Να συσκοτίσει τον ταξικό χαρακτήρα της αντεργατικής επίθεσης, να βγάλει λάδι το κεφάλαιο και τις πολιτικές των κομμάτων που την υλοποιούν επιχείρησε, για άλλη μια φορά, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ως αποτέλεσμα της παραπάνω θέσης της, όρισε απεργιακή κινητοποίηση για τα ... Χριστούγεννα! Με το πρόσχημα της καλύτερης προετοιμασίας της απεργίας, η πλειοψηφία - χτες στη συνεδρίαση της Ολομέλειας - έβαλε την απεργία δύο μήνες μετά, στις 15 Δεκέμβρη (!) σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις από την απραξία της, αλλά και μπροστά στις εκλογές, να φτιάξει το «αγωνιστικό» της προφίλ.

Η γραμμή συγκάλυψης της κυβερνητικής πολιτικής εκφράστηκε σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια από τον ίδιο τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Για τον Γ. Παναγόπουλο όλοι φταίνε εκτός από την κυβέρνηση. Για την κατάντια των πρώην ΔΕΚΟ, οι διοικήσεις τους. Για τον ΟΤΕ ο Βουρλούμης. Για τη ΔΕΗ και την ΕΑΒ οι διοικήσεις τους που τις απαξιώνουν. Για τα ναυπηγεία οι ξένοι που παίζουν παιχνίδια... Μιλιά για την κυβέρνηση που παρέδωσε τα ναυπηγεία στο κεφάλαιο το πολυεθνικό. Που παρέδωσαν τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, την ΟΑ, τα λιμάνια. «Ξέχασε» ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όχι μόνο στήριξε, αλλά συνεχίζει και σήμερα να στηρίζει το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Οτι τα στελέχη της ήταν οι ντελάληδες της ιδιωτικοποίησης. Ακόμα και οι δημοσιογράφοι τού φταίνε που διαστρεβλώνουν τα λεγόμενά του. Αλλά και για την επίθεση που δέχονται σήμερα οι πρώην ΔΕΚΟ και οι εργαζόμενοι σε αυτές, αφού είπε πολλά, στο διά ταύτα κατέληξε να ζητήσει «εξαντλητικό διάλογο για τις ΔΕΚΟ» και «να υπάρξουν συλλογικές συμφωνίες»! Τι καλύτερο για την κυβέρνηση, η οποία ίσα - ίσα μέσω του «διαλόγου» επιδιώκει να δώσει το τελειωτικό χτύπημα.

Το ίδιο υποκριτική ήταν η θέση του και για την επίθεση στις κλαδικές συμβάσεις. Ενώ υποτίθεται θεωρεί «απαράδεκτη» την πρόβλεψη του μνημονίου ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν των κλαδικών, την οποία προωθεί η κυβέρνηση, την ίδια στιγμή βάζει πλάτη να γίνει πράξη. Ετσι, ο Γ. Παναγόπουλος υποστήριξε ότι στις περιπτώσεις που μια επιχείρηση κινδυνεύει να κλείσει τότε «να συμβάλουν και οι εργαζόμενοι», «να κάνουν κάποια παραχώρηση»! Επαναλαμβάνει, δηλαδή, τα ίδια επιχειρήματα που προβάλλει και η υπουργός Εργασίας, γνωρίζοντας πολύ καλά, πως στους εργοδότες δεν είναι καθόλου δύσκολο να «αποδείξουν» τη δύσκολη κατάσταση της επιχείρησής τους. Στην ίδια γραμμή, έχυσε κροκοδείλια δάκρυα για τους ανέργους, όταν η πλειοψηφία στήριξε και στηρίζει τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που κόβουν επιδόματα από τους ανέργους για να ενισχύουν τις επιχειρήσεις.

Συμπυκνώνοντας τα αιτήματα της πλειοψηφίας μίλησε για ένα «Μνημόνιο κοινωνικής και εργασιακής προστασίας», αλλά δε μας είπε με ποιον θα το υπογράψει αυτό το μνημόνιο, μήπως με την κυβέρνηση που στηρίζει;

Αντίθετος στην κυβερνητική πολιτική εμφανίστηκε και ο γγ της ΓΣΕΕ Β. Μπουζούλας, μόνο που οι αντιρρήσεις του έχουν να κάνουν «με την ανασφάλεια που δημιουργεί μεταξύ των κοινωνικών εταίρων» η κυβέρνηση, ότι οι θέσεις της για τις συμβάσεις «αποσυντονίζουν τη διαβούλευση» και «προκαλούν βλάβη στην αγορά και στην οικονομία»! Μέχρι και κορόνες για «κατοχή της χώρας» επιστράτευσε, προφανώς, γιατί δε θέλει να πιάσει στο στόμα του το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, την ΕΕ, την πολιτική της ΝΔ. Ο εκπρόσωπος της Αυτόνομης Παρέμβασης αυτό που βρήκε να καταλογίσει στη ΓΣΕΕ είναι ότι «δεν κάνει αυτό που αντιστοιχεί στις ανάγκες», τη στιγμή που η ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν είναι «λίγη», αλλά ακριβώς το αντίθετο. Τα καταφέρνει μια χαρά στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων, στη στήριξη της αντεργατικής πολιτικής, στην υπονόμευση των αγώνων και σε αυτήν την πολιτική σέρνεται πίσω της και η παράταξη της ΑΠ.

Η επιλογή της πλειοψηφίας να ορίσει απεργία μετά από δύο μήνες εντάσσεται στην προσπάθεια εκτόνωσης των αγώνων, αλλά και στους προεκλογικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, σημείωσε εκ μέρους του ΠΑΜΕ Θ. Κούτρας, υπογραμμίζοντας ότι οι ταξικές δυνάμεις θα παλέψουν την απεργία, αλλά με το πλαίσιο του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου και όχι με το πλαίσιο της πλειοψηφίας που βολεύει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βολεύει τη ΝΔ, τα μονοπώλια και τους επιχειρηματίες. Αλλωστε, το μνημόνιο - συνέχισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ - είναι η συμπύκνωση και το βάθεμα της ίδιας αντεργατικής πολιτικής που ακολουθείται όλη την τελευταία 20ετία. Είναι η πολιτική - στις σημερινές συνθήκες - της κυβέρνησης Μητσοτάκη που έλεγε ότι δεν υπάρχουν εργατικά δικαιώματα, της κυβέρνησης Σημίτη κ.λπ. Είναι η πολιτική που στήριξε η ΓΣΕΕ διαχρονικά. Οπως έκανε με τους αντιασφαλιστικούς νόμους, με το ρίξιμο των αποθεματικών στον τζόγο, με τις ιδιωτικοποιήσεις. Με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης με τους συμβασιούχους και τα stage. Τώρα μάλιστα τους ανοίγετε την πόρτα και για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Εχουμε πολλά ακόμα χειρότερα μπροστά μας και σε αυτό η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι συνυπεύθυνη, σημείωσε.

Συνεδρίαζε χτες η διοίκηση της ΓΣΕΕ. Εκεί ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αφού έβγαλε ένα λογύδριο υπέρ των ανέργων βρήκε και τον εχθρό τους. Οχι, δεν κατονόμασε την κυβέρνηση, ούτε τους εργοδότες. Αυτοί που ζημιώνουν τους ανέργους, σύμφωνα με τον Γ. Παναγόπουλο, είναι οι άνεργοι της Ζώνης και το ΠΑΜΕ. Καλά διαβάσατε. Οι άνεργοι της Ζώνης και το ΠΑΜΕ φταίνε που βάζουν ως αίτημα να έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλοι οι άνεργοι και να λάβουν εποχικό επίδομα και μάλιστα πιέζουν την κυβέρνηση η οποία - η δύστυχη - μπορεί τελικά να κάνει πίσω και να ικανοποιήσει τη διεκδίκησή τους. Τα λέει αυτά για τους εργαζόμενους στη Ζώνη, όπου η ανεργία ξεπερνάει το 80%, τα λέει αυτά για ανθρώπους που η ΔΕΗ τους κόβει το ρεύμα γιατί δεν έχουν να το πληρώσουν... Αυτούς - και τους αγώνες τους - θεωρεί αντίπαλους ο Γ. Παναγόπουλος. Αξιος ο μισθός του και ο ρόλος του.