ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 14 Σεπτέμβρη 2019 - Κυριακή 15 Σεπτέμβρη 2019
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΕΔΥΕ
Να μην ανανεωθεί η Συμφωνία με τις ΗΠΑ, να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις!

Τη Δευτέρα η σύσκεψη για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην ανανέωση της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ»

Επιτροπές Ειρήνης, εργατικά Συνδικάτα, Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, φοιτητικοί Σύλλογοι, Σύλλογοι Γυναικών και άλλοι μαζικοί φορείς θα συμμετάσχουν στη σύσκεψη που διοργανώνει η Γραμματεία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) τη Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας (Βερανζέρου 1 και Ακαδημίας, πλατεία Κάνιγγος).

Στη σύσκεψη, που πραγματοποιείται με αφορμή την πρόθεση της κυβέρνησης να προωθήσει την ανανέωση της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ» (ΣΑΑΣ), θα συζητηθούν οι εξελίξεις στην περιοχή και το πρόγραμμα πάλης ενάντια στην επικίνδυνη ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις.

«Είναι μεγάλοι οι κίνδυνοι που προκαλούν η συμφωνία αυτή για το λαό μας και η εμπλοκή της χώρας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις», σημειώνει η ΕΕΔΥΕ στο κάλεσμά της και προσθέτει: «Οχι στις βάσεις και τα πυρηνικά. Να μην ανανεωθεί, να καταγγελθεί η "Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ", να κλείσουν η βάση της Σούδας και οι άλλες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις. Καμιά συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό, αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ».

Απόφαση συμμετοχής στη σύσκεψη έχουν πάρει ακόμη και οι Σύλλογοι Φοιτητών Τουρκικών Σπουδών ΕΚΠΑ, Νηπιαγωγών ΕΚΠΑ, Πολιτικού ΕΚΠΑ, ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ, Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ και Νέων Φοιτητικών Εστιών ΕΜΠ που σημειώνουν ότι «η Συμφωνία αποτελεί ένα ακόμα βήμα στη συμμετοχή της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά, δολοφονικά σχέδια του ΝΑΤΟ» και καλούν «κανένας νέος να μη δεχτεί να θέσει την επιστήμη, την έρευνα, την εργασία του στην υπηρεσία εγκλημάτων, να δικαιολογεί τις επεμβάσεις, να γίνει συνένοχος!».

«Ορόσημο» εμπλοκής στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια

Θυμίζουμε πως αρχές Οκτώβρη γίνεται στην Αθήνα, παρουσία του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο, ο β' γύρος του περιλάλητου «Στρατηγικού Διαλόγου» (ΣΔ) με την Ελλάδα. Διαδικασία που ξεκίνησε τον Δεκέμβρη του 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζεται επί ΝΔ, στις ράγες που ορίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και φέρνει βαθύτερη εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού, στην κόντρα με άλλα κέντρα, και τεράστιους κινδύνους για το λαό.

Ο «Στρατηγικός Διάλογος» αποτελεί «ορόσημο» της εμπλοκής της χώρας στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στην εμπέδωση της ευρωατλαντικής «τάξης και ασφάλειας», μέσα από «διευθετήσεις» ανοιχτών ζητημάτων, την αναβάθμιση των «τριμερών» και λοιπών σχημάτων με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, αλλά και τη μετατροπή όλης της χώρας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης για τους Αμερικανούς σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Μαύρη Θάλασσα.

Αλλωστε, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός Ν. Δένδιας την Πέμπτη, μιλώντας στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, η κυβέρνηση επιδιώκει «ενδυνάμωση των δεσμών μας με παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας, όπως οι ΗΠΑ. Με τις ΗΠΑ φιλοδοξούμε και αναβαθμίζουμε συνεχώς τον Στρατηγικό μας Διάλογο επεκτείνοντάς τον σε όλες τις σφαίρες των κοινών ενδιαφερόντων», που έως τώρα περιλαμβάνει 6 ενότητες: «Περιφερειακή Συνεργασία, Αμυνα και Ασφάλεια, Κράτος Δικαίου και Αντιτρομοκρατία, Εμπόριο και Επενδύσεις, Ενεργειακή Συνεργασία και Επαφές των Πολιτών».

Ειδικά σε ό,τι αφορά τα ζητήματα «Αμυνας και Ασφάλειας», βασικό κομμάτι της συζήτησης μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών, είναι η πολυδιαφημισμένη ανανέωση της αμυντικής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών, με αναθεώρηση της «Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» (Mutual Defense Cooperation Agreement - MDCA) του 1990, γνωστής ως «Συμφωνία για τις βάσεις», την οποία αρμόδιοι κύκλοι παρουσιάζουν πλέον ως «παρωχημένη», θέλοντας να την προσαρμόσουν στις απαιτήσεις των σημερινών, αυξημένων αναγκών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στα δεδομένα της κλιμακούμενης αντιπαράθεσης με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κράτη.

