ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 15 Απρίλη 2014
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οι θέσεις του ΚΚΕ για τη διαχείριση των λυμάτων της Αττικής

Κριτήριο η προστασία της υγείας των λαϊκών στρωμάτων

Ο Θανάσης Παφίλης στο βήμα της συγκέντρωσης
Ο Θανάσης Παφίλης στο βήμα της συγκέντρωσης
Την πρόταση του ΚΚΕ για τη διαχείριση των λυμάτων στην Αττική παρουσίασαν, το πρωί της περασμένης Κυριακής, ο Θανάσης Παφίλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Βάλσαμος Συρίγος, υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής και ο Νίκος Στεφανίδης, υποψήφιος δήμαρχος Μαραθώνα - Ν. Μάκρης, σε συγκέντρωση που διοργάνωσε η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στην πλατεία της Νέας Μάκρης.

Ο Θ. Παφίλης επισήμανε πως η διαχείριση των λυμάτων και των υδάτινων πόρων της Αττικής πρέπει «να εκτελείται από κοινού, από ενιαίο δημόσιο φορέα διαχείρισης στο πλαίσιο ενός φιλολαϊκού, φιλοπεριβαλλοντικού σχεδιασμού που θα αξιοποιεί το σύνολο των υδάτινων πόρων, αλλά και των επεξεργασμένων εκροών των Κέντρων Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) για άρδευση, πυρόσβεση και, υπό προϋποθέσεις, εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, περιορίζοντας την απώλειά του στη θάλασσα. Θα διαχειρίζεται με ασφάλεια και θα αξιοποιεί τη χωνεμένη και αφυδατωμένη λάσπη του βιολογικού καθαρισμού καθώς και το παραγόμενο βιοαέριο από τη χώνεψη της υγρής λάσπης για τις ενεργειακές ανάγκες της εγκατάστασης. Ταυτόχρονα, θα ελέγχει τις εκροές των υγρών βιομηχανικών αποβλήτων, τα οποία θα πρέπει να καθαρίζονται με ευθύνη και δαπάνη των επιχειρήσεων. Επίσης, να μην αναμειγνύονται με τα αστικά λύματα».


Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις πολλές και σοβαρές συνέπειες σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων από την έλλειψη ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης των αστικών λυμάτων. Και μίλησε για τις διαχρονικές ευθύνες των δημοτικών και περιφερειακών αρχών που αποδέχονται τη μετάθεση της κυβερνητικής ευθύνης και την ανάληψη αρμοδιότητας από τους δήμους, για κατασκευή αποχετευτικών δικτύων και ΚΕΛ. Με αυτόν τον τρόπο, συμβάλλουν στο σχεδιασμό των εκάστοτε κυβερνήσεων, αποφεύγοντας να θίξουν την υποχρέωση του κράτους να χρηματοδοτήσει ολοκληρωμένα την κατασκευή των έργων αξιοποίησης των υγρών εκροών και των υπολειμμάτων των ΚΕΛ και επειδή προβάλλουν ως «λύση» τη διαχείριση των λυμάτων από τους δήμους. Οσο για την «εναλλακτική λύση» που προωθεί η κυβέρνηση, η ΕΥΔΑΠ, οι δημοτικές Αρχές των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, προεξάρχοντος του δήμαρχου Σαρωνικού, πρωτοκλασάτου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, να πηγαίνουν όλα τα λύματα στο ΚΕΛ Ψυττάλειας, τη χαρακτήρισε πολλαπλά επικίνδυνη.

Καλούμε το λαό σε αγώνα και διεκδίκηση

Ο Θ. Παφίλης υπογράμμισε πως «η ολοκληρωμένη χρηματοδότηση της μελέτης της κατασκευής και της λειτουργίας του αποχετευτικού δικτύου και των ΚΕΛ μαζί και των αγωγών εκβολής, η χωροθέτησή τους καθώς και η κατασκευή και λειτουργία του δικτύου αξιοποίησης των επεξεργασμένων σε υψηλό βαθμό εκροών είναι, κατά τη γνώμη μας, υποχρέωση του κράτους. Το κάθε ΚΕΛ πρέπει να καλύπτει το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό οικισμών. Μεταξύ των κριτηρίων χωροθέτησης, ιδιαίτερο βάρος θα πρέπει να δοθεί σε αυτά που συμβάλλουν στην ελαχιστοποίηση της όποιας όχλησης από τη λειτουργία του ΚΕΛ όπως η απόσταση από οικισμούς, η φυσική απόκρυψη, η επικρατούσα κατεύθυνση των τοπικών ανέμων κ.ά., ενώ ανάλογη μέριμνα πρέπει να δοθεί για τις περιοχές των βιομηχανικών ζωνών».

Οι θέσεις του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» είναι «διαμορφωμένες με κριτήριο την προστασία της υγείας των λαϊκών στρωμάτων, του περιβάλλοντος και του λεηλατημένου εισοδήματος των λαϊκών οικογενειών. Βρίσκονται στον αντίποδα των κατευθύνσεων της ΕΕ και των κυβερνήσεων που, στο κέντρο τους, έχουν την εξυπηρέτηση των κερδών του κεφαλαίου. Συγκρούονται με τις πολιτικές και την τακτική της περιφέρειας, των δημοτικών αρχών και των παρατάξεων και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και των δήθεν ανεξάρτητων που υπηρετούν πιστά τις κατευθύνεις αυτές. Καλούμε το λαό της περιοχής, τους φορείς του λαϊκού κινήματος να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν ολοκληρωμένες λύσεις για τα προβλήματά τους».

Ο Β. Συρίγος, μεταξύ άλλων, είπε ότι «οι κάτοικοι του Λαυρίου "βλαστημούν" που συνδέθηκαν με το αποχετευτικό δίκτυο, καθώς τα δημοτικά τους τέλη τριπλασιάστηκαν», πως η Ανατολική Αττική έχει πέντε βιομηχανικές ζώνες που λειτουργούν χωρίς κανέναν έλεγχο και στάθηκε στην εκδήλωση που «όλως τυχαίως» - όπως είπε - πραγματοποιούσαν σήμερα (σ.σ. την ίδια μέρα) ο περιφερειάρχης Αττικής Γ. Σγουρός και ο δήμαρχος Μαραθώνα Ι. Λουίζος, για την έγκριση χρηματοδότησης με την ένταξη στα ΠΕΠ Αττικής της μελέτης Δικτύων Αποχέτευσης Ακαθάρτων και Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων.

Τέλος, ο Ν. Στεφανίδης, αναφέρθηκε στους έτερους υποψήφιους δημάρχους, τονίζοντας πως «οι διάφοροι που εμφανίζονται σήμερα όψιμοι και life style στην περιοχή είναι, κατά τη δική μας άποψη, ξεπερασμένοι και πολύ παλιοί. Ολα όσα προτείνουν σήμερα, τα έχουν προτείνει και τα έχουν υλοποιήσει και άλλοι δήμαρχοι, άσχετα αν δε βγαίνουν να πουν καθαρά ότι είναι μάνατζερ. Οσοι διεκδικούν την ψήφο σας, λέγοντας ότι κάνουν αγώνα κατά του ΧΥΤΑ Γραμματικού και προέρχονται από το χώρο του πρώην Συνασπισμού και σήμερα ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που έκρυβαν όλα αυτά τα χρόνια παίζοντας το ανεξάρτητοι, ξέρουν πολύ καλά ότι τα όποια δικαστήρια, οι όποιες προσφυγές στην ΕΕ πέφτουν στο κενό. Οτι τα έργα αυτά δε σταματάνε».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι: Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Πειραιά. Ακόμα, οι υποψήφιοι δήμαρχοι με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης»: Ραφήνας - Πικερμίου Χρήστος Τσαλαπατάνης, Παιανίας Κώστας Φιλιούσης, Λαυρεωτικής Απόστολος Παμφίλης, Κορωπίου Βαγγέλης Ρεμπάπης, Παλλήνης Νίκος Γαβράς, Μαρκόπουλου Αντρέας Συλελόγλου και Αρτέμιδας Νίκος Δάρδαλης.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Πέντε εκδοχές κοινών απαντήσεων

Τη διαφορετικότητά τους κλήθηκαν να καταθέσουν με απαντήσεις σε κοινές ερωτήσεις οι πέντε υποψήφιοι για πρόεδροι της Κομισιόν στην εφημερίδα «Real News». Δηλαδή οι: Ζαν Κλοντ Γιούνκερ από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Μάρτιν Σουλτς από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, Γκι Φέρχοφσταντ από τη Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών, Αλέξης Τσίπρας από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και Φραντσίσκα Σκα Κέλερ από τους Πράσινους.

Και οι πέντε μιλούν για «ανάπτυξη και επενδύσεις». Και οι πέντε δηλώνουν ότι δε θέλουν λιτότητα, αλλά λένε «ναι» στη δημοσιονομική πειθαρχία, δηλαδή λιτότητα. Και οι πέντε αναγνωρίζουν το χρέος που δημιούργησαν οι καπιταλιστές σαν κάτι που πρέπει να πληρωθεί από το λαό και καταθέτουν, με ελαφρές διαφορές, θέσεις για το πώς θα γίνει το «κούρεμα», δηλαδή το ποιος θα πληρώσει τη ζημιά.

***

Ας δούμε ορισμένες βασικές απαντήσεις:

Στην ερώτηση για το τι θα κάνουν αν εκλεγούν πρόεδροι της ΕΕ, αφού απαντούν αρχικά όλοι ότι θα δώσουν έμφαση στην ανάπτυξη και την απασχόληση, στη συνέχεια απογειώνονται, όταν διακηρύσσουν, όπως η Κέλερ και ο Τσίπρας, «θα δώσω τέλος στη λιτότητα», με τον Φέρχοφσταντ μόνο να λέει κάτι και για δημοσιονομική πειθαρχία. Ολοι τους προσπερνάνε το γεγονός ότι σε όλη την ΕΕ τα εργατικά δικαιώματα έχουν ήδη τσακιστεί και ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη θα γίνει πάνω στα ερείπια αυτών των δικαιωμάτων. Κουβέντα για το γεγονός ότι ο καπιταλιστής δεν επενδύει αν δεν έχει κέρδος και ότι αυτό από μόνο του οδηγεί σε ένταση της ανισότητας.

Και οι πέντε εκτιμούν ότι η ΕΕ ήταν μια καλή ένωση, που όμως απομακρύνθηκε από τις αρχές της. Με διαβαθμίσεις στις απαντήσεις, προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανό το όραμα μιας Ευρώπης, που ενώ είναι καπιταλιστική ένωση, αυτοί την παρουσιάζουν ως Ευρώπη της ελευθερίας και της δημοκρατίας. «Η Ευρώπη έχασε την αίσθηση περηφάνιας για κάτι εξαιρετικό που είχαμε», λέει ο Γιούνκερ, για «απομάκρυνση από τις αξίες» μιλάει ο Τσίπρας.

Τη συμφωνία τους δηλώνουν και για τα ευρωομόλογα με αποχρώσεις ανάλογα με το ακροατήριο: Ο Γιούνκερ τα βλέπει σε ένα «πολύ προχωρημένο επίπεδο της πορείας της πολιτικής ενοποίησης», ο Σουλτς δεν το βλέπει «σήμερα εφικτό», ίσως αύριο, ο Φέρχοφσταντ τα θεωρεί θετικό παράδειγμα, ο Τσίπρας τα βλέπει ήδη «στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης», «βασική κίνηση» τα θεωρεί η Κέλερ.

***

Σε ειδικότερη ερώτηση για τη ελληνική περίπτωση, Σουλτς και Γιούνκερ θεωρούν «απαραίτητα» και «αναντικατάστατα» τα μέτρα που πάρθηκαν, ενώ ο Φέρχοφσταντ εμφανίζεται να υιοθετεί το αίτημα Τσίπρα για ένα «νέο σχέδιο Μάρσαλ», με τον Τσίπρα να παραπονείται γιατί το ελληνικό πρόβλημα οξύνθηκε (από την έλλειψη «νέου σχεδίου Μάρσαλ» προφανώς).

Στο θέμα του χρέους συμπίπτουν στο αυτονόητο: ότι το χρέος αναγκαστικά πρέπει να «κουρευτεί». Με τον Τσίπρα να λέει πως επείγει το «κούρεμα» «μέρους του», τον Σουλτς να δηλώνει ότι είναι νωρίς για κριτικές και τον Γιούνκερ να προσπερνά το θέμα με τη δήλωση ότι «η Ελλάδα είναι εντός τροχιάς».

Σε μια ερώτηση που θεωρεί δεδομένη τη «γερμανοποίηση» της ΕΕ, ο Γιούνκερ απαντά ότι καθήκον του είναι η επανένωση της Ευρώπης, ο Σουλτς υμνεί τα αισθήματα αλληλεγγύης των Γερμανών και ο Τσίπρας αρκείται στο χαρακτηρισμό ότι η πολιτική της Μέρκελ είναι επικίνδυνη για την Ευρώπη.

Ομόφωνες είναι οι απαντήσεις για την τρόικα και εκτιμούν ότι χρειάζονται άλλοι μηχανισμοί που να μη δίνουν τη δυνατότητα στο ΔΝΤ να έχει λόγο στα ευρωπαϊκά πράγματα, ορισμένοι βεβαίως θεωρώντας ως δεδομένη και αναγκαία τη μέχρι τώρα εμπλοκή της.

***

Συμπέρασμα: Οσο και αν προσπαθούν να το κρύψουν, οι προτάσεις τους είναι διαφορετικές εκδοχές κοινών απαντήσεων ως προς το στόχο της στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, της εξασφάλισης της «συνοχής» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ισχυροποίησης των θεσμών της. Τα οράματά τους καμιά σχέση δεν έχουν με τους λαούς.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