ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενορχηστρωμένη επίθεση

Γρηγοριάδης Κώστας

Πρωτόγνωρες διαστάσεις έχει προσλάβει η ύπουλη ιδεολογική τρομοκρατία, η οποία στοχεύει στο τσάκισμα των απεργιακών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων επειδή τάχα πλήττουν τον τουρισμό. Οποια αρνητική εξέλιξη και αν υπάρχει στον κλάδο αυτό, το «επικοινωνιακό κέντρο» σπεύδει να τη χρεώσει στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, ενώ δε διστάζει βέβαια να αξιοποιήσει και τις προβοκάτσιες. Η ακύρωση, για παράδειγμα, κάποιων χιλιάδων κρατήσεων σε ξενοδοχεία του κέντρου της Αθήνας, εμφανίστηκε ως απόρροια των τελευταίων απεργιακών κινητοποιήσεων. Πρόκειται βέβαια για κατασκευασμένα παραμύθια για να εξυπηρετήσουν πολλαπλούς στόχους. Για παράδειγμα, στη σκιά του κουρνιαχτού που σηκώνεται περνάει πολύ εύκολα η οικονομική ενίσχυση των μεγαλοξενοδόχων μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, καθώς και η ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας στα ξενοδοχεία. Επί της ουσίας, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα η αθλιότητα πως για την πτώση στον τουρισμό φταίνε οι λαϊκοί αγώνες. Ο τουρισμός πλήττεται ακριβώς γιατί καταργούνται δικαιώματα των εργαζομένων εδώ και σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος στις διακοπές. Πλήττεται, δηλαδή, γιατί δεν μπορούν να πάνε διακοπές η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Οι λίγοι και προνομιούχοι που γεμίζουν τα υπερπολυτελή ξενοδοχεία δε σταματάνε βέβαια τις διακοπές τους ούτε ακυρώνουν θέσεις, ό,τι και αν λένε. Οσο για τις προβοκάτσιες, ξέρουν ποιοι τις σχεδιάζουν και τις εκτελούν, ξέρουν πως χτυπάνε το λαϊκό κίνημα, αλλά είναι μ' αυτή την πλευρά γι' αυτό σκούζουν...

Παλιό το κόλπο

Στις πολιτικές της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ αποδίδει την αύξηση της ανεργίας η παράταξη της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΑΠ), με αφορμή τη νέα δραματική αύξηση στο 12,1% που κατέγραψε η Στατιστική Υπηρεσία τον προηγούμενο Φλεβάρη. Και θα μπορούσε κάποιος να «κλείσει τα μάτια» για το γεγονός ότι η συγκεκριμένη παράταξη συνεχίζει να εστιάζει την κριτική της μόνο στο ζήτημα της διαχείρισης της ανεργίας εκ μέρους της κυβέρνησης χωρίς να λέει το παραμικρό για την ανεργία ως συγκεκριμένο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, ως ένα διαρκές και αγιάτρευτο σύμπτωμά του, που ανάλογα βέβαια με τον οικονομικό κύκλο έχει τις διακυμάνσεις του. Οτι ακόμα και η πιο «πετυχημένη» διαχείριση δεν απαλλάσσει τους εργάτες από το άχθος της ανεργίας, πολύ περισσότερο που στις σύγχρονες συνθήκες η ανεργία εμφανίζεται και με νέες «κρυφές» μορφές της υποαπασχόλησης, της ευελιξίας κλπ.

Ομως η ΑΠ κάνει ένα βήμα παραπέρα και χαρακτηρίζει αυτές τις πολιτικές «παράλογες», αφού κατά τη γνώμη της δεν είναι συμβατές «ακόμα και με τους στοιχειώδες όρους μιας ορθολογικής λειτουργίας της "οικονομίας της αγοράς"». Δηλαδή η ΑΠ προφανώς παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει πως η λογική του συστήματος της οικονομίας της αγοράς είναι το κέρδος και η εκμετάλλευση, δηλαδή ο ορισμός του ανορθολογισμού. Και παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει ακριβώς για να διασώσει αυτή την ουσία του συστήματος. Πολύ παλιό το κόλπο.

Προκαλούν με τη λογική του πτωχοκομείου

Ξεπερνά τα εσκαμμένα η προκλητικότητα της κυβέρνησης απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Δε φτάνει που πετσοκόβει μισθούς και συντάξεις, που είναι ήδη σε επίπεδα πολύ πίσω από τις σύγχρονες ανάγκες, από πάνω προσπαθεί κιόλας να καταπραΰνει τη λογική οργή με ψίχουλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, χτες, στη Βουλή, ο υπουργός Εργασίας που, απαντώντας σε Ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ για την ισότητα των φύλων, ανακοίνωσε ότι μετά τα πρόσφατα μέτρα της κυβέρνησης υπήρξε μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 1,41% και ότι αν και εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι της κυβέρνησης για μείωση των φαρμακευτικών δαπανών, η κυβέρνηση θα προσθέσει ...200 ευρώ στο ετήσιο εισόδημα των χαμηλοσυνταξιούχων! Εντονη ήταν η αντίδραση της βουλευτή του ΚΚΕ Βέρας Νικολαΐδου, η οποία ζήτησε «να μην είστε τόσο προκλητικός λέγοντας ότι από τη σύνταξη των ασφαλισμένων στον ιδιωτικό τομέα, όπου περικόψατε Δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα καλοκαιριού θα έρθει κάποια στιγμή που θα δώσετε πίσω τα 200 ευρώ. Ελεος, δηλαδή! Δεν είναι αυτό πλέον πρόκληση;». Και πρόσθεσε ότι εξίσου προκλητική είναι και η «περηφάνια» της κυβέρνησης για τις φαρμακευτικές δαπάνες, «διότι υπάρχει περικοπή φαρμακευτικής κάλυψης όχι μόνο ασθενών γενικά, αλλά των καρκινοπαθών»...

Αυξάνεται η ανεργία

Η αύξηση ρεκόρ (12,1% από 9,1% το Φλεβάρη του 2009) που σημείωσε η ανεργία το Φλεβάρη του 2010, με τους άνεργους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, να φτάνουν τους 605.277, επιβεβαιώνει την πολιτική εξόντωσης των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων που υλοποιούν από κοινού κυβέρνηση, ΝΔ, Ευρωπαϊκή Ενωση, ΔΝΤ. Ακόμα και η επίσημη στατιστική τους, που αποτυπώνει μέρος της πραγματικότητας καθώς ακόμα και σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ τον ίδιο μήνα οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ήταν 734.509 (η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη αλλά δε φαίνεται αφού δεν καταγράφονται όλοι οι άνεργοι, ενώ δε θεωρούνται άνεργοι όσοι δουλεύουν έστω και μία ώρα τη βδομάδα), δεν μπορεί να κρύψει τις εφιαλτικές διαστάσεις της ανεργίας. Κάνει ακόμα πιο καθαρό ότι το πρόβλημα της ανεργίας, ως παράγωγο του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης, δεν μπορεί να λυθεί στα πλαίσια αυτού του συστήματος. Ιδιαίτερα μάλιστα σε περιόδους κρίσης, όπως τώρα, η ανεργία θα αυξάνεται.

Η πολιτική τους δεν μπορεί να ικανοποιήσει την ανάγκη όλων για μόνιμη και σταθερή εργασία. Γιατί η ανάπτυξη της οικονομίας στον καπιταλισμό δε λειτουργεί με στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Γι' αυτό και από τη μία μεριά, τα νοσοκομεία και κατ' επέκταση η υγεία του λαού «πάσχουν» (και) από τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό αλλά από την άλλη οι άνεργοι γιατροί, νοσηλευτές και άλλοι απόφοιτοι σχετικών σχολών είναι αμέτρητοι. Γι' αυτό και χιλιάδες εργάτες χάνουν τη δουλειά τους ακόμα και από κλάδους που όχι μόνο δεν πρέπει να φθίνουν (όπως κλωστοϋφαντουργία, ναυπηγεία, μέταλλο) αλλά πρέπει να αναπτύσσονται αφού συνδέονται άμεσα με βασικές ανάγκες του λαού. Γι' αυτό αυξάνουν τον αριθμό των μαθητών στις τάξεις των σχολείων ενώ υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι εκπαιδευτικοί.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει μέτρα για την αντιμετώπισή της και για την ανακούφιση και προστασία των χιλιάδων ανέργων, αλλά αξιοποιεί τους ανέργους για να προσφέρει ακόμα πιο φτηνά εργατικά χέρια στους επιχειρηματίες. Ενισχύει κάθε μορφή ευελιξίας στην απασχόληση. Μόλις προχτές ο ΟΑΕΔ ανακοίνωσε πρόγραμμα για τη «διατήρηση» 10.000 θέσεων εργασίας με επιδότηση μέρους των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων σε ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας. Το πρόγραμμα μάλιστα αφορά ακόμα και τους ξενοδοχοϋπάλληλους που δουλεύουν με σύμβαση μιας μέρας για τουλάχιστον 12 μήνες! Επιπλέον, το επίδομα ανεργίας παραμένει στα εξευτελιστικά επίπεδα των 450 ευρώ, όταν την ίδια ώρα η διοίκηση του ΟΑΕΔ υλοποιεί μια σειρά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης των εργοδοτών, μέσω της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών ενισχύοντας και έτσι τα κέρδη τους.

Να γιατί σήμερα απαιτείται η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη οργάνωση των εργαζομένων και των ανέργων, ενάντια στην πολιτική που ενισχύει το κεφάλαιο, υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα» και γι' αυτό τσακίζει τις εργατικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα, γεννά χιλιάδες άνεργους. Οι ίδιες οι εξελίξεις δεν αφήνουν κανένα περιθώριο δισταγμού ή αναμονής. Επιβάλλουν την οργάνωση σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη και χωριό. Οι εργάτες και οι άνεργοι έχουν διέξοδο. Στην οργανωμένη ταξική πάλη για την προστασία των ανέργων όσο υπάρχουν, πάλη σε ρότα ρήξης, ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.