Τον απολογισμό της τετράχρονης κυβερνητικής θητείας, από το Γενάρη του 2015 που εξελέγη για πρώτη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ, έκανε ο Αλ. Τσίπρας, ανοίγοντας τις εργασίες για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή. Τα σημεία όπου επικέντρωσε ήταν ο ρόλος που έπαιξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην ανάκαμψη του κεφαλαίου από την κρίση, και η εμβάθυνση της ελληνικής εμπλοκής στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

«Γράφοντας στο χιόνι» το τρίτο μνημόνιο που ψήφισε μαζί με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι, τη συνέχιση και ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής που παρέλαβε από τους προηγούμενους, είπε μεταξύ άλλων ότι «το Γενάρη του 2015 ο ελληνικός λαός έκανε μια ιστορική επιλογή, να εμπιστευθεί σε πολιτικά κόμματα που δεν είχαν κυβερνήσει να οδηγήσουν τη χώρα στην έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια, να μπει ένα τέλος σε μια πολιτική πολύ σκληρής και άδικης λιτότητας, να ανασυγκροτηθεί η ελληνική οικονομία σε νέες στέρεες βάσεις και να μπει σε πρώτο πλάνο και σε πρώτη προτεραιότητα αυτό που ονομάζουμε ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, των κοινωνικά αδύναμων».

Με δεδομένο ότι στα συντρίμμια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων «οικοδομήθηκε» η ανάκαμψη για το κεφάλαιο, ο ισχυρισμός του Αλ. Τσίπρα ότι «σήμερα η Ελλάδα είναι μια διαφορετική χώρα από την Ελλάδα που παραλάβαμε το Γενάρη του 2015» έχει αντίκρισμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους, όχι όμως για τους χιλιάδες ανέργους, κακοπληρωμένους ή απλήρωτους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους με τις πετσοκομμένες συντάξεις κ.λπ.

Στην ομιλία του πρωθυπουργού περίσσεψαν οι πανηγυρισμοί για την τυπική έξοδο από τα μνημόνια, για τις παροχές φτωχοκομείου προς την ακραία φτώχεια, όπως το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, τα «κοινωνικά μερίσματα», για τον πρόσφατο προϋπολογισμό, που αν και επιβεβαίωσε την παραμονή της μνημονιακής θηλιάς στο λαιμό του λαού και των αδήριτων αναγκών του σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία κ.λπ., κατά τον Αλ. Τσίπρα «προχώρησε για πρώτη φορά σε δημοσιονομική επέκταση, με περαιτέρω μέτρα για την ενίσχυση της κοινωνικής πλειοψηφίας (...) Προέβλεψε, για πρώτη φορά, αυξήσεις για τις συντάξεις και όχι μειώσεις».

Στη βάση αυτή, κοροϊδεύοντας ωμά το λαό, προσπάθησε να ενισχύσει τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ, επαναφέροντας το δίλημμα «πρόοδος - συντήρηση».

Ο πρωθυπουργός υπερασπίστηκε με θέρμη τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, για την οποία αποσπά τα εύσημα από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Γερμανία. Ανάμεσα σε άλλα, περιέγραψε μια χώρα «με αναβαθμισμένο ρόλο στη διεθνή κοινότητα και την ευρύτερη περιοχή μας», κρύβοντας τους κινδύνους που συνεπάγεται για το λαό το γεγονός ότι εκτίθεται ολοένα και περισσότερο στο μάτι του κυκλώνα των ανταγωνισμών, κυρίως ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσία, όπως δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις με την ΠΓΔΜ και συνολικά τα Δυτικά Βαλκάνια.

Κατά τ' άλλα, ο Αλ. Τσίπρας υπερασπίστηκε τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, στους οποίους επιδαψίλευσε επαίνους ότι «συνέβαλε αυτό το κόμμα καθοριστικά σε αυτήν την προσπάθεια. Και αυτήν τη συνεργασία εγώ την έχω χαρακτηρίσει έντιμη και ειλικρινή (...) τιμώ και θα σέβομαι πάντοτε». Απέδωσε το «διαζύγιο» στη συμφωνία των Πρεσπών, αναμασώντας τα περί «πατριωτικού καθήκοντος» που του επέβαλλε να αξιοποιήσει «αυτήν την ιστορική ευκαιρία, γνωρίζοντας ότι αυτό θα έχει πολιτικό κόστος».

Οπως αναμενόταν, επανέλαβε τους διθυράμβους για τη συμφωνία, ξεχωρίζοντας ως κύριο στόχο της υπογραφής της «να αναβαθμίσουμε τον ηγετικό ρόλο της χώρας στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο σε μία δύσκολη περίοδο», για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι του λαού.

Απευθυνόμενος στη ΝΔ, την κατηγόρησε για «πολιτικά και ηθικά ανέντιμη στάση, γιατί δεν διαφωνούν στην ουσία, αλλά ψάχνουν να εφεύρουν ψεύτικα, δήθεν σκοτεινά σημεία, για να ψαρέψουν στα θολά νερά του εκλογικού τους ακροατηρίου». Επιπλέον, ενοχοποίησε τη ΝΔ για «πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές», καταγγέλλοντας εκβιασμούς βουλευτών προκειμένου να μην ψηφίσουν τη συμφωνία.

Στο σημείο αυτό διαχώρισε τη στάση του Π. Καμμένου, υποστηρίζοντας ότι ήταν αναλλοίωτη από την αρχή και ότι αν και διαφωνεί μαζί του, σέβεται τις επιλογές του.

Επανέλαβε δε τις διαβεβαιώσεις στο εγχώριο κεφάλαιο ότι η κυβέρνηση στους επόμενους εννέα μήνες έχει να ολοκληρώσει «σημαντικό έργο», όπως η αναθεώρηση του Συντάγματος, η ολοκλήρωση της συζήτησης για την υλοποίηση της συμφωνίας κράτους - Εκκλησίας και άλλα μέτρα που προσπαθεί να κατοχυρώσει ως «φιλολαϊκά», ενώ δεν είναι τίποτα περισσότερο από εφαρμογή προηγούμενων μνημονιακών νόμων και ψίχουλα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας.