ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Μάη 2017
Σελ. /32
Αντιλαϊκό «πακέτο» με 4,5 δισ. σε φόρους και περικοπές

Μαζί με την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή, ως συνοδευτικό προσάρτημα της αντιλαϊκής συμφωνίας κατατίθεται και το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» (ΜΠΔΣ) 2018 - 2021, που με τη σειρά του αποτελεί έναν πρώτο πολυετή κρατικό προϋπολογισμό και μάλιστα με την επιβολή πλαφόν στα κάθε είδους κονδύλια, όπως αυτά διαμορφώνονται μετά τη διάλυσή τους κατά το σκέλος που αφορά στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών.

Η βάση εκκίνησης στην πλήρη ανάπτυξη των μέτρων φτάνει στα 4,5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το ΜΠΔΣ.

Σε αυτό το πλαίσιο, η αντιλαϊκή κλιμάκωση, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει:

2017 - 2018: Στο επίκεντρο βρίσκονται τα κάθε είδους προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει για τα λαϊκά νοικοκυριά, με νέα αρχή τις παρεμβάσεις για το 2017 και με περαιτέρω καρατομήσεις στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018, όπου, για την ώρα, προβλέπονται περικοπές προνοιακών επιδομάτων ύψους πάνω από 500 εκατ. ευρώ.

2019: Τα νέα αντιλαϊκά μέτρα για το 2019 προβλέπουν την καρατόμηση των συντάξεων (1% του ΑΕΠ ή τουλάχιστον 1,9 δισ.), καθώς το ΑΕΠ της ίδιας χρονιάς προβλέπεται στα 192 δισ. ευρώ.

2020: Περίπου 2,1 δισ. προστίθενται στα προηγούμενα με την περαιτέρω ενίσχυση της φοροληστείας από το 2020. Το συγκεκριμένο μέτρο ενδέχεται να ξεκινήσει και από το 2019, στην περίπτωση που δεν «πιάνονται» οι αντιλαϊκοί στόχοι.

2021: Με τα σημερινά δεδομένα, σε συνδυασμό με την ανάκαμψη, το αντιλαϊκό πακέτο (φοροληστεία, συντάξεις κ.ά.), θα αποδίδει στο κρατικό ταμείο ποσά ύψους 4,5 δισ. ευρώ, ως αποτέλεσμα της τεράστιας ανακατανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου σε όφελος του κεφαλαίου.

Σε κάθε περίπτωση, η υπερπαραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων στο 3,5% του ΑΕΠ θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2021, ενώ τα παζάρια συνεχίζονται παράλληλα και με το ζήτημα της διαχείρισης του κρατικού χρέους. Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, ο στόχος για το 3,5% θα διατηρηθεί και για το 2022.

Βαρέλι δίχως πάτο

Με το λεγόμενο «δημοσιονομικό κενό» για το 2018 να υπολογίζεται μέχρι 0,3% του ΑΕΠ ή πάνω από 500 εκατ. ευρώ, σε αυτό το επίπεδο, τα μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα που θα εφαρμόζονται από τη νέα χρονιά, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν:

  • Καρατόμηση των επιδομάτων για την Κοινωνική Πρόνοια και κατάργηση των τελευταίων φοροελαφρύνσεων για δαπάνες διαβίωσης.
  • Καρατόμηση του επιδόματος θέρμανσης για το πετρέλαιο της λαϊκής οικογένειας κατά επιπλέον 58 εκατ. ευρώ, ή στα 47 εκατ. από 105 εκατ. φέτος με περαιτέρω συρρίκνωση σε ποσοστό 45%.
  • Μείωση του επιδόματος ανεργίας γα τους νεοεισερχόμενους στην «αγορά εργασίας». Μάλιστα, προβλέπουν «εξοικονομήσεις» 1,5 εκατ. ευρώ ήδη από το 2017 και ακόμη 2 εκατ. από το 2018.
  • Κατάργηση των παροχών που «αλληλεπικαλύπτονται» από το λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης» με «εξοικονομήσεις» 8,5 εκατ. ευρώ το 2017 και 10 εκατ. ευρώ το 2018.
  • «Μεταρρύθμιση» των παροχών αναπηρίας. Προβλέπεται νέα νομοθεσία, σχετικά με την «επιλεξιμότητα» των δικαιούχων και, όπως αναφέρεται, η εφαρμογή θα ξεκινήσει μέχρι τα τέλη Ιούνη του 2018.
  • Κατάργηση του ΕΚΑΣ για όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους μέχρι το τέλος του 2019.

Επιπλέον, προβλέπεται ο «εξορθολογισμός» των δημοσιονομικών δαπανών κατά 189 εκατ. ευρώ, ενώ η «αναθεώρηση των δαπανών» θα έχει ολοκληρωθεί το Σεπτέμβρη, με στόχο την ενσωμάτωσή τους στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018.

