ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συναγερμός!

Σύμφωνα με δημοσιεύματα («Καθημερινή»), η ελληνική κυβέρνηση έγινε δέκτης αιτημάτων από τις ΗΠΑ να συμμετάσχει στη ναυτική δύναμη που θα ελέγχει τα Στενά του Ορμούζ στον Περσικό Κόλπο, με προοπτική να αποτελέσει ακόμα και δύναμη αποκλεισμού τους, αν οξυνθεί ακόμα περισσότερο η αντιπαράθεση με το Ιράν. Θυμίζουμε ότι ήδη οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία αποτελούν την προμετωπίδα της συγκρότησης μιας τέτοιας δύναμης, που βάζει μπουρλότο στην εύθραυστη αυτή περιοχή, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να αρνείται προσώρας τη συμμετοχή της, με τη δικαιολογία ότι δεν διαθέτει «ελεύθερη» φρεγάτα για τέτοια αποστολή, ούτε εναέριο μέσο επιτήρησης, όπως της ζητήθηκε από τις ΗΠΑ. Παρέπεμψε όμως στο άμεσο μέλλον την ανταπόκριση στο αίτημα των Αμερικανών, διαθέτοντας για την ώρα το προσωπικό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκεται σε αποστολές στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Το αίτημα των ΗΠΑ και η δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να ανταποκριθεί στο μέλλον φανερώνουν τους μεγάλους κινδύνους που κρύβει για το λαό η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Αυτονόητα, η συμμετοχή σε μια τέτοια επιθετική αποστολή σε βάρος του Ιράν καθιστά την Ελλάδα άμεσο στόχο και στρατιωτικά, σε περίπτωση κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης. Ο συναγερμός για το λαό έχει σημάνει και είναι ανάγκη με την πάλη του να αποτρέψει οποιαδήποτε τέτοια εξέλιξη, δυναμώνοντας την πάλη για απεμπλοκή της Ελλάδας, επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων από αποστολές στο εξωτερικό, κλείσιμο της βάσης της Σούδας και των άλλων αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων.

Ο σώζων εαυτόν...

Την ώρα που τη Δευτέρα καιγόταν κυριολεκτικά ο τόπος σε Ελαφόνησο, Υμηττό και αλλού, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έστησαν καβγά για το αν οι κάτοικοι της Παιανίας ενημερώθηκαν με μήνυμα από το 112 για τη φωτιά ή όχι. Στην καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν υπήρξε ενημέρωση, το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής απαντούσε ότι δεν είναι δική του ευθύνη και η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ότι δεν χρειάστηκε, επειδή η κατάσταση δεν ήταν «ακραία». Με δεδομένο ότι και στο μέλλον θα υπάρξουν καταστάσεις «ακραίες» για το λαό, εξαιτίας της απουσίας ουσιαστικού σχεδίου, υποδομών και μέσων από το κράτος για την προστασία από φυσικές και άλλες καταστροφές, το 112 προβάλλεται ως «το φάρμακο διά πάσαν νόσον», με ευθύνη της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης. Η επιλογή τους να στήσουν αντιπαράθεση πάνω σ' αυτό το ζήτημα δεν είναι τυχαία...

... σωθήτω

Πού αλλού θα μπορούσαν εξάλλου να διαφωνήσουν, αφού η κατάσταση στο Πυροσβεστικό Σώμα παραμένει ίδια σχεδόν με πέρυσι, τίποτα ουσιαστικό δεν έχει γίνει για την πρόληψη και, το βασικότερο, η πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, που είναι η «μήτρα» του προβλήματος, βρίσκεται στον πυρήνα της «συνέχειας του κράτους» σε ό,τι αφορά τα δάση και τους αιγιαλούς, δημιουργώντας προσάναμμα για τις επόμενες πυρκαγιές; Τι τους μένει επομένως; Να ανταλλάσσουν ανακοινώσεις για ένα μέσο όπως το 112, που είναι χρήσιμο σε έκτακτες περιπτώσεις για την ενημέρωση όσων κινδυνεύουν, καταντάει όμως άλλοθι για τα κόμματα του κεφαλαίου, προκειμένου να καλύψουν την πολιτική που «καίει» το λαό και ενισχύει τη λογική της ατομικής ευθύνης στην προστασία από φυσικές και άλλες καταστροφές. Με άλλα λόγια, στέλνουμε το μήνυμα και «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»...

Κοινός παρονομαστής

Μπορεί ο υπουργός Ενέργειας της Κύπρου να ισχυρίζεται σε συνεντεύξεις του ότι «καμία διασύνδεση δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στις συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων», ωστόσο ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους αποτελεί κεντρικό στοιχείο της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, στα γρανάζια της οποίας είναι μπλεγμένο και το Κυπριακό. Αλλωστε, όπως έχει αποδειχτεί μέχρι σήμερα, η θέση τόσο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ είναι ότι πρέπει να υπάρξει συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ, ακόμα και χωρίς προηγούμενη διευθέτηση του Κυπριακού και σ' αυτήν την κατεύθυνση η στάση τους ενθαρρύνει τις προκλήσεις της Τουρκίας. Το γεγονός εξάλλου ότι η Τουρκία δημιουργεί ολοένα και περισσότερα τετελεσμένα στην περιοχή με «όχημα» τα Ενεργειακά ασκεί πίεση στη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό για «λύση» κομμένη και ραμμένη στα αμερικανοΝΑΤΟικά συμφέροντα. Μια τέτοια διευθέτηση καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα του κυπριακού και των άλλων λαών. Αντίθετα, περιέχει το σπέρμα μελλοντικών εντάσεων και βάζει την Κύπρο στο επίκεντρο σκληρών ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσία. Ανάμεσα επομένως στο «ενεργειακό» της Ανατ. Μεσογείου και στο Κυπριακό όχι μόνο δεν υπάρχουν «σινικά τείχη», αλλά συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους, με κοινό παρονομαστή τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, με την εμπλοκή Ελλάδας και Κύπρου, που βάζει σε μεγάλους κινδύνους τους λαούς και τα κυριαρχικά δικαιώματα των δύο χωρών.

1851 Γεννιέται ο γλύπτης Γιαννούλης Χαλεπάς.

1879 Γεννιέται ο στρατιωτικός, πολιτικός και δικτάτορας Γεώργιος Κονδύλης.

1904 Ξεκινά τις εργασίες του το Συνέδριο της Β' Διεθνούς στο Αμστερνταμ (14/8-20/8/1904). Στο συνέδριο αυτό οι δύο γραμμές στη σοσιαλδημοκρατία, η μαρξιστική - επαναστατική και η οπορτουνιστική - συμβιβαστική, διαγράφηκαν πιο καθαρά από ποτέ. Κεντρικό ζήτημα των εργασιών του Αμστερνταμ ήταν οι «διεθνείς κανόνες της σοσιαλιστικής τακτικής». Στην ουσία όμως επρόκειτο για τη στάση της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας απέναντι στον οπορτουνισμό και ειδικότερα τον αναθεωρητισμό του Ε. Μπερνστάιν, ο οποίος, παρά την καθολική του σχεδόν καταδίκη στα τέλη του περασμένου αιώνα, όχι μόνο δεν είχε υποχωρήσει, αλλά απ' ό,τι φαινόταν στην πράξη είχε κατακτήσει και νέες θέσεις στο γαλλικό κόμμα, στο ιταλικό, στο βελγικό και σε άλλα. Η σχετική απόφαση την οποία υιοθέτησε το Συνέδριο καταδίκαζε μεν φραστικά τον αναθεωρητισμό, καθώς και τη συμμετοχή των σοσιαλιστών στις αστικές κυβερνήσεις, ωστόσο υποτιμούσε σαφώς την επαναστατική πάλη του προλεταριάτου χάριν μιας αδιαμφισβήτητης έμφασης στον «κοινοβουλευτικό αγώνα». Κανένα μέτρο δεν πάρθηκε (ούτε καν προβλέφθηκε) σε οργανωτικό επίπεδο εναντίον των - φανερών τουλάχιστον - αναθεωρητών.

1908 Γεννιέται ο κομμουνιστής ηθοποιός Μάνος Κατράκης.

1941 Υπογράφεται μεταξύ ΗΠΑ και Βρετανίας η «Χάρτα του Ατλαντικού», που επισφράγιζε τη συμμαχία των δύο μερών στον Β' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, ενώ έθετε και μια σειρά όρους για τον μεταπολεμικό κόσμο. Η Χάρτα αντικατόπτριζε την αναβαθμιζόμενη θέση των ΗΠΑ στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και την αντίστοιχη υποβάθμιση της Βρετανίας.

1946 Ο συντάκτης του «Ριζοσπάστη» Κώστας Βιδάλης πιάνεται από συμμορίες του Σούρλα στη διάρκεια δημοσιογραφικής αποστολής στη Θεσσαλία και δολοφονείται ύστερα από άγρια βασανιστήρια (βλέπε και θέμα σελ. 14).

1947 Το Πακιστάν ανακηρύσσει την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία.

1951 Συγκροτείται ο Ενιαίος Λαϊκός Αγώνας (ΕΛΑ) από τους Γιώργη Δαμασκηνό, Τριάδη Σωτηράκο και Σωτήρη Κούκουρα, προκειμένου να πιέσει υπέρ της υποψηφιότητας των Μπελογιάννη και Πλουμπίδη στα ψηφοδέλτια της ΕΔΑ στις εκλογές της 9ης Σεπτέμβρη 1951. Δεν θα τα καταφέρει. Οι Μπελογιάννης και Πλουμπίδης θα μείνουν τελικά εκτός ψηφοδελτίων.

1954 Στις 5.25 τα χαράματα, στην Αγία Μαρίνα στο Δαφνί, ο Νίκος Πλουμπίδης πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος. «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ», έγραψαν την επόμενη μέρα οι εφημερίδες της εποχής, «αντιμετωπίζοντας με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος (...) δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήσει, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του» (βλέπε και θέμα σελ. 8).

1956 Πεθαίνει ο Γερμανός κομμουνιστής ποιητής και δραματουργός Μπέρτολτ Μπρεχτ.

1958 Πεθαίνει ο Φρεντερίκ Ζολιό Κιουρί, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Γαλλίας και βραβευμένος το 1935 με το Νόμπελ Φυσικής.

1974 Στις 3.30 τα χαράματα της 14ης του Αυγούστου 1974 τελειώνουν με πλήρη αποτυχία στη Γενεύη οι τριμερείς διαπραγματεύσεις (Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας) για την κατάσταση στην Κύπρο και το Κυπριακό πρόβλημα. Μία ώρα αργότερα, τα τουρκικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν τη Λευκωσία, την Αμμόχωστο και άλλα σημεία της Κύπρου. Ο «Αττίλας 2» είχε ξεκινήσει.