ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 14 Μάη 2011
Σελ. /32
Ανειρήνευτη πάλη

Με δεδομένη την απεργία και των δημοσιογράφων η πανελλαδική απεργία (το γιατί, πόσοι και τι) έπρεπε να παρουσιαστεί στα χτεσινά φύλλα των εφημερίδων.

Ε, την έφαγε η μαρμάγκα. Σα να μην έγινε. Τη θέση της πήραν αναφορές γενικώς σε μια διαδήλωση που χτυπήθηκε από την αστυνομία. Γιατί διαδήλωναν; Αγνωστο.

Σε πείσμα όσων «καλοθελητών» παρουσιάζουν τον «Ριζοσπάστη» σα μια μονότονη εφημερίδα που «όλο για αγώνες γράφει», μονότονα θα επαναλάβουμε το χτεσινό πρώτο θέμα:

«Χιλιάδες απεργοί εργατοϋπάλληλοι, αλλά και μικρομεσαίοι της πόλης και του χωριού, νέοι και γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων συναντήθηκαν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ, σε 73 πόλεις όλης της χώρας, κόντρα στην πολιτική του κεφαλαίου, των κομμάτων του, της τρόικας. Διαδήλωσαν πως η ικανοποίηση των αναγκών της λαϊκής οικογένειας υπηρετείται μόνο σε σύγκρουση με το συμφέρον των μονοπωλίων».

Αυτό συνέβη και δεν ξεγράφει. Καθένας μπορεί αύριο να δώσει όποια ερμηνεία θέλει στην απεργία. Αλλά η απεργία έγινε και είχε συγκεκριμένο περιεχόμενο. Εβαλε απέναντι την πολιτική του κεφαλαίου, διακήρυξε πως άλλος είναι ο δρόμος των εργατών, συνολικά των λαϊκών στρωμάτων κι έκανε καθαρό πως αυτή η πάλη είναι ανειρήνευτη. Η απεργία είχε και αποκαλύψεις: Τη γύμνια των εργατοπατέρων αλλά και «τ' άλλα λόγια» των συμμάχων τους, που από χτες άρχισαν πάλι να μιλάνε για «δημοκρατικό τρόπο» εξόδου από την κρίση. Σα να μην κατάλαβαν τίποτα, σα να ήταν μια αγγαρεία η απεργία...

Δυο μέρες μετά την απεργία η αποσιώπησή της δίνει μια ακόμα εξήγηση στο γιατί της δήθεν πρωτοφανούς βίας. Η απεργία αφαίρεσε από την κυβέρνηση κάθε δικαίωμα να μιλά για σιωπηρή συμφωνία στην πολιτική της. Και, αντίθετα, έκανε καθαρό πως όσο πιο βίαιη θα γίνεται η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, τόσο πιο βίαιη θα είναι και η έκφραση της κρατικής καταστολής. Στα όρια, το κράτος εμφανίζεται ακριβώς όπως είναι, κράτος της τάξης που είναι στην εξουσία με όλη τη βία που έχει ανάγκη αυτή η εξουσία για να κρατηθεί στη θέση της.

***

Τι κλάμα, τι ύπουλο κλάμα κι αυτό χτες σε πρωτοσέλιδα και κύρια άρθρα στον αστικό Τύπο... Αυτοί που κάθε μέρα ρωτάνε «πού είναι το κράτος» εμφανίστηκαν χτες να μην ξέρουν τίποτα για το τέρας στους δρόμους.

Καταφεύγουν σε ύπουλους συμψηφισμούς και παρέχουν άλλοθι τόσο στην αστυνομία όσο και στην κυβέρνηση. Ετσι που στο τέλος «όλα καλά» εκτός από ένα: Το φόβο που εγκαθίσταται στις λαϊκές συνειδήσεις, ή, για την ακρίβεια, που θέλουν να εγκατασταθεί στις λαϊκές συνειδήσεις.

Η αστική τάξη προετοιμάζεται για τα χειρότερα που θέλει να επιβάλει και προσπαθεί να εκπαιδεύσει τον πληθυσμό σε «στρατιωτάκια αμίλητα κι ακούνητα».

Μιλάνε γενικώς για τη βία, καταφεύγουν σε αναλύσεις για το μονοπώλιο της βίας από το κράτος κι αναζητούν τον κακό αστυνόμο. Ως το επόμενο σπασμένο κεφάλι. Για να μην πάει το μυαλό του ανθρώπου στην πηγή του κακού, στο ίδιο το σύστημα και τη βία που περιέχεται σ' αυτό - εκφράζεται πρώτα και κύρια στους χώρους εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.

Το δήθεν κλάμα τους για το πρόσωπο του τέρατος είναι πρόσκαιρο. Δυο γραμμές πιο κάτω στα ίδια άρθρα ζητάνε πιο ισχυρό τέρας, αλλά έτσι που να κρατά και τα προσχήματα.

Τσουβαλιάζουν την εργατική διαδήλωση με το πογκρόμ που εξαπέλυσαν κατά των μεταναστών οι ακροδεξιοί, για να ζητήσουν στο όνομα της «ευνομίας» κι άλλα μέτρα ενάντια στις διαδηλώσεις.

Κλαίγοντας για την καταστολή αφήνουν απέξω την αντικειμενική βάση της: Την πολιτική που τη γεννά. Κλαίγοντας για τους μετανάστες αφήνουν απέξω τον ιμπεριαλισμό που θέλει μεγάλες μάζες εργατών σε κατάσταση εξαθλίωσης, όλο και πιο φτηνή, πιο εκβιάσιμη εργατική δύναμη.

Για μια ακόμα φορά έδειξαν τα όρια της αστικής δημοκρατίας. Δεν αρκεί όμως να παίρνει τέλος αυτή η αυταπάτη. Απαιτείται γνώση για την πραγματική διέξοδο από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων. Κι αυτό σημαίνει πιο επίμονα να προβάλλεται η ανάγκη για άλλη οργάνωση της κοινωνίας - οικονομίας, για άλλη εξουσία. Ετσι που ό,τι φαντάζει σήμερα δύσκολο, να 'ναι αύριο αυτονόητο. Ετσι που αυτός ο δρόμος να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα απ' τη μεριά της εργατικής τάξης. Εδώ ο ρόλος του λαϊκού κινήματος, που δεν πρέπει να κάνει βήμα πίσω.

Ασχετο: Από τη δισέλιδη χτεσινή ανακοίνωση του ΚΚΕ για τους μετανάστες και το κέντρο της Αθήνας ο ΣΚΑΪ του Αλαφούζου είδε ότι «το ΚΚΕ κινείται εκτός κλίματος». Σωστά, το ΚΚΕ δε συμμερίζεται την ξενοφοβία και το ρατσισμό που καλλιεργεί καθημερινά το κανάλι του εφοπλιστή. Το ΚΚΕ δε συμμερίζεται επίσης την αγωνία του ΣΚΑΪ για τα «παιδιά» των ΜΑΤ που, όπως έλεγαν οι παρουσιαστές χτες στο δελτίο τους, «φοβούνται μήπως χάσουν τη δουλειά τους»...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΟΧΟ

ΥΠΟΥΛΟΣ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΣ: «Το Κέντρο της πόλης δείχνει να έχει παραδοθεί σε ομάδες που βιαιοπραγούν, υποκινούμενες από τις δικές τους επιδιώξεις (...) Γεγονότα όπως η αστυνομική βία σε διαδηλωτές στη μια περίπτωση και η ειδεχθής δολοφονία ενός ανύποπτου πολίτη από την άλλη, δίνουν τις αφορμές για ακρότητες και εκδηλώσεις βίας και αυτοδικίας. Οσοι διαμορφώνουν αυτή την κατάσταση δεν έχουν συνάφεια - αντίθετα συχνά συμπλέκονται μεταξύ τους. Αλλά το αποτέλεσμα της δραστηριότητάς τους λειτουργεί συμπληρωτικά στη μετατροπή του Κέντρου της Αθήνας σε επικίνδυνη ζώνη» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΑΛΛΟΘΙ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ: «Διαθέσεις αυτοάμυνας εκδηλώνονται, ρατσιστικά και ξενοφοβικά στοιχεία δραστηριοποιούνται, κλίμα που μέχρι και εμφυλιοπολεμικό μπορεί να χαρακτηριστεί διαμορφώνεται, και την ίδια ώρα οι δυνάμεις ασφαλείας μοιάζουν να μην είναι σε θέση ν' ανταποκριθούν με επάρκεια στα καθήκοντά τους και να διασφαλίσουν τη νομιμότητα, έχοντας να σηκώσουν ένα βαρύ φορτίο υποχρεώσεων που συχνά δεν υπερβαίνουν μόνο τις δυνάμεις τους αλλά και τις αρμοδιότητές τους» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΑΛΛΟΘΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: «Κάποιοι μέσα στο σώμα της αστυνομίας γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τον πολιτικό προϊστάμενό τους κι έχουν το δικό τους χαβά. Οπωσδήποτε κάτι συμβαίνει στο εσωτερικό των αστυνομικών υπηρεσιών (...) Μπορεί να είναι εξοργισμένος ο υπουργός, αλλά άλλο τόσο εξοργιστικό είναι το καθυστερημένο προσκλητήριό του στις ηγεσίες των Σωμάτων Ασφαλείας, ώστε "να τεθούν το πλαίσιο και οι πρωτοβουλίες για την εγγύηση της ασφάλειας των πολιτών, με σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους δικαίου". Εκ του αποτελέσματος κρινόμενος, αποδεικνύεται ανεπαρκής (...) Οποια ΕΔΕ και αν γίνει για τους υπευθύνους τής παρά τρίχα δολοφονίας του 31χρονου θα είναι στάχτη στα μάτια. Το πρόβλημα δεν έγκειται στους 