Τις μεγάλες ελλείψεις στην πυροπροστασία του Πάρκου Τρίτση, αλλά και συνολικά την εικόνα υποβάθμισης λόγω της υποχρηματοδότησης, ανέδειξε η εκδήλωση της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 12/7 μέσα στο πάρκο.

Τίτλος της εκδήλωσης ήταν «Το Πάρκο Τρίτση είναι πνεύμονας πρασίνου για τη Δυτική Αθήνα. Εδώ και τώρα μέτρα για την αντιπυρική του θωράκιση» και το θέμα ανέδειξαν με ομιλίες τους: Η Σταυρούλα Τσίτσου, Γραμματέας της ΤΕ Δυτικών Συνοικιών Αθήνας του ΚΚΕ, ο Διονύσης Βορίσης, αντιστράτηγος Πυροσβεστικού Σώματος ε.α., δασολόγος, διδάκτωρ του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, και ο Δήμος Γαλανόπουλος, Γραμματέας του ΤΣ Δυτικών Συνοικιών της ΚΝΕ.

Ακολουθούν αποσπάσματα από τις ομιλίες της εκδήλωσης.

Η Στ. Τσίτσου είπε μεταξύ άλλων: «Η κατάσταση στο Πάρκο Τρίτση εξακολουθεί να είναι απαράδεκτη ως αποτέλεσμα της διαχρονικής υποβάθμισής του. (...)

Η σταθερή απαξίωση του πάρκου αντικειμενικά ανοίγει το δρόμο στην εμπορευματοποίησή του και στην παράδοσή του ως ώριμου φρούτου σε ιδιώτες, σε "σωτήρες" που το αντιμετωπίζουν ως φιλέτο. (...)

Οι ευθύνες βρίσκονται στις προηγούμενες κυβερνήσεις και στη σημερινή ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση και δεν έχει λύσει τα βασικά προβλήματα του πάρκου.

Η διαμάχη μεταξύ των δήμων Ιλίου και Αγίων Αναργύρων - Καματερού (που συμμετείχαν στις διοικήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια) με επίκεντρο το καθεστώς ιδιοκτησίας και χρήσης εκτάσεων και υποδομών εντός των ορίων του πάρκου, είναι μακριά από τις αγωνίες του λαού της περιοχής για την τύχη του πάρκου. Οι διαξιφισμοί εκατέρωθεν, όσο έντονοι και εάν είναι, αφήνουν στο απυρόβλητο την πολιτική που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις διαχρονικά. (...)

Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην περιοχή, οι φίλοι του Κόμματος, είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων για την υπεράσπιση του πάρκου και του χαρακτήρα του. (...)

Ολα τα προηγούμενα χρόνια, με μια σειρά συγκεντρώσεων, εξορμήσεων, περιοδειών στελεχών του Κόμματος ανέδειξαν τα προβλήματά του και διαμόρφωσαν στόχους πάλης.

Ηταν σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων του πάρκου.

Υπήρξαν συνεχείς παρεμβάσεις στη Βουλή και στα Δημοτικά Συμβούλια των γειτονικών δήμων από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και τους εκλεγμένους του Κόμματος, αντίστοιχα.

Δημιούργησαν ομάδες περιφρούρησης του χώρου στις μεγάλες πυρκαγιές του 2007, του 2009 και σε κάθε αντιπυρική περίοδο. (...)

Το ΚΚΕ προσεγγίζει το ζήτημα με κριτήριο τη θέση ότι οι ελεύθεροι χώροι και οι χώροι πρασίνου είναι λαϊκή περιουσία. Ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να αποσπαστεί από τον αγώνα για το σύνολο της ζωής του λαού, για το μισθό, τη Συλλογική Σύμβαση, τη σύνταξη, την Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνική Πρόνοια. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να βάλει στο κάδρο τον καπιταλισμό. Και ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος αποκτά δυναμική, όταν εντάσσεται στη δράση για τη δημιουργία προϋποθέσεων συγκρότησης της κοινωνικής συμμαχίας με στόχο την εργατική εξουσία. Στο πλαίσιο αυτής της εξουσίας, θα αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση μεταξύ του εργαζόμενου ανθρώπου και της φύσης. (...)

Κρίσιμα ζητήματα για να σωθεί το πάρκο είναι η εξασφάλιση σταθερής, επαρκούς και αποκλειστικής κρατικής χρηματοδότησης που να καλύπτει τις ανάγκες, και η πρόσληψη προσωπικού με πλήρη δικαιώματα. Για αυτά τα ουσιαστικά αιτήματα, η κυβέρνηση, ο φορέας διαχείρισης και οι δημοτικές αρχές ...σφυρίζουν αδιάφορα! (...)

