Η νέα κυβέρνηση ορκίστηκε υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Ορκίστηκε χτες η νέα αντιλαϊκή κυβέρνηση στη Γερμανία και η Αγκελα Μέρκελ επανεξελέγη για τέταρτη συνεχόμενη θητεία (2005, 2009, 2013 και 2018) στην καγκελαρία. Κατά τη χτεσινή μυστική ψηφοφορία στο γερμανικό Κοινοβούλιο, ήταν παρόντες 692 από τους 709 βουλευτές. Υπέρ της Μέρκελ ψήφισαν 364 βουλευτές, δηλαδή μόλις 9 παραπάνω από την ελάχιστη απαιτούμενη πλειοψηφία (355), ενώ την καταψήφισαν 315 βουλευτές. Επίσης, υπήρχαν και 4 άκυρες ψήφοι και 9 αποχές από την ψηφοφορία. Να σημειωθεί ακόμη ότι η Αγκ. Μέρκελ πήρε 35 ψήφους λιγότερες από τις 399 έδρες που έχει στο Κοινοβούλιο αθροιστικά ο νέος μεγάλος συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) - Σοσιαλδημοκρατών (SPD).

Στη συνέχεια, η Αγκ. Μέρκελ ανακηρύχθηκε και επίσημα καγκελάριος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ, ακολούθησαν η ανακοίνωση του σχηματισμού κυβέρνησης και η ορκωμοσία του νέου υπουργικού συμβουλίου. Υπουργός Οικονομικών και αντικαγκελάριος αναλαμβάνει ο Ολαφ Σολτς (SPD), υπουργός Εξωτερικών ο Χάικο Μάας (SPD), υπουργός Αμυνας παραμένει η Ούρσουλα φον ντε Λάιεν (CDU).

Κατά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης - 171 μέρες μετά τις εκλογές (24 Σεπτέμβρη) - ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Σταϊνμάγερ, εξέφρασε την ικανοποίησή του που «ξεπεράστηκε η εποχή της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας» και που «τρία κόμματα είναι έτοιμα και πρόθυμα να αναλάβουν την κυβερνητική ευθύνη». Ανάμεσα σε άλλα που προβλέπει η κυβερνητική συμφωνία, ο Σταϊνμάγερ αναφέρθηκε στην «ανάγκη ανάπτυξης και ανανέωσης της Ευρώπης», που «πρέπει να ξεκινήσει γρήγορα μαζί με τη Γαλλία και τους άλλους εταίρους της ΕΕ», ενώ σαφείς ήταν οι αιχμές του κατά της ηγεσίας των ΗΠΑ. Σημείωσε με νόημα: «Οι φιλελεύθερες δημοκρατίες της Δύσης δέχονται προκλήσεις - τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό» και η λογική «όλοι εναντίον όλων» κερδίζει και πάλι έδαφος «στην παγκόσμια πολιτική, πολύ πρόσφατα στην πολιτική εμπορίου».

Στο πλαίσιο της προώθησης των μεταρρυθμίσεων σε ΕΕ και Ευρωζώνη, αλλά και της ενίσχυσης της στρατιωτικής αυτοτέλειας της Ενωσης για την αναβάθμιση των ευρωενωσιακών γεωπολιτικών συμφερόντων, το πρώτο ταξίδι της καγκελαρίου Μέρκελ θα είναι αύριο στο Παρίσι, όπου θα συναντηθεί με τον Γάλλο Πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, για να συζητήσουν για την ΕΕ, για διεθνή και διμερή θέματα.

Associated Press

Ο σπουδαίος αστροφυσικός Στ. Χόκινγκ

Ο επίλογος μίας ζωής αφιερωμένης στην επιστημονική έρευνα, με έντονη τη δίψα για απαντήσεις σε σημαντικά αινίγματα της Κοσμολογίας και της Φυσικής και ζωηρό προβληματισμό για σύγχρονα ζητήματα, που εκτείνονται από τους αγώνες ενάντια στους πολέμους έως τις πιθανές επιπτώσεις στις ανθρώπινες κοινωνίες από την ανάπτυξη τεχνολογιών της τεχνητής νοημοσύνης, γράφτηκε χτες τα ξημερώματα στην κατοικία του επιφανούς Βρετανού αστροφυσικού Στίβεν Χόκινγκ στο Κέμπριτζ της Αγγλίας. «Εφυγε» σε ηλικία 76 ετών έπειτα από σκληρή και επίμονη μάχη ενάντια στην ασθένεια «Λου Γκέρινγκ» (γνωστή και ως πλάγια αμυοτροφική σκλήρυνση), που τον είχε καθηλώσει από τα 22 του χρόνια σε αναπηρικό αμαξίδιο, διαψεύδοντας επί δεκαετίες την αρχική εκτίμηση των γιατρών που, λίγο μετά τη διάγνωση της νόσου, του είχαν δώσει διάρκεια ζωής μόλις δύο ετών.

Ο Στίβεν Χόκινγκ ήταν από τους νεότερους καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όπου δίδαξε μεταξύ 1979 και 2009, κάνοντας μακροχρόνιες έρευνες για τη σύνδεση της κβαντομηχανικής με τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Συνεργαζόμενος με τον μαθηματικό Ρότζερ Πένροουζ, ο Χόκινγκ προέβλεψε θεωρητικά ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία, η οποία στη συνέχεια ονομάστηκε προς τιμήν του «ακτινοβολία Χόκινγκ».

Είχε γράψει, μεταξύ άλλων, πολλές εργασίες εκλαϊκευμένης επιστήμης, αναδεικνύοντας τις θεωρίες και την κοσμολογία του, με πιο γνωστό το βιβλίο του «Το Σύντομο χρονικό του Χρόνου» (1988). Ηταν επίτιμος συνεργάτης της Βασιλικής Εταιρείας Τεχνών, ισόβιο μέλος στην Επισκοπική Ακαδημία Επιστημών, ενώ είχε βραβευτεί στις ΗΠΑ με το «προεδρικό μετάλλιο της Ελευθερίας».

Δεν ήταν διάσημος μόνο για την επίμονη έρευνά του σε σημαντικά ζητήματα της Κοσμολογίας, αλλά και γιατί είχε καταφέρει να φέρει πιο κοντά τη θεωρητική Φυσική στον πολύ κόσμο. Δεν ζούσε απομονωμένος σε κλειστό ή «αποστειρωμένο» ακαδημαϊκό περιβάλλον. Το 1968, πριν καθηλωθεί σε αναπηρικό αμαξίδιο, συμμετείχε στο Λονδίνο σε πορείες κατά του πολέμου στο Βιετνάμ. Το 2003 είχε αποκαλέσει την ιμπεριαλιστική εισβολή των ΗΠΑ, της Βρετανίας και άλλων συμμάχων τους στο Ιράκ «έγκλημα πολέμου». Το 2013 είχε απορρίψει την πρόσκληση του Ισραηλινού τότε Προέδρου Σιμόν Πέρες να συμμετάσχει σε διεθνή επιστημονική σύνοδο, συμμετέχοντας στο μποϊκοτάζ επιστημόνων και καλλιτεχνών ενάντια στο Ισραήλ ως κατοχική δύναμη στα Παλαιστινιακά εδάφη. Είχε επίσης συμμετάσχει σε εκστρατεία υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού. Υποστήριζε την έρευνα με χρήση βλαστοκυττάρων, ήταν υπέρ της δημόσιας, ελεύθερης υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης και υποστήριζε δράσεις για την αποτροπή των κλιματικών αλλαγών.