Με ένταση των αγωνιστικών πρωτοβουλιών, της συσπείρωσης και του συντονισμού της πάλης με την ΠΑΣΕΒΕ, το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ για την ενδυνάμωση της συμμαχίας που έχει επιτευχθεί με όλα τα «απρόθυμα» θύματα της ασκούμενης πολιτικής, απαντά η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) στην όξυνση των προβλημάτων, της επίθεσης σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων, μικρών ΕΒΕ και στα εμπόδια που ορθώνει η κρίση στην ενεργοποίηση και την πάλη. Στη Γενική Συνέλευση, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη, δόθηκε έμφαση και στο περιεχόμενο της πάλης, αλλά και στην οργάνωσή της, ενώ επισημάνθηκε ότι η αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση του αγώνα εμποδίζεται και από την πλειοψηφία στη ΓΣΕΒΕΕ που λειτουργεί ως μοχλός στήριξης των μεγάλων επιχειρήσεων.

Η εισήγηση, από τον πρόεδρο Π. Γαλανόπουλο, έδωσε το έναυσμα για μια «πλούσια» συζήτηση, όπου ξεδιπλώθηκαν: Εμπειρία από την οργάνωση του αγώνα σε σωματεία και Ενώσεις ΕΒΕ. Τα προβλήματα και ο τρόπος που τα βιώνουν οι αυτοαπασχολούμενοι. Εκτιμήσεις, ιδέες, σκέψεις, προβληματισμοί για την επίθεση που δέχονται οι ΕΒΕ, τις αντιθέσεις τους, τη στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών στη ΓΣΕΒΕΕ, αλλά και τις μεγάλες δυνατότητες μαζικοποίησης των αγώνων, που έχουν να αντιπαλέψουν την απογοήτευση, τον αποπροσανατολισμό και την έλλειψη ενημέρωσης. Η Γενική Συνέλευση κάλεσε, επίσης, σε στήριξη τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, ενώ έθεσε οργανωτικές προτεραιότητες και πλαίσιο διεκδικήσεων για το σύνολο των ζητημάτων.

Σχετικά με την κατεύθυνση της πάλης της Ομοσπονδίας, η εισήγηση επεσήμανε: «Απαιτείται να αμφισβητηθεί από το λαϊκό κίνημα αυτό το μοντέλο ανάπτυξης. Κάθε παραλλαγή του θεωρεί τους ΕΒΕ παράπλευρη απώλεια. Ετσι ή αλλιώς μας οδηγούν στην καταστροφή. Εφτασε η στιγμή να συμφωνήσουμε, πως η κατάσταση δεν πάει άλλο. Να συμμαχήσουμε με όλους όσοι πλήττονται από αυτήν την πολιτική. Ο δρόμος της Λαϊκής Συμμαχίας, της σύγκρουσης με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα κόμματά τους, είναι για εμάς μονόδρομος. Να απαιτήσουμε να μην πληρωθεί το χρέος, να το διαγράψουμε μονομερώς. Να χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία μας, για να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση ταυτίζεται με το ΙΚΕΑ, τα μεγάλα πολυκαταστήματα, τους τραπεζίτες. Δεν εξυπηρετεί τα δικά μας συμφέροντα, ούτε των άλλων λαϊκών στρωμάτων γι' αυτό χρειάζεται αποδέσμευση».

Χαιρετισμό απηύθυνε από τη Γραμματεία Αττικής της ΠΑΣΕΒΕ ο Δ. Θεοδωρόπουλος, όπου, μεταξύ άλλων, σχετικά με το «τι πρέπει να γίνει» έδωσε έμφαση στην ανάγκη ενίσχυσης της φυσικής παρουσίας και της οργάνωσης σε κάθε γειτονιά, δίπλα στις Λαϊκές Επιτροπές, αλλά και στη συζήτηση με περισσότερους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες. Η ενίσχυση της συμμαχίας με τους εργαζόμενους και τις άλλες δυνάμεις εντάχθηκε από τον ομιλητή στα καθήκοντα της ΠΑΣΕΒΕ, που περιλαμβάνουν και τη συμπαράσταση στους συναδέλφους, οι οποίοι πλήττονται από την ασκούμενη πολιτική. Ασκησε, επίσης, σκληρή κριτική στο ρόλο των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα, τονίζοντας ότι πρέπει να αναδειχτεί περισσότερο. Σημαντικά ήταν και τα μηνύματα συμπαράστασης από τους συνταξιούχους. Ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Ε. Ποταμιανός, τόνισε ότι «είμαστε συνταξιούχοι, αλλά είμαστε και μαχητές και θα είμαστε μαζί σας, με την προϋπόθεση ότι οι αγώνες σας δεν θα είναι "κούφιοι", αλλά "ζωντανοί" από τη συμμετοχή σας», για να καταλήξει: «Αγώνας και μόνο αγώνας, γιατί αλλιώς δεν γίνεται». Ο Ν. Αυρηλιώνης από την Ενωση Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Αθηνών τόνισε ότι «τα προβλήματα δεν πλήττουν τους λίγους, αλλά όλους κι αν δεν παλέψουμε ενωμένοι, λύση δε θα υπάρξει».

Στο ζήτημα της δουλειάς στα σωματεία, δόθηκε ιδιαίτερη έκταση εισηγητικά. «Η δύναμη της Ομοσπονδίας είναι τα ίδια τα σωματεία και η δράση τους», τονίστηκε και μπήκαν ζητήματα καθημερινής επαφής, τακτικής συνεδρίασης των διοικήσεων, αύξησης των εγγραφών, καλύτερης επικοινωνίας με τα μέλη, πρωτοβουλιών και δράσεων για τα καθημερινά προβλήματα.

Το επόμενο διάστημα, η Ομοσπονδία θα δώσει έμφαση:

• Στο Ασφαλιστικό, με ένταση της πάλης για θεώρηση των βιβλιαρίων ασθενείας όσων χρωστούν, για επαρκή χρηματοδότηση του ΟΑΕΕ και κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων.
• Ατο Φορολογικό, που αποτελεί «βόμβα» για τους ΕΒΕ, αλλά και τις λαϊκές οικογένειες. Το ζήτημα απασχόλησε πολύ τη Συνέλευση και δόθηκε κατεύθυνση να συζητηθεί στις διοικήσεις των σωματείων.
• Στα χρέη, με δράσεις προστασίας από κατασχέσεις, με αλληλοστήριξη και αλληλεγγύη.
• Ειδικά το θέμα της αλληλεγγύης αναδείχθηκε σε εξαιρετικά σημαντικό και θα επιδιωχθεί τόσο η έμπρακτη παρέμβαση σε περιπτώσεις όπως οι προσπάθειες διακοπής ηλεκτροδότησης για χρέη στη ΔΕΗ, αλλά και η δημιουργία επιτροπών στα σωματεία και η καταγραφή των προβλημάτων ανά περίπτωση.
• Στην απελευθέρωση των επαγγελμάτων, με την ανάπτυξη πρωτοβουλιών και συντονισμό δράσης με όσους πλήττονται.

Οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που επιβλήθηκαν με το νόμο 4093/2012 προκαλούν νέες επώδυνες ανατροπές στον προγραμματισμό της ζωής και των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ, που σε συνάρτηση με την καπιταλιστική κρίση και τα λουκέτα απομακρύνουν ακόμα περισσότερο τη στιγμή για τη λήψη μιας πενιχρής σύνταξης. Σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, και για τους ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ τα γενικά όρια συνταξιοδότησης από την 1/1/2013 αυξάνονται κατά δύο έτη, από το 65ο στο 67ο, και με προϋπόθεση τουλάχιστον 4.500 μέρες ασφάλισης. Οσοι δηλαδή έχουν τις απαιτούμενες μέρες ασφάλισης, αλλά συμπληρώνουν το 65ο έτος μετά την 31/12/2012 θα μπορέσουν να συνταξιοδοτηθούν όταν κλείσουν το 67ο έτος. Αντίστοιχα, για να συνταξιοδοτηθεί κάποιος νωρίτερα απ' αυτή την ηλικία (και μέχρι το 62ο έτος) θα πρέπει πλέον να συμπληρώνει 40 ολόκληρα χρόνια (12.000 μέρες) ασφάλισης. Από την αύξηση αυτή εξαιρούνται μόνο οι «νέες» ασφαλισμένες - μητέρες ή οι «νέοι» ασφαλισμένοι χήροι πατέρες τέκνων που είναι ανίκανα για βιοποριστική εργασία.

Ταυτόχρονα, εφαρμόζονται δύο χρόνια νωρίτερα, δηλαδή από την 1/1/2013 και όχι το 2015, τα μεταβατικά όρια συνταξιοδότησης που όριζαν οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 10 του νόμου 3863/2010.

Ειδικότερα: Ασφαλισμένοι (παλαιοί) που μέχρι 31/12/2012 συμπλήρωσαν τουλάχιστον 15 έτη ασφάλισης και το 65ο έτος της ηλικίας τους έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και μπορούν να συνταξιοδοτηθούν οποτεδήποτε. Αντίθετα, όσοι συμπληρώνουν τα 15 έτη ή το 65ο έτος από 1/1/2013 και μετά συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση του 67ου έτους. Για τη συμπλήρωση της 15ετίας μπορούν να αναγνωριστούν οι χρόνοι που προβλέπονται από το άρθρο 40 του ν.2084/1992.

Ασφαλισμένοι με 35 χρόνια ασφάλισης μέχρι 31/12/2010 μπορούν να συνταξιοδοτηθούν στο 60ό έτος ακόμα και αν αυτό επέλθει μετά την 1/1/2013. Και εδώ μπορούν να εξαγοραστούν χρόνοι εργασίας που προβλέπονται στο νόμο 2084 εφόσον όμως η αίτηση υποβληθεί μέχρι 31/12/2013.

Ασφαλισμένοι που συμπλήρωσαν ή συμπληρώνουν 35 έτη ασφάλισης μέχρι 31/12/2012 κατοχυρώνουν το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν με τη συμπλήρωση 36 ή 37 ετών (κατά περίπτωση) και το 60ό έτος ακόμα και αν αυτό συμπληρωθεί μετά την παραπάνω ημερομηνία. Εξαγοράζονται χρόνοι που προβλέπονται στα άρθρα 39, 40, 41 του ν.3996 και η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε έως την υποβολή συνταξιοδοτικού αιτήματος.

Ασφαλισμένοι - παλαιοί ή νέοι - που συμπληρώνουν τα 35 έτη μετά την 1/1/2013 φορτώνονται επιπλέον 5 έτη ασφάλισης και μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με τη συμπλήρωση 40 χρόνων ασφάλισης και του 62ου έτους της ηλικίας τους. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να εξαγοραστούν μέχρι 7 έτη πλασματικού χρόνου (άρθρα 39, 40, 41 ν. 3996/2011).

Η συνταξιοδότηση με 37ετία χωρίς όριο ηλικίας για τους ασφαλισμένους σε φορείς αυτοαπασχολούμενων, σύμφωνα με το άρθρο 16 του ν.3232/2004, μπορεί να γίνει μόνο στην περίπτωση που πρόκειται για πραγματική ασφάλιση και αυτή να έχει συμπληρωθεί μέχρι 31/12/2010.

Για τη συνταξιοδότηση γυναικών στο πρώην ΤΣΑ σύμφωνα με την εγκύκλιο προβλέπονται τα εξής: α) Ασφαλισμένες του πρώην ΤΣΑ-ΟΑΕΕ που συμπλήρωσαν 25 έτη ασφάλισης (7.500 μέρες) μέχρι 31/12/2010 διατηρούν το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν με τις καταστατικές διατάξεις του πρώην ΤΣΑ και όχι του ΟΑΕΕ, με τη συμπλήρωση του 60ού έτους, ακόμα και αν αυτή επέλθει μετά το 2013. Για την 25ετία αναγνωρίζονται μόνο οι χρόνοι που προβλέπονται στο άρθρο 40 του ν.2084/1992. β) Ασφαλισμένες που συμπληρώνουν την 25ετία από 1/1/2011 και εφεξής και συγχρόνως συμπλήρωσαν ή συμπληρώνουν το 60ό έτος μέχρι 31/12/2012 διατηρούν το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν και μετά την 1/1/2013. Σ' αυτή την περίπτωση μπορούν να συνυπολογιστούν και χρόνοι που προβλέπονται στα άρθρα 39, 40, 41 του ν.3996/2011. γ) Ασφαλισμένες που συμπλήρωσαν 25 έτη ασφάλισης από 1/1/2011 και εφεξής και συμπληρώνουν το 60ό έτος ηλικίας από 1/1/2013 και μετά συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση του 67ου έτους.

Οι «νέοι» ασφαλισμένοι - μητέρες ή χήροι πατέρες ανίκανων τέκνων συνταξιοδοτούνται από 1/1/2013 με τη συμπλήρωση του 55ου έτους (πλήρης σύνταξη) και του 50ού (μειωμένη) με 20 χρόνια ασφάλισης (6.000 ένσημα) συνυπολογιζόμενου και χρόνου από αναγνώριση σύμφωνα με το άρθρο 40 του ν.2084/1992. Αντίθετα, όσοι συμπληρώνουν την 20ετία μετά την 1/1/2013 συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση του 67ου έτους. Τους προστίθενται δηλαδή 12 επιπλέον χρόνια ασφάλισης. Η προϋπόθεση της ανηλικότητας εξετάζεται κατά τη συμπλήρωση του απαιτούμενου συντάξιμου χρόνου και όχι κατά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας.