Πριν από δύο βδομάδες η υπουργός Εργασίας διατεινόταν ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σταμάτησε η κατρακύλα των μισθών, ότι οι μισθοί μετά τις μεγάλες απώλειες τα προηγούμενα χρόνια τώρα σταθεροποιούνται... Λίγες μέρες μετά στη Βουλή - επικαλούμενη την ΕΛΣΤΑΤ - υποστήριξε ότι το 2016 οι μισθοί αυξήθηκαν κιόλας, κάνοντας λόγο για αύξηση 0,8%...

Με δυο λόγια, βγάζει μάτι η προσπάθεια της κυβέρνησης να συσκοτίσει τη βάρβαρη πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, να υποβαθμίσει το γεγονός ότι οι μισθοί βρίσκονται σε άθλια επίπεδα. Προσπαθεί η κυβέρνηση να βάλει τους εργαζόμενους να συγκρίνουν σε ποια περίοδο είχαν μεγαλύτερες μειώσεις, να... πανηγυρίσουν κιόλας αν οι μισθοί «σταθεροποιηθούν» στα τάρταρα και να μην ασχολούνται με το γεγονός ότι η επίθεση διαρκείας της εργοδοσίας και όλων των κυβερνήσεων που υπηρετούν το κεφάλαιο διαμορφώνει μισθούς που δεν φτάνουν για την κάλυψη ούτε των στοιχειωδών αναγκών της εργατικής οικογένειας.

Η μείωση των μισθών από το 2009, μετά την κυβερνητική παρέμβαση και την ψήφιση της ΠΥΣ αρ. 6 - την οποία διατηρεί στο ακέραιο η σημερινή κυβέρνηση -, πήρε τη μορφή χιονοστιβάδας. Ετσι, το καλοκαίρι του 2015 σε σχετική επιστολή του τότε υπουργού Εργασίας, ο οποίος επικαλούνταν τα επίσημα στοιχεία, καταγραφόταν το γεγονός ότι κατά το διάστημα 2009 - 2014 ο μέσος μισθός στο σύνολο της οικονομίας είχε μειωθεί κατά 26,3%. Ειδικότερα, στο Δημόσιο είχε μειωθεί κατά 26%, στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (πρώην ΔΕΚΟ) κατά 35,4%, στις τράπεζες κατά 30%, στον ιδιωτικό τομέα (χωρίς τις τράπεζες) κατά 27,4%, ενώ ο κατώτερος μισθός μειώθηκε κατά 24,8% (22% στους μισθωτούς άνω των 25 ετών και 32% στους μισθωτούς κάτω των 25 με βάση το ηλικιακό όριο).

Μετά από μια τέτοια κατακρεούργηση των μισθών, είναι προφανές ότι η παραπέρα κατρακύλα τους δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί με την ίδια ένταση. Κάτι τέτοιο, σε συνδυασμό με την τεράστια ανεργία, θα έβαζε σε κίνδυνο την ίδια τη δυνατότητα αναπαραγωγής μεγάλου τμήματος της εργατικής δύναμης που τόσο έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

Σε πρώτο πλάνο, για τα συμφέροντα των μονοπωλίων, πέρασε η «περιφρούρηση» των μισθών σε αυτά τα άθλια επίπεδα που είχαν διαμορφωθεί, χωρίς βέβαια να λείπουν και οι προσπάθειες για παραπέρα συμπίεση σε συγκεκριμένους κλάδους καθώς και η γενίκευση της «ευελιξίας», για να έχει ακόμα πιο λυμένα τα χέρια του το κεφάλαιο.

Και σε αυτό το καθήκον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διακρίθηκε για την αποτελεσματικότητά της για τα μονοπώλια, αφού, παρά τις κάλπικες εξαγγελίες της, ψήφισε τη διαιώνιση όλου του προηγούμενου νομοθετικού πλαισίου για το πετσόκομμα των μισθών (του άθλιου κατώτατου μισθού των 586 ευρώ, του «υποκατώτατου» των 511 ευρώ μεικτά για τους νέους, του καθεστώτος διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων κ.ο.κ.) και ταυτόχρονα πρόσθεσε και νέες δικές της ανατροπές («απελευθέρωση» ομαδικών απολύσεων, ουσιαστική κατάργηση κυριακάτικης αργίας, «διευκολύνσεις» στα «δουλεμπορικά» γραφεία κ.ά.).

Αυτό που η υπουργός Εργασίας και η κυβέρνηση ονομάζουν «συγκράτηση» της μείωσης των μισθών, σημαίνει παγίωση της αθλιότητας για εκατομμύρια μισθωτούς, σημαίνει εμπέδωση της «ευελιξίας», της δουλειάς - λάστιχο.

Παρά και ενάντια στις κυβερνητικές κορόνες, όπως δείχνουν τα επίσημα στοιχεία, η συρρίκνωση των μισθών καθόλου δεν σταμάτησε, καθώς το εργατικό εισόδημα συνεχίζει να μειώνεται και μετά το 2014. Ο περιορισμός του εργατικού εισοδήματος εκτός από την παραπέρα ονομαστική του μείωση, παίρνει και άλλες μορφές, όπως η κλιμάκωση της φοροληστείας σε βάρος των εργαζομένων και του λαού (η οποία θα απογειωθεί παραπέρα με την εφαρμογή της ήδη ψηφισμένης νέας μείωσης του αφορολόγητου), η αντικατάσταση της πλήρους απασχόλησης από τη μερική απασχόληση και την εκ περιτροπής εργασία, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο τμήμα μισθωτών, περίπου τρεις στους δέκα, αν και εργάζονται, να μην μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα προς το ζην. Ταυτόχρονα, διογκώνεται συνεχώς το φαινόμενο της απληρωσιάς, με εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται. Πρόκειται για πλευρές της επίθεσης του κεφαλαίου, οι οποίες θίγουν εξίσου το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, κάτι που σκόπιμα αποσιωπά η κυβερνητική προπαγάνδα.

Η ονομαστική συρρίκνωση των μισθών, όπως αναφέραμε, δεν έχει σταματήσει. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ακριβώς το αντίθετο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ (νυν ΕΦΚΑ), με τελευταία καταχώρηση για το μήνα Νοέμβρη του 2016 προκύπτουν τα εξής:

Ο μέσος μισθός το Νοέμβρη του 2014, με βάση τις περιοδικές δηλώσεις των επιχειρήσεων και το ύψος των αμοιβών, ήταν 1.008,9 ευρώ μεικτά (σε αυτό το ποσό περιλαμβάνονται οι εισφορές των εργαζομένων, περίπου 16%, και ο φόρος που αναλογεί, άρα ο πραγματικός μέσος μισθός που φτάνει στην τσέπη του μισθωτού είναι ακόμα μικρότερος). Το Νοέμβρη του 2016, δηλαδή δύο σχεδόν χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο μέσος μισθός είχε μειωθεί στα 954,44 ευρώ μεικτά, δηλαδή ήταν μικρότερος κατά 54,46 ευρώ και σε ποσοστό κατά 5,4%! Οι άθλιοι μισθοί που διαμορφώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή, όχι μόνο δεν... «σταθεροποιήθηκαν», αλλά χτυπήθηκαν ακόμα παραπέρα!

Την ίδια στιγμή, σε εξευτελιστικά επίπεδα διαμορφώνονται οι μισθοί όσων εργάζονται με μερική απασχόληση. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, ο μέσος μισθός όσων εργάζονταν σε καθεστώς μερικής απασχόλησης το Νοέμβρη του 2014 ήταν 409,81 ευρώ μεικτά. Τον ίδιο μήνα το 2016, ο μέσος μισθός στη μερική απασχόληση είχε υποχωρήσει στα 397,67 ευρώ μεικτά, εμφανίζοντας παραπέρα μείωση κατά 12,14 ευρώ και σε ποσοστό κατά 3%.

Τα κυβερνητικά στελέχη επιδιώκουν μάλιστα να εμφανιστούν και ως... φιλεργατικοί, καθώς διατείνονται ότι στους εργαζόμενους με μερική απασχόληση επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κόπηκαν «μόνο 12 ευρώ», όταν με τους προηγούμενους κόπηκαν 200 ευρώ... Οι εργάτες βέβαια βλέπουν κάτι άλλο: Εκεί που οι προηγούμενοι τους είχαν ρίξει στον πάτο, οι νέοι κυβερνώντες τους έριξαν άλλη μια κλοτσιά για να πέσουν ακόμα πιο βαθιά στο βαρέλι της εξαθλίωσης!

Επιπλέον, μέσα στην ίδια διετία, με την περιφρούρηση του καθεστώτος «ευελιξίας» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο αριθμός των εργαζομένων σε καθεστώς μερικής απασχόλησης αυξήθηκε από 468.637 το Νοέμβρη του 2014, σε 585.572 εργαζόμενους τον ίδιο μήνα του 2016, αύξηση κατά 25,2%.

Με τον τρόπο αυτό η μερική απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα έφτασε το 30,4%, εξασφαλίζοντας έτσι στις επιχειρήσεις πάνω από μισό εκατομμύριο φθηνών και ευέλικτων εργαζομένων. Μια τάση που ενισχύεται κάθε μήνα, όπως προκύπτει και από τις νέες συμβάσεις που καταγράφει το πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη», η οποία εν πολλοίς εξηγεί και τη στατιστική μείωση της επίσημης ανεργίας.

Αυτό που αποκρύπτει εξάλλου η κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι σχεδόν το 1/3 των μισθωτών αν και εργάζονται έχουν εισόδημα κοντά στο ύψος του επιδόματος ανεργίας...