Αγαπητοί συνέλληνες!

Απευθυνόμαστε στην πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία, στο γνωστό ανά την οικουμένη ελληνικό φιλότιμο!

*

Συνέλληνες!

• Ακόμα κι αν δεν είστε σαν εκείνον που σταμάτησε στο δρόμο τον πρωθυπουργό για να του δώσει το μισθό και τη σύνταξή του.
• Ακόμα κι αν σας έπεσε βαρύ το νέο χαράτσι στα σπίτια σας.
• Ακόμα κι αν όταν τρώτε σουβλάκι με 23% ΦΠΑ επιδαψιλεύετε στον κ. Βενιζέλο περί τα 23 - και βάλε - κοσμητικά επίθετα.
• Ακόμα κι αν σας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, βλέποντας το παιδί να πηγαινοέρχεται σ' ένα σχολείο που, εκτός από βιβλία, δεν έχει και δάσκαλο.
• Ακόμα κι αν οσονούπω απολύεστε διά της «εργασιακής εφεδρείας».

*

Παρακαλούμε θερμά!

*

Πριν διαμαρτυρηθείτε, πριν εξοργισθείτε, πριν εξεγερθείτε, συναισθανθείτε και αναλογιστείτε το βάρος της δήλωσης, στην οποία προέβη ο αξιότιμος υπουργός κ. Χρυσοχοΐδης.

Είπε ο μεγιστο - τιτανο - τεράστιος:

Την «επιτυχία» των Μνημονίων, των εφαρμοστικών, των μεσοπρόθεσμων, την «ελεγχόμενη» πτώχευση κ.ο.κ.,

εξίσου με εμάς (σ.σ.: με την κυβέρνηση, δηλαδή) τη θέλουν και τα στελέχη της τρόικας, με τα οποία συνεργάζεται το ΠΑΣΟΚ, διότι, όπως εξήγησε,

από αυτό «κρίνεται η καριέρα τους»!

***

Πατριώτες!

*

Αφού, τελικά, αυτοί που μιλούσαν για «σωτηρία» επέφεραν την πτώχευση του λαού.

Αφού, τελικά, πίσω από κηρύγματα πατριδοκαπηλίας τα τσιράκια της πλουτοκρατίας, μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ, απεργάζονταν την... «ελεγχόμενη» χρεοκοπία της χώρας και την ολοκληρωτική και ανεξέλεγκτη καταστροφή των κατοίκων της.

Αφού, τελικά, μας πήρε και μας σήκωσε.

Αφού, τελικά, μετά της ευδοκίμου «καριέρας» τους οι Παπανδρέου, Βενιζέλοι, Παπακωνσταντίνοι, Καρατζαφέρηδες, Μπακογιάννηδες, Νεοδημοκράτες μας κλείσανε το σπίτι.

Αφού, τελικά, δεν έμεινε «σάλιο», από σύνταξη και μεροκάματο μέχρι νοσοκομεία και τσίπα (των κυβερνώντων),

τότε ας επιδείξουμε... ανωτερότητα και ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή της κυβερνήσεως:

*

Ας φερθούμε όπως αρμόζει σε γνήσιους απογόνους του «Ξένιου Διός»!

Τουτέστιν: Ας είμεθα ψύχραιμοι. Νουνεχείς. Συναινετικοί. Συγκαταβατικοί. Πειθαρχημένοι εις τας υποδείξεις. Απαθείς. Ανεκτικοί. Αμίλητοι και ακούνητοι.

Κι αφού, τελικά, τίποτα άλλο δε σώζεται, τότε με αίσθημα μεγαθυμίας και «ρεαλισμού», δίνοντας τόπο στην οργή, ας ακολουθήσουμε αδέρφια το πνεύμα των δηλώσεων Χρυσοχοΐδη:

Ας υποδεχτούμε με ανοιχτές αγκάλες την «Ομάδα Κρούσης»! Ας καθίσουμε φρόνιμοι, όταν από κοινού με τους δικούς μας θα παίρνουν κεφάλια! Ας τους διευκολύνουμε στην «επιτυχία» της εφαρμοζόμενης πολιτικής! Δηλαδή, ας τους διευκολύνουμε να «επιτύχουν» τον αφανισμό ημών και των τέκνων μας!

Να το μέγα έπαθλο που μας επιφυλάσσει η ιστορία:

Εμείς, οι γέροντες πατεράδες μας, τα παιδιά μας, μπορεί να μην έχουμε σωθεί, αλλά, τίποτα δεν πάει χαμένο: Διά του εξανδραποδισμού μας,

θα έχει - τουλάχιστον - διασωθεί

η «καριέρα» του Χρυσοχοΐδη, του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του Παπανδρέου.

Θα έχει - τουλάχιστον - διασωθεί

η «καριέρα» των πολιτικών υπαλλήλων των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων!

Θα έχει - τουλάχιστον - διασωθεί

η «καριέρα» των απεσταλμένων της τρόικας!

