Ο Κυρ. Μητσοτάκης, μιλώντας χτες στη Βουλή, αναγνώρισε την ανάγκη για «ευρύτερες συνθέσεις και συναινέσεις», για να αλλάξει ο «καταστατικός χάρτης» στην κατεύθυνση που απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες της αστικής τάξης, αλλά έβαλε ζήτημα ότι δεν υπάρχει τέτοιο κλίμα και πως η χώρα έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, με την κυβέρνηση να «διχάζει την κοινωνία» και να πλήττει με κάθε μέσο τους πολιτικούς της αντιπάλους. Εβαλε, ακόμα, θέμα ότι η τέτοια συζήτηση για συνταγματική αναθεώρηση δεν μπορεί να γίνει μόνο σε δυο μήνες, όπως εκτίμησε ότι προγραμματίζει η κυβερνητική πλειοψηφία.

Θύμισε την προηγούμενη απόπειρα της συνταγματικής αναθεώρησης του 2006, λέγοντας ότι κατέληξε αδιάφορη και «κατώτερη των προσδοκιών» που είχαν καλλιεργηθεί, κατηγορώντας ότι τότε το ΠΑΣΟΚ υπαναχώρησε από την αναθεώρηση του Αρθρου 16 (για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια).

Θύμισε, επίσης, ότι ήδη από το Γενάρη του 2016 είχε προτείνει ο ίδιος ένα «τολμηρό δρόμο» για ένα νέο Σύνταγμα, εφόσον, όπως είπε, το Σύνταγμα του 1974 χρειάζεται ριζική αναθεώρηση, καθώς ένα νέο Σύνταγμα μπορεί να ενισχύσει την «αποτελεσματικότητα του κράτους».

Επανέλαβε την πρότασή του αυτή η Βουλή να προτείνει προς αναθεώρηση όσο το δυνατόν περισσότερα άρθρα που θα φέρουν τα κόμματα ξεχωριστά, για τα οποία θα αποφασίσει τελικά η επόμενη Βουλή, άρα οι πολίτες να ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές όχι μόνο για την επόμενη κυβέρνηση αλλά και για την κατεύθυνση που θα έχει το νέο Σύνταγμα. Σε αυτήν τη βάση πρότεινε, ξανά, ο ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει τις προτάσεις της ΝΔ και το αντίστροφο, ώστε όλα αυτά τα άρθρα να πάνε προς αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή.

Κατηγόρησε, επίσης, τον πρωθυπουργό ότι θέλει μια «κουτσουρεμένη αναθεώρηση», μέσα από έναν «συνταγματικό ακτιβισμό», ώστε να αναβάλει για μια δεκαετία κάθε «τολμηρό εκσυγχρονισμό». Αναλύοντας την κυβερνητική πρόταση, κατήγγειλε την επιλογή της «απλής αναλογικής» ότι φέρνει την «απόλυτη ακυβερνησία», ότι δεν προτείνει αλλαγές σε τομείς όπως η Δημόσια Διοίκηση, ενώ για τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας επανέλαβε ότι δεν χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση, αλλά απλά κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις, ενώ ταυτόχρονα κατήγγειλε τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης στο θέμα.

Τέλος, προβάλλοντας τη ΝΔ ως «υπεύθυνη πολιτική δύναμη του τόπου», είπε ότι η πρόταση της ΝΔ εγγυάται «ανάπτυξη», «αξιολόγηση» και «αξιοπιστία», σταθερούς εκλογικούς κύκλους, εφόσον η Βουλή θα «αυτοδιαλύεται» με απόλυτη πλειοψηφία, ενώ αποσυνδέει την εκλογή ΠτΔ από την πρόωρη διάλυση Βουλής, του ενισχύει κάποιες αρμοδιότητες, περιορίζει τα ζητήματα που καλύπτονται από τη βουλευτική ασυλία. Επίσης ότι καθιερώνονται ελεγκτικοί μηχανισμοί που αποτρέπουν «δημοσιονομικό εκτροχιασμό» και εγγυώνται ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Οτι ακόμα τονώνονται ο «υγιής ανταγωνισμός» και η επιχειρηματικότητα, ανοίγουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, ενώ στο Δημόσιο έρχεται «αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα».

«Να μπει τέλος στην πολιτική αστάθεια που είναι από τις μεγαλύτερες παθογένειες του πολιτικού συστήματος», ζήτησε για τη συνταγματική αναθεώρηση η Φ. Γεννηματά, με άγχος και αυτή για τη σταθερότητα της εξουσίας του κεφαλαίου. Παραπέρα, κατηγόρησε την κυβέρνηση ως «αδίστακτη», που μετατρέπει την πολιτική ζωή σε «αρένα λάσπης», προκειμένου να χτυπήσει αντιπάλους της, με αφορμή εντολή να ανοίξουν οι λογαριασμοί του Κ. Σημίτη, τον οποίο υπερασπίστηκε, λέγοντας ότι «είναι ο πρωθυπουργός της ΟΝΕ, του Ελσίνκι, της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, των μεγάλων έργων που άλλαξαν την εικόνα της χώρας», ενώ δεν έλειψε και η κοκορομαχία με τον Αλ. Τσίπρα, που κατηγόρησε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ότι στην προηγούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος δεν άλλαξαν το Αρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών.

Θιασώτης της «ελεύθερης οικονομίας», με «κοινωνικό πρόσημο» και χαμηλότερη φορολόγηση της «επιχειρηματικότητας» δήλωσε στη συζήτηση στη Βουλή ο Π. Καμμένος, ζητώντας και συνταγματική κατοχύρωση ανώτατου ορίου φορολόγησης των επιχειρηματιών. Επίσης ζήτησε ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων «μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα», για τη δε συμφωνία με την Εκκλησία είπε πως την αποδέχεται εφόσον την υιοθετεί η ιεραρχία της Εκκλησίας.

Ο Στ. Θεοδωράκης ζήτησε «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά» πανεπιστήμια, ψήφο στους Ελληνες του εξωτερικού, άλλο εκλογικό σύστημα που να προσομοιάζει το λεγόμενο γερμανικό, περιορισμό των δυνατοτήτων πρόωρης διάλυσης της Βουλής, ενίσχυση της «ανεξαρτησίας» της Δικαιοσύνης. Στάθηκε και αυτός στον έλεγχο που ξεκίνησε στα οικονομικά Σημίτη, καλώντας τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «η απέχθεια προς τον εκσυχρονισμό να μην σας παρασύρει σε παραλογισμούς».

Με βασικό ζητούμενο τις ανάγκες του κεφαλαίου, ανάμεσα στις οποίες είναι η πολιτική σταθερότητα, ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, Β. Λεβέντης, έκανε «εποικοδομητικές προτάσεις», όπως να αυξηθούν οι αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, να χρειάζονται λιγότεροι βουλευτές για την εκλογή του σε τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή, ενώ διαφώνησε με την αναθεώρηση του άρθρου όσον αφορά τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας.

Στο καθιερωμένο φασιστικό παραλήρημα επιδόθηκε και αυτήν τη φορά ο αρχηγός της ναζιστικής Χρυσής Αυγής Ν. Μιχαλολιάκος, διαμαρτυρόμενος γιατί πλήττεται το «τρίπτυχο» «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Μάλιστα, νωρίτερα ο εισηγητής του κόμματός του, Β. Καρακώστας, είχε αναφέρει ότι «ο μόνος πρόεδρος που εκλέχθηκε από τον λαό» ήταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος.