Copyright 2019 The Associated

Η συγκεκριμένη έρευνα γίνεται από το 2007, αλλά η Ελλάδα αρχίζει να καταγράφεται το 2012. Σε ό,τι αφορά τα συμπεράσματά της, είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις αυτών που έχουν αρνητική άποψη για την ιμπεριαλιστική συμμαχία, με 51% (πρώτη είναι η Ρωσία με 60% και δεύτερη η Τουρκία με 55%, γεγονός που αντανακλά και τις αντιφατικές σχέσεις της χώρας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ).

Το αποτέλεσμα αυτό για τη χώρα μας έχει ιδιαίτερη σημασία. Εκτός των άλλων, δείχνει ισχυρές λαϊκές αντιστάσεις στην προσπάθεια όλων των αστικών κομμάτων να προβάλουν και να κατοχυρώσουν το ΝΑΤΟ ως «προστάτη» τάχα και «εγγυητή» των συμφερόντων του λαού και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, να στρατεύσουν τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα και ειδικά τη νεολαία στα βρώμικα σχέδια της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής.

Ετσι, παρά το γεγονός ότι οι αρνητικές γνώμες καταγράφουν υποχώρηση, ενώ οι θετικές αυξήθηκαν (ήταν 72% και 20% αντίστοιχα το 2012 και σήμερα είναι 51% και 37%), επιβεβαιώνεται ότι η αντίθεση στο ΝΑΤΟ έχει βαθιές ρίζες στο λαό και ότι σε μεγάλο βαθμό η προπαγάνδα των αστικών κομμάτων και επιτελείων δυσκολεύεται να την αμβλύνει, ανεξάρτητα βέβαια από τα κριτήρια, αλλά και τον βαθμό ριζοσπαστικοποίησης που εκφράζει η απόρριψη της δολοφονικής συμμαχίας.

Κι όλα αυτά, παρά το χρήμα που ξοδεύεται από κυβέρνηση και πρεσβείες για τη διαφήμιση και το «ξέπλυμα» της λυκοσυμμαχίας, ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες, σε σχολεία, πανεπιστήμια, χώρους ψυχαγωγίας, πολιτισμού κ.τ.λ.

Ταυτόχρονα, όμως, στα ευρήματα της έρευνας αποτυπώνεται και η μεγάλη ζημιά που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στη συντηρητικοποίηση λαϊκών ανθρώπων με πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, λιβανίζοντας τον «διαβολικά καλό» Τραμπ και απογειώνοντας την εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, ιδιαίτερα με τον «Στρατηγικό Διάλογο» και τη Συμφωνία για τις βάσεις, που παρέδωσε στη ΝΔ για να την ολοκληρώσει και να την υπογράψει.

Σε ό,τι αφορά τις 16 χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ που περιλήφθηκαν στην έρευνα, ο μέσος όρος των αρνητικών γνωμών για τη συμμαχία είναι 27% έναντι 53% των θετικών (το υπόλοιπο, έως το 100%, δεν έχει γνώμη ή δεν απάντα) και κατανέμεται ανά χώρα ως εξής:

Τουρκία, 55% αρνητική και 21% θετική, Ελλάδα 51% αρνητική και 37% θετική, Ισπανία 42% αρνητική και 49% θετική, Σλοβακία 39% και 51%, Γαλλία 38% και 49%, Γερμανία 33% και 57%, Βουλγαρία 28% και 63%, Τσεχία 27% και 26%, ΗΠΑ 26% και 52%, Ιταλία 24% και 60%, Βρετανία 23% και 65%, Ολλανδία 21% και 72%, Καναδάς 20% και 48%, Ουγγαρία 16% και 48%, Λιθουανία 12% και 72% και Πολωνία 8% αρνητική και 82% θετική.

Σε ό,τι αφορά τις άλλες τρεις χώρες που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, καταγράφονται τα εξής αποτελέσματα: Ρωσία 60% αρνητική γνώμη και 16% θετική, Σουηδία 28% και 63% και Ουκρανία 21% και 53%.

Ενδιαφέρον έχει και η διαχρονική διακύμανση των θετικών - αρνητικών γνωμών σε διάφορες χώρες. Στη Γαλλία, οι θετικές απόψεις για το ΝΑΤΟ μειώθηκαν από 71% το 2009 σε 49% το 2019. Αλλά και στη Γερμανία, οι θετικές γνώμες μειώθηκαν κατά 16 μονάδες, αποτυπώνοντας τους ανταγωνισμούς που οξύνονται στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και κυρίως ανάμεσα σ' αυτές τις δυο χώρες και τις ΗΠΑ.

Από αντιφατικότητα χαρακτηρίζονται εξάλλου τα στοιχεία που αφορούν τη γνώμη για τη Ρωσία και το ενδεχόμενο κάποια ΝΑΤΟική χώρα να εμπλακεί σε πόλεμο μαζί της για να υπερασπιστεί μια τρίτη σύμμαχο χώρα, με την ενεργοποίηση του «άρθρου 5» της ιδρυτικής Συνθήκης της λυκοσυμμαχίας.

Ετσι, μόνο σε 5 από τα 16 κράτη - μέλη, Ολλανδία, ΗΠΑ, Καναδάς, Ηνωμένο Βασίλειο και Λιθουανία, οι ερωτώμενοι τάσσονται πλειοψηφικά (64% - 51%) υπέρ της συνδρομής της χώρας τους σε επιχείρηση υπεράσπισης μιας άλλης χώρας - μέλους του ΝΑΤΟ. Στην Ελλάδα μόνο το 25% λέει ότι πρέπει να συνδράμει έναντι του 63% που λέει «όχι» και στην Τουρκία τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 32% και 55%.

Κατά μέσο όρο στις 16 χώρες, το 50% τάσσεται κατά και 38% υπέρ. Φαίνεται δηλαδή μια «απροθυμία» των λαών στα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ να εμπλακούν σε πόλεμο με τη Ρωσία για τα συμφέροντα μιας «σύμμαχου» χώρας, παρά την προσπάθεια των αστικών επιτελείων να παρουσιάσουν την «αλληλεγγύη» του «άρθρου 5» ως την «καρδιά» της συμμαχίας.

Την ίδια ώρα, όμως, ειδικά σε ευρωπαϊκές χώρες κρίνεται θετικά το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουν οι ΗΠΑ τη στρατιωτική τους δύναμη για να υπερασπιστούν έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ από τη Ρωσία (υπέρ τάσσεται το 60% κατά μέσο όρο στις 15 χώρες και κατά το 29%).

Την παραπέρα εμπλοκή του ΝΑΤΟ στους ανταγωνισμούς που κλιμακώνονται σε Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο σηματοδοτεί η απόφαση, που πάρθηκε στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας της λυκοσυμμαχίας, να αναλάβει την ευθύνη για «εκπαιδευτικά προγράμματα» σε χώρες της περιοχής, που σήμερα καθοδηγεί ο «Συνασπισμός κατά του ISIS».

Στο περιθώριο της Συνόδου, ξεχώρισε η συνάντηση του γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, με τον υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, Μ. Εσπερ, με τον πρώτο να διαβεβαιώνει ότι η Σύνοδος θα εστιάσει στο «τι παραπάνω μπορεί να κάνει το ΝΑΤΟ στο Ιράκ και να διασφαλίσει ότι ο ISIS δεν θα επιστρέψει ποτέ, και επίσης πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε το Αφγανιστάν».

Ολα αυτά βέβαια στον απόηχο των πρόσφατων δηλώσεων Τραμπ για πιο ενεργή «δραστηριοποίηση» του ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή, με πρώτο στόχο το Ιράν και πρόσχημα την «τρομοκρατία», γεγονός που αναβαθμίζει τους κινδύνους και για την Ελλάδα, λόγω της εγγύτητας με την περιοχή, της «φιλοξενίας» στρατηγικών υποδομών για την ανάπτυξη ΝΑΤΟικών δυνάμεων και βέβαια λόγω της στρατιωτικής παρουσίας που θα έχει πλέον και στο «πεδίο», με την αποστολή «Patriot» στη Σ. Αραβία, με τις κάννες στραμμένες στο Ιράν.

Ακολούθησε η συνεδρίαση του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου (North Atlantic Council) στη σύνθεση των υπουργών Αμυνας, με τον Στόλτενμπεργκ να δηλώνει εισαγωγικά ότι η Σύνοδος «θα επικεντρωθεί (...) στην κατάσταση ασφάλειας στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική», με το ΝΑΤΟ να παίζει ήδη «βασικό ρόλο στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αναπτύσσοντας αποστολή εκπαιδευτών στο Ιράκ και ως μέλος του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά του ISIS».

«Συνεργαζόμαστε επίσης με τους άλλους εταίρους μας, όπως η Ιορδανία και η Τυνησία, για να ενισχύσουμε την ικανότητά τους να καταπολεμούν την τρομοκρατία. Αλλά το ΝΑΤΟ έχει τη δυνατότητα να κάνει περισσότερα», τόνισε ξανά, «για να συμβάλει στην οικοδόμηση σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής».

Αργότερα το βράδυ, κλείνοντας την πρώτη μέρα της Συνόδου, με δηλώσεις του σε δημοσιογράφους δήλωσε και επισήμως ότι η Σύνοδος των υπουργών «κατέληξε σε μια καταρχήν συμφωνία να ενισχύσει την εκπαιδευτική αποστολή του ΝΑΤΟ» στο Ιράκ για τις ντόπιες Ενοπλες Δυνάμεις. Εξήγησε ότι «αυτό θα συνίσταται στην ανάληψη ορισμένων από τις τρέχουσες εκπαιδευτικές δραστηριότητες του Παγκόσμιου Συνασπισμού».

Δεν έδωσε παραπάνω στοιχεία, μόνο επέμεινε ότι είναι μια καταρχήν απόφαση και ότι άμεσα θα επεξεργαστούν οι λεπτομέρειες εφαρμογής της. Ωστόσο, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, «όλα τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ είναι και μέλη του Συνασπισμού». Πρόσθεσε ότι έτσι κι αλλιώς το ΝΑΤΟ είναι σε «στενή συνεργασία και συνεννόηση με το Συνασπισμό» και ότι ο ίδιος θα συναντηθεί με τους ηγέτες του στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου «και θα εργαστούμε και θα αποφασίσουμε για τις λεπτομέρειες».

Στη Σύνοδο δρομολογήθηκε και η «απάντηση» του ΝΑΤΟ «στη συνεχιζόμενη ανάπτυξη των ρωσικών πυραύλων, τόσο συμβατικών όσο και πυρηνικών». Δίνοντας ορισμένα στοιχεία, ο Στόλτενμπεργκ μίλησε για ένα «πακέτο μέτρων» που, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει «προσαρμογή του σχεδιασμού και των ασκήσεών μας, καθώς και της συμβατικής μας πυρηνικής, αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας».

«Δεν έχουμε πρόθεση να αναπτύξουμε νέους χερσαίους ("land-based") πυρηνικούς πυραύλους στην Ευρώπη. Αλλά θα διατηρήσουμε αποτελεσματικά την αποτροπή και την άμυνά μας για να προστατέψουμε τον λαό μας», πρόσθεσε, αφήνοντας ουσιαστικά ανοικτό κάθε ενδεχόμενο για ενίσχυση του οπλοστασίου στην Ευρώπη με άλλα μέσα, π.χ. υποβρύχια, στρατηγικά βομβαρδιστικά ή πλοία.

Είπε ακόμα ότι «έχουμε ήδη αρχίσει να ανταποκρινόμαστε, εφαρμόζοντας τη μεγαλύτερη ενίσχυση της συλλογικής μας άμυνας από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, με τη μεγαλύτερη ετοιμότητα των δυνάμεών μας, με ετοιμοπόλεμα στρατεύματα στο ανατολικό τμήμα της Συμμαχίας, με αυξημένες αμυντικές δαπάνες».

Εστιάζοντας στο οικονομικό σκέλος, αναγνώρισε μεν ότι «έχουμε δει μια άνευ προηγουμένου αύξηση των αμυντικών δαπανών σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, με επιπλέον 400 δισ. δολάρια μέχρι τα τέλη του 2024, πρέπει όμως να διατηρήσουμε το μομέντουμ"».

Στη Σύνοδο υπογράφτηκαν και δύο Μνημόνια Κατανόησης (Memorandum of Understanding) για την από κοινού ανάπτυξη τακτικών πυρομαχικών χερσαίας αντιπαράθεσης και για «κρίσιμες υπηρεσίες δορυφορικής επικοινωνίας».

Θυμίζουμε ότι στην προηγούμενη Σύνοδό τους, τον Οκτώβρη, οι υπουργοί Αμυνας αποφάσισαν να δρομολογήσουν τη θέσπιση πιο αυστηρών προτύπων ασφαλείας στα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας «πέμπτης γενιάς» (5G) καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο τον Στόλτενμπεργκ, εντείνονται οι ανησυχίες για τους κινδύνους που συνδέονται με κινεζικούς ομίλους και το «μπάσιμό» τους στα δίκτυα μιας σειράς - μελών του ΝΑΤΟ.