*

(Εκ της Διευθύνσεως της κυβερνήσεως

των «σωτήρων»

των «πατριωτών»

- και των «αντιεξουσιαστών»)

«Βάλετε φόρους, βάλετε εις την πτωχήν μας ράχη,

ποτίστε με το αίμα μας την άρρωστη πατρίδα

σεις το κρασί και τον καπνό που πίνετε μονάχοι

κι εμείς να σας κοιτάζομε με μάτι σαν γαρίδα

Βαριά φορολογήσετε και το νερό που τρέχει

βάλετε φόρους, βάλετε, η πλάτη μας αντέχει.

*

Ο,τι καλό κι αν έχουμε επάνω σας ας μείνει

στα πρόσωπά μας ας χυθεί του μαρασμού το χρώμα

μ' εμάς το ισοζύγιο του έθνους μας ας γίνει

φορολογήστε και αυτή τη σάρκα μας ακόμα

του σώματός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα

και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα.

*

Ο,τι κι αν τρώγουν οι πτωχοί το έθνος ας τα τρώγει

ό,τι κι αν πίνουν οι πτωχοί το έθνος ας τα πίνει

χορταίνετε σαν Λούκουλοι μ' εμάς το σκυλολόγι

κι εμείς θα σας γνωρίζουμε γι' αυτό ευγνωμοσύνη.

Τέτοιοι χωριάτες που 'μαστε αντέχουμε εις όλα

και ούτε τόσον εύκολα τινάζουμε τα κώλα.

*

Πρέπει να είναι οι πολλοί πτωχοί και πεινασμένοι

και οι ολίγοι πάντοτε να βρίσκονται χορτάτοι

Πρέπει να στέκουν οι πολλοί στα σπίτια των κλεισμένοι

και οι ολίγοι να πηδούν επάνω στο παλάτι

Πρέπει ο κόσμος ο πολύς να δέχεται τα βάρη

κι ο λιγοστός επάνω του κανένα να μην πάρει.

*

Μ' αυτόν τον νόμον έζησε ο κόσμος και θα ζήσει

τη δύναμή του προσκυνά η κάθε κοινωνία

Δεν ημπορεί καθένας μας βεβαίως να πλουτίσει

γιατί του κόσμου έπειτα χαλά η αρμονία

Φτώχεια και πλούτος - ζήτημα του καθενός αιώνος:

Ιδού το τέλος κι η αρχή του φοβερού αγώνος.

*

Λοιπόν κανένας πρόστυχος κεφάλι μη σηκώσει

για τόσα νομοσχέδια μη βγάλει τσιμουδιά

Εις της πατρίδας τον βωμόν το αίμα του ας δώσει

χωρίς ν' αφήσει στεναγμόν η μαύρη του καρδιά

Κι αν τώρα πάλι έπεσεν επάνω του ο κλήρος

Πρέπει και πάλι να φανεί γενναίος - μάρτυς - ήρως».

*

(Γ. Σουρής, 1883)

Η είδηση τα λέει όλα:

Λόγω του όγκου των αιτήσεων Ελλήνων για μετανάστευση στην Αυστραλία, το αυστραλιανό υπουργείο Mετανάστευσης προετοιμάζει τη διοργάνωση ενημερωτικών ημερίδων στην Αθήνα για το μεταναστευτικό πρόγραμμα της Aυστραλίας...

Σύμφωνα δε με δηλώσεις του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, που έγιναν προ διμήνου, «η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης κατακλύζεται από αιτήματα Ελλήνων που θέλουν να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία...».

*

Εκεί έχουν οδηγήσει την Ελλάδα:

Στη δεκαετία του '50 και ακόμα πιο πίσω, στις αρχές του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι η «σωτηρία» τους: Εχουν επιβάλει στο λαό συνθήκες ανάλογες με εκείνες που τον έσπρωχναν πριν 50 και 100 χρόνια στη φυγή και τη μαζική μετανάστευση...

«Πήρα το μεγαλύτερο δάνειο που υπήρξε στην ιστορία του πλανήτη», πανηγύριζε (!) στη συνέντευξη της Θεσσαλονίκης ο Γ. Παπανδρέου.

*

Φαίνεται, στον κύκλο του, δεν υπάρχει κάποιος είτε πρόθυμος είτε ικανός να του εξηγήσει με ποια πράγματα πρέπει να χαίρεται και να περηφανεύεται κανείς και με ποια πρέπει να λυπάται και να ντρέπεται...

Το χαράτσι στα σπίτια, σύμφωνα με δήλωση κ. Μπόλαρη, ήταν μια «κίνηση ματ»!

Τώρα τι εστί Μπόλαρης στην κυβερνητική σκακιέρα του θράσους, της αναλγησίας, του κυνισμού και της ευήθειας, να σας θυμίσουμε:

Είναι υφυπουργός Υγείας, δηλαδή υφιστάμενος και εκ των στενότερων συνεργατών του Λοβέρδου (όλα έχουν, τελικά, την εξήγησή τους σε αυτή τη ζωή)...

Τελικώς, πολύ ορθά το έκανε η κυβέρνηση να μην υπάρχουν βιβλία στα σχολεία.

Η κυρία Διαμαντοπούλου κάπως έτσι θα πρέπει να το σκέφτηκε:

Τι να τα κάνουν τα βιβλία τα παιδάκια όταν στο ερώτημα «τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;»,

η απάντηση που διδάσκονται πλέον εξ απαλών ονύχων είναι «εργαζόμενος σε εφεδρεία»;...