ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 15 Μάρτη 2012
Σελ. /32
Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω

Και εγένετο φως! Το «Mega» ξάφνου αποφάσισε να μιλήσει για την απεργία των χαλυβουργών. Πάνω που χαρήκαμε, το ρεπορτάζ μας έδειξε εκπρόσωπο της εταιρείας να απειλεί ότι θα κλείσει το «μαγαζί» και μια - τη μοναδική απεργοσπάστρια υπάλληλό του - να καταγγέλλει ότι το σωματείο δεν διαπραγματεύεται με την εταιρεία.

Δεν περιμέναμε να δούμε το συγκεκριμένο ρεπορτάζ για να μάθουμε με ποιον είναι το «Mega». Καταγράφουμε το συγκεκριμένο ρεπορτάζ ως άξιο χρήσης από όποιον ακόμα διατηρεί αυταπάτες ότι μπορούν τα κανάλια της αστικής τάξης να είναι Μέσα ενημέρωσης για τους εργάτες.

Στο ίδιο μήκος κύματος στο ΣΚΑΪ εξαφανίστηκε η κινητοποίηση των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εμφανίστηκαν στην οθόνη οι εκλεκτοί της κυβέρνησης για να καταγγείλουν το ΚΚΕ.

Στο ίδιο κλίμα στον αστικό Τύπο το ΚΚΕ είχε και πάλι χτες την τιμητική του. Από τον Μανδραβέλη ως τον Πρετεντέρη κι ενδιάμεσο έναν ποιητή που κατάγγειλε τον κρατισμό, όλοι μαζί χειροκροτούσαν τον Σαμαρά γιατί, λέει, έβαλε τέλος στην ασυλία του ΚΚΕ (σχετικό άρθρο - απάντηση στη σελίδα 4 του σημερινού «Ρ»).

Κορυφαίος, όμως, ένας Βαρίκος, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Σάμο, που βγήκε πανικόβλητος στο κανάλι να καταγγείλει ότι «όταν γίνει κανόνας το δίκιο του εργάτη, αυτό δεν θα είναι καλό για τη δημοκρατία»..·

Γιατί «σάλταρε» ο βουλευτής; Γιατί γονείς της Ικαρίας, που ο συγκεκριμένος βουλευτής και η πολιτική του κόμματός του εμποδίζουν τα παιδιά τους να πάνε στο σχολείο, τον στρίμωξαν στο αεροδρόμιο και αξίωσαν να δοθεί λύση στο πρόβλημα. Ω του θαύματος, κάτω από την πίεση των γονιών δόθηκαν διαβεβαιώσεις για μια κάποια λύση. Αυτό θεωρεί κακό για τη δημοκρατία ο βουλευτής και με γνήσιο ταξικό ένστικτο, όντας αστική τάξη ο ίδιος, καταγγέλλει την απόφαση των γονιών να γίνει νόμος το δίκιο του εργάτη.

***

Καιρός είναι να μάθει και το σινάφι των βουλευτών που υπηρετούν την πολιτική της αστικής τάξης ότι ανάμεσα στις λαϊκές δυνάμεις κυκλοφορούν και άλλες ιδέες για τη δημοκρατία. Οπως αυτή που μιλά για άμεση εκλογή και ανακλητότητα κάθε εκπροσώπου του λαού. Ιδέες που τρομάζουν όλους εκείνους που μέρα με τη μέρα ζητάνε να πάψει η «ασυλία» στο ΚΚΕ. Ολους εκείνους που ενώ αρνούνται να αντιπαρατεθούν με το ΚΚΕ για τις πραγματικές θέσεις του, στήνουν ένα φάντασμα «κομμουνιστικού κινδύνου» και καλούν το λαό να φοβηθεί.

Το κακό γι' αυτούς είναι πως ο λαός δείχνει να μη φοβάται τους κομμουνιστές, αντίθετα να αγκαλιάζει πρακτικά τις θέσεις τους και την άμεση υιοθέτησή τους από το εργατικό - λαϊκό κίνημα: Η δράση των λαΐκών επιτροπών στις γειτονιές είναι αυτή που επανασυνδέει το ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια που τσακίζονται από την αντεργατική πολιτική. Η δράση του ΠΑΜΕ είναι αυτή που υπερασπίζει τους εργάτες στους χώρους δουλειάς. Η δράση της ΠΑΣΥ είναι αυτή που οργανώνει τους φτωχούς αγρότες. Η ΠΑΣΕΒΕ είναι αυτή που βρίσκεται μπροστά στις διεκδικήσεις των αυτοαπασχολουμένων. Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών είναι αυτό που συσπειρώνει τους φοιτητές στην πάλη για μια Παιδεία των λαϊκών αναγκών, ενάντια στην κυριαρχία των μονοπωλίων. Η ΟΓΕ υπερασπίζεται τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών που τσακίζει πολλαπλά η πολιτική των μονοπωλίων. Σ' αυτή τη δράση οι κομμουνιστές καταθέτουν το είναι τους, γεγονός που θορυβεί και δικαίως από τη σκοπιά των συμφερόντων της, την αστική τάξη.

Η αστική τάξη γνωρίζει πως τίποτα εντέλει δεν μένει κρυφό. Ενας στους 4 Γερμανούς εργάτες, στη χώρα πρότυπο του ευρωπαικού καπιταλισμού, καλείται να ζήσει με μισθό πείνας. Τα ίδια τα αστικά Μέσα ενημέρωσης περιγράφουν το μέλλον με τα πιο μελανά χρώματα για την εργατική τάξη, μιλάνε για εξαθλίωση διαρκείας. Η ίδια η αστική εξουσία δεν κρύβει ότι γίνεται κι άλλο σιδερόφρακτη - βγάζοντας και το παρακράτος της στο προσκήνιο - για να αντιμετωπίσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Από κοντά η αστική διανόηση καταφεύγει σε γελοιότητες όπως του «ποιητή» για να στηρίξει ιδεολογικά την απαίτηση να υποταχτούν οι εργάτες.

Δυστυχώς για όλους αυτούς, το ποτάμι της λαϊκής οργάνωσης για μια κοινωνία άλλη δε γυρίζει πίσω.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ: «Σχεδόν ένας στους τέσσερις μισθωτούς στη Γερμανία (ποσοστό 23,1% ή 7,84 εκατομμύρια άνθρωποι) λάμβαναν το 2010 χαμηλό μισθό (...) σύμφωνα με μια μελέτη που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα από το Ινστιτούτο Ερευνας της Εργασίας του Πανεπιστημίου Ντούισμπουργκ-Εσεν (...) Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ, τουλάχιστον 1,4 εκατομμύριο εργαζόμενοι έπαιρναν ακόμη και λιγότερα από 5 ευρώ μικτά την ώρα (...) σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται, φαινόμενα φτωχοποίησης και αβεβαιότητας παρατηρούνται κατά βάση στις δυτικές περιοχές της χώρας (...) ιδίως στις υπηρεσίες, το μεροκάματο εξαρτάται από την καλή θέληση του εργοδότη, καθώς δεν υπάρχει ενιαίος κατώτερος μισθός» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ/ ηλεκτρονική έκδοση).

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ: «Εξαρτημένη από το μηχανισμό στήριξης και μετά το 2014, που λήγει και η νέα δανειακή σύμβαση θα είναι η Ελλάδα, ενώ παράλληλα η χώρα μας δεσμεύεται για τη συνέχιση της περιοριστικής πολιτικής λιτότητας και μετά το 2020, προκειμένου να μειώσει περαιτέρω το ύψος του δημόσιου χρέους, το οποίο σε οκτώ χρόνια, από σήμερα θα κινείται μεταξύ του 116% και του 145% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις εκθέσεις της Κομισιόν και ΔΝΤ (...) Οι εκθέσεις των δύο οργανισμών "επικυρώνουν" τα μέτρα ύψους 3,2 δισ. ευρώ, για το 2012 και 11,5 δισ. ευρώ, για τη διετία 2013 - 2014, όμως θεωρούν ότι δεν επαρκούν και θα απαιτηθεί νέος κύκλος μέτρων και διαρθρωτικών προσαρμογών από το 2015 και μετά» (το θέμα στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ).

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ: «Κινήσεις για τη δημιουργία ομάδων πολιτοφυλακής παρατηρούνται ως αποτέλεσμα της έξαρσης της εγκληματικότητας. Ως τέτοιες θεωρούνται η "Ελληνική Πολιτοφυλακή" και η "Πατριωτική Πολιτοφυλακή" παρά τις όποιες μεταξύ τους διαφορές» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΑΣΧΕΤΟ; «Επιτέλους η Δεξιά αποφάσισε να ασκεί κριτική από τούδε και στην Αριστερά (...) Ο πρόεδρος της ΝΔ έκαμε την έναρξη της κριτικής καταλογίζοντας πολιτικές ευθύνες στα αριστερά κόμματα για τη μεταπολιτευτική επικυριαρχία του κρατισμού και της ιδεολογίας του στην Ελλάδα (...) Τα περισσότερα από όσα καταλόγισε ο κ. Σαμαράς περί ηθικής αυτουργίας της Αριστεράς για τον κρατισμό είναι ορθά (...) οι ψηφοφόροι ενδιαφέρονται για την αυξομείωση των μισθών και των συντάξεων και για τον τζίρο των μαγαζιών τους απείρως περισσότερο απ' όσο για την ακριβή ημερομηνία πτώσης του καπιταλισμού» (κάποιος Σουλιώτης που δηλώνεται ως ποιητής αλλά και κρατικός υπάλληλος - καθηγητής στο πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας / ΤΑ ΝΕΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, προετοιμασία οργάνωσης απεργιακών αγώνων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ρεκόρ οφειλών 11 δισ. ευρώ από εισφορές προς τα Ταμεία

ΕΘΝΟΣ: Λεηλασία χωρίς τέλος στα Ταμεία

ΤΑ ΝΕΑ: Σε δόσεις το εφάπαξ ή με συμψηφισμό δανείων

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Εφάπαξ καταβολή σε δόσεις

Η ΑΥΓΗ: Το τέλος των μισθών

Ο ΛΟΓΟΣ: Κριτήρια αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων

Η ΝΙΚΗ: Ποιες φοροαπαλλαγές κόβονται, πόσα θα πληρώσουμε

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ρήτρα θανάτου για τις συντάξεις

ΑΥΡΙΑΝΗ: Μέτρα σοκ στο νέο πακέτο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κατάθεση βόμβα καίει Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: 71.437 άνεργοι προσλαμβάνονται

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πρώτη αναβάθμιση

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Τζάμπα εργατική δύναμη

O αντεργατικός Αρμαγεδδώνας που η κυβέρνηση εξαπέλυσε ενάντια σε ολόκληρη την εργατική τάξη, παίρνει χαρακτήρα πραγματικής γενοκτονίας ειδικά απέναντι στους νέους εργαζόμενους (...) ετσι, η μείωση των μισθών στους νέους ξεκινά από το 32% όταν αμείβονται με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και ξεπερνά το 50% όταν αμείβονται με κλαδικές συμβάσεις. Θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, με μισθούς που με τη βία θα φτάνουν τα 429 ευρώ.

Στρατιά φτηνών νέων εργατών

Είναι επίσης εξίσου τρομακτικό, η ομολογία της κυβέρνησης ότι οι συγκεκριμένες μειώσεις στους μισθούς των νέων εργαζομένων έγινε με μοναδικό κριτήριο την ηλικία (...) Με σχέδιο λοιπόν και ξεδιάντροπα ξεδιπλώνει τη μεγαλύτερη επίθεση σε βάρος της νέας γενιάς, δημιουργεί τις ιδανικότερες συνθήκες εκμετάλλευσης από το μεγάλο κεφάλαιο. Πρόκειται για επένδυση με μακρόχρονη στόχευση που σε συνδυασμό με τις ανατροπές που επιβάλλει και στο χώρο της εκπαίδευσης, επιχειρεί να συγκροτήσει την πιο ευέλικτη και την πιο φθηνή νέα στρατιά εργαζομένων (...)

Στη μάχη για μια πανεργατική αντεπίθεση

Αυτή την πρόκληση οι νέοι εργαζόμενοι δεν πρέπει να την αφήσουν αναπάντητη. Στον ταξικό πόλεμο που τους κήρυξαν να απαντήσουν με το δικό τους πόλεμο. Να μη σκύψουν το κεφάλι, να μη φοβηθούν. Πρώτο, αποφασιστικό βήμα σε αυτό τον αγώνα: Να απορρίψουν τα μέτρα της κυβέρνησης, να τσαλαπατήσουν τους νόμους της. Να μη δεχτούν να γίνουν βορά στα χέρια των εργοδοτών. Αποφασιστικά, με τη δύναμη της νιότης τους, με το δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή, με την απαίτηση σε δουλειά με δικαιώματα, να δώσουν τη μάχη για να μην περάσουν οι επιταγές του κεφαλαίου. Αυτό τον αγώνα μπορεί και πρέπει να τον δώσουν μπαίνοντας μαζικά στα συνδικάτα, πορευόμενοι μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Μέσα στην οργάνωση και στον αγώνα μαζί με το ΠΑΜΕ, να μπολιάσουν τους αγώνες τους με τις καλύτερες παραδόσεις των αγώνων της εργατικής τάξης, να αντλήσουν από την εμπειρία των παλιότερων εργατών και μαζί τους να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια μεγάλη πανεργατική αντεπίθεση.

(από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