ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εχουν τη συνταγή

«Ολες οι παρεμβάσεις που είναι υποστηρικτικές για τους ανέργους έχουν ημερομηνία λήξης, καθώς δεν υπάρχουν πόροι για να μπορέσει κανείς να υποστηρίξει 200.000 και 300.000 ανέργους επ' αόριστον, μέχρι να βρουν μία θέση εργασίας...». Η «απαραίτητη διευκρίνιση» έρχεται από την αναπληρώτρια υπουργό, υπεύθυνη για την αντιμετώπιση της ανεργίας! Και επειδή, σύμφωνα με την Ράνια Αντωνοπούλου, αντιμετώπιση της ανεργίας δεν είναι η επ' αόριστον στήριξη των ανέργων, σπεύδει να εξηγήσει πώς εννοεί αυτή την αντιμετώπιση, με επιδότηση προσλήψεων: «Λέμε, αν προσλάβεις έναν άνεργο, εμείς θα πληρώνουμε κάθε μήνα από 381 μέχρι και 500 ευρώ, ανάλογα με την κατηγορία. Αυτό δίνει μία ρευστότητα στον ιδιωτικό τομέα να κάνει προσλήψεις...». Δηλαδή, για ακόμα μια φορά, άλλη μια κυβέρνηση παρουσιάζει ως «σχέδιο για την αντιμετώπιση της ανεργίας» την επιδότηση των εργοδοτών, πλάι σε όλες τις άλλες διευκολύνσεις που τους παρέχονται: Φορολογική ελάφρυνση, δάνεια, μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές κ.ά. Τελικά «ημερομηνία λήξης» πρέπει να έχει η προστασία των ανέργων, αλλά ποτέ η στήριξη των εργοδοτών. Δίνει κι αυτό μια γεύση για την περιβόητη «παραγωγική ανασυγκρότηση», την «άνοιξη της οικονομίας» που προωθεί η συγκυβέρνηση.

Ανακαλύπτουν «ρετιρέ»...

Με αφορμή την παρουσίαση των στοιχείων για τους μισθούς των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που περιέχονται σε έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, ορισμένα αστικά ΜΜΕ ανακάλυψαν «εργαζόμενους δύο ταχυτήτων» και «χάσμα μισθών μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα». Δεν πρωτοτυπούν. Αναμασούν το γνωστό μύθο περί «ρετιρέ», υπονοώντας ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ευθύνονται για τους χαμηλούς μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Στόχος τους είναι να διασπάσουν τους εργαζόμενους, να υψώσουν πλαστές διαχωριστικές γραμμές και να κρύψουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική δεν είναι αποτέλεσμα της «καλοζωίας» των δημοσίων σε βάρος των ιδιωτικών, αλλά επιλογή των κομμάτων του κεφαλαίου, που χτυπάει ενιαία τους μισθούς και τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από επάγγελμα και σχέση εργασίας.

... με «πέτσινα» στοιχεία

Οσον αφορά αυτά καθαυτά τα στοιχεία, η σύγκριση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα είναι πέρα για πέρα αυθαίρετη. Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα στατιστικά εμφανίζονται χαμηλότεροι εξαιτίας της τεράστιας υποαπασχόλησης και της ευελιξίας που επικρατεί, όταν στον δημόσιο υπάρχει ακόμα ένα σχετικά πλήρες ωράριο απασχόλησης, παρά τις μεγάλες ανατροπές των τελευταίων χρόνων. Οι διαφορές στους μισθούς σχετίζονται ακόμα με παραμέτρους όπως το επίπεδο εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού των δύο τομέων κ.λπ. Τέλος, στο Δημόσιο δίνονται πλέον 12 και όχι 14 μισθοί και άρα, τελικά, οι διαφορές στους μισθούς είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Βέβαια, αυτά τα στοιχεία ελάχιστη σημασία έχουν για όσους πρώτα βγάζουν το συμπέρασμα και μετά ψάχνουν τον τρόπο να το παρουσιάσουν με αληθοφάνεια στο λαό.

Θα ενημερώσουν;

Με διάφορες αφορμές επανέρχεται στην επικαιρότητα η συζήτηση για το ενδεχόμενο να μεταφερθεί η δραστηριότητα της ΝΑΤΟικής βάσης του Ιντσιρλίκ της Τουρκίας σε άλλο κράτος της περιοχής, με δεδομένες τις «δυσκολίες» που αντιμετωπίζει η Τουρκία στη συνεργασία της με τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους, εξαιτίας αντιτιθέμενων συμφερόντων και διαφορών που οξύνθηκαν και περιπλέχτηκαν ακόμη περισσότερο από την εξέλιξη του πολέμου στη Συρία και τη βαθύτερη εμπλοκή της Ρωσίας. Τελευταίο παράδειγμα είναι οι δηλώσεις βουλευτή των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών, που έθεσε επιτακτικά το θέμα, απ' αφορμή την ένταση στις σχέσεις Τουρκίας - Γερμανίας και Τουρκίας - ΕΕ. Το ενδιαφέρον είναι ότι ανάμεσα στους πιθανούς τόπους μετεγκατάστασης της (αεροναυτικής) δραστηριότητας της βάσης του Ιντσιρλίκ προβάλλεται η Σούδα, για την αναβάθμιση της οποίας έχει εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον η ελληνική κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει το ρόλο της χώρας στην περιοχή, μέσω της μεγαλύτερης εμπλοκής στους ευρύτερους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Την κατάληξη δεν μπορούμε να την προβλέψουμε. Αυτό που ξέρουμε, πάντως, είναι ότι στις επαφές Κοτζιά στις ΗΠΑ με αξιωματούχους της κυβέρνησης Τραμπ, από τα βασικά θέματα ήταν η αναβάθμιση της βάσης της Σούδας. Με την επιστροφή του από τις ΗΠΑ το ελληνικό κλιμάκιο θα ενημερώσει το λαό για το τι κουβέντιασε πίσω από τις κλειστές πόρτες, ή, καταπώς είθισται, θα καταλάβουμε το σχέδιο όταν αυτό αρχίσει να ξεδιπλώνεται;

1884 Γεννιέται ο ποιητής Αγγελος Σικελιανός. Εδρασε μέσα από το ΕΑΜ Διανοουμένων - Καλλιτεχνών και γι' αυτή τη δράση του στη συνέχεια υπονομεύτηκε τρεις φορές στην υποψηφιότητά του για το βραβείο Νόμπελ. Διετέλεσε επίτιμος πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

1917 Τρεις μέρες μετά το ξέσπασμα της Φεβρουαριανής Επανάστασης στη Ρωσία, μενσεβίκοι και εσέροι παραδίδουν ουσιαστικά την εξουσία στα χέρια της αστικής τάξης. Οι δυνάμεις αυτές φοβούνταν τον επαναστατικό αναβρασμό που επικρατούσε στις μάζες και ήταν αντίθετοι στη μετατροπή των σοβιέτ σε όργανα της καινούργιας, της επαναστατικής εξουσίας. Ακολούθως, συγκροτείται προσωρινή (αστική) κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον πρίγκιπα Γ. Ε. Λβοφ. Οι μπολσεβίκοι διαμαρτυρήθηκαν για τη μεταβίβαση αυτή της εξουσίας στην αστική τάξη. Ο σχηματισμός της προσωρινής κυβέρνησης δίπλα στο Σοβιέτ των αντιπροσώπων των εργατών και στρατιωτών σήμαινε πως στη Ρωσία είχε δημιουργηθεί μια ιδιόμορφη περιπλοκή δύο εξουσιών - δυαρχία, όπως τη χαρακτήρισε ο Β. Ι. Λένιν («Απαντα», τ. 24, σελ. 19). Η πάλη για την εξουσία μεταξύ της εργατικής τάξης και της αστικής θα συνεχιζόταν μέχρι τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, 7 μήνες αργότερα.

1938 Εκτελείται ο Νικολάι Μπουχάριν. Υπήρξε στέλεχος του μπολσεβίκικου κόμματος. Είχε διατελέσει μέλος του ΠΓ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΠΚΚ - μπολσεβίκοι), μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και επικεφαλής της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ), καθώς και διευθυντής της «Πράβδα». Το 1917 αντιτάχθηκε στη Συνθήκη ειρήνης με τη Γερμανία μαζί με τον Τρότσκι, ενώ υποστήριξε κοινές απόψεις με τον Τρότσκι και στο ζήτημα των συνδικάτων. Γι' αυτές του τις θέσεις δέχτηκε σκληρή πολεμική από τον Λένιν. Ο Μπουχάριν αποτέλεσε κύριο εκφραστή της δεξιάς παρέκκλισης στο ΠΚΚ (μπ.) τη δεκαετία του 1920, τασσόμενος με τα συμφέροντα των κουλάκων, αντιτάχθηκε στην κολεκτιβοποίηση και στήριξε στην ΚΔ μια γραμμή συμβιβασμού με δεξιά οπορτουνιστικά στοιχεία. Η δεξιά παρέκκλιση καταδικάστηκε στην Ολομέλεια της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ.) τον Απρίλη του 1929. Διαγράφτηκε από το ΠΚΚ (μπ.) το 1937 με απόφαση της Ολομέλειας της ΚΕ για αντικομματική δράση. Κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε στρατιωτικοπολιτική συνωμοσία με στόχο την ανατροπή της σοβιετικής εξουσίας. Δικάστηκε και εκτελέστηκε το 1938. Ο Μπουχάριν αποκαταστάθηκε πολιτικά το 1988 από τον Μ. Γκορμπατσόφ.

1939 Γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Τσεχοσλοβακία, την οποία καταλαμβάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Γαλλία, Βρετανία και ΗΠΑ, αν και γνώριζαν για την εισβολή, δεν έκαναν το παραμικρό ώστε να την εμποδίσουν. Μόνο η Σοβιετική Ενωση την καταδίκασε απερίφραστα. Η εισβολή στην Τσεχοσλοβακία ήταν το αποτέλεσμα της «Συμφωνίας του Μονάχου», την οποία συνυπέγραψαν, στις 29 Σεπτέμβρη 1938, ο Χίτλερ, ο Τσάμπερλεν (πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας), ο Νταλαντιέ (πρωθυπουργός της Γαλλίας) και ο Μουσολίνι.

1944 Στις 15 - 16 του Μάρτη πραγματοποιείται επιδρομή 2.000 χιτλερικών, ταγματασφαλιτών και χωροφυλάκων κατά του συνοικισμού Καλογρέζα στην Αθήνα. Εκατοντάδες πολίτες συνελήφθησαν, ενώ δεκάδες σπίτια λεηλατήθηκαν ή κάηκαν. Σε μια χαράδρα κοντά στην πλατεία της Καλογρέζας δολοφονήθηκαν 22 κομμουνιστές αντιστασιακοί.

1946 Συνήλθε το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο των Δημοκρατικών Συλλόγων (σύλλογοι που συγκροτήθηκαν στα πλαίσια του ΕΑΜ μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας). Πήραν μέρος 250 αντιπρόσωποι απ' όλη τη χώρα. Το Συνέδριο εξέλεξε 75μελή διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Συλλόγων.

1950 Συνέρχεται στη Στοκχόλμη η 3η Σύνοδος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (15 - 19/3/1950). Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης υιοθετεί την «Εκκληση της Στοκχόλμης», την οποία υπέγραψαν πάνω από 500.000.000 άνθρωποι.

1968 Πεθαίνει ο Ιωάννης Πασαλίδης, πρόεδρος της ΕΔΑ.