ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 15 Μάη 2005
Σελ. /32
ΝΕΟΛΑΙΑ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Εξήντα χρόνια αντιπαράθεσης με τον ιμπεριαλισμό

Στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας, το Καράκας, θα φιλοξενηθούν φέτος το καλοκαίρι, από τις 7 μέχρι τις 15 Αυγούστου, οι εκδηλώσεις του 16ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών

Από το προηγούμενο Φεστιβάλ της ΠΦΝΦ στο Αλγέρι
Από το προηγούμενο Φεστιβάλ της ΠΦΝΦ στο Αλγέρι
Το καλοκαίρι του 1947, στο ερειπωμένο από τα ναζιστικά στρατεύματα χωριό Λίντιτσε της Τσεχοσλοβακίας κατέληγε η «Πορεία Φιλίας», με νέους που είχαν ξεκινήσει από τη Γαλλία, από σκανδιναβικές και βαλκανικές χώρες. «... Να μη σταματήσουμε ποτέ τον αγώνα ενάντια στα υπολείμματα του φασισμού...», ορκίστηκαν όσοι βρέθηκαν εκεί. Ηταν μία από τις κορυφαίες στιγμές του Πρώτου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας, που φιλοξενούσε η Πράγα, με τη συμμετοχή 17.000 αντιπροσώπων από 72 χώρες όλου του κόσμου.

Εξήντα χρόνια μετά, το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ) - όπως ονομάστηκε όταν στη διοργάνωσή του άρχισε να συμμετέχει πέρα από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) και η Διεθνής Ενωση Φοιτητών (ΔΕΦ) - εξακολουθεί να συσπειρώνει το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της παγκόσμιας νεολαίας. Το κομμάτι που διατηρεί την ίδια μεταπολεμική δίψα για ειρηνική ανοικοδόμηση, για λαϊκή προκοπή.

Τον φετινό Αύγουστο (7-15 του μηνός) το Καράκας, η πρωτεύουσα της «Μπολιβαριανής Δημοκρατίας» της Βενεζουέλας, θα φιλοξενήσει το 16ο ΠΦΝΦ, με σύνθημα «Για την ειρήνη και την αλληλεγγύη, αγωνιζόμαστε ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό». Ηδη, έχουν συγκροτηθεί δεκάδες Εθνικές Προπαρασκευαστικές Επιτροπές (ΕΠΕ) σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αφρική, με τη συμμετοχή εκατοντάδων οργανώσεων. Ζητούμενο παραμένει η ολόπλευρη στήριξη για την επιτυχία των εκδηλώσεων. Αλλά και το πώς οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις θα γίνουν υπόθεση όσο το δυνατόν περισσότερων νέων, κάθε ηλικίας και από κάθε χώρα.

Ανταλλαγή αγωνιστικής εμπειρίας

Δεκάδες χιλιάδες νέοι και νέες, ανεξάρτητα από χρώμα και φυλή, από διάφορες γωνιές του πλανήτη, έχουν συναντηθεί στα δεκαπέντε Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκαν μέχρι σήμερα, αντιπροσωπεύοντας εκατομμύρια νέων εργατών, φοιτητών, μαθητών από τις πατρίδες τους. Πολιτικές συζητήσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, αθλητικές δραστηριότητες, γνωριμία μέσα από το χορό και το τραγούδι, μέσα από τις λαϊκές παραδόσεις και την ιστορία που ο καθένας κουβαλά απ' την πατρίδα του, μέσα από την ανταλλαγή εμπειριών για τις κατακτήσεις, αλλά και τις δυσκολίες, είναι όσα ξεδιπλώνονται στις εκδηλώσεις του κορυφαίου αυτού πολιτικού και πολιτιστικού θεσμού της παγκόσμιας νεολαίας.

Την ίδια ώρα που τα κάθε λογής «άσφαιρα» για την κυρίαρχη τάξη «Φόρουμ» και «κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης» εγκλωβίζουν τη λαϊκή οργή σε «αντιδράσεις» που δεν προκαλούν τριγμούς στις καρέκλες των εκμεταλλευτών, για τα οποία μάλιστα «κινήματα», επανειλημμένα έχει αποκαλυφθεί ότι εμπλέκονται (ή ακόμα και ότι υποκινούνται από) συντηρητικές δυνάμεις, με μόνη επιδίωξη τη χειραγώγηση του λαϊκού κινήματος, το συνεπές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της νεολαίας συνεχίζει την πορεία του και μέσα από το θεσμό των ΠΦΝΦ. Με τον ενθουσιασμό της νεολαίας, αλλά και τη συνειδητή επιλογή της αντιπαράθεσης με ό,τι απειλεί τα δικαιώματά της στη δουλιά και τη μόρφωση, την ειρήνη και την προκοπή: τον ιμπεριαλισμό.

Εμπόδια από τις δυνάμεις της αντίδρασης

Ο θεσμός του ΠΦΝΦ καθιερώθηκε στη μεταπολεμική Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Νεολαίας, που έγινε στο Λονδίνο, το 1945 (την ελληνική νεολαία εκπροσώπησε τότε η θρυλική ΕΠΟΝ). Σε όλη την εξηντάχρονη πορεία του συνδέθηκε με τους εθνικοαπελευθερωτικούς και αντιαποικιοκρατικούς αγώνες του 20ού αιώνα. Αλλά και ήρθε αντιμέτωπο με σωρεία δυσκολιών και εμποδίων που προκάλεσαν οι δυνάμεις της αντίδρασης σε διοργανωτές και συμμετέχοντες. Πρώτη ήταν η γαλλική κυβέρνηση που απαγόρευσε τη διεξαγωγή του στο μεταπολεμικό Παρίσι. Το 1951, φρουροί εμπόδιζαν τους νέους της Δυτικής Γερμανίας να περάσουν στο Ανατολικό Βερολίνο, στις εκδηλώσεις του 3ου ΠΦΝΦ. Ο δήμαρχος του Δυτικού Βερολίνου προσκαλούσε τους συμμετέχοντες στο δυτικό χώρο της πόλης, όπου τους υποδέχονταν αστυνομικοί με βούρδουλα, με συνέπεια τον τραυματισμό 417 νέων. Το 1955, ο αρχιεπίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας του Δ. Βερολίνου απειλούσε με αφορισμό τους συμμετέχοντες στο 5ο ΠΦΝΦ, στη Βαρσοβία.

Σε μια προσπάθεια να εφευρεθεί ενός είδους «αντίβαρο» στο ΠΦΝΦ, επαναδραστηριοποιήθηκε τη δεκαετία του 1980 η «Επιτροπή Νεολαίας του ΝΑΤΟ». Πραγματοποιήθηκε ακόμα στην Τζακάρτα Παγκόσμιο Καλλιτεχνικό Φεστιβάλ Νεολαίας, με τη συμμετοχή Κουβανών και Αφγανών αντεπαναστατών, των Κόντρας από τη Νικαράγουα. Το 2001, η Διεθνής Ενωση Σοσιαλιστικής Νεολαίας (IUSY), στην οποία συμμετέχει η νεολαία ΠΑΣΟΚ, κάλεσε με ανακοίνωσή της σε μποϊκοτάζ του 15ου ΠΦΝΦ, το οποίο πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην αφρικανική ήπειρο και συγκεκριμένα στο Αλγέρι.

Πόλος συσπείρωσης της ριζοσπαστικής νεολαίας

Μέχρι σήμερα την ελληνική ΕΠΕ αποτελούν η ΠΚΣ, η ΚΝΕ (που ορίστηκε ομόφωνα συντονιστής), η νεολαία ΔΗΚΚΙ, η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ, ο Σύλλογος Σπουδαστών Δραματικών Σχολών, ο Σύλλογος Σπουδαστών ΑΕΝ Ασπροπύργου, η ΕΕΔΔΑ, η ΕΕΔΥΕ, ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας, η Συντονιστική Επιτροπή Μεταναστευτικών Κοινοτήτων και Οργανώσεων κ.ά., ενώ η συμμετοχή διαρκώς διευρύνεται.

Στο ΠΦΝΦ βρίσκουν τον δικό τους φυσικό χώρο έκφρασης και κατάθεσης αγωνιστικής εμπειρίας οι πιο προοδευτικές δυνάμεις του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος της χώρας, σημειώνει στο «Ρ» ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της Οργάνωσης. Δυνάμεις όπως εκείνες που εναντιώθηκαν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, και Ιράκ, καταγγέλλοντας ως ένοχο τον ιμπεριαλισμό, το μαθητικό κίνημα της δεκαετίας του 1990, οι νέοι εργάτες που συσπειρώνονται στους ταξικούς συνδικαλιστικούς φορείς.

