RIZOSPASTIS

Παρά τη βροχή η ΚΝΕ έστειλε το μήνυμα την Πέμπτη, έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία

Ηταν κάτι λιγότερο από δυο χρόνια πριν, και συγκεκριμένα στις 30/1/2020, τότε που έξω από τη Βουλή χιλιάδες διαδήλωναν ενάντια στην επικύρωση της «ανανεωμένης» Συμφωνίας με τις ΗΠΑ, και μέσα στη Βουλή τα ίδια ευρωατλαντικά παραμύθια έδιναν και έπαιρναν.

Ας τους φρεσκάρουμε λοιπόν τη μνήμη.

Αυτά έλεγε τη μέρα εκείνη ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, δίνοντας και τα σχετικά εύσημα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που άνοιξε τον δρόμο.

Τι αποδείχθηκε πριν συμπληρωθούν καλά καλά δύο χρόνια;

Το «ασύγκριτο πλεονέκτημα» στην Ανατολική Μεσόγειο, που έδινε η Συμφωνία με τις ΗΠΑ, αφορούσε την «ασύγκριτα» βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ απέναντι σε Κίνα, Ρωσία και Ιράν.

Αξιοποιώντας αυτό το «πλεονέκτημα», όπως και των υπόλοιπων αντίστοιχων συμφωνιών, μέσα σε δύο χρόνια: Νέες ελληνικές φρεγάτες βρέθηκαν εκτός συνόρων, από τον Λίβανο και τη Λιβύη έως τα Στενά του Ομάν, «Patriot» και Ελληνες στρατιωτικοί βρίσκονται στη Σαουδική Αραβία σημαδεύοντας το Ιράν, στο πλαίσιο και των νέων στρατιωτικών συμφωνιών που έκλεισαν με τις χώρες του Περσικού και την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, αναβαθμίστηκαν παραπέρα οι σχέσεις με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, άνοιξε η συζήτηση για στρατιωτική συμφωνία ακόμα και με την Ινδία στο πλαίσιο των επιθετικών ευρωατλαντικών σχεδιασμών, και ιδιαίτερα της Στρατηγικής «ΝΑΤΟ 2030», που στοχεύει Κίνα και Ρωσία.

Αλήθεια: Τι σχέση έχουν όλες αυτές οι αποστολές και οι «συνεργασίες» με την άμυνα της χώρας και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της; Ποιανού τα συμφέροντα υπερασπίζονται οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις που συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αποστολές όπου Γης, αν όχι της αστικής τάξης που διεκδικεί μερτικό από τη διανομή της λείας; Για ποιον τελικά ήταν «ασύγκριτο πλεονέκτημα» η Συμφωνία με τις ΗΠΑ;

Οσο για την «αναβάθμιση» της Αλεξανδρούπολης, σήμαινε: Οτι από εδώ πέρασαν χιλιάδες Αμερικανοί και άλλοι ΝΑΤΟικοί στρατιώτες για να πάνε στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Οτι με την ενεργή συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων - της Πολεμικής Αεροπορίας, που στον ΝΑΤΟικό καταμερισμό έχει αναλάβει τη «φύλαξη» του εναέριου χώρου της Αλβανίας, της Β. Μακεδονίας και του Μαυροβουνίου από τη Ρωσία, και του Πολεμικού Ναυτικού, που συμβάλλει στον «έλεγχο» των θαλάσσιων διαύλων και των υπόλοιπων υποδομών - αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις αναπτύσσονται στη Μαύρη Θάλασσα, εμπλεκόμενες σε συνεχή «θερμά» και λιγότερο «θερμά» επεισόδια με τις αντίστοιχες ρωσικές, όπως έδειξαν και τα γεγονότα στην Ουκρανία την περασμένη άνοιξη.

Το μόνο που «αναβάθμισε» η Συμφωνία ήταν οι κίνδυνοι για τον ελληνικό λαό, όπως δείχνουν και οι «προειδοποιήσεις» των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, π.χ. του Ρώσου πρέσβη για την τωρινή Συμφωνία, ο οποίος επανέλαβε ότι «το πλησίασμα των στρατιωτικών υποδομών του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία θα προκαλέσει τα απαραίτητα ρωσικά στρατιωτικά αντίμετρα».

Με δυο λόγια, «πριν αλέκτορα φωνήσαι» επιβεβαιώθηκαν όσα εκείνη τη μέρα έλεγε το ΚΚΕ στη Βουλή: «Η πολιτική σας είναι άκρως επικίνδυνη. Συμμετέχετε ενεργά στο πλευρό των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον σκληρό ανταγωνισμό με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, για να υπηρετήσετε τα συμφέροντα της αστικής τάξης και τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση, γιατί σε αυτή δίνετε λογαριασμό, για να αρπάξει ένα κομμάτι της λείας, να κατακτήσει νέα πεδία επενδύσεων και κερδοφορίας, όπως προβλέπει η "εθνική" γραμμή που προβάλλετε όλοι σας και δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα».

Ούτε δυο χρόνια δεν πέρασαν απ' όταν τα έλεγε αυτά ο εισηγητής της ΝΔ στη Βουλή, στον γνώριμο «ντορό» της καλλιέργειας επικίνδυνου εφησυχασμού, που παρουσιάζει τις ΗΠΑ ως «εγγυητή» δήθεν της ασφάλειας του ελληνικού λαού και προστασίας ...του ενός ΝΑΤΟικού συμμάχου από τον άλλο.

Τι αποδείχθηκε; Η Συμφωνία όχι μόνο δεν αποτέλεσε «ομπρέλα ασφαλείας», αλλά αντίθετα έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά ανάμεσα (και) στην ελληνική και την τουρκική αστική τάξη, ενώ έστρωσε το έδαφος για παραπέρα «αναβάθμιση» των τουρκικών διεκδικήσεων, ώστε να διατηρηθεί η ΝΑΤΟική συνοχή και να «τρέξουν» τα σχέδια συνεκμετάλλευσης της Ενέργειας στην Ανατ. Μεσόγειο.

Τα γεγονότα «μιλάνε»: Λίγους μήνες μετά την επικύρωση της Συμφωνίας ακολούθησε το καλοκαίρι του 2020, με την ευθεία αμφισβήτηση «επί του πεδίου» των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Τουρκία, με το «Oruc Reis» και τα τουρκικά πολεμικά να αλωνίζουν εντός της ελληνικής ΑΟΖ, με την απειλή ενός ακόμα «θερμού» επεισοδίου να έρχεται πολύ κοντά, για να δώσουν τη σκυτάλη, αμέσως μετά, στην «άλλη» όψη του ίδιου νομίσματος, στα παζάρια για τις επικίνδυνες διευθετήσεις.

Οι «διαβεβαιώσεις» των ΗΠΑ και οι επιστολές Πομπέο (αντίστοιχες της σημερινής του Μπλίνκεν), που ο πρωθυπουργός ανέμιζε εκείνη τη μέρα από το βήμα της Βουλής ως «πρωτοφανείς εγγυήσεις», έγιναν την άλλη στιγμή παρεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για «επίλυση των προβλημάτων σε συμμαχικό πνεύμα» και δηλώσεις για «αμφισβητούμενες θαλάσσιες ζώνες», δίνοντας «αέρα στα πανιά» της τουρκικής κυβέρνησης και στρώνοντας το τραπέζι της διαπραγμάτευσης για επώδυνους συμβιβασμούς με ευρωατλαντικό «καπέλο».

Οι απαιτήσεις της τουρκικής αστικής τάξης για την ΑΟΖ, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών (με αμφισβήτηση μέχρι και της ελληνικής κυριαρχίας σε αυτά), τη μειονότητα της Θράκης, όλη η «βεντάλια» των διεκδικήσεών της βρέθηκε στο τραπέζι των διερευνητικών που ξεκίνησαν ξανά με ορίζοντα τη Χάγη, ενώ στήθηκε και ο ΝΑΤΟικός «μηχανισμός μείωσης των εντάσεων» για την Ανατ. Μεσόγειο. Με όλα αυτά στον νου, όπως και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης της Ενέργειας από τα μονοπώλια των ΗΠΑ - ΕΕ, έκλεισαν στο ενδιάμεσο συμφωνίες όπως αυτή με την Αίγυπτο, που προβλέπει μεταξύ άλλων μειωμένη επήρεια στα ελληνικά νησιά και «κουτσουρεμένα» κυριαρχικά δικαιώματα.

Τελικά, ποιος έχει δίκιο; Εκείνοι με τα παραμύθια για την «ασπίδα» απέναντι στην Τουρκία ή το ΚΚΕ, που από το βήμα της Βουλής, διά στόματος Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ, τόνιζε: «Λέτε χωρίς τσίπα: "Οσες περισσότερες βάσεις έχουμε, τόσο μεγαλύτερα εμπόδια θα μπαίνουν στην τουρκική επιθετικότητα"! Αν είναι έτσι, πώς γίνεται το τελευταίο τρίχρονο, που όντως έχει διευρυνθεί το "αμερικάνικο αποτύπωμα" στην Ελλάδα, να αυξάνεται συνεχώς, να κλιμακώνεται η τουρκική επιθετικότητα; Δεν ξέρετε ότι το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο; Δεν ξέρετε πως οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ αλλά και η ΕΕ τόσα χρόνια έχουν ουσιαστικά νομιμοποιήσει την εισβολή και κατοχή από τη ΝΑΤΟική Τουρκία στην Κύπρο; Βλέπετε κάτι άλλο, πέρα από ευχολόγια όλων τους, για τις παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ; Κάνετε πως δεν ξέρετε: Η τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα έχει γερές ΝΑΤΟικές πλάτες».

Αυτά έλεγαν τη μέρα εκείνη τα κυβερνητικά στελέχη, κρύβοντας μεταξύ άλλων τις προβλέψεις της τότε Συμφωνίας - οι οποίες θα διατηρηθούν και στην τωρινή - ότι οι ΗΠΑ απαλλάσσονται ακόμα και από κάθε τέλος που αφορά την προσγείωση, τον ελλιμενισμό ή τις εργασίες αναβάθμισης στις βάσεις.

Το βασικότερο βέβαια που επιχειρούσαν να κρύψουν ήταν ότι ο ελληνικός λαός θα συνέχιζε να πληρώνει πάνω από 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για εξοπλισμούς που καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας, παρά μόνο με τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τις αποστολές εκτός συνόρων.

Στο ενδιάμεσο, μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε από τη δεύτερη στην πρώτη θέση των δαπανών στη ΝΑΤΟική κατάταξη, ενώ πάνω από 10 δισ. ευρώ φορτώθηκαν επιπλέον στις πλάτες του λαού για εξοπλισμούς όπως οι γαλλικές φρεγάτες, που ξεκάθαρα «κοιτάνε» στις ΝΑΤΟικές αποστολές στην Ανατ. Μεσόγειο, στον Περσικό και ακόμα παραπέρα.

Ποιος έλεγε λοιπόν την αλήθεια; Εκείνοι ή το ΚΚΕ, που σημείωνε ότι «ο ελληνικός λαός και στοχοποιείται και πληρώνει», επισημαίνοντας ανάμεσα σε άλλα πως «η κρίση στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο, η νέα Ελληνοαμερικανική Συμφωνία επιβεβαιώνουν πως το θέμα δεν είναι βασικά μόνο το ύψος των εξοπλισμών, αλλά κυρίως ο προσανατολισμός αυτών των εξοπλισμών, προσανατολισμός ώστε να υπηρετείται καλύτερα ο ρόλος που έχει αναλάβει η χώρα στο πλαίσιο των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών»;

Δεν τα λέει βέβαια πρώτη φορά. Ενδεικτικά είναι τα όσα έγιναν στην τότε συζήτηση στη Βουλή, όταν ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε ότι «δεν έχω ουσιαστικά διαγνώσει καμία σημαντική απόκλιση ως προς τις κεντρικές κατευθύνσεις της εξωτερικής πολιτικής (...) Και πρέπει να σας πω, κύριε Τσίπρα, πως όταν πήγα στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησα ακριβώς αυτήν τη διακομματική συναίνεση ως απόδειξη της σταθερότητας της χώρας στις επιλογές της εξωτερικής πολιτικής».

Να τι του απαντούσε τότε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας: «Μας λέτε, βεβαίως (...) "μα, εσείς δεν είστε αυτοί που διαπραγματευτήκατε αυτή τη Συμφωνία;". Ναι, βεβαίως εμείς είμαστε. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που προώθησε την αναβάθμιση των αμυντικών και διπλωματικών μας σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες (...) Δεν το κάναμε όμως επειδή είμαστε πιστοί και προβλέψιμοι σύμμαχοι, όπως είπατε στον κ. Τραμπ. Καταστήσαμε από την αρχή σαφές στους συμμάχους μας ότι η αναβάθμιση της συνεργασίας μας βασίζεται στη σύγκλιση των εθνικών μας συμφερόντων και κάθε βήμα πρέπει να έχει αμοιβαίο όφελος.

Και σε αυτό το πλαίσιο καθιερώσαμε τον Στρατηγικό Διάλογο τον Δεκέμβρη του 2018. Σε αυτό το πλαίσιο κατεγράφη τον ίδιο μήνα η σαφής στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στην προώθηση του αγωγού "EastMed" (...) Καθιερώθηκε το σχήμα 3+1 με την Κύπρο, το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες (...) Προωθήθηκε στην αμερικανική Γερουσία το νομοσχέδιο "EastMed Act" (...) Αναβαθμίσαμε τα "F-16" με προνομιακούς όρους».

Αλήθεια, τα δύο χρόνια που ακολούθησαν, υπάρχει κάποιο απ' όλα αυτά τα «ανταλλάγματα» που δεν πήγε πολλά βήματα παραπέρα η κυβέρνηση της ΝΔ, στο πλαίσιο και της επιτάχυνσης των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών; Ο «Στρατηγικός Διάλογος» αναβαθμίστηκε και με νέα πεδία για τους επιχειρηματικούς ομίλους, τα επικίνδυνα «σχήματα» με την ομπρέλα των ΗΠΑ έφτασαν ...μέχρι την Ινδία, στον «East Med Act» προστέθηκε και το νέο νομοσχέδιο της αμερικανικής Γερουσίας για νέους εξοπλισμούς ώστε η Ελλάδα να παίζει τον ρόλο του ΝΑΤΟικού «δερβέναγα» στην Ανατ. Μεσόγειο.

Ο λαός όμως τα πλήρωσε όλα αυτά με το ίδιο «νόμισμα»: Νέα βάρη που φορτώθηκαν στις πλάτες του και ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους.