Νέες κόντρες και «εμπόδια», αυτή τη φορά με αφορμή τη «χρηματοδότηση - γέφυρα» προς το ελληνικό κράτος, έχουν ξεσπάσει στους κόλπους της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Το ζήτημα αυτό, συζητήθηκε εκ νέου χτες στο συμβούλιο ΕΚΟΦΙΝ (υπουργοί Οικονομικών των «28»), καθώς στα εξεταζόμενα σενάρια είναι αυτό της χρηματοδότησης μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) στο οποίο μετέχουν όλα τα κράτη της ΕΕ.

Την ίδια ώρα, σειρά από «ασάφειες» εμφανίζονται ακόμη και γύρω από κεντρικά ζητήματα της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης, όπως ο ακριβής προσδιορισμός των χρηματοδοτικών αναγκών, η διάρκεια αποπληρωμής των νέων δανείων, σε συνδυασμό με την «αναδιάρθρωση» των παλαιοτέρων, η συμμετοχή που θα έχουν στη νέα δανειακή σύμβαση τα εμπλεκόμενα μέρη (Ευρωζώνη - ΔΝΤ) κ.ά.

«Πρέπει να έχουμε μια βραχυπρόθεσμη συμφωνία χρηματοδότησης για την Ελλάδα έως τη Δευτέρα για να αποφύγουμε μεγαλύτερα προβλήματα», τόνισε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, μετά το τέλος του ΕΚΟΦΙΝ. Να σημειωθεί ότι στις 20/7, το ελληνικό κράτος καλείται να αποπληρώσει στην ΕΚΤ, ποσά ύψους 3,5 δισ. ευρώ, ενώ το ενδεχόμενο «καθυστέρησης» θα περιέπλεκε ακόμη περισσότερο την κατάσταση και ως προς τη χρηματοδότηση των τραπεζών. Σε κάθε περίπτωση, είναι φανερό ότι πίσω από τις «τεχνικές ασάφειες» και τα εμπόδια βρίσκονται οι οξυμένες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Χαρακτηριστική του κλίματος «αβεβαιότητας», είναι χτεσινή δήλωση του καγκελάριου της Αυστρίας, Β. Φάιμαν, σύμφωνα με τον οποίο η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, παραμένει ακόμη ως ενδεχόμενο: «Το Grexit θα μπορούσε να συμβεί αν δεν ανοίξουν οι πόρτες των τραπεζών (...) με αυτόν τον τρόπο μια χώρα μπορεί να χρειαστεί να δημιουργήσει το δικό της νόμισμα», δήλωσε.

Προσκόμματα γύρω από τη «χρηματοδότηση - γέφυρα» βλέπει και ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, σύμφωνα με τον οποίο «υπάρχουν τόσο νομικά κωλύματα όσο και πολιτικές εντάσεις», λέγοντας ότι εξετάζονται όλα τα διαθέσιμα εργαλεία. Αυτά σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Κομισιόν, Μ. Σχοινά, είναι τα διμερή δάνεια (διακρατικά), καθώς και τα διαθέσιμα κονδύλια του EFSF.

Από την πλευρά του, ο Βρετανός υπουργός Οικονομικών, Τζ. Οσμπορν, απέκλεισε το ενδεχόμενο «να χρησιμοποιηθούν χρήματα Βρετανών φορολογουμένων για τη διάσωση της Ελλάδας». Την ίδια ώρα, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Β. Ντομπρόφσκις, επιβεβαιώνει πως υπάρχουν χώρες εκτός Ευρωζώνης, που εκφράζουν «ανησυχίες» σχετικά με τη χρηματοδότηση προς την Ελλάδα, μέσω του EFSF.

Νέα έκθεση, που χαρακτηρίζεται «εμπιστευτική», σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την κατάσταση στην ελληνική οικονομία, παρέδωσε το ΔΝΤ στους «εταίρους» της Ευρωζώνης. Μάλιστα, αυτή σύμφωνα με «διαρροές» στα διεθνή πρακτορεία, δεν «αξιοποιήθηκε» στη διαμόρφωση του «οδικού χάρτη» της νέας αντιλαϊκής συμφωνίας.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η δραματική επιδείνωση στη βιωσιμότητα του χρέους υποδεικνύει την ανάγκη για «ελάφρυνση» του χρέους σε κλίμακα που θα χρειαστεί να υπερβαίνει κατά πολύ αυτό που εξετάζεται μέχρι σήμερα και αυτό που έχει προταθεί από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).

Σε αυτό το πλαίσιο, η «επικαιροποιημένη ανάλυση βιωσιμότητας τους χρέους», επισημαίνει ότι τα κράτη της ΕΕ θα πρέπει να δώσουν στην Ελλάδα μια 30ετή περίοδο χάριτος για την εξυπηρέτηση όλου του ευρωπαϊκού χρέους, συμπεριλαμβανομένων και των νέων δανείων. Επιπλέον, ζητείται και η πολύ δραστική παράταση των περιόδων ωρίμανσης, ή διαφορετικά να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες ετήσιες δημοσιονομικές μεταβιβάσεις στον ελληνικό προϋπολογισμό ή να δεχθούν βαθύ «κούρεμα» εκ των προτέρων για τα δάνειά τους.

Σύμφωνα με «διαρροές», στην έκθεση του ΔΝΤ:

-- Επισημαίνεται ότι το ελληνικό κρατικό χρέος θα φτάσει το 170% του ΑΕΠ έως το 2022, έναντι 142% που αναμενόταν δύο εβδομάδες νωρίτερα. Είναι φανερό ότι η περαιτέρω επιδείνωση οφείλεται και στις πρόσφατες εξελίξεις («τραπεζική αργία») και τις άλλες επιπτώσεις σε σχέση με τους εκτιμώμενους αρνητικούς ρυθμούς του ΑΕΠ στα επόμενα χρόνια. Η κορύφωση του χρέους, αναμένεται το 2017, στο 200% του ΑΕΠ!

-- Παράλληλα, επισημαίνεται πως αν η Ελλάδα βγει στις αγορές και αρχίζει να δανείζεται, ενώ η αξιολόγησή της βρίσκεται χαμηλότερα από την άριστη αξιολόγηση (γεγονός απόλυτα βέβαιο), θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω επιδείνωση. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε μια τέτοια περίπτωση, το ελληνικό χρέος θα καταστεί μη βιώσιμο για δεκαετίες.

Από την πλευρά τους, παράγοντες της Ευρωζώνης υπολογίζουν τα δάνεια από τον ESM στα 40 - 50 δισ. ευρώ, υπό την προϋπόθεση ότι το τρίτο μνημόνιο θα εφαρμοστεί στο ακέραιο. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το ποσό των 82 έως 86 δισ. ευρώ, που αναφέρεται στη δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης δεν θα καταβληθεί στο σύνολό του από τον ΕSΜ, καθώς σε αυτό συνυπολογίζονται τα δάνεια που θα συνεισφέρει η πλευρά του ΔΝΤ. Επιπλέον, εκτιμάται ότι εάν η Ελλάδα εφαρμόσει σωστά το πρόγραμμα, θα ξανακερδίσει σταδιακή πρόσβαση στις αγορές, από το δεύτερο εξάμηνο του 2016.

Είναι φανερό ότι όλες οι παραδοχές και οι εκτιμήσεις γύρω από την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, βρίσκονται κυριολεκτικά στον «αέρα», ενώ παράλληλα η βύθιση του παραγόμενου ΑΕΠ είναι πιθανό να μεταβάλει ακόμη περισσότερο τα σημερινά δεδομένα...

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», ο Β. Σόιμπλε, στο πλαίσιο του προχτεσινού Γιούρογκρουπ, πρότεινε στην ελληνική κυβέρνηση να εκδώσει υποσχετικές (τα λεγόμενα IOU's) για να μπορέσει να πληρώσει κάποιες από τις υποχρεώσεις της στο εσωτερικό.

«Δυστυχώς υπήρχαν προβοκάτσιες και έλλειψη σεβασμού και αυτό παρέτεινε τις διαπραγματεύσεις», δηλώνει από την πλευρά του ο καγκελάριος της Αυστρίας, Β. Φάιμαν, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ», για να προσδιορίσει στη συνέχεια ως προβοκάτσια την πρόταση του Β. Σόιμπλε για μια προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Τέλος, ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρ. Ολάντ, υποστήριξε ότι κάθε άλλο παρά αποδυναμωμένη βγήκε από την όλη δοκιμασία, η γαλλο-γερμανική συνεργασία. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε «κάθε φορά που χρειάσθηκε να κάνουμε μια επιλογή (...), είχαμε ως επιλογή την Ευρώπη», αναφέροντας ως παραδείγματα, τη συμφωνία του Μινσκ για την Ουκρανία, την τραπεζική ένωση και την απόφαση για την Ελλάδα.

«Επρεπε να πείσω την κ. Μέρκελ», είπε, «γιατί είχε ανάγκη από εγγυήσεις για την εξασφάλιση εμπιστοσύνης. Παράλληλα είχα να αναπτύξω τέτοιες σχέσεις με τον Α. Τσίπρα, που να εμπνέουν την εμπιστοσύνη. Χωρίς το γαλλο-γερμανικό ζευγάρι δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρξει συμφωνία».