Καλούμε το λαό της περιοχής να πιστέψει στη δύναμή του, να οργανώσει τον αγώνα του και να παλέψει για:

-- Σταθερή, επαρκή και αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

-- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για τις ανάγκες λειτουργίας, συντήρησης και φύλαξης του πάρκου.

-- Ελεύθερη και δωρεάν χρήση του πάρκου για το λαό της περιοχής.

-- Να σταματήσει η δράση ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ και κάθε κουβέντα για εμπορευματοποίηση.

-- Να ληφθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα πυροπροστασίας στο πλαίσιο ενός συνολικού σχεδίου πυροπροστασίας.

-- Να σταματήσει κάθε απόπειρα κατακερματισμού του πάρκου».

Παίρνοντας το λόγο, ο Δ. Βορίσης ανέφερε ανάμεσα σε άλλα: «Το Μητροπολιτικό πάρκο Αντώνη Τρίτση αποτελεί το μεγαλύτερο τεχνητό πνεύμονα πρασίνου της Αττικής. (...)

Δυστυχώς, το πανέμορφο αυτό πάρκο έχει αφεθεί στη μοίρα του. (...)

Η φύλαξή του είναι από ανεπαρκής έως ανύπαρκτη και ο φωτισμός του λειψός και επικίνδυνος. Κίνδυνος πυρκαγιάς ελλοχεύει ανά πάσα στιγμή και ο συνδυασμός της ανεπαρκούς φύλαξής του, με τις κλειστές εισόδους του ακόμη και για τα οχήματα της Πυροσβεστικής που θα καταφτάσουν και των εύφλεκτων δασικών ειδών που επικρατούν, αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι στο πάρκο εργάζονται μόλις 3 άτομα, που παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους, δεν επαρκούν ούτε και για τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες του. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μελών του ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης χρειάζονται τουλάχιστον 15 υπάλληλοι για να καλυφθούν στοιχειωδώς οι ανάγκες λειτουργίας, συντήρησης και φύλαξής του. Το υδροδοτικό δίκτυο, που υπάρχει σήμερα, δεν γνωρίζουμε αν λειτουργεί, είναι λειψό και πλήρως ανεπαρκές για την κάλυψη του συνόλου των χώρων του πάρκου και κυρίως των καλυμμένων με εύφλεκτα δέντρα (χαλέπιος πεύκη) περιοχών. Δεν υπάρχει αρμόδια εκπαιδευμένη ομάδα πυρασφάλειας που θα είναι επιφορτισμένη με το καθήκον της πρώτης επέμβασης μέχρι την άφιξη των πυροσβεστικών δυνάμεων. (...)

Ως στόχο, εκτός των άλλων, θα πρέπει να θέσουμε τη μείωση της ευφλεκτικότητας. Ο τελευταίος αυτός όρος, επειδή είναι πολύ γενικός και ποσοτικά μη εκτιμήσιμος, μπορεί να αναλυθεί σε επιμέρους μεγέθη τα οποία είναι δυνατόν να μετρηθούν, δηλαδή πρώτον, τη μείωση της πιθανότητας να ξεσπάσει μια πυρκαγιά, δεύτερον, την εξάλειψη των προϋποθέσεων για τη γρήγορη εξάπλωσή της και τέλος τη γρήγορη αντιμετώπισή της. (...)

Από τα παραπάνω γίνεται εμφανές ότι είναι απαραίτητη η λήψη μιας σειράς άμεσων μέτρων, με δεδομένο ότι έχουμε διανύσει ήδη τους δύο πρώτους μήνες της φετινής αντιπυρικής περιόδου:

