Δεν περνάει ημέρα που η αστική προπαγάνδα να μη βομβαρδίσει τις λαϊκές μάζες με τόνους «πληροφοριών», σεναρίων και «ειδήσεων» για το χρέος, την «αναδιάρθρωση», την «επιμήκυνση», το «κούρεμα». Την ίδια στιγμή, βέβαια, το «κούρεμα» των εργατικών δικαιωμάτων με το ψαλίδι της αντεργατικής πολιτικής συνεχίζεται αδιάκοπο. Ετσι, με το πρόσχημα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, η κυβέρνηση ετοιμάζει και «δεύτερη δόση» αντεργατικών μέτρων, τα οποία μέτρα εφαρμοζόμενα πάνω στη βάση μιας οικονομίας που καθημερινά κατρακυλάει όλο και πιο βαθιά στην κρίση, οδηγεί την εργατική τάξη στον εξανδραποδισμό.

Το τι χαρακτήρα θα έχουν και τα νέα μέτρα, οι εργάτες δεν πρέπει να αναρωτιούνται. Είναι, όμως, χαρακτηριστικό ότι το υπουργείο Εργασίας, εκτός από την επιβολή εισοδηματικών κριτηρίων σε μια σειρά κοινωνικά επιδόματα, μέσω των οποίων θα τα στερηθούν χιλιάδες άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη, σχεδιάζει και την αύξηση των ενσήμων, για να αποδίδει το επίδομα ανεργίας. Αυτό γίνεται σε μια χρονική περίοδο όπου η ανεργία καλπάζει και οι καπιταλιστές πετάνε στο δρόμο κατά χιλιάδες εργάτες και εργάτριες.

Ετσι, τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ανεργία ανέβασαν το επίσημο ποσοστό ανεργίας τον μήνα Φεβρουάριο στο 15,9%, από 12,1% τον ίδιο μήνα του 2010. Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 181.952 άτομα και έφτασαν τους 787.229 από 605.277 πέρυσι (αύξηση 30%). Η ανεργία στις γυναίκες εκτοξεύτηκε στο 19%, δηλαδή μία στις πέντε εργαζόμενες δεν μπορούν να βρουν μεροκάματο, με αντίστοιχο υψηλό το ποσοστό (19,9%) στην ηλικιακή ομάδα 25 έως 34 χρόνων. Στους νέους μάλιστα (15 έως 24 ετών) η κατάσταση γίνεται εφιαλτική, καθώς η ανεργία έφτασε το 40,4%. Δηλαδή, 4 στους δέκα νέους και νέες που θέλουν να εργαστούν και αποδεδειγμένα ψάχνουν για δουλειά, δεν μπορούν να βρουν μεροκάματο. Και όμως, η κυβέρνηση μαζί με τους τροϊκανούς πασχίζουν πώς θα στριμώξουν τους ανέργους, πώς θα τους στερήσουν και αυτά τα γλίσχρα επιδόματα και όχι πώς θα τους προστατεύσουν. Στον αντίποδα, τα προγράμματα ενίσχυσης των επιχειρήσεων, ειδικά μέσω της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών συνεχίζονται απρόσκοπτα. Και αυτό σε μια οικονομία, στην οποία, για δεκαετίες η εισφοροδιαφυγή είναι το σπορ, στο οποίο οι καπιταλιστές διακρίνονται με εξαιρετικές επιδόσεις και η μαύρη ανασφάλιστη εργασία φτάνει το 25%.

Συνολικά, το «κοστούμι» που ετοιμάζει να κόψει η κυβέρνηση σε εργαζόμενους και ασφαλισμένους ξεπερνά τα 7 δισεκατομμύρια ευρώ, ως συμμετοχή του υπουργείου Εργασίας στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Απ' αυτά, τα 3,5 δισ. ευρώ θα αποσπαστούν από τις περικοπές δαπανών. Δηλαδή:

• Τη μείωση των επιδομάτων
• Την περικοπή των παροχών Υγείας, στα φάρμακα και στην ιατρική περίθαλψη.
• Τις περικοπές στις επικουρικές συντάξεις από το 2012.
• Την εκ νέου εκμετάλλευση της περιουσίας των Ταμείων.

Αν τα παραπάνω μέτρα εντάσσονται στο λεγόμενο «δημοσιονομικό πλαίσιο» η κυβέρνηση δεν ξεχνά και τα μέτρα άμεσης απόδοσης προς το κεφάλαιο. Ετσι, η ενίσχυση της «ευελιξίας» είναι η δοκιμασμένη συνταγή και σχεδιάζεται η παραπέρα διευκόλυνση των επιχειρήσεων με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που μπορεί να επεκταθούν και η διάρκειά τους και ο αριθμός τους, αλλά και η πρόβλεψη καλύτερων προϋποθέσεων για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δηλαδή, την απλήρωτη εργασία με 10ωρα και 12ωρα κατά τις περιόδους που βολεύει τις επιχειρήσεις και την «επιστροφή» του απλήρωτου χρόνου με ρεπό και άδειες. Τα μέτρα αυτά θα προστεθούν στις προηγούμενες αντεργατικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης με τις οποίες για το μεγάλο κεφάλαιο εξασφαλίστηκε «όλο το μενού των επιλογών», όπως χαρακτηριστικά έλεγε και στέλεχος του υπουργείου Εργασίας.

Το μενού αυτό, για να περιοριστούμε μόνο στα πιο πρόσφατα μέτρα, περιλαμβάνει:

• Τη θεσμοθέτηση των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων που υπονομεύουν τις κλαδικές.
• Την επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου νεοπροσλαμβανόμενου σε ένα χρόνο από δύο μήνες.
• Τη δυνατότητα απασχόλησης νέων μέχρι 25 ετών με αποδοχές χαμηλότερες από τις κατώτατες.
• Την αύξηση από 18 σε 36 μήνες της απασχόλησης στο καθεστώς της ενοικίασης.
• Την επέκταση από τους 6 στους 9 μήνες το χρόνο στον οποίο επιτρέπεται η εκ περιτροπής εργασία (τριήμερα, τετραήμερα).
• Τη μείωση των αμοιβών στη μερική απασχόληση.

Τα συγκεκριμένα μέτρα υπέρ της μεγαλοεργοδοσίας έδωσαν ήδη τους καρπούς τους. Ετσι, ενώ στις νέες συμβάσεις που υπογράφονται, οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης το 2009 αντιστοιχούσαν στο 79% του συνόλου των συμβάσεων, το 2010 μειώθηκαν στο 66,9% και το πρώτο δίμηνο του 2011 μειώθηκαν ακόμη περισσότερο στο 57,2%. Αντίστοιχα, οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης αυξήθηκαν από το 16,7% το 2009 στο 26,1% πέρσι και στο 32,1% φέτος, σχεδόν διπλασιάστηκαν. Ενώ οι συμβάσεις εκ περιτροπής εργασίας από το 4,3% το 2009, πέρυσι έφτασαν στο 6,9% και φέτος στο 10,8%, δηλαδή υπερδιπλασιασμός. Αν μάλιστα συνυπολογιστούν και οι μετατροπές συμβάσεων πλήρους απασχόλησης, τότε προκύπτει ότι συνολικά στις νέες συμβάσεις 1 στις 2 είναι με ευέλικτες μορφές.

Και όμως, υπάρχουν ορισμένοι, οι οποίοι αυτοχαρακτηρίζονται και «αριστεροί», οι οποίοι δηλώνουν ότι η πολιτική της κυβέρνησης «απέτυχε». Πόσο πολιτικά τυφλός πρέπει να είναι κάποιος, για να μη βλέπει ότι τα μέτρα που εφαρμόζονται, συνολικά η ασκούμενη πολιτική πετυχαίνει πέρα για πέρα; Εκτός και αν θεωρούν ότι η πραγματική επιδίωξη της κυβέρνησης ήταν να στηρίξει τους εργαζόμενους και όχι το κεφάλαιο και «από σπόντα» ή από ανικανότητα προέκυψαν όλα τα παραπάνω.

Τα αντεργατικά μέτρα, όχι μόνο πέτυχαν, αλλά ήδη αποτιμώνται σε συγκεκριμένους αριθμούς από την Τράπεζα της Ελλάδας και από φορείς του υπουργείου Εργασίας, και κυρίως αποτιμώνται σε συγκεκριμένα κέρδη για την εργοδοσία. Ετσι αποτιμάται ότι το 2010 οι μέσοι πραγματικοί μισθοί κατρακύλησαν κατά 9,3%, ενώ εκτιμάται ότι το 2011 θα υπάρχει επιπλέον μείωση από 5% έως 5,8%. Δηλαδή, μέσα στη διετία η μείωση των πραγματικών μέσων αποδοχών θα φτάσει το 15%, αν και η μείωση στο πραγματικό βιοτικό επίπεδο της λαϊκής οικογένειας είναι ακόμα μεγαλύτερο. Ειδικότερα στον χώρο των ξενοδοχείων και της εστίασης, δηλαδή, στον κλάδο του τουρισμού, τον οποίο η κυβέρνηση θέλει να μετατρέψει σε «ατμομηχανή» της καπιταλιστικής ανάκαμψης, η μείωση των πραγματικών μισθών έφτασε το 16,3%, δείχνοντας έτσι και το μοντέλο του μέλλοντος για την ανάπτυξη που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και ΝΔ, την μετά κρίσης εποχή. Ενα μοντέλο με εργαζόμενους φτηνούς σκλάβους, χωρίς στον ήλιο μοίρα...

Μάλιστα, οι αρμόδιοι φορείς που συνέταξαν τα στοιχεία, εκτιμούν ότι οι βασικοί παράγοντες που επέδρασαν στη μείωση των μισθών και του εργατικού κόστους είναι η «υπογραφή της τριετούς διάρκειας ΕΓΣΣΕ» που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, «σύμφωνα με την οποία οι κατώτατες αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα παρέμειναν αμετάβλητες στη διάρκεια του 2010, ενώ η μέση ετήσια αύξησή τους θα είναι της τάξεως του 0,9% για το 2011 και του 2% το 2012». Σημειώνουν δε, ότι αυτή η συμφωνία για τις κατώτατες αποδοχές «σηματοδότησε για την τριετία 2010-2012 την πολιτική περιστολής μισθών» και στις επιχειρήσεις που αμείβουν τους εργαζόμενους με κλαδικές ή με επιχειρησιακές που κινούνται πάνω από τις κλαδικές.

Είναι και αυτή μια πρόσθετη απόδειξη για το ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, το ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και η πιο αποστομωτική απάντηση για τους ισχυρισμούς της πλειοψηφίας ότι με την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ «σώθηκε» δήθεν ο θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία έβαλε πλάτη, για να σωθούν και να σώζονται οι καπιταλιστές, θυσιάζοντας τα δικαιώματα των εργατών.