Επίσης, το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» 2018 - 2021 θα θέτει πλαφόν και στο συνολικό ύψος των κρατικών δαπανών, έτσι ώστε να επιτυγχάνονται οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Κόφτες διαρκείας

Παράλληλα, προχωρά η αναβάθμιση του ελληνικού «Δημοσιονομικού Συμβουλίου», με αρμοδιότητα να εξετάζει κατά πόσον τα προσχέδια των κρατικών προϋπολογισμών εναρμονίζονται με το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ.

Μάλιστα, προχτές Παρασκευή, το «Δημοσιονομικό Συμβούλιο» δημοσιοποίησε έκθεση σχετικά με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο», πριν από την κατάθεσή του στη Βουλή.

Οπως χαρακτηριστικά τονίζεται «σημαντικότερη πηγή ανησυχίας αποτελούν οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ) και ειδικά το σκέλος που αφορά στη χρηματοδότηση του ΕΦΚΑ. Ειδικά για τις δαπάνες που αφορούν σε χρηματοδότηση των ΟΚΑ απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και δεν δικαιολογείται κανένας απολύτως εφησυχασμός».

Τα παραπάνω αποτελούν μια ακόμη προαναγγελία για τη διαρκή «πρέσα» στις συντάξεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ενισχύεται η φοροληστεία

Το βασικό αφορολόγητο όριο συρρικνώνεται στα 5.685 ευρώ από 8.636 ευρώ σήμερα. Σε αυτό το πλαίσιο, η ενίσχυση της φοροληστείας στον ιδιωτικό τομέα (14 μισθοί) θα ξεκινά από εισοδήματα 406 ευρώ το μήνα.

Το αφορολόγητο όριο για λαϊκά νοικοκυριά με 1 προστατευόμενο παιδί συρρικνώνεται στα 5.905 ευρώ από 8.864 ευρώ. Για παράδειγμα, στην περίπτωση ετήσιου εισοδήματος στα 8.500 ευρώ (αφορολόγητο μέχρι σήμερα) ο φόρος εισοδήματος θα φτάνει στα 570 ευρώ.

Ουσιαστικά, από μια μεγάλη γκάμα λαϊκών εισοδημάτων αφαιρείται ένας ακόμη μισθός ή μια σύνταξη, μόνο από την πλευρά της φοροληστείας.

Δημόσια Διοίκηση

Σε ό,τι αφορά τη Δημόσια Διοίκηση, προβλέπεται καθεστώς «μόνιμης κινητικότητας», αναθεώρηση του συστήματος «αξιολόγησης της απόδοσης», παρεμβάσεις στα «ειδικά μισθολόγια», καθώς επίσης και η επιβολή πλαφόν στο μισθολογικό κόστος και το επίπεδο απασχόλησης, με κατεύθυνση την πτωτική πορεία των μισθολογικών δαπανών σε σχέση με το ΑΕΠ. Ακόμη, προβλέπεται «εξορθολογισμός» των κινήτρων απόδοσης στον δημόσιο τομέα, ύψους 33 εκατ. ευρώ το 2018.

Σε επόμενη περίοδο, θα προχωρήσει η νομοθεσία για τον καθορισμό ανώτατων ορίων για τις συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης για το 2017 - '18.

«Κόκκινα» δάνεια

Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων, προωθούνται οι ρυθμίσεις σχετικά με τη διαμόρφωση «δευτερογενούς αγοράς», συμπεριλαμβανομένου και του συνόλου των στεγαστικών δανείων, η ταχύτερη αδειοδότηση των επιχειρήσεων που θα εμπλακούν σε αυτήν μέσω της αγοράς δανείων από τις τράπεζες, η έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια, οι φοροελαφρύνσεις προς τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις διαχείρισης, η νομική προστασία για τραπεζικά και κρατικά στελέχη που εμπλέκονται σε αναδιαρθρώσεις δανείων και επιχειρήσεων κ.ά.

Ανάκαμψη με κρατικές ενισχύσεις στο κεφάλαιο

Το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» προβλέπει την επιβολή πλαφόν στις κάθε είδους κρατικές δαπάνες, ενώ ταυτόχρονα οι ρυθμοί της σχετικής ανάκαμψης του ΑΕΠ προβλέπονται μεταξύ 2,6% και 2,2% ανάλογα με τη χρονιά (2018: 2,4%, 2019: 2,6%, 2020: 2,3%, 2021: 2,2%). Πρόκειται για ιδιαίτερα αναιμικούς ρυθμούς, καθώς αυτοί συνδέονται με την ιδιαίτερα χαμηλή βάση υπολογισμού, μετά από την κατρακύλα του ΑΕΠ πάνω από 26% τα προηγούμενα χρόνια.

Ταυτόχρονα, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στον τομέα των επενδύσεων αναμένονται σχετικά μεγάλοι ρυθμοί ανάκαμψης, που βέβαια είναι και το κυρίαρχο ζήτημα που βάζουν ο ΣΕΒ και τα άλλα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου. Εν προκειμένω, προβλέπονται ρυθμοί μέχρι 12,1% για το 2019.

Σε αυτό το πλαίσιο, η τόνωση των νέων κερδοφόρων επενδύσεων φαίνεται να αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα για την όποια ανάκαμψη του ΑΕΠ. Βέβαια, ανεξάρτητα από την ορθότητα ή όχι των προβλέψεων (σε συνεργασία, βέβαια, με το κουαρτέτο), τα εν λόγω στοιχεία έρχονται να καταδείξουν πτυχές της στρατηγικής για την ανάκαμψη του εγχώριου κεφαλαίου.

Σε κάθε περίπτωση, η προσέλκυση νέων κερδοφόρων επενδύσεων στηρίζεται στην κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων, στη διοχέτευση πακτωλού «ζεστού» κρατικού χρήματος στους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, μέσω διακρατικών και κρατικών ενισχύσεων. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι για το 2019, όταν θα ξεκινήσει ο νέος κύκλος κατακρεούργησης των συντάξεων, θα απογειωθούν και τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), κατά 500 εκατ. ευρώ, χώρια βέβαια τις ενισχύσεις από τα επενδυτικά προγράμματα της ΕΕ.

Καθόλου τυχαία, ο μεγαλύτερος ρυθμός ανάκαμψης αναμένεται για το 2019, ταυτόχρονα με την απογείωση της χρηματοδότησης των επιχειρηματικών ομίλων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σε αυτό το φόντο, όπως χαρακτηριστικά τόνιζε τις προάλλες ο ΣΕΒ, «η μόνη διέξοδος είναι οι επενδύσεις της ιδιωτικής οικονομίας». Οπως επεξηγεί, «για να γίνουν οι επενδύσεις χρειάζεται να υπάρξει πολιτική και οικονομική σταθερότητα, και ένα κλίμα εμπιστοσύνης γύρω από τις προοπτικές ανάπτυξης, χρηματοδότησης και δημοσιονομικής πειθαρχίας της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια».

Απάτη ολκής με τα «αντίμετρα»

Παράλληλα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ξεδιπλώνει μια ακόμη απάτη ολκής γύρω από τα λεγόμενα «αντίμετρα».

Η βασική λαθροχειρία που κάνει είναι ότι κρύβει πως τα μέτρα αυτά αφορούν κατά βάση και πάλι την έμμεση ή άμεση ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων και ομίλων. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε αυτά εντάσσονται πρόγραμμα επιδοτούμενων θέσεων εργασίας, πάμφθηνης δηλαδή εργατικής δύναμης για το κεφάλαιο, αλλά και η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, που αποτελούν άμεση επιδότηση του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ και μια σειρά άλλα πάλι αυτό ενισχύουν, όπως π.χ. η μείωση της συμμετοχής στα συνταγογραφούμενα φάρμακα, που, καθώς γίνεται μέσα στην αγορά, τελικά θα ενισχύει τις εγχώριες φαρμακοβιομηχανίες που προωθούν τα γενόσημα. Ετσι, τα «αντίμετρα» δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι αποτελούν στοιχείο της πολιτικής στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων.

Κατά το υπόλοιπο μέρος τους τα μέτρα αυτά εντάσσονται σε μια πολιτική διαχείρισης της ακραίας φτώχειας που η κυβέρνηση ουσιαστικά παραδέχεται ότι θα μεγαλώσει τα επόμενα χρόνια και που επιβαρύνει τελικά τους ίδιους τους εργαζόμενους. Αποτελούν δηλαδή αναδιανομή της φτώχειας, όπως δείχνει και το γεγονός ότι έχουν ως όρο και προϋπόθεση την ολόπλευρη εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος με την παραγωγή πλεονασμάτων «φαραωνικού» χαρακτήρα 3,5% ετησίως, από τη φοροληστεία, το νέο τσεκούρι στις συντάξεις κ.ο.κ., ενώ έχουν αφετηρία την ισοπέδωση των κάθε είδους προνοιακών επιδομάτων που έχουν απομείνει για τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, όπως ακριβώς δηλαδή περιγράφουμε και δίπλα.

Η ουσία βέβαια είναι ότι ακόμα και με πλήρη υλοποίηση των προβλεπόμενων «αντίμετρων» δεν καλύπτονται ούτε στοιχειωδώς οι σύγχρονες, διευρυμένες λαϊκές ανάγκες. Αλλωστε, το τμήμα των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων που σήμερα δεν μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς είναι πολύ μεγαλύτερο απ' αυτό που περιλαμβάνει η αστική στατιστική στις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας. Είναι πρόκληση αυτοί που εξαθλιώνουν το λαό να πετάνε ένα ξεροκόμματο και να ζητάνε και ευγνωμοσύνη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