• Να εξασφαλιστεί σταθερή, επαρκής και αποκλειστική χρηματοδότηση του πάρκου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να σταματήσει το παιχνίδι της αρμοδιότητας χρηματοδότησης από την Περιφέρεια ή τους δήμους στους οποίους βρίσκεται χωρικά το πάρκο. (...)
• Να προσληφθεί άμεσα το απαραίτητο, με τις κατάλληλες ειδικότητες, μόνιμο προσωπικό για τις ανάγκες λειτουργίας, συντήρησης και φύλαξης του πάρκου.
• Να συντηρηθεί άμεσα το υπάρχον, έστω και ανεπαρκές, σύστημα πυρόσβεσης ώστε να καταστεί πλήρως λειτουργικό. (...)
• Βραχυπρόθεσμα, για τις ανάγκες της φετινής αντιπυρικής περιόδου, να εγκατασταθούν περιμετρικά του πάρκου υδροστόμια προσβάσιμα από την ομάδα πυρασφάλειας (πυροπροστασίας) του πάρκου και τα πυροσβεστικά οχήματα για την κάλυψη με νερό εντός του πάρκου.
• Να ιδρυθεί και εγκατασταθεί ομάδα πυρασφάλειας που θα είναι έτοιμη, μετά από σύντομη εκπαίδευση από το Πυροσβεστικό Σώμα, να αντιμετωπίσει αρχικά, με δεδομένη την υδροδότηση (δίκτυο πυρόσβεσης) και την εγκατάσταση κρουνών, κάθε συμβάν μέχρι την έλευση της αρμόδιας Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
• Να συνταχθεί από ειδικούς (αν δεν υπάρχει) και υλοποιηθεί, το συντομότερο δυνατόν, ειδική διαχειριστική μελέτη που να περιγράφει τους απαραίτητους δασοκομικούς χειρισμούς (όπως για παράδειγμα καθαρισμούς, αποψιλώσεις, κλαδεύσεις, αραιώσεις, φυτεύσεις δύσφλεκτων δασοπονικών ειδών κ.λπ.), με σκοπό τόσο τη μείωση της ευφλεκτικότητας, δημιουργία συνθηκών που θα εμποδίζουν τη γρήγορη εξάπλωση μιας πυρκαγιάς, όσο και την αισθητική αναβάθμιση του πάρκου.
• Μέχρι την επόμενη αντιπυρική περίοδο να εκπονηθεί και υλοποιηθεί ολοκληρωμένο σχέδιο πυροπροστασίας για όλους τους χώρους του πάρκου που να περιλαμβάνει δεξαμενές υδροδότησης, πυροσβεστικό υδροδοτικό δίκτυο, σύμφωνα με τις προδιαγραφές και απαιτήσεις του Πυροσβεστικού Σώματος. Να εγκατασταθούν υδροστόμια (κρουνοί) πλήρωσης των πυροσβεστικών οχημάτων σε κάθε πύλη του πάρκου».

Ο Δήμος Γαλανόπουλος, Γραμματέας του ΤΣ Δυτικών Συνοικιών της ΚΝΕ, στάθηκε στην πραγματοποίηση του Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο πάρκο: «Πριν 9 χρόνια η ΚΝΕ πήρε την απόφαση να μεταφέρει το κεντρικό Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" από την Πανεπιστημιούπολη, εδώ στο Πάρκο Τρίτση στις Δυτικές Συνοικίες της Αθήνας. Απόφαση - σταθμός για τη νεολαία της περιοχής. (...) Το πάρκο 11 μήνες το χρόνο είναι αφημένο στην εγκατάλειψη (...). Στις πρώτες μέρες όμως του Σεπτέμβρη και για έναν ολόκληρο μήνα, τα χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, με εργαλεία το μεράκι μας, διάθεση και αυτοθυσία δίνουμε τη μάχη για τον καθαρισμό και περιποίηση του πάρκου, καθαρίζοντας σκουπίδια ακόμα και από τις λίμνες, κόβοντας χορτάρια, βάφοντας και πολλά άλλα, όλα αυτά μπροστά για την επιτυχία των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ μας, που κορυφώνεται ανελλιπώς κάθε χρόνο εδώ στο Ιλιον.

Το Φεστιβάλ αποτελεί κάθε χρόνο έναν σημαντικό σταθμό στη δράση της ΚΝΕ, αλλά και στους κατοίκους της περιοχής, καθώς είναι ένας μεγάλος πολιτιστικός και πολιτικός θεσμός που έχει τη δική του συμβολή στην ανάδειξη του πάρκου ως χώρου λαϊκής περιουσίας.

Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, ξεκινάει το ταξίδι του το Φεστιβάλ μας σε όλη την Ελλάδα, που φέτος είναι αφιερωμένο στην 100χρονη ηρωική Ιστορία του ΚΚΕ και στην 50χρονη πορεία της νεολαίας του, της ΚΝΕ. Το φετινό του σύνθημα είναι στίχοι δανεισμένοι από τον κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσο και από το ποίημά του "Καπνισμένο Τσουκάλι": "Ηταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ. Δύσκολος δρόμος!... Σίγουρος δρόμος... Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος".

Το φετινό Φεστιβάλ μας έχει στόχο να στείλει σε κάθε νέο το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι μπορούν και πρέπει να μεγαλώσουν οι νεανικές δυνάμεις που δεν συμβιβάζονται με το παρόν και το μέλλον που θέλουν για εμάς οι εκμεταλλευτές του λαού και της νεολαίας. Οτι υπάρχει άλλος δρόμος και μπορούν να εμπιστευτούν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για να τον βαδίσουμε μαζί».