Ανθρωποι από τους χώρους των Γραμμάτων, των Τεχνών και του Αθλητισμού μιλούν για τους λόγους που τους ωθούν να ψηφίσουν το ΚΚΕ, εξηγούν γιατί πιστεύουν ότι πρέπει να είναι δυνατό το ΚΚΕ και συμβάλλουν στην ενδυνάμωσή του.

Καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, εκπαιδευτικοί, επιστήμονες δηλώνουν τη στήριξή τους και τη συμπόρευσή τους με το ΚΚΕ και μπροστά στη μάχη των εκλογών της 25ης του Γενάρη.

Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει σήμερα τη δημοσίευση δηλώσεων στήριξης στο ΚΚΕ.

Η στήριξη στο ΚΚΕ, η συστράτευση μαζί του, ιδιαίτερα στην περίοδο που διανύουμε - και, φυσικά, η ενίσχυσή του με την ψήφο στις ερχόμενες εκλογές - δεν είναι απλώς μια αναγκαία και, εν πολλοίς, επιβεβλημένη πολιτική επιλογή και πράξη. Είναι πολιτικό χρέος όλων όσοι τάσσονται στο πλευρό του φτωχού λαού κι αναζητούν διέξοδο από το «φράκτη» που έχουν στήσει γύρω μας οι ταξικές δεσμεύσεις και οι αντιλαϊκές πολιτικές των κομμάτων τα οποία υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Αν θέλει ο εργάτης να έχει δουλειά και να πληρώνεται καλά, να ζει σαν άνθρωπος και όχι σα δούλος, συντάσσεσαι με το ΚΚΕ.

Αν θέλει ο αγρότης να παράγει και να σοδεύει, εξασφαλίζοντας καλή ζωή στο χωριό, συμπορεύεται με το ΚΚΕ.

Αν θέλει ο επαγγελματίας, ο μαγαζάτορας, ο μικροβιοτέχνης να μην ζει με το άγχος της αναδουλειάς και το φόβο του λουκέτου, συμβαδίζει με το ΚΚΕ.

Αν θέλει ο φτωχός άνθρωπος, αν αρρωστήσει, να μπορεί να εξασφαλίσει καλή ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα, χωρίς να χρειάζεται να πληρώνει χρήματα, συμπαρατάσσεται με το ΚΚΕ.

Αν θέλει ο γονιός τα παιδιά του να μπορούν να σπουδάσουν, χωρίς να ξοδέψει τα μαλλιοκέφαλά του σε φροντιστήρια και «ιδιαίτερα», να μείνουν και να εργαστούν στην Ελλάδα, συμπράττει με το ΚΚΕ.

Αν θέλει ο διανοούμενος, ο επιστήμονας να μπορεί να δημιουργεί και να προσφέρει για το λαό και όχι για τα μεγάλα συμφέροντα, επιλέγει θέση δίπλα στο ΚΚΕ.

Θα πρέπει, όμως, να γνωρίζει ο καθένας ότι όλα αυτά δε θα γίνουν αυτόματα κι εύκολα. Ούτε με μια ψήφο του στο ΚΚΕ. Θα χρειαστεί ο ίδιος κι άλλοι πολλοί να πάρουν μέρος σε σκληρές, καθημερινές μάχες και μακρόχρονους αγώνες. Να μην κάθεται στον καναπέ, περιμένοντας άλλους «να βγάλουν το φίδι από την τρύπα» ή κάποιους «σωτήρες» να τον σώσουν. Να μην αρκείται στα ψίχουλα πείνας που του πετούν οι χορτάτοι, αλλά να διεκδικεί όλα όσα του χρειάζονται και δικαιούται. Και θα χρειαστεί, επίσης, να είναι εγκρατής και έντιμος, όταν οι Σειρήνες τον προσκαλούν στην ευκολία της ντροπής, αξιοπρεπής και γενναίος, όταν οι Κύκλωπες και οι Λαιστρυγόνες απειλούν να τον καταπιούν.

Ναι, το ΚΚΕ δεν είναι σαν τ' άλλα κόμματα. Η συστράτευση μαζί του απαιτεί «να δίνεις». Να δίνεις από τον εαυτό σου για το καλό των εργαζομένων και του φτωχού λαού. Οχι σαν ιεραπόστολος στη θρησκεία, αλλά ως ανιδιοτελής αγωνιστής για μια καλύτερη κοινωνία.

Ομως, δεν δίνεις μόνο, παίρνεις κιόλας. Οχι «ρουσφέτι» για βόλεμα εαυτού και ημετέρων. Οχι «φήμη και δόξα» για ατομική προβολή ή επαγγελματική χρήση. Οχι «οφίτσια» για συμμετοχή στην «κουτάλα της εξουσίας». Παίρνεις τη χαρά και την περηφάνια ότι συμβάλλεις κι εσύ, με τις μικρές σου δυνάμεις, στο γιγάντιο πάλεμα της ανθρωπότητας για ν' αλλάξει τη μοίρα της προς το καλύτερο. Κι αυτό το συναίσθημα δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο.

Στηρίζω, λοιπόν, με όσες δυνάμεις διαθέτω, το ΚΚΕ και καλώ όλους όσοι βρίσκονται στο χώρο της τίμιας εργασίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας να κάνουν το ίδιο και με την ψήφο τους στις ερχόμενες εκλογές.