Το ΚΚΕ έχει μια ριζικά διαφορετική αντίληψη και στάση. Εχει ως πρωταρχικό σκοπό της πάλης του τη λαϊκή οργάνωση και χειραφέτηση. Δε διεκδικεί απλά την ψήφο του λαού, για να διαχειριστεί τα προβλήματά του, αλλά για να μπορέσει από καλύτερες θέσεις να παλέψει, ώστε να γίνει ο λαός κυρίαρχος της τύχης του.

Αξιοποιεί τις εκλογές ως μια από τις δυνατότητες για να ενισχύσει τους δεσμούς του με το λαό και τη συνειδητοποίησή του ως υποκείμενο των εξελίξεων.

Υπάρχει ουσιαστική διαφορά από τα αστικά και μικροαστικά κόμματα. Επομένως, η εκλογική στήριξη του ΚΚΕ θα είναι πιο σταθερή, πιο πλατιά, όταν δείχνει στην πράξη αυτή τη διαφορά και στις εκλογικές αναμετρήσεις αλλά και καθημερινά.

Η εργατική τάξη, η αγροτιά, κλπ., μπορούν ενδεχόμενα να έχουν τις επιφυλάξεις τους, τις ταλαντεύσεις τους για τις προγραμματικές θέσεις του ΚΚΕ, είναι όμως σε θέση να κρίνουν την αξιοπιστία και το φιλολαϊκό χαρακτήρα του Κόμματος, αν το αισθάνονται δίπλα τους καθημερινά, ανυποχώρητα ως οργανωτή, καθοδηγητή και εμψυχωτή της λαϊκής ενότητας και συσπείρωσης.

Η ιδέα του Λαϊκού Μετώπου που αποτελεί ανώτερη έκφραση οργάνωσης και ταξικής συνειδητοποίησης είναι, πρέπει να είναι, η ουσία της δουλιάς με τις λαϊκές μάζες. Η προώθηση αυτού του έργου δε συμβιβάζεται με δουλιά μπούγιου, με τυπικότητα, καμπανιακή, ευκαιριακή δουλιά. Απαιτείται σχεδιασμένη πολιτικο-ιδεολογική και οργανωτική δουλιά, προγραμματισμένα, με συνοχή, με σύστημα και συνέχεια. Δηλαδή, απαιτείται μεγάλη υπομονή, αντοχή, σταθερότητα, ανυποχώρητη στάση μπροστά στις δυσκολίες, πρωτοβουλία και ικανότητα να αντλούμε πείρα και δυνάμεις από τη σύνδεσή μας με τους εργαζόμενους γενικεύοντας -βήμα το βήμα- κάθε πρόοδο στην κατεύθυνση αυτή. Μέσα στους κόλπους της εργατικής τάξης, στα άλλα εργαζόμενα τμήματα υπάρχουν δυνάμεις, ταλέντα που μπορούν να αποτελέσουν γερά στηρίγματα στις προσπάθειες του Κόμματος. Το κύριο στο σχεδιασμό δεν είναι η επιλογή ημερομηνιών και η καταγραφή ενεργειών, τόσες περιοδείες ή συγκεντρώσεις, αλλά ενέργειες για την απόσπαση δυνάμεων, για την οργάνωση και συγκέντρωση δυνάμεων στη γραμμή της ρήξης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Ενέργειες για τη διεύρυνση του κύκλου των ανθρώπων που παλεύουν για το σκοπό αυτό.

Η πείρα δείχνει ότι, για να μπουν νέες δυνάμεις στον αγώνα, να οργανωθούν στις διάφορες μορφές λαϊκής οργάνωσης από τα συνδικάτα, στις διάφορες κινήσεις και μέτωπα έως το Κόμμα, που είναι η ανώτερη μορφή οργάνωσης, χρειάζεται ένας ορισμένος βαθμός πολιτικής ωριμότητας και ταξικής συνειδητότητας, πράγματα που καταχτιούνται μέσα από μια συνεχή διαφώτιση, σταθερή οργανωτική δουλιά. Αρα, η ανάπτυξη της λαϊκής πρωτοβουλίας, αυτενέργειας και οργάνωσης είναι βασικό κριτήριο αποτελεσματικότητας. Εδώ ακριβώς κρίνεται ο ρόλος του Κόμματος ως πρωτοπορίας όχι μόνο στις ιδέες, αλλά και στην οργάνωση, προετοιμασία και διαπαιδαγώγηση της εργατικής τάξης κλπ., για αυτοτελή πολιτική πάλη έως την κατάχτηση της εξουσίας. Η δημιουργία του ΠΑΜΕ, για παράδειγμα, είναι ένα σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση.

Η εκλογική μάχη, κατά συνέπεια, θα έχει αποτελέσματα για το Κόμμα, για την υπόθεση του Μετώπου, αν δουλέψουμε κομμουνιστικά, αν δηλαδή δουλέψουμε με στόχους, με σχέδιο, με προοπτική για απόσπαση λαϊκών δυνάμεων από την επιρροή των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και μετατόπισή τους υπέρ της πολιτικής του ΚΚΕ, ανοίγοντας ταυτόχρονα ισχυρό μέτωπο στις ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές απόψεις. Μιλώντας για τον οπορτουνισμό είναι ανάγκη να παρακολουθούμε τις συνεχείς μεταμορφώσεις και προσαρμογές σε θέσεις και τακτικές.

Είναι μέτωπο χωρίς αυταπάτες, πολύ σκληρό, με αντιπάλους καλά οργανωμένους και με βαθιά ριζωμένες συμβιβαστικές, ηττοπαθείς αντιλήψεις και προκαταλήψεις. Κάθε βήμα προόδου στην ανατροπή των σχεδίων του αντιπάλου και των αντιλήψεων αυτών θα είναι αποτέλεσμα της κατάκτησης, μέσα στον αγώνα, μιας υψηλής κομματικής συσπείρωσης και της εδραίωσης των κομματικών αρετών που θίξαμε στο πρώτο άρθρο, (βλέπε «Ρ» 2/11/2003). Αρετές που προϋποθέτουν μια διαρκή προσπάθεια βαθύτερης γνώσης και αφομοίωσης των θεωρητικών, ιδεολογικών και πολιτικών θέσεων του Κόμματος για το Μέτωπο και το Πρόγραμμα του Κόμματος, σταθερό προσανατολισμό στη δουλιά στις μάζες, οργανωτικότητα και επίμονο έλεγχο.

Η διεξαγωγή του από την πρωτοπορία απαιτεί υψηλό βαθμό συνειδητότητας, αφοσίωσης στην υπόθεση του σοσιαλισμού, σωστή στρατηγική και τακτική, στενούς και γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη, με όλα τα λαϊκά στρώματα. Πρακτική έκφραση αυτών των γνωρισμάτων είναι το πνεύμα αυτοθυσίας, ετοιμότητας για συνεχή προσφορά, ετοιμότητα για προσωπικές θυσίες, που ποικίλλουν ανάλογα με τη φάση του αγώνα, στο όνομα των ανθρώπων του μόχθου, στο όνομα της κοινωνικής προόδου. Χωρίς αυτό το στοιχείο δεν κερδίζεται κανένας αγώνας, πολύ περισσότερο η εμπιστοσύνη των εργατικών και λαϊκών μαζών. Η χρεοκοπία των αστικών πολιτικών και αντιλήψεων και των στηριγμάτων τους μέσα στο εργατικό κίνημα, του οπορτουνισμού, δεν μπορεί να μετατραπεί άμεσα και αυτόματα σε πολιτική στήριξη του ΚΚΕ, σε συσπείρωση σε γραμμή πάλης και ρήξης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, χωρίς τους παραπάνω όρους.

* Σήμερα δημοσιεύουμε το τρίτο και τελευταίο άρθρο για το Κόμμα, που είναι αναδημοσίευση από την ΚΟΜΕΠ, τεύχος 5.