ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 15 Μάη 2005
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Ισχυρή Ελλάδα είναι αυτή που συγκρούεται με την ιμπεριαλιστική τάξη

Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για την Εξωτερική Πολιτική, την περασμένη Παρασκευή

«Εμείς θέλουμε μια ισχυρή Ελλάδα, η οποία συγκρούεται με την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων και ας έχει κόστος και θυσίες. Καλύτερα να θυσιαζόμαστε για μια Ελλάδα της ειρήνης παρά για μια Ελλάδα η οποία συμμετέχει ενεργά σε ό,τι συμφέρει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο», τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, μιλώντας την Παρασκευή στη Βουλή, στη συζήτηση που έγινε σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων για τα τρέχοντα θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Η συζήτηση έγινε λίγες μόλις μέρες πριν το ταξίδι του Κ. Καραμανλή στις ΗΠΑ. Από την όλη διαδικασία έγινε για μια ακόμη φορά φανερή η συναίνεση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στη στοίχιση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στους στόχους και στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Ενώ κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ανταγωνίστηκαν για τον τίτλο του καλύτερου διαχειριστή αυτής της πολιτικής μέσω μιας ακόμη ανέξοδης και ανούσιας φραστικής δικομματικής αντιπαράθεσης.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναπτύσσοντας τις θέσεις του Κόμματος είπε χαρακτηριστικά ότι εάν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες τότε τα πράγματα θα είναι χειρότερα, και πρόσθεσε: «Εμείς, όμως, είμαστε αισιόδοξοι γιατί κάποια στιγμή οι λαοί θα αποκτήσουν συνείδηση της δύναμής τους».

Στην αρχή της ομιλίας της είπε ότι δεν υπάρχει αμφισβήτηση πως στη σύγχρονη Ελλάδα σταθερά και απαρέγκλιτα υπάρχει ενιαία, κοινή και πάρα πολύ σταθερή και αταλάντευτη στρατηγική και στην εξωτερική αλλά και στην εσωτερική πολιτική.


«Αυτή η σταθερή ενιαία πολιτική, είπε, υπήρχε και με το σύνθημα που κλασικά είχαμε γνωρίσει επί ΝΔ και παλαιότερα "ανήκομεν εις την Δύσιν" αλλά και με το γνωστό σύνθημα επί ΠΑΣΟΚ "η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες".

Με αυτή τη στρατηγική εμείς διαφωνούμε ριζικά, γιατί είναι μία στρατηγική η οποία είναι πλήρως - ενεργητικά και παθητικά σε ορισμένες περιπτώσεις - ευθυγραμμισμένη με τις επιλογές των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Και από την πλευρά της ΝΔ και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ γίνεται πολύς λόγος για το πόσο ισχυρή είναι η Ελλάδα με τη μία ή την άλλη διακυβέρνηση. Εμείς δεν υιοθετούμε αυτόν τον όρο, κυρίως για το περιεχόμενο που έχει. Αν η Ελλάδα νοείται ισχυρή, όπως, για παράδειγμα, την περίοδο της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και την περίοδο του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας στα Βαλκάνια, αν θεωρείται ισχυρή η Ελλάδα σήμερα που έχουν διευρυνθεί οι απειλές κατά γειτονικών χωρών, εμείς αυτήν την ισχυρή Ελλάδα την απορρίπτουμε, πριν από όλα γιατί δε συμφέρει τον ελληνικό λαό, αλλά και γιατί είναι επικίνδυνη στον έναν ή στον άλλο βαθμό για τους γειτονικούς λαούς και για την ίδια την υπόθεση της ειρήνης.

Ο κ. πρωθυπουργός ανάμεσα στα άλλα ανέφερε ως θετικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης το τι δουλιά έκανε και κάνει για να μπορούν οι Ελληνες επιχειρηματίες να ασκούν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στο εξωτερικό. Βεβαίως, κουβέντα δεν έγινε σχετικά με το τι συνέπειες έχει το κλείσιμο επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα που υποτίθεται ότι θα το συζητήσουμε στην επόμενη προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση που έχει θέμα "παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα και ανεργία".