Επανέρχεται έτσι το σενάριο της επέκτασης σε πρώτο χρόνο της MDCA για 8 ή 10 χρόνια (πιθανόν με μια προηγούμενη, για να μετριαστούν οι αντιδράσεις, ανανέωση της σύμβασης για ένα έτος), ακολούθως δε επ' αόριστον, αντί της ετήσιας ανανέωσης που ισχύει έως σήμερα.

Μελετάται επίσης η διεύρυνση της MDCA και με άλλα «σημεία ενδιαφέροντος» για στρατιωτική αξιοποίηση από τις ΗΠΑ. Τέτοια είναι: Η αεροπορική βάση της Λάρισας, όπου ήδη σταθμεύουν αμερικανικά κατασκοπευτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με δυνατότητα να «σαρώνουν» όλη τη γύρω περιοχή. Η βάση Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας, όπου εγκαθίστανται περιοδικά, με το πρόσχημα της συνεκπαίδευσης, δεκάδες ελικόπτερα και εκατοντάδες προσωπικού των Αμερικανών με το «μάτι» στραμμένο στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, σε ρόλο «κόμβου» για την προώθηση δυνάμεων στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, σε Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και Μαύρη Θάλασσα, αλλά και ελέγχου μιας ευρύτερης περιοχής που αποτελεί ενεργειακό κόμβο για τους Αμερικανούς. Και βέβαια η βάση του Αραξου, ως εναλλακτική του ΝΑΤΟ για τη φύλαξη πυρηνικών όπλων.

Ενώ, δεν περνά απαρατήρητο ότι η έλευση του Αμερικανού ΥΠΕΞ στην Αθήνα θα έπεται τόσο μιας ευρύτερης διαδικασίας επανεκκίνησης του παζαριού στο Κυπριακό, επί τη βάσει διχοτομικών σχεδίων, όσο και της συνάντησης που αναμένεται προηγούμενα, στα τέλη Σεπτέμβρη, Μητσοτάκη - Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με τους Αμερικανούς να επιφυλάσσουν στην Ελλάδα ρόλο «διαύλου» - με όσα επικίνδυνα για το λαό αυτό σηματοδοτεί - στο παζάρι με την Τουρκία.


Πατριδογνωμόνιο
Στον επόμενο τόνο...

Η ζημιά της προσαρμογής της μεγάλης μερίδας του λαού στις αναγκαστικές κωλοτούμπες, στην υποταγή των κάθε λογής κοντρόλ και κυρίως στα ψίχουλα αμοιβών και δικαιωμάτων, τώρα φαίνεται. Η εντατική «προσπάθεια» του ΣΥΡΙΖΑ να αποδομήσει κάθε έννοια λαϊκής αντίστασης πατώντας σε ευκαιριακές συλλογικότητες, μανιπιουλαρίσιμα γκρουπούσκουλα και αστικές μεθοδεύσεις, πασπαλισμένες με χοντροκομμένη επικοινωνιακή χρυσόσκονη διεθνούς εξυπηρετικής προβολής, απέδωσε καρπούς. Τους δρέπει με επιδεικτική άνεση και εξασφαλισμένο άλλοθι το συντηρητικότερο και ανέκαθεν αρκετά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και τις εισπράττει η αυτοδύναμη δεξιά πολιτική ηγεσία, καταφέρνοντας με εξαιρετική άνεση να παρουσιάζει το τίποτα για κάτι, το κάτι σαν το άπαν και το επικίνδυνο και απεχθές σαν φάρμακο κι όχι φαρμάκι.

Στα επίκαιρα, λόγω τυπικής έναρξης του οικονομικού έτους και Θεσσαλονίκης, ψίχουλα μέτρων και φοροαπαλλαγών ήρθαν και ακούμπησαν τα αναπτυξιακά τέρατα και πουλήθηκαν ως ευκαιρία. Η επίθεση στα Εργασιακά παίρνει τη μορφή του blitz-griek, του αιφνιδιαστικού πολέμου, με μοναδικό στόχο το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, ως το τελευταίο προπύργιο αντίστασης, με παραδομένες προ πολλού τις ενσωματωμένες στον κόσμο των αφεντικών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Εδώ βέβαια είναι απολύτως βέβαιο ότι θα την πατήσει και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί οι εργατικοί αγώνες δεν είναι το προ πολλού εγκαταλελειμμένο λουλουδάτο πουκάμισο του Βαρουφάκη, που λειτούργησε ως σύμβολο «αριστερής» αντίστασης που προσφέρεται και για στήλες κοσμικογράφων.

Υπάρχουν ήδη τα πρώτα δείγματα παραλυτικού εφησυχασμού απέναντι στα όσα έσπειρε η κυβερνώσα αριστερά και τώρα θερίζει η κυβερνώσα δεξιά. Οι πρώτοι ωφελημένοι π.χ. από την πρόχειρη και χωρίς ουσιαστική συζήτηση αλλαγή του Ποινικού Κώδικα είναι οι χρυσαυγίτες μετά ή άνευ κοινοβουλευτικού μανδύα. Στρογγυλοκάθεται στο Ευρωκοινοβούλιο ο Λαγός και βγήκαν να βανδαλίζουν και να βρωμίζουν, μόνο για την ώρα, φασισταριά γραφεία του ΚΚΕ και μνημεία ηρώων, την ώρα που ο Ελληνας επίτροπος στην Κομισιόν, «ένα ταπεινό παιδί από τη δυτική Θεσσαλονίκη», αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο της υπεράσπισης αυτού ακριβώς του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής, το μοντελάκι που υπηρέτησαν και υπηρετούν φανατικά όλα τα κόμματα πλην Λακεδαιμονίων του ΚΚΕ.

Η δήθεν εξαφανισμένη Χρυσή Αυγή, σε επίπεδο βάσης κι αυτό είναι το επικίνδυνο, επιταχύνει την προώθηση των πάσης φύσεως μελών και οπαδών της σε ένοπλες δομές, νόμιμες και τυπικές, χωρίς να ανοίξει η μύτη, ούτε καν στο διαδίκτυο, των αριστερούληδων και δημοκρατίσκων, που συντηρούν έτσι κι αλλιώς το ενδεχόμενο της μεγάλης συναίνεσης όταν χρειαστεί. Οταν έχεις τσιτάτα του Χίτλερ στα εγχειρίδια της ΕΛΔΥΚ κι ένα μάτσο χρυσαύγουλα να στελεχώνουν τα ένοπλα τμήματα της εθνοφρουράς στην ύπαιθρο και τα νησιά, τότε το σάπιο στο βασίλειο της αριστερής Δανιμαρκίας γίνεται κακοπαιγμένη δεξιά παράσταση σαιξπηρικής τραγωδίας made in Greece.

Πίσω απ' τη διαβεβαίωση ότι δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος θα κρύβεται κι ένας υπάλληλος, ή και δύο ή και τρεις ή και χίλιοι δεκατρείς, σύνδεσμος με την ΕΥΠ, αλλά στο βιντεοκλίπ της τάξης και της ασφάλειας θα πρωταγωνιστούν πότε διοικητές μουσικών σχολείων και πότε υπερασπιστές αρχαιοτήτων και πάλι απ' την αρχή παιχνίδια επί προσωπικοτήτων, τσάρων της οικονομίας και Ρασπούτιν κι άλλα τέτοια γραφικά. Είναι θέμα ...τονισμού. Θα χουμε λιγότερα γκράφιτι αλλά και περισσότερη ευρωελληνική ανοχή σε βόμβες διασποράς ιδεολογικού γραφίτη, γιατί η Μακεδονία είναι πρώτα απ' όλα πολιτικό προϊόν, κι ύστερα φαιό νταμάρι Αμερικανών και λοιπών συμμάχων.

Με τούτα και μ' εκείνα ο λαός μένει ουσιαστικά απροετοίμαστος απέναντι στις ορατές φλόγες που περιστοιχίζουν το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, κι όταν η Αγκυρα θα μιλάει για τα συμφέροντά της πιέζοντας ακόμα και με θέματα όπως η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας, εμείς θα ασχολούμαστε με το πλιάτσικο σε καλά φυλαγμένα πυρομαχικά. Και το ερώτημα απ' τα θεμελιώδη της οικοδόμησης του Φόβου, ως μέσου χειραγώγησης, «πού πήγαν τα κλεμμένα όπλα;», θα επισκιάζει για όσο χρειαστεί το πού πήγαν τα κλεμμένα λεφτά των τέως αγανακτισμένων και νυν ικανοποιημένων.

Η συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας είναι και διεθνών και ευρωπαϊκών προδιαγραφών, και γίνεται με τόση διαστρεβλωτική ευκολία, όση εξασφαλίζει η εικονική πραγματικότητα της ψηφιακής εποχής. Κι ίσως κάποιοι παλιότεροι να θυμούνται πως για να συγχρονίσεις το ρολόι σου καλούσες έναν τριψήφιο αριθμό κι άκουγες «στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι ...Χ» . Τώρα μεταξύ του τόνου ΣΥΡΙΖΑ και του τόνου ΝΔ κανείς δεν αναρωτιέται γιατί απέκτησε το δικαίωμα να νομίζει ότι έχει τη δική του ώρα, που όμως είναι η ώρα των μεγάλων αφεντικών και το ρολόι του γυρίζει αντίστροφα.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