Η ΚΝΕ, ως το πιο ριζοσπαστικό τμήμα του νεολαιίστικου κινήματος της χώρας, συνεχιστής των αγωνιστικών παραδόσεων της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ, της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, συμμετέχει στην ΠΟΔΝ και το ΠΦΝΦ από την ίδρυσή της, το 1968, υπογραμμίζει το στέλεχος της ΚΝΕ. Η ίδια η ιδέα για το φεστιβάλ «ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ» ξεπήδησε από τις εκδηλώσεις του 10ου ΠΦΝΦ, που φιλοξενήθηκε στο Βερολίνο. Στη σημερινή δύσκολη για το παγκόσμιο αντιιμπεριαλιστικό νεολαιίστικο κίνημα εποχή, σε μια εποχή που το δίλημμα «υποταγή ή ρήξη» μπαίνει ακόμα πιο επιτακτικά και για τη νεολαία, η ΚΝΕ, ως βαθιά διεθνιστική οργάνωση, εκτιμά ότι στο ΠΦΝΦ δίνεται ένα σημαντικό βήμα ανταλλαγής πείρας και διεθνούς συντονισμού, έκφρασης συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους λαούς του κόσμου. Με την πεποίθηση ότι ο αγώνας για την αλλαγή σε μία χώρα συνδέεται με τον αγώνα και στις υπόλοιπες χώρες. Με την πεποίθηση ότι ο ενωμένος αγώνας της παγκόσμιας νεολαίας γίνεται όπλο στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα σε κάθε πατρίδα.

Τη ριζοσπαστική κατεύθυνση του θεσμού των ΠΦΝΦ επιβεβαιώνουν άλλωστε και οι υπόλοιπες συμμετοχές. Οπως είναι οι νεολαιίστικες οργανώσεις των σκανδιναβικών χωρών που εναντιώνονται σε ΕΕ και ΟΝΕ. Οπως ακόμα το μεγάλο αντιιμπεριαλιστικό, φιλειρηνικό κίνημα των ΗΠΑ, όπου την ΕΠΕ συγκροτούν 70 οργανώσεις. Οργανώσεις αλληλέγγυες στους αγωνιζόμενους λαούς όπως ο παλαιστινιακός, οι ίδιες οι επαναστατικές δυνάμεις της Κούβας, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας, του Βιετνάμ, οι φοιτητικές οργανώσεις που αντιμάχονται την αντιεκπαιδευτική πολιτική της Μπολόνια, οργανώσεις που αγωνίζονται ενάντια στην αντεργατική πολιτική του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας.

Πλούσιο το πρόγραμμα εκδηλώσεων

Ιδιαίτερα πλούσιο το πρόγραμμα του 16ου Φεστιβάλ, αποτελείται από τέσσερα θεματικά κέντρα συζητήσεων: Η πρώτη περιλαμβάνει ζητήματα ειρήνης και ιμπεριαλισμού, η δεύτερη ζητήματα επιστήμης, μόρφωσης και πολιτισμού, η τρίτη θέματα ανάπτυξης και απασχόλησης και η τέταρτη δημοκρατίας, εθνικής ανεξαρτησίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ. Ενδεικτικό του ότι η σύγχρονη νεολαία αναζητά ουσιαστικές λύσεις από τα αδιέξοδα που γεννά ο ιμπεριαλισμός, είναι ο προγραμματισμός συζητήσεων για τον «ορίζοντα του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα», αλλά και το «χτίσιμο του σοσιαλισμού στον 21ο αιώνα».

Αξιοσημείωτο είναι ακόμα πως η τελετή λήξης θα συμπέσει με τον εορτασμό για την πρώτη επέτειο από το δημοψήφισμα που σφράγισε την παραμονή του Τσάβες στην Προεδρία της χώρας. Οι ίδιες οι ριζοσπαστικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων στο πολιτικό σκηνικό της Βενεζουέλας είναι που ανοίγουν τη συζήτηση για την προοπτική του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, πολλαπλασιάζοντας ακόμα περισσότερο τη σημασία και το ενδιαφέρον του 16ου ΠΦΝΦ.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