Εμείς θεωρούμε ότι οι επιχειρηματίες δε συνιστούν καμία εγγύηση στην καλή γειτονία ανάμεσα σε χώρες, στην κατοχύρωση της ειρήνης και της ασφάλειας. Οι άνθρωποι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για τις τοποθετήσεις των κεφαλαίων τους και αν τους βολεύει αυτό να γίνεται με πόλεμο θα κάνουν και πόλεμο.

Στο κάτω κάτω ας μην πάμε πολύ μακριά. Επειδή μιλάμε και για την επέτειο της λήξης του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου θα σας ρωτήσω κάτι: Πριν ξεκινήσει ο πόλεμος αλλά και κατά τη διάρκειά του, οι επιχειρηματίες των εμπόλεμων μεταξύ τους περιοχών είχαν ή δεν είχαν σχέσεις; Για να μην πάμε τώρα στο ποιος ανέβασε τον Χίτλερ και ποιος ήταν ο ρόλος των ΗΠΑ και των άλλων ηγετικών δυνάμεων της Ευρώπης. Από πού και ως πού δηλαδή η εξαγωγή κεφαλαίων μέσω των επιχειρηματιών συνιστά απόδειξη ασφαλείας και ησυχίας; Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες αποτελούν παράγοντα όξυνσης των αντιθέσεων και των διαφορών.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε και κάτι άλλο και όχι για πρώτη φορά. Αναφερόμενος στην εξωτερική πολιτική είπε ότι ο σύγχρονος πατριωτισμός και ο σύγχρονος διεθνισμός δεν μπορεί να κινείται στην ίδια εποχή της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Κατ' αρχάς και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και άλλες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ, που συμμετέχει στην κοινή στρατηγική -ιδιαίτερα μέσω των θέσεών τους για την ΕΕ - έχουν αυτό το μοτίβο, ότι δεν είμαστε δηλαδή στην περίοδο του 1960 και του 1970.


ICON

Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα. Βεβαίως, υπάρχουν εξελίξεις αλλά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είπε και το εξής: "Χλομιάζουν τα σύνορα", λέει. Τι είναι αυτό δηλαδή; Είναι αντικειμενικό γεγονός; Θέμα συσχετισμού δύναμης είναι. Τα σύνορα πάντα χλομιάζουν όταν στρατεύματα - δεν παίρνω το θέμα της εξαγωγής κεφαλαίων, αυτό είναι μία άλλη ιστορία - του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των ΗΠΑ μπορούν να κινούνται και να πηγαίνουν όπου θέλουν. Και μάλιστα είπε ότι η διαπάλη σήμερα πρέπει να γίνεται με όρους ιδεών και αξιών και όχι με βάση το δίκαιο του ισχυρότερου.

Με συγχωρείτε, κύριε Παπανδρέου, αλλά αυτά ούτε οι συμπαθέστατοι σε εμένα ουτοπικοί σοσιαλιστές του 18ου και 19ου αιώνα δεν τα έλεγαν. Δηλαδή, με ποιες ιδέες θα γίνει η διαπάλη; Ποιες οι διαφορές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από τις ιδέες του Μπλερ, του Σρέντερ, του Μπερλουσκόνι και του Μπους;

Μιλάμε για τις στρατηγικές ιδέες. Διαφορές πάντα υπάρχουν. Πού βρίσκονται οι διαφορές; Και θα αποδείξω παρακάτω ότι δεν υπάρχουν διαφορές. Οι υπογραφές στα κείμενα είναι κοινές. Αυτά τα κείμενα είτε είναι του ΝΑΤΟ, είτε της ΕΕ είναι κείμενα επίσης ιδεών και αξιών ανεξάρτητα εάν συμφωνεί κανείς με αυτές τις ιδέες. Τώρα το δίκαιο με ή χωρίς εισαγωγικά στην πολιτική κυριαρχεί. Εμείς ευελπιστούμε να κυριαρχήσει το δίκαιο των πολλών, των λαών».

Θέμα γενικού προσανατολισμού η εξωτερική πολιτική

Η Αλ. Παπαρήγα, αναφερόμενη στη συνέχεια στο χειρισμό των ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής, παρατήρησε ότι αυτός δεν είναι θέμα εξυπνάδας του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών, ούτε εξαρτάται από το πόσες φορές ταξιδεύει ο υπουργός στο εξωτερικό.

«Είναι, είπε, ζήτημα γενικού προσανατολισμού. Από εκεί καθορίζονται οι επιμέρους χειρισμοί. Βεβαίως, υπάρχει και θέμα προσωπικής ικανότητας αλλά δε συζητάμε αυτό.

