- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 16/11/2003
Κυρίως φύλλο- Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Ενθετο: "Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1973"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
«Το "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" δε χωράει στις ιδέες και στην πρακτική της ταξικής συνεργασίας, της καλλιέργειας της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού. Η αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή συσπείρωση και πάλη, όρος για να υλοποιηθεί το μήνυμα του Νοέμβρη 1973». Αυτό είναι το στίγμα που δίνει στην ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΚΕ για την ιστορική 30ή επέτειο.
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Συνεχίζεται μετά από τριάντα χρόνια να αποδείχνεται, ότι τα κεντρικά συνθήματα του "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ" παραμένουν ζωντανά και ανεκπλήρωτα. Οσοι θριαμβολογούν για τη δικαίωση του τότε λαϊκού αγώνα, είναι γιατί θέλουν να τσακιστεί το σημερινό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που δίνει προοπτική.
Το "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" δε στρεφόταν μόνον κατά της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας. Στρεφόταν και κατά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που τη στήριξαν, διεκδικούσε ψωμί για το λαό, συγκρουόταν με τον κρατικό - κυβερνητικό αυταρχισμό, με την ηττοπάθεια και τη λογική "τίποτα δε γίνεται". Σηματοδοτούσε τη λαϊκή αυτενέργεια και την ανάγκη να αναγορευτούν οι λαϊκές μάζες σε πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων. Το "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" ήταν το αποτέλεσμα 6χρονων σκληρών αγώνων, στους οποίους ο σημαντικός αναμφισβήτητος ηρωικός ρόλος των φοιτητών και σπουδαστών συνενώθηκε με τα πρωτοποριακά τμήματα της εργατικής τάξης και λαϊκών στρωμάτων.
Γνήσια και ειλικρινής τιμή στο "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" σημαίνει να δυναμώσει η ταξική πάλη, να δεχτούν ισχυρό χτύπημα ο δικομματισμός και τα οικονομικά του στηρίγματα, η πλουτοκρατία.
Το "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" ζει! Και καλεί σε δυναμική αντεπίθεση, για να έχουν οι εργαζόμενοι κανονική και με αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις εργασία, για να έχουν αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, για να μη συμμετέχει η Ελλάδα στους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ, του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ, στους άδικους πολέμους εναντίον λαών και χωρών.
Οι πραγματικές και σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων αναδείχνουν την ανάγκη να κοινωνικοποιηθούν τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, που τώρα βρίσκονται στα χέρια της πλουτοκρατίας ή του καπιταλιστικού κράτους. Η μετατροπή τους σε λαϊκή περιουσία συνδέεται απευθείας με την ανάγκη να αλλάξει τώρα ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων, να συγκροτηθεί η λαϊκή συμμαχία που θα οδηγήσει στη λαϊκή εξουσία. Μόνο αυτή η πορεία θα φέρνει και κατακτήσεις για την εργατική τάξη και τους μικρομεσαίους αγρότες και ΕΒΕ.
Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ να πρωτοστατήσουν, για να γίνει ο αγωνιστικός γιορτασμός του "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ" ακόμα πιο πλατιά υπόθεση της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, των μαζικών φορέων τους σε κάθε χώρο. Με τη μαζική παρουσία τους να περιφρουρήσουν τις εκδηλώσεις σε κάθε χώρο, όπως και την πορεία στην αμερικανική πρεσβεία.
Το ΚΚΕ εκφράζει την τιμή και τη συγκίνησή του στους νεκρούς του αντιδικτατορικού αγώνα, σε όλους και όλες που υπέφεραν στα κελιά βασανισμού. Τιμά το "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, της νεολαίας. Βήμα το βήμα ν' ανοίξουμε το δρόμο της πλατιάς λαϊκής αναμέτρησης με τον ιμπεριαλισμό, ως την τελική νίκη».
Και λίγο αργότερα, ανάμεσα στη ...διαφήμιση ενός περιοδικού με πρωταγωνιστή (!) ένα σκύλο που αυνανίζεται στα πόδια της αφεντικίνας του και τον εξευτελισμό του σκοτσέζικου κιλτ (τιμημένο στη χώρα του όπως σ' εμάς η φουστανέλα) στο πρόσωπο του Καρόλου πρίγκιπα (!) της Αγγλίας χάριν των καπρίτσιων του κατά δήλωση μπάτλερ (!), σοκαρίστηκα με δυο πραγματικούς βιασμούς. Που ήρθαν στα μούτρα μας και η οδύνη τους αφορούσε τον καθέναν από μας, που βιάστηκε πάραυτα, χωρίς να γίνει ντόρος για το κολοσσιαίο, πολιτικό τουλάχιστον, πρόστιμο που έπρεπε και πρέπει να επιβληθεί.
Στο ένα ρεπορτάζ, φαίνεται μια ατέλειωτη ουρά σε κάποιο ΙΚΑ. Τσακισμένοι από τον αγώνα του μεροκάματου άνδρες και γυναίκες, τρέφουν το φίδι, αναγκαστικά εκλιπαρώντας να βγει επιτέλους η σύνταξή τους. Υστερα, η κάμερα στρέφεται σ' έναν γέροντα που κλαίει. Ζουμάρει στα μάτια του. «Περιμένω δυο χρόνια να βγάλουν τη σύνταξή μου», λέει με σφιγμένο στόμα και λυγμό ντροπής στην εξευτελιστική θέση αυτού που απλώς ζητάει το δικαίωμά του. Ο δημοσιογράφος προς τιμήν του (ΑΝΤ1 ειδήσεις 14.11.2003) ψελλίζει σεμνά «και πώς τα βγάζετε πέρα τόσον καιρό;». Η απάντηση τού κατ' εξακολούθησιν βιαζόμενου εργαζόμενου από το βιαστή, δηλαδή την κυρίαρχη παρά φύσιν αντεργατική πολιτική, ήρθε σα φτυσιά ανάμεσα στα υποκριτικά πρόστιμα και φιλιά: «Οπως, όπως»... Δάκρυ, στροφή της κεφαλής, ως κι η κάμερα ντράπηκε...
Οι κάτοικοι εξαγριωμένοι. Προσπαθούν με όπλο την απόφαση του Δημοτικού τους Συμβουλίου να σταματήσουν την άσκηση στο πεδίο βολής, που το ΝΑΤΟ απαίτησε να στηθεί δίπλα στα σπίτια τους. Μάταια. Ο επιτελάρχης έστειλε στρατό και ΜΑΤ για να αντιμετωπίσει τον εχθρό - λαό.
Ενας Βαθιώτης χώνει την οργή του μπροστά στην κάμερα και φωνάζει: «Είναι απαράδεκτο. Δυο βλήματα, δυο βλήματα πέρασαν πάνω απ' τα κεφάλια μας. Καταλαβαίνετε;»
Μ' αυτό το φριχτό αναπάντητο ερωτηματικό ο βιασμένος νησιώτης, βιασμένος σ' όλα του τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα, δεν ...ερέθισε καμιά ανεξάρτητη ούτε εξαρτημένη, από τα μεγάλα αφεντικά του κόσμου, αρχή.
Το πραγματικά χυδαίο φιλί, δεν είναι του Παπακαλιάτη, σύντροφοι. Είναι το φιλί του θανάτου που δίνει το αφεντικό, το κράτος, ο νόμος, το σύστημα, η τράπεζα, η αγορά, στο στραγγαλισμένο εργάτη, μαζί με το επίδομα ανεργίας, τη σύνταξη της πείνας, το μισθό της εξαθλίωσης και τις προοπτικές (!) στα νιάτα. Ή μισθοφόροι τα παιδιά μας ή πόρνες και σωματέμποροι στα ολυμπιακά βιαστικά μπορντέλα. Στη χώρα που απαθανάτισε ο Μελετζής κι έφυγε τηλεοπτικά άκλαφτος, αλλά περιμένουμε να δοξάσει το στέγαστρο από εργατικό χρυσό του Καλατράβα.
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Κατάθεση στεφανιών χτες στο Πολυτεχνείο από αντιπροσωπείες της ΚΕ του ΚΚΕ, του ΚΣ της ΚΝΕ και του «Ρ»
Επίσης, στεφάνι κατέθεσε αντιπροσωπεία της Συντακτικής Επιτροπής του «Ρ».
