτή, εκφράζεται με προσπάθεια μειώσεων στους μισθούς, δηλαδή, ατομικές συμβάσεις, κατάργηση της κλαδικής ΣΣΕ, απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία. Και βεβαίως, αξιοποιεί το γενικότερο κλίμα και τις όποιες δυσκολίες έχει η κάθε επιχείρηση και καθυστερεί τις πληρωμές, που απ' την πλευρά τους μπορεί να είναι και δικαιολογημένο, αλλά οι εργαζόμενοι δουλεύουν και πρέπει να πληρώνονται, κάτι που αποτελεί το πλέον στοιχειώδες δικαίωμα.

Η δεύτερη πλευρά είναι ότι δεν μπορούμε να πηγαίνουμε μόνο αμυντικά. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις αντεπίθεσης. Κι αυτό υλοποιείται μέσα απ' την προσπάθεια να υλοποιηθεί γενική εθνική ΣΣΕ και ταυτόχρονα αυτό θα μας βοηθήσει για να υπογραφούν κλαδικές και επιχειρησιακές ΣΣΕ, οι οποίες θα κατοχυρώνουν και θα επαναφέρουν τουλάχιστον τα δικαιώματα τα οποία είχαν κατακτηθεί με τις παλαιότερες συμβάσεις (2009 - 2010) και το θεσμικό πλαίσιο που έβαζαν.

Από απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων του κλάδου
Από απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων του κλάδου
Ηδη, για αυτό το σκοπό έχουμε κουβεντιάσει, έχουμε καταλήξει σε πλαίσιο, το έχουμε στείλει στις εργοδοτικές οργανώσεις και μέχρι τέλος του μήνα θα γίνουν οι συναντήσεις. Γι' αυτό το σκοπό οργανώθηκε όλη η δουλειά. Με σκοπό την προετοιμασία της απεργίας στις 20 Φλεβάρη, αλλά και συζητώντας το ζήτημα των Συμβάσεων, προχωρήσαμε σε περίπου 13 γενικές συνελεύσεις στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, αλλά και τρεις μεγάλες κλαδικές γενικές συνελεύσεις.

Αποτρέπουμε τα χειρότερα, ξεπερνιέται ο φόβος

Επιδιώκουμε, λοιπόν, να βάλουμε εμπόδια. Εμπόδια στην αντεργατική πολιτική που πατάει η εργοδοτική επιθετικότητα - στην πολιτική δηλαδή της κυβέρνησης, της ΕΕ, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που ορκίζονται στην ανταγωνιστικότητα. Πάνω εδώ αποτρέπουμε τα χειρότερα, ξεπερνιέται φόβος, εδραιώνεται μια αυτοπεποίθηση ότι μπορούν οι εργαζόμενοι με την πάλη τους να επιβάλουν λύσεις και βεβαίως να προχωρήσουμε παραπέρα.

-- Ποια είναι τα μέχρι τώρα αποτελέσματα από αυτή τη δουλειά;

-- Να ξεκαθαρίσουμε καταρχήν ότι τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι πάντα ευδιάκριτα. Αυτό που λέμε είναι ότι γίνεται μια ανάσχεση στην εργοδοτική επιθετικότητα. Μπορεί να μην έχουμε υπογράψει Συλλογικές Συμβάσεις έως τώρα, αλλά έχουμε καταφέρει η πλειοψηφία του κλάδου να αμείβεται με τις Συλλογικές Συμβάσεις. Να έχει περάσει λιγότερο η επίθεση της εργοδοσίας.

Στην πρόσφατη απεργία στο «Βλάχο» (φωτ.) φάνηκε η ανάγκη της συλλογικής οργάνωσης και της αλληλεγγύης
Στην πρόσφατη απεργία στο «Βλάχο» (φωτ.) φάνηκε η ανάγκη της συλλογικής οργάνωσης και της αλληλεγγύης
Για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο: Αναπτύχθηκαν αγώνες όλο το τελευταίο διάστημα. Δεν έχει περάσει σε μια σειρά χώρους η απόπειρα κατάργησης της Συλλογικής Σύμβασης. Και στη ΣΟΦΤΕΞ, το Σωματείο με την πάλη του απέκρουσε μια προσπάθεια της εργοδοσίας να χτυπηθούν πλευρές της Σύμβασης, που κατοχυρώνουν δικαιώματα. Το ίδιο έγινε και στο ΒΛΑΧΟ, όπου ο αγώνας συνεχίζεται. Αντίστοιχη προσπάθεια έγινε και στη ΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ. Ακόμη και στη ΦΗΜΗ ΠΑΚ, η προσπάθεια να πληρωθούν οι εργαζόμενοι εντάσσεται στους αγώνες για να μη χτυπηθούν τα εργατικά δικαιώματα.

Ενοποίηση του σχεδιασμού

Ταυτόχρονα, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να καταλάβουν οι εργαζόμενοι ότι με αγώνα, ταξικά προσανατολισμένο, ο οποίος δε βλέπει μόνο τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής, αλλά βλέπει και τις αιτίες. Δηλαδή, όχι μόνο την πλευρά των αντεργατικών επιπτώσεων σε βάρος του, αλλά και την προοπτική, ότι η πάλη πρέπει να προσανατολίζεται.

Η προσπάθεια που κάνει η διοίκηση της Ομοσπονδίας, συντονίζοντας τα βήματά της με τα Σωματεία, είναι να ενοποιήσουμε ένα σχεδιασμό. Κυρίως, το βάρος πέφτει στα μεγάλα κλαδικά σωματεία και ιδιαίτερα εκεί που συγκεντρώνεται η απασχόληση (Αττική και Κεντρική Μακεδονία). Εδώ γίνεται προσπάθεια τα κλαδικά σωματεία να ενισχύσουν και να σταθεροποιήσουν τους αγωνιστικούς δεσμούς τους με τους εργαζόμενους σε κάθε χώρο. Αρα, λοιπόν, υλοποιούμε ένα σχέδιο περιοδειών, συσκέψεων, συζητήσεων, με στόχο να αναδείξουμε ότι στην κρίση δεν πρέπει να υπάρχει κανένας μόνος του. Και μέσα από τη συλλογική, μαζική δράση με ταξικό προσανατολισμό, οι εργαζόμενοι μπορούν να έχουν ελπίδα, να αποκρούσουν και την εργοδοτική επιθετικότητα και την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, η οποία στοχεύει σε εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, χωρίς ΣΣΕ. Κι αυτό, βεβαίως, όσο καλύτερα δουλεύεται και με σταθερότητα, φέρνει αποτελέσματα.

Οι κυριότερες δυσκολίες

-- Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντάτε στην προσπάθεια αυτή;

-- Οι δυσκολίες είναι πολλές και τεράστιες. Αυτές έχουν να κάνουν πρώτα απ' όλα με τη στρατηγική του κεφαλαίου, η οποία δεν προέκυψε τώρα με την κρίση, αλλά υλοποιείται χρόνια τώρα μέσα από την ΕΕ και βεβαίως, διά των εκπροσώπων των πολιτικών δυνάμεων εδώ που την υλοποιούν. Και, είναι και ο φόβος που προκαλεί η ίδια η οικονομική κρίση, το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων - αυτό είναι το βασικό ζήτημα. Επιπρόσθετα, ο αφοπλισμός, η υπονομευτική δουλειά που έκανε χρόνια τώρα - και εξακολουθεί να κάνει - ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, που έβαζε τα αιτήματα στη βάση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, τα προσδιόρισε ότι θα λυθούν εκεί και χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις πολιτικές που υλοποιούν.

Αυτή η παράμετρος και η δουλειά που έγινε το προηγούμενο διάστημα δημιουργεί προβλήματα. Και στον κλάδο μας, έχουμε χαρακτηριστικό παράδειγμα, της EL PACK (κυτιοποιία) όπου υπέγραψε συλλογική σύμβαση με μειώσεις μισθών. Το Σωματείο, εκεί, ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ - ο επικεφαλής του είναι στέλεχος της ΠΑΣΚΕ και αντιπρόεδρος του ΕΚ Πάτρας - που έχει πάει επανειλημμένα σε μειώσεις μισθών. Αυτό επιδρά στον κλάδο. Μαθαίνεται και τραβάει τον κλάδο πίσω.

Διέξοδος στον άλλο δρόμο ανάπτυξης

Αλλη δυσκολία είναι η προσπάθεια που κάνει ο αντίπαλος, τα κόμματά του, ότι είναι μονόδρομος να υποταχθούμε και να φορτωθούμε τις συνέπειες της κρίσης, ότι για τα χρέη και τα ελλείμματα φταίνε όλοι και να βάλουν όλοι πλάτη - και οι εργαζόμενοι - για να λυθεί το πρόβλημα. Εμείς επικεντρώνουμε ακριβώς σε αυτήν την πλευρά. Οτι, δηλαδή, την καπιταλιστική κρίση την έφερε η προηγούμενη ανάπτυξη, άρα λοιπόν οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έχουν κανένα όφελος, αλλά ίσα - ίσα τους τσακίζει, με αυτόν τον βάρβαρο τρόπο, όλα τα δικαιώματα. Τα σαρώνει.

Εμείς, θέλουμε να εδραιώσουμε την πεποίθηση στους εργαζόμενους - γιατί έτσι θα μπορέσει να υπάρξει και μαζικοποίηση και ανάταση του κινήματος - ότι υπάρχει διέξοδος προς όφελος των εργαζομένων. Στον άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου ο πλούτος που θα παράγεται θα είναι λαϊκή περιουσία. Ενας δρόμος που όχι μόνο χρειάζεται, αλλά είναι απαραίτητο σήμερα να τον βαδίσουμε και συμφέρει τους εργαζόμενους με τα άλλα λαϊκά στρώματα και για να αποκρούσουν την επιθετικότητα του κεφαλαίου και να ανοίξει την άλλη προοπτική. Αρα βλέπουμε συνδυασμένα. Τον αγώνα δεν τον αντιμετωπίζουμε ως αυτοσκοπό, αλλά είναι ένας συνδυασμός κινήσεων, στόχων, που έχουν έναν κοινό σκοπό: Να χτυπηθεί αυτή η πολιτική, να ανοίξει άλλος δρόμος.

Εργοστασιακές Επιτροπές: Τα «πόδια» των συνδικάτων

-- Ποια η δράση των Εργοστασιακών Επιτροπών στον κλάδο;

-- Οι εργοστασιακές, σωματειακές επιτροπές, ιδιαίτερα στους μεγάλους χώρους, που καλύπτουν τα κλαδικά σωματεία, είναι τα πόδια των συνδικάτων και παίζουν πολύ βασικό ρόλο στην οργάνωση της αντίστασης, της αντεπίθεσης των εργαζομένων, της συσπείρωσης. Ο κλάδος μας και τα σωματεία έκαναν καλή προσπάθεια - χωρίς να λέμε ότι είμαστε ευχαριστημένοι, αφού μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα. Κυρίως μας ενδιαφέρει η λειτουργία και ο προσανατολισμός αυτών των επιτροπών. Δηλαδή, δεν είναι μόνο να συγκροτήσουμε μια Επιτροπή, αλλά είναι και το πώς λειτουργούν και πώς εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Σε αυτό επικεντρώνουν τα σωματεία και η διοίκηση της Ομοσπονδίας.

Στις πάνω από 10 τέτοιες Σωματειακές Επιτροπές που λειτουργούν και δρουν έχουν να δείξουν σημαντική δράση. Στις κινητοποιήσεις που έχουν οργανωθεί ως τώρα ήταν καθοριστικός ο ρόλος των σωματειακών επιτροπών. Ακόμη κι εκεί που δεν έχει αναπτυχθεί κάποια ιδιαίτερη δράση ή η επίδραση στο να μην περάσουν οι μειώσεις μισθών και η προσπάθεια να χτυπηθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, είναι σοβαρή. Θα επιμείνουμε σε αυτήν την προσπάθεια και λειτουργίας, και προσανατολισμού, και συγκρότησής τους, γιατί η οργάνωση του κάθε χώρου δουλειάς με όλες τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις που χρειάζονται είναι μια προσπάθεια που πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί για το επόμενο διάστημα.

Απαντάμε στα επιχειρήματα της εργοδοσίας

Για παράδειγμα, υπάρχουν επιτροπές στους μεγάλους χώρους που λειτουργούν, που προχωράνε σε συνελεύσεις. Στη ΒΙΒΛΙΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ, όλη τη μάχη ενάντια στην εργοδοτική επιθετικότητα το τελευταίο διάστημα την έδωσε η επιτροπή - μαζί φυσικά με το κλαδικό συνδικάτο. Αλλά και στο ΒΛΑΧΟ, η δράση της επιτροπής όλο το προηγούμενο διάστημα αποκρυσταλλώθηκε στην τελευταία μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία ενάντια στις μειώσεις μισθών. Στο ΜΑΤΣΟΥΚΗ, στην ΜΕΤΡΟΝ, στο ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟ, έχουμε επίσης σωματειακές επιτροπές. Ιδιαίτερα στην τελευταία περίπτωση, όταν η εργοδοσία επιχείρησε να μειώσει μισθούς η επιτροπή εκεί έδωσε μάχη και την απέκρουσε. Εκεί βγάλαμε ανακοίνωση, εξηγήσαμε στους εργαζόμενους, απαντήσαμε στα επιχειρήματα του εργοδότη, τα συντρίψαμε. Και αυτό παίζει ρόλο.

Πρέπει να αιτιολογείς τα αιτήματά σου, διότι δε μιλάς μόνος σου. Η αντίπαλη προπαγάνδα κυριαρχεί. Να παρακολουθείς πώς και ποια είναι τα επιχειρήματα του αντιπάλου. Εμείς κάνουμε μια προσπάθεια σε αυτήν την κατεύθυνση. Οι επιτροπές βοήθησαν στην κατεύθυνση που λέει να γίνονται γενικές συνελεύσεις ανά χώρο δουλειάς, χωρίς φυσικά να παραλείπουμε την αναγκαιότητα της κλαδικής γενικής συνέλευσης, που είναι βασικό εργαλείο, καθώς ενοποιεί τη δράση, φέρνει πείρα απ' όλους τους τόπους δουλειάς και δημιουργούνται προϋποθέσεις αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων του κλάδου και χώρων δουλειάς.

Αυτά τα ζητήματα, όμως, δεν είναι λυμένα. Τα έχουμε ανοίξει, έχουμε κάνει προσπάθεια, έχουμε πείρα, ξέρουμε τι γίνεται. Μάλιστα, να αναφέρουμε, ότι μας έχουν διαλυθεί και επιτροπές απ' την παρέμβαση της εργοδοσίας. Κάνει παρέμβαση η εργοδοσία να αλλάξουν κατεύθυνση οι επιτροπές - τους ενοχλούν.

Μαζική, συλλογική δράση με προοπτική

-- Η Ομοσπονδία βγαίνει από ένα σημαντικό Συνέδριο. Ενα απ' τα κεντρικά του σημεία ήταν το εξής: «Να πρωτοστατήσουμε με σταθερότητα, αποφασιστικότητα και αυτοθυσία για τα τόσο οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων και των ανέργων στον κλάδο, οργανώνοντας την πάλη και τον αγώνα, συνδέοντας τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων με την προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, που είναι επιτακτική ανάγκη και συμφέρει την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα». Σε τι βαθμό έχει προχωρήσει η εν λόγω διαδικασία;

-- Αν και απ' το Συνέδριο ως τώρα είναι μικρό το χρονικό διάστημα για να μπορεί να κρίνει κανείς αποτελέσματα, παρ' όλα αυτά να πούμε ότι απ' τα πρώτα βήματα που έγιναν, απ' τις πρώτες αποφάσεις που πήραμε είναι σ' αυτή τη λογική. Δηλαδή, ότι εδώ χρειάζεται οργάνωση, πάλη με ταξικό προσανατολισμό, με πλαίσιο και αιτήματα που θα απαντάνε στις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων και ταυτόχρονα θα αφυπνίζουν συνειδήσεις στην κατεύθυνση αυτή, δηλαδή, στη μαζική, συλλογική δράση, η οποία θα βάζει εμπόδια, θα αποκρούει, θα κατακτά δικαιώματα. Αλλά, ταυτόχρονα, θα έχει προσανατολισμό σύγκρουσης και ρήξης με αυτήν την πολιτική που είναι η βασική αιτία για όλα τα προβλήματα. Είναι μήτρα που γεννάει όλα τα προβλήματα. Χωρίς να ηττηθεί αυτή η πολιτική χωρίς να δεχτεί ισχυρά πλήγματα στο δρόμο της ρήξης και της προοπτικής, δεν πρόκειται να δουν άσπρη μέρα η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Τύπου - Χάρτου.

Και αυτό το βλέπουμε και μέσα από την κοινωνική συμμαχία που πρέπει να υλοποιηθεί και στο επίπεδο - όσο υπάρχει - με τους αυτοαπασχολούμενους, που και αυτοί συνθλίβονται κάτω από τη δράση των μεγάλων επιχειρήσεων και έχουν ουσιαστικά εξαφανιστεί, είναι ελάχιστοι σήμερα. Και, βεβαίως, οι πρόσφατοι αγώνες των αγροτών, είναι μια πλευρά που μας απασχολεί και βλέπουμε σύμμαχα προς τα εκεί γιατί αφορά την ίδια τη διατροφή που είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα.

Κανείς ανοργάνωτος

Δηλαδή, εμείς βλέπουμε τη μαζικοποίηση των σωματείων, αλλά ταυτόχρονα θέλουμε να δυναμώσει και η ταξική γραμμή στο συνδικαλιστικό κίνημα, που αυτή η ταξική γραμμή και η ενότητα του κινήματος μπορεί να φέρει αποτελέσματα αν αυτή συνδυάζεται με γραμμή ρήξης και ανατροπής στην πολιτική των μονοπωλίων, της ΕΕ. Μέσα από εκεί επιδιώκουμε να μη μείνει κανείς ανοργάνωτος, έξω απ' το σωματείο και να δυναμώσει ακριβώς εκεί και να χτυπηθεί η παρέμβαση της εργοδοσίας, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, που προσπαθούν με χίλιους τρόπους και μέσα να βάλουν εμπόδια σε αυτήν τη διαδικασία.


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