Εμείς, λοιπόν, θέλουμε να αναδείξουμε εκείνα τα ζητήματα τα οποία συνιστούν προβλήματα και κινδύνους στην εξωτερική πολιτική και είναι προβλήματα και κίνδυνοι γιατί δεν έρχονται απέξω. Η Ελλάδα είναι συμμέτοχος αυτών των προβλημάτων. Βεβαίως δε σηκώνει το κύριο βάρος αφού δεν είναι ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία ή Γαλλία, αλλά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης τον φτιάχνουν και οι μεγάλες χώρες και οι μικρότερες. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα:

-- Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλη του 1999 στην Ουάσιγκτον, που θα καθορίζουν, νομιμοποιούν την ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση εκτός συνόρων. Με βάση αυτή την απόφαση διατηρούνται τα πυρηνικά όπλα στην Ευρώπη, συγκροτείται ευρωστρατός σε συνδυασμό με την εξάρτησή του και τη σύνδεσή του με το ΝΑΤΟ.

-- Η γενικότερη πολιτική της ΕΕ, η οποία μάλιστα δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Θέλουν, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ να αναδείξουν σε βασικούς εχθρούς τους τη Συρία, το Ιράκ, τη Βόρεια Κορέα και την Κούβα; Αυτό το υιοθετεί και η ΕΕ.

-- Είναι η συμφωνία της ΕΕ με το ΝΑΤΟ το Δεκέμβρη του 2002, που εκτός του ότι αποδεικνύει την ευθυγράμμιση έχει και άλλα προβλήματα. Ρυθμίζει τις μεταξύ τους σχέσεις και δίνεται η δυνατότητα σε χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, όπως είναι η Τουρκία, που ακόμα δεν είναι μέλος της ΕΕ, και σε άλλες χώρες, να μπορούν να αποτρέπουν ασκήσεις στρατιωτικές αν θεωρούν ότι θίγονται δίκαια ή άδικα.

-- Είναι οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης πέρσι το Μάη και φέτος στις Βρυξέλλες με σαφείς στόχους και σχεδιασμούς σε βάρος της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, κλπ.

-- Είναι οι απαιτήσεις των ΗΠΑ για παραχώρηση χώρων εξυπηρέτησης στην Ελλάδα, δηλαδή μιας νέας μορφής βάσεων, όπως το ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, το εκπαιδευτικό κέντρο του ΝΑΤΟ στη Σούδα, το Κέντρο Θαλάσσιων Στρατηγικών Μεταφορών στην Αθήνα, οι νέες απαιτήσεις των ΗΠΑ για παραχώρηση ζωνών ελεύθερης διέλευσης σε θάλασσα και αέρα».

«Γην και ύδωρ» θα δώσουμε στις ΗΠΑ

Στη συνέχεια η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στο επικείμενο ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και τόνισε:

«Κύριε πρωθυπουργέ, θα πάτε στην Ουάσιγκτον και θα δείτε τον Πρόεδρο Μπους. Θα σας ζητήσει "γην και ύδωρ" και αυτό το ξέρετε και πριν πάτε. Δυστυχώς θα τα δώσετε. Αυτή είναι η πρόβλεψή μας. Αλλωστε, δε θα πηγαίνατε για να του πείτε "όχι"».

Συνεχίζοντας την απαρίθμηση των σοβαρών εξαρτήσεων στην εξωτερική πολιτική τόνισε:

«Επιπλέον, υπάρχουν και άλλα γνωστά ζητήματα, τα οποία δεν μπορούμε να τα παρακάμψουμε. Δεν μπορεί να μιλάμε για εξωτερική πολιτική, για ιδέες και αξίες και να ξεχνάμε αυτά.

-- Είναι η άρνηση του ΝΑΤΟ να μην υπάρχουν εθνικά όρια επιχειρησιακής ευθύνης στο όνομα της ευελιξίας. Το γεγονός αυτό βεβαίως αξιοποιεί και η ηγεσία της Τουρκίας, η οποία επιδιώκει να μην υπάρχουν και αν υπάρχουν να είναι αυτά στη μέση του Αιγαίου.

-- Υπάρχει και το κείμενο της Αγκυρας που έγινε ανάμεσα στην Τουρκία και στη Μεγάλη Βρετανία με παρότρυνση των ΗΠΑ και που εντάχθηκε στη συμφωνία ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν είναι ένα διμερές κείμενο. Με βάση αυτό το κείμενο δίδεται η δυνατότητα ή το πράσινο φως στην ηγεσία της Τουρκίας να κάνει παραβιάσεις στο Αιγαίο. Επίσης, προκύπτουν ζητήματα λόγω ΝΑΤΟ. Υπάρχει αυτοτελής ευθύνη και ιστορικά της ηγεσίας της Τουρκίας, αλλά ας μην τα φορτώνουμε μόνο εκεί, γιατί υπάρχει και το ΝΑΤΟ. Εκτός του ΝΑΤΟ δημιουργούνται προβλήματα για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο που ξεκινούν από τη γραμμή του FIR. Επίσης, υπάρχουν θέματα τα οποία μπορούν να μπλεχτούν με ζητήματα έρευνας και διάσωσης ή με τα ζητήματα της υφαλοκρηπίδας.

-- Επιπλέον, υπάρχουν και άλλα σοβαρά ζητήματα, όπως είναι η Συμφωνία της Μαδρίτης ανάμεσα στον τότε πρωθυπουργό, κ. Σημίτη, και στον Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ που η Νέα Δημοκρατία κάπου της έκανε κριτική, αλλά σήμερα αποφεύγει να ασκεί κριτική.

-- Ακόμα, υπάρχει η Συμφωνία του Ελσίνκι που δίνει δικαιώματα στην Τουρκία εφ' όλης της ύλης των απαιτήσεών της. Εμείς δε συμμεριζόμαστε τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, που σήμερα ανέπτυξε και ο πρωθυπουργός, ότι η καινούρια συμφωνία είναι καλύτερη από την προηγούμενη, επειδή κατά κάποιο τρόπο άλλαξαν μερικές φράσεις ή επειδή συμπεριλαμβάνει τη μειονότητα στην Ιμβρο και στην Τένεδο. Επί της ουσίας, όμως, παραμένει η ίδια.

Εγώ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το εξής ζήτημα: Εμείς ως Κόμμα τοποθετούμαστε σε αυτά τα ζητήματα και δεν περιοριζόμαστε να βλέπουμε το σήμερα. Κάποιος μπορεί να πει "ξέρεις, σήμερα υπάρχουν δυσκολίες, άλλαξε ο συσχετισμός δύναμης, είναι μία κατάσταση, ενδεχομένως, μεταβατική". Υπό μία έννοια, βεβαίως, είναι μεταβατική, γιατί οι λαοί μπορεί να την αλλάξουν. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να πει κανείς "μη βλέπετε τα πράγματα μόνο με το σήμερα, δείτε τα και με το αύριο, δείτε ότι η Τουρκία θα μπει στην Ευρωπαϊκή Ενωση και επομένως δε θα της είναι εύκολο να κινείται με τον ίδιο τρόπο". Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε και το αύριο.

Αν συνεχιστούν έτσι τα πράγματα, το αύριο θα είναι ακόμα χειρότερο. Ενδεχομένως στα Βαλκάνια για τα επόμενα χρόνια να επέλθει κάποια ησυχία. Λέω ενδεχομένως, γιατί δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε όλα, γιατί δεν είμαστε μέσα στην εξουσία για να ξέρουμε τι γίνεται στα κέντρα αποφάσεων και εξουσίας. Συνεπώς, ακόμα και αν υπάρξει μία νηνεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αυτό δε μας εξασφαλίζει για το τι θα γίνει σε δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια. Ας μου πει κάποιος εδώ, ανεξάρτητα από τη θέση που έχει για την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά που παρακολουθεί πολύ σοβαρά τα πράγματα και την πορεία του ΝΑΤΟ και που ξέρει τι οξύτατοι ανταγωνισμοί και αντιθέσεις υπάρχουν ανάμεσα στους εταίρους, τους οποίους εμείς γι' αυτόν το λόγο αποκαλούμε συμμαχία, πώς θα είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση σε δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια. Ποιος μπορεί να πει ότι δε θα υπάρχει ένας πολύ σκληρός πυρήνας ο οποίος δε θα κρατά ούτε τα τυπικά προσχήματα που κρατά σήμερα στο όνομα των είκοσι πέντε εταίρων; Πρέπει να τα πούμε εδώ. Στο κάτω κάτω όλοι έχουμε ένα παρελθόν και αν δεν τα έχουμε ζήσει, ξέρουμε την ιστορία. Παραδείγματος χάριν, όταν στη Σοβιετική Ενωση και στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης τα κομμουνιστικά κόμματα προειδοποιούσαν για τον επερχόμενο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τι έλεγαν τα άλλα κόμματα; Τον έβλεπαν;».

Είμαστε ανήσυχοι

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφερόμενη στη συνέχεια στην εμπειρία από τη συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς τόνισε:

«Ακριβώς επειδή εμείς βλέπουμε το αύριο, είμαστε ακόμα πιο ανήσυχοι. Εμείς έχουμε διαφορετική θέση για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Με βάση αυτήν τη θέση δεν εμπιστευόμαστε το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία και με βάση αυτή ασκούμε κριτική και στο Συνασπισμό. Ομως, ας αφήσουμε κατά μέρος τις ιδεολογικοπολιτικές μας θέσεις, γιατί αυτό στο κάτω κάτω είναι ένα θέμα όχι άσχετο με αυτό που συζητάμε, αλλά δεν είναι ένα θέμα στο οποίο περιμένουμε ότι μπορούμε ποτέ να συμφωνήσουμε. Ας δούμε πιο συγκεκριμένα. Εχουμε μία μακρόχρονη εμπειρία από τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτές τις διεθνείς ενώσεις, αρχικά στο ΝΑΤΟ και στην πορεία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Θέλετε να πάρουμε τα πράγματα από την επιβολή της χούντας έως το Κυπριακό; Αυτές οι ενώσεις ή οι ηγετικές δυνάμεις υιοθέτησαν τις θέσεις των ελληνικών κυβερνήσεων, όταν κατά διαλείμματα αντιστάθηκαν σε ορισμένα ζητήματα; Γιατί είχαμε κατά διαλείμματα στο παρελθόν αντιστάσεις από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Υιοθέτησαν ποτέ με βάση αυτές τις περίφημες αρχές και τις αξίες του δικαίου;

Θα θυμίσω ένα παλιότερο παράδειγμα. Η ένταξη της χώρας μας στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση πανηγυρίστηκε και διαφημίστηκε και μόλις μπήκε η Ελλάδα έγινε η αδρανοποίηση του άρθρου 5 που προέβλεπε συνδρομή σε περίπτωση επίθεσης κατά της χώρας, ακόμα και από το άλλο μέρος της ίδιας της συμμαχίας.

Πάρτε το θέμα των λεγόμενων γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση ποτέ δεν αποδέχτηκαν τις ελληνικές θέσεις, οι οποίες θέτουν ζήτημα κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Εδώ, λοιπόν, πρέπει να παραδεχτείτε το εξής: `Η η Ελλάδα έχει άδικο ή οι σύμμαχοι δε συμφωνούν με την Ελλάδα. Εμείς δεν έχουμε την άποψη ότι "ρίχνουν" την Ελλάδα, ότι είμαστε το "μαύρο πρόβατο", κλπ. Οι περίφημοι σύμμαχοι τοποθετούνται ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Σήμερα μπορεί να είναι με την Ελλάδα και αύριο μπορεί να είναι εναντίον της Ελλάδας. Ναι, αλλά έτσι τίποτα δεν εξασφαλίζει την Ελλάδα, ούτε οι αξίες, ούτε η εξυπνάδα, ούτε τίποτα. Οταν συμμορφώνεσαι με αυτήν την πολιτική, θα δέχεσαι και τις συνέπειές της.

Ανταγωνίζονται για το ποιος είναι καλύτερος σύμμαχος των ΗΠΑ

Οι σχέσεις με την Τουρκία και η μέχρι τώρα πορεία τους μας προβληματίζουν έντονα. Οι λεγόμενες συμφωνίες χαμηλής πολιτικής αποκοιμίζουν το λαό και παρακάμπτουν τα σοβαρά θέματα και τις μονομερείς διεκδικήσεις της Τουρκίας. Δεν είμαστε υπέρ της έντασης. Μάλιστα, πρέπει να παίρνουμε τα μέτρα μας και να μην παγιδευόμαστε σε προβοκάτσιες. Πρέπει να έχουμε μεγάλη επαγρύπνηση, όμως η καλή γειτονία που τη θέλουμε δεν μπορεί να στηρίζεται σε υποχωρήσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα. Αυτό δεν ωφελεί ούτε τον ελληνικό, ούτε τον τουρκικό λαό, πολύ περισσότερο που δεν είμαστε μόνο εμείς και η Τουρκία. Υπάρχουν και οι περίφημοι σύμμαχοι που εμφανίζονται ως επιδιαιτητές, οι οποίοι αξιοποιούν αυτές τις διαφορές, μεγάλες ή μικρές, αυτό ας το κρίνει κανείς. Υπάρχει η επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας μας στα δώδεκα μίλια. Για μας, βεβαίως, είναι αναφαίρετο δικαίωμα η άσκηση του δικαιώματος αυτού. Πρέπει, φυσικά, να είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Είναι μεγάλο ζήτημα, είναι πολύ υπεύθυνο ζήτημα, είναι αναφαίρετο δικαίωμα το πότε θα ασκηθεί. Πρέπει να συνυπολογιστεί με όλους τους άλλους παράγοντες και να υπάρχει μία πραγματική ανάγκη.

Τα ζητήματα που έχουν σχέση με τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου προκύπτουν και συνδέονται με την ένταξη και των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ, όπως είπα και προηγουμένως. Πρέπει βεβαίως να διευθετηθεί το ζήτημα, αλλά πώς; Τι θα γίνει; Πώς θα διαφυλαχτούν και τα κυριαρχικά δικαιώματα; Είναι, λοιπόν, προβληματικό το θέμα του Αιγαίου και δεν μπορούμε να επαφιέμεθα στις καλές προθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που θέλουν το "κλειδί" του Αιγαίου στα χέρια τους.

Ξαναλέμε: Οι δύο λαοί πρέπει να είναι πολύ κοντά. Εχουμε κοινά συμφέροντα οι λαοί και όχι οι επιχειρηματίες. Μάλιστα, οι στενές σχέσεις ανάμεσα στους δύο λαούς δεν πρέπει να νοθεύονται από τις σκοπιμότητες κυβερνήσεων, κομμάτων και επιχειρηματιών. Πρέπει να διευρυνθούν οι καλές σχέσεις των δύο λαών και με τη στενή φιλία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ο διάλογος έχει ουσία. Δεν είμαστε εναντίον του διαλόγου. Πρέπει να γίνεται με στόχο τον αμοιβαίο σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας και της εδαφικής κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των δύο χωρών.

Δεν μπορούμε, όμως, να κρύψουμε και κάτι άλλο. Ανεξάρτητα από το ποιος έκανε την αρχή, ανεξάρτητα από το ποιος είναι πιο υπεύθυνος και ποιος φταίει περισσότερο, υπάρχει - και αυτό μας ανησυχεί - ένας ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο κυρίαρχες τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας για το ποια από τις δύο χώρες είναι ο καλύτερος σύμμαχος, ο πολυτιμότερος σύμμαχος για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτός ο ανταγωνισμός μεταφερόμενος προς τα κάτω "δηλητηριάζει" τις σχέσεις των δύο λαών. Εχει σημασία για τις Ηνωμένες Πολιτείες, παραδείγματος χάριν, και για τις ηγετικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης η στρατηγική θέση τόσο της Ελλάδας, όσο και της Τουρκίας και γι' αυτό η διαμάχη που υπάρχει δεν είναι αυτοφυής, αλλά αξιοποιείται και γι' αυτό δεν είμαστε δύο χώρες με διαφορές μεταξύ μας. Είμαστε δύο χώρες όπου αυτές οι διαφορές έχουν σχέση και με τη γενικότερη παρέμβαση και ιστορικά - Μεγάλης Βρετανίας και Ηνωμένων Πολιτειών - γι' αυτό δεν αισθανόμαστε καμία ασφάλεια ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορεί να επιλύσει το ζήτημα. Δυστυχώς, οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ανέχθηκαν αυτήν την κατάσταση».

Για το Κυπριακό και τα Βαλκάνια

Σχετικά με τις εξελίξεις στο Κυπριακό η Αλ. Παπαρήγα τόνισε:

«Οσο για το Κυπριακό, το "σχέδιο Ανάν" δεν εξασφάλιζε τα δικαιώματα του κυπριακού λαού, γι' αυτό και απορρίφθηκε. Αντί οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας να αξιοποιήσουν το δημοψήφισμα και το "όχι" και να παλέψουν για μία λύση που κινείται στις γνωστές αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αυτές που τώρα τις έχουν βάλει στο "χρονοντούλαπο", ψάχνουν για λύσεις όχι δίκαιες, ασκώντας και πίεση στον κυπριακό λαό.

Εμείς συνεχίζουμε να στηρίζουμε τον κυπριακό αγώνα με βάση τη δίκαιη λύση, για μια δικοινοτική ομοσπονδία, με μια ενιαία διεθνή προσωπικότητα και όχι ένα ψευδοκράτος υπό επιτήρηση και κηδεμονία.

Οσον αφορά στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας από την αρχή λέγαμε ότι το κύριο θέμα δεν είναι η ονομασία, αλλά η σταθερότητα και όχι η αποσταθεροποίηση αυτής της περιοχής. Υποστηρίζουμε σε κάθε περίπτωση ότι η ονομασία "Μακεδονία" και η κάθε σχετική αναφορά που περιλαμβάνει το όνομα "Μακεδονία" ή "Μακεδονικός" έχει γεωγραφικό και μόνο προσδιορισμό. Η πρόσφατη παρέμβαση των ΗΠΑ με οδηγό το δόγμα "διαίρει και βασίλευε" προς την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας δε στοχεύει μόνο σε αυτή τη χώρα, αλλά αφορά σε όλα τα Βαλκάνια. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε προβλέψιμοι για τις εξελίξεις. Το σχέδιο-κείμενο Νίμιτς έχει ορισμένες διατυπώσεις, ενδεχομένως αμφιλεγόμενες και παγίδες.

Για το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου επιμένουμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή συνόρων και ανεξαρτητοποίηση, απόφαση που έχουν πάρει οι ΗΠΑ και άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, αλλά και η Ελλάδα, όταν ο πρωθυπουργός επανειλημμένα λέει ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε στο καθεστώς προ του 1999. Εμείς, προσπαθώντας να είμαστε και ρεαλιστές με βάση το σημερινό συσχετισμό δύναμης, θεωρούμε ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να στηρίξει το ψήφισμα 1244/99 του ΟΗΕ. Δεν είναι το πιο ωραίο ψήφισμα, όμως απαγορεύει την αλλαγή των συνόρων. Δε λύνει το πρόβλημα των Βαλκανίων, αλλά απαγορεύει την αλλαγή των συνόρων».

Οι θέσεις του ΚΚΕ

«Συνολικά, λοιπόν, και επιγραμματικά:

-- Δεν αναγνωρίζουμε καμιά επιλογή που μεταβιβάζει κυριαρχικά δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ.

-- Δεν αναγνωρίζουμε τη δήλωση της Μαδρίτης, τα συμπεράσματα του Ελσίνκι του '99 για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

-- Διεκδικούμε την επιστροφή των τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν και στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, και θα μπορούσε αυτό να είναι και ένα σημείο πίεσης της κυβέρνησης στα λεγόμενα διεθνή φόρα. Και μάλιστα να μη δεχτεί καμία μορφή συμμετοχής στο Ιράκ, καμιά αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια παραπέρα, γιατί αλλαγές έχουν γίνει.

-- Κατάργηση της χρησιμοποίησης μειονοτικών ζητημάτων ως μοχλού παρέμβασης στα εσωτερικά των χωρών. Οι μειονότητες να έχουν πλήρη δικαιώματα εντός των συνόρων των κρατών.

-- Είμαστε επίσης κατά των εξοπλιστικών προγραμμάτων που αφορούν σε ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και σχεδιασμούς επιχειρηματικούς. Είμαστε υπέρ της στήριξης της εγχώριας κρατικής αμυντικής βιομηχανίας. Με την ευκαιρία υπογραμμίζουμε ότι χρόνια το ΠΑΣΟΚ και προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία μιλούσαν για μείωση των εξοπλισμών. Αντίθετα, διαφαίνεται τώρα το ξεκίνημα μιας νέας κούρσας από τις ΗΠΑ και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προσφοράς δηλαδή οπλικών συστημάτων και δυστυχώς βλέπουμε μια διάθεση από την ελληνική κυβέρνηση να πάρει και από τις ΗΠΑ και από ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες ώστε να μη μείνει κανένας παραπονεμένος. Στην πραγματικότητα, όμως, το θέμα δεν είναι η υπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων. Ο υπερεξοπλισμός και των δύο χωρών, και της Ελλάδας και της Τουρκίας, εξυπηρετεί την ισχυροποίηση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Και βέβαια αυτά τα πληρώνει ο ελληνικός, αλλά και ο τουρκικός λαός και δεν πληρώνει ο ελληνικός και ο τουρκικός λαός για αμυντικές ανάγκες, αλλά για επιθετικές.

-- Διεκδικούμε την απομάκρυνση των ξένων βάσεων. Ακόμη πιο επιτακτικά το ζητάμε όταν βλέπουμε αναβάθμιση της Σούδας.

-- Απορρίπτουμε την τεχνική συμφωνία για το Αιγαίο και

-- Διεκδικούμε τη λύση του Κυπριακού με βάση τις γνωστές αποφάσεις του ΟΗΕ.

Κόντρα στο ρεύμα

Καταλήγοντας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε: Εχουμε συνηθίσει να ακούμε μια μόνιμη επωδό από τα άλλα κόμματα ότι οι απόψεις μας είναι ουτοπικές, είναι προϊστορικές, δεν παίρνουμε υπόψη μας το συσχετισμό δύναμης, τις εξελίξεις και επίσης δεν παίρνουμε υπόψη μας ότι αν υπάρξουν τέτοιες επιλογές από την ελληνική κυβέρνηση τότε ο ελληνικός λαός θα πληρώσει μεγάλο κόστος και θα υποστεί μεγάλες θυσίες. Στην ουσία, δηλαδή, ομολογείται ότι αν δε συμμορφωνόμαστε σε αυτά που θέλουν οι σύμμαχοι και αν δε συμμετέχουμε ενεργά κινδυνεύουμε. Εμείς όμως τέτοιους συμμάχους δεν τους θέλουμε.

Εμείς θέλουμε μια ισχυρή Ελλάδα η οποία συγκρούεται με την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων και ας έχει κόστος και θυσίες. Καλύτερα να θυσιαζόμαστε για μια Ελλάδα της ειρήνης, παρά για μια Ελλάδα η οποία συμμετέχει ενεργά σε ό,τι συμφέρει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, το εμπάργκο και όλες τις άλλες επιλογές και όποιες μορφές και αν παίρνουν. Κόντρα στο ρεύμα. Αυτό ζητάμε.

Κάτι τέτοιο θεωρούμε ότι είναι συμφέρον και για όλους τους λαούς της Ευρώπης και των Βαλκανίων. Και εν πάση περιπτώσει, εάν σε κάθε χώρα δε δυναμώσει ένα ρεύμα κόντρα στο ρεύμα, τότε τι θα κάνουμε; Μετά από δέκα και δεκαπέντε χρόνια τι θα κάνουμε; Θα περιμένουμε πότε θα γιορτάζουμε τη λήξη του Γ΄ Παγκόσμιου Πολέμου;

Και με την ευκαιρία να πω το εξής. Κοιτάξτε. Δε χρειάζεται να γίνει Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ή μάλλον δε χρειάζεται να γίνει ένας πόλεμος έτσι όπως τον έχουμε γνωρίσει στον 20ό αιώνα. Μπορεί να γίνονται αλλεπάλληλοι τοπικοί πόλεμοι, δήθεν επιμέρους πόλεμοι που να ταλανίζουν όλη τη Γη. Περί αυτού πρόκειται.

Εμείς, λοιπόν, καλούμε το λαό και τη νεολαία να ανακτήσουν το αγωνιστικό και αισιόδοξο ηθικό τους που σε κρίσιμες στιγμές έχουν δείξει και να περάσουν σε ένα ανώτερο επίπεδο πάλης από αυτό που έχει επιδείξει ο λαός και η νεολαία. Και εάν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης - να το πούμε καθαρά - στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες, τα πράγματα θα είναι χειρότερα.

Εμείς, όμως, από αυτή τη σκοπιά είμαστε αισιόδοξοι γιατί πραγματικά κάποια στιγμή οι λαοί όχι θα ξυπνήσουν - ξύπνιοι είναι τώρα - αλλά θα αποκτήσουν συνείδηση της δύναμής τους».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