Ο αντιασφαλιστικός νόμος 4387/2016 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που εφαρμόζεται ήδη από την 1η Γενάρη, δεν αποτελεί απλά ένα ακόμα «επεισόδιο» στην αντιασφαλιστική επίθεση δεκαετιών. Με την αποφασιστική προώθηση της ανταποδοτικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση, ο νόμος πραγματικά τσακίζει το εργατικό - λαϊκό δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση, ζητά διά βίου εξωπραγματικές αβάστακτες εισφορές, που δεν οδηγούν παρά σε ισχνές συντάξεις - επιδόματα πτωχοκομείου στα γεράματα.

Ο νόμος - λαιμητόμος σε συνδυασμό με την άμεση φορολογία και τις ρυθμίσεις «απελευθέρωσης» του επαγγέλματος αποτελούν την ταφόπλακα για την άσκηση του επαγγέλματος δεκάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων. Σε συνδυασμό με την αναδουλειά και την ανεργία που έφερε η επίδραση της καπιταλιστικής κρίσης, ωθεί άμεσα μεγάλο τμήμα των αυτοαπασχολούμενων εκτός επαγγέλματος. Με αυτόν τον τρόπο, ικανοποιεί μια πάγια στόχευση της άρχουσας τάξης, εξασφαλίζει νέα μερίδια στην αγορά, δημιουργεί νέα πεδία κερδοφόρων επενδύσεων για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο των μονοπωλίων, σε μια σειρά κλάδων της οικονομίας όπου οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες είχαν παραμείνει.

Για μια ακόμα φορά, αποδεικνύεται ότι η «κυβέρνηση της αριστεράς» επιλέχτηκε και στηρίζεται από το κεφάλαιο για να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» που δυσκολεύτηκαν να ολοκληρώσουν προηγουμένως αστικά κόμματα χωρίς την «κόκκινη προβιά» του ΣΥΡΙΖΑ.

Για το σύνολο των ασφαλισμένων (τυπικά μισθωτούς, μισθωτούς με μπλοκάκι και αυτοαπασχολούμενους) ισοπεδώνει τις συντάξεις. Το ποσοστό αναπλήρωσης για 40 χρόνια δουλειάς διαμορφώνεται στο 42,8%, μειωμένο από 30% έως 40% σε σχέση με τα σημερινά ισχύοντα επίπεδα, που μεταφράζεται σε ανάλογες μειώσεις στις συντάξεις. Ο ίδιος ο υφυπουργός, Αν. Πετρόπουλος, δήλωσε την περασμένη βδομάδα ότι οι μειώσεις στις σημερινές συντάξεις από τον επανυπολογισμό της «προσωπικής διαφοράς» θα ανέλθουν το πολύ σε 20% (!)... Η περίφημη «εθνική σύνταξη», ένα «εγγυημένο» επίδομα πτωχοκομείου, θα δίνεται σε 20 αντί για 15 χρόνια δουλειάς. Ενώ για όσους έχουν συμπληρώσει μόνο τη 15ετία, θα χορηγείται μειωμένη κατά 10%.

Ο νέος νόμος ληστεύει από το 27% του εισοδήματος για τους πρώην ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ, ποσοστό που φτάνει έως και το 38% του εισοδήματος για τους αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους με «μπλοκάκι» επιστήμονες στο πρώην ΕΤΑΑ. Στην πράξη διατηρεί τα χρέη που συσσώρευσαν τα προηγούμενα χρόνια χιλιάδες ασφαλισμένοι από την εφαρμογή των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων. Στην ίδια ρότα μετατρέπει σε ανασφάλιστους, καταχρεωμένους και υπό την απειλή κατάσχεσης από το ΚΕΑΟ, χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους οι οποίοι έχουν μηδενικό ή πολύ χαμηλό εισόδημα, εξωθεί τους υπόλοιπους στο κλείσιμο των βιβλίων, δηλαδή στο «πέταγμα εκτός επαγγέλματος». Αλλωστε, ο ασφαλισμένος θα πληρώνει με βάση το εισόδημα της προηγούμενης χρονιάς και θα συμψηφίζει τις εισφορές στο τέλος της χρονιάς.

Ακολουθώντας τη γνωστή προτροπή του Γκέμπελς «πες, πες κάτι θα μείνει», η κυβέρνηση, εμφανίζοντας ορισμένα αριθμητικά παραδείγματα, επιχειρεί να πείσει πως το νέο Ασφαλιστικό αποτελεί «ελάφρυνση» για την πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, ενώ ταυτόχρονα ισχυρίζεται ότι δήθεν δεν επιβαρύνει τους μισθωτούς.

Το επιχείρημα ότι αυτοαπασχολούμενος επιστήμονας με εισόδημα κάτω από 7.032,96 ευρώ θα πληρώνει «μόλις» 2.800 ευρώ το χρόνο, μόνο ως προκλητικά τραγικό «ανέκδοτο», ανάλογο αυτού με το «φόρτωμα του γαϊδάρου του Χότζα», μπορεί να θεωρηθεί:

1. Ο κυβερνητικός ισχυρισμός «ξεχνά» να αναφέρει πως η σύνταξη που αναλογεί στις «χαμηλές» εισφορές, είναι πρακτικά ανύπαρκτη. Η κυβέρνηση, «βαφτίζοντας το ψάρι κρέας», επιχειρεί να εμφανίσει ως βελτίωση τη μεταχρονολογημένη κλοπή του κάθε ασφαλισμένου, λόγω της τεράστιας μείωσης της σύνταξης ως αποτέλεσμα των μειωμένων εισφορών.

2. Οι εισφορές με το νέο Ασφαλιστικό είναι υπέρογκες. Η υποχρέωση καταβολής 2.800 ευρώ ετησίως για άνεργους επιστήμονες με ΔΠΥ και γενικότερα για αυτοαπασχολούμενους είναι τελείως άδικη και σε κάθε περίπτωση εκτός των δυνατοτήτων τους.

3. Η σύγκριση που επιχειρεί για να εμφανίσει «ευνοημένους» τους επιστήμονες με εισόδημα φτώχειας, γίνεται σε σχέση με τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Οι ασφαλιστικές εισφορές των μηχανικών σχεδόν διπλασιάστηκαν από το 2006 και μετά, με τη συνευθύνη των δυνάμεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ, που στήριξαν το νόμο σύμβολο της ανταποδοτικότητας, πριν βεβαίως το σημερινό, στο Ασφαλιστικό 3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ. Ο νόμος αυτός και όσοι ακολούθησαν, μετέτρεψαν σε ανασφάλιστους και χωρίς δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος πάνω από το 50% των αυτασφαλισμένων μηχανικών και σε χιλιάδες διαγραφές από το ΤΕΕ και το ΤΣΜΕΔΕ.

4. Τα αριθμητικά παραδείγματα της κυβέρνησης αποκρύπτουν εντελώς ότι ένας τζίρος των 15.000 ευρώ οδηγεί σε ασφαλιστικές εισφορές επιπέδου 6.000 ευρώ ετησίως. Σε συνδυασμό με τη φοροαφαίμαξη, ακόμα και ένα ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ θα αφήνει καθαρά στο χέρι του αυτοαπασχολούμενου σχεδόν 6.000 ευρώ, δηλαδή πολύ κάτω απ' τον κατώτατο μισθό. Συγχρόνως, η ταχεία επικράτηση του πλαστικού χρήματος θα υποχρεώσει ακόμα και τις κατηγορίες των αυτοαπασχολούμενων, που για να εξασφαλίσουν ένα στοιχειώδες εισόδημα, απέκρυπταν εισοδήματα από την Εφορία να τα εμφανίσουν, με αποτέλεσμα τη σημαντική επιδείνωση της κατάστασής τους.

Η «ελάφρυνση» του ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στην υποχρέωση καταβολής του 38% του φορολογητέου εισοδήματός του για την ασφάλισή του. Με την προσθήκη της φορολογίας που ξεκινά απ' το 26%, του τέλους επιτηδεύματος που ξεκινά από 650 ευρώ και της εισφοράς αλληλεγγύης, οι συνολικές υποχρεώσεις του διαμορφώνονται σε πάνω απ' τα 2/3 του εισοδήματός του. Τα σχόλια περιττεύουν...

Την ίδια στιγμή, δεκάδες χιλιάδες μισθωτοί επιστήμονες που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, απειλούνται με νέες μειώσεις στους μισθούς τους, καθώς οι κρατήσεις θα ανέρχονται στο 38% του μισθού τους εκτός της φορολογίας. Ο νέος νόμος προβλέπει δήθεν «συμμετοχή» των εργοδοτών στην Ασφάλιση των εργαζομένων με «μπλοκάκι», με υποχρέωση καταβολής του 13,3% απ' το 38% των συνολικών ασφαλιστικών εισφορών επί του μισθού τους. Ετσι φτάσαμε στην πολύμηνη αναμονή για την περιβόητη «διευκρινιστική» εγκύκλιο του υπουργείου για τα «μπλοκάκια». Εδώ ξανά η κυβέρνηση καταφεύγει στην προκλητική κοροϊδία, καθώς ήδη η εργοδοσία ανακοινώνει προκαταβολικά μειώσεις στους καθαρούς μισθούς για τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι» έναντι της πιθανής «συμμετοχής» της στην Ασφάλισή τους.

Η φημολογία ότι θα υπάρξει «ηλεκτρονική πλατφόρμα» που θα δηλώνουν εργοδότης και εργαζόμενος τη μισθωτή τους σχέση με το «μπλοκάκι», ενισχύει την πρόκληση. Καταρχήν, νομιμοποιεί στην πράξη οριστικά την ευέλικτη εργασία με ΔΠΥ, ενώ αφήνει στη διακριτική ευχέρεια της εργοδοσίας να δηλώσει τους εργαζόμενούς της με «μπλοκάκι» στην ηλεκτρονική πλατφόρμα. Στην πράξη, αφήνει εκτεθειμένους τους μισθωτούς σε νέες εκβιαστικές μειώσεις μισθών, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί η εργοδοσία με το 13,3% της εισφοράς. Βεβαίως, ακόμα και αν εφαρμοστεί τυπικά, η εργοδοσία είναι ευνοημένη εφόσον δεν εισφέρει σε κανέναν από τους υπόλοιπους κλάδους Ασφάλισης (π.χ. υγεία, επικουρική). Ενώ εξακολουθεί να απαλλάσσεται από μια σειρά υποχρεώσεων για την τυπική μισθωτή εργασία (αποζημίωση απόλυσης, όρια ομαδικών απολύσεων, άδειες με αμοιβή, άδειες λοχείας, τοκετού, ασθενείας ή λόγω εργατικού ατυχήματος, ωράριο απασχόλησης και αποζημίωση υπερωριακής εργασίας).

Οι πολύχρωμες ηγεσίες των επιστημονικών φορέων και επιμελητηρίων, ΤΕΕ - ΠΙΣ - Δικηγορικοί Σύλλογοι - Οικονομικό Επιμελητήριο, επιχειρούν με αφορμή την εφαρμογή του νόμου - λαιμητόμου να «ξαναβγούν στα κεραμίδια», ενώ ουσιαστικά συμφωνούν στην κατεύθυνση της ανταποδοτικότητας με την οποία ΕΕ και μονοπωλιακοί όμιλοι επιδιώκουν την απαλλαγή κράτους και εργοδοτών από τη συμμετοχή στην Ασφάλιση και την πλήρη μεταφορά του βάρους της Ασφάλισης στις πλάτες των εργαζομένων.

Απέναντι στην κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, οι δυνάμεις αυτές στήριξαν στην ουσία την κυβερνητική πολιτική και οργάνωσαν, τον προηγούμενο χειμώνα, άσφαιρες κινητοποιήσεις, περιεχόμενο των οποίων ήταν μια διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση για ίδρυση επαγγελματικού ιδιωτικού ταμείου, στο οποίο θα ανήκει ο κλάδος επικουρικής ασφάλισης και ο κλάδος εφάπαξ του νέου Ασφαλιστικού και του οποίου τη διαχείριση θα αναλάβουν οι ίδιοι.

Πιο αποκαλυπτικό είναι το παράδειγμα του ΤΕΕ, με την κατάργηση του ΤΣΜΕΔΕ και την ίδρυση του νέου ΤΜΕΔΕ, που θα αναλάβει την εγγυοδοσία των μικρών επαγγελματιών μηχανικών. Σήμερα, οι δυνάμεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ στην ηγεσία του ΤΕΕ, την ώρα που χιλιάδες μηχανικοί είναι ανασφάλιστοι και ενώ ξεδιπλώνονται οι πλευρές της νέας επίθεσης, δεν ζητούν ούτε το ελάχιστο, την άμεση κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου. Αντίθετα, το ΤΕΕ ζητά μεγαλύτερο μερίδιο απ' τα αποθεματικά του πρώην ΤΣΜΕΔΕ για το νέο Ταμείο, προβάλλει το αυτόνομο ασφαλιστικό επαγγελματικό ταμείο ως λύση και περιορίζεται να ζητά «διευκολύνσεις πληρωμών ...με 100 δόσεις» για τις ληστρικές ασφαλιστικές εισφορές, αποδεχόμενο στην πράξη το σύνολο των αντιασφαλιστικών νόμων. Η διαπραγμάτευση που επιχειρεί να κάνει το ΤΕΕ δεν αφορά τους εργαζόμενους μηχανικούς. Αφορά την πολιτικο-συνδικαλιστική ηγεσία του ΤΕΕ, που επιδιώκει να ελέγξει το ΤΜΕΔΕ με αρκετά μεγάλη προίκα απ' τα αποθεματικά του πρώην ΤΣΜΕΔΕ.

Αμεσα πρέπει να οργανωθεί η αντεπίθεση, με αιχμές να καταργηθεί το σύνολο των αντιασφαλιστικών νόμων που τσακίζουν τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, να καταργηθεί η ελαστική εργασία με «μπλοκάκι», την επαναφορά και την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς για την αναπλήρωση των απωλειών μας.

Η αστική επίθεση, που θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα, αφορά το σύνολο των εργαζομένων. Η νέα φορολόγηση με μείωση του αφορολόγητου που δρομολογείται, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η απελευθέρωση των απολύσεων, που είναι η επόμενη στάση του αντιλαϊκού μονόδρομου της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ΕΕ.

Απέναντι στις θυσίες των δικαιωμάτων μας που απαιτεί η καπιταλιστική ανάπτυξη, μονόδρομος είναι η οργάνωση της πάλης με κατεύθυνση την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας, παλεύοντας για παράδειγμα στο Ασφαλιστικό για αποκλειστικά κρατική, καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, στη βάση των σύγχρονων αναγκών μας, και ο συντονισμός της πάλης των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων με το αγωνιστικό ταξικό κομμάτι του κινήματος που κινείται σ' αυτόν τον άξονα και θέτει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους, το κράτος τους, την ΕΕ που τους στηρίζει, με τον ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος, με τα ταξικά σωματεία και τις Επιτροπές Αγώνα, με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ.

Η οργάνωση της πάλης, η συγκέντρωση νέων δυνάμεων, ώστε να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης, για την ήττα της αντιλαϊκής πολιτικής, για να ανοίξει ο μόνος ελπιδοφόρος και ρεαλιστικός δρόμος για τις ανάγκες και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και του λαού, ο δρόμος της εργατικής εξουσίας.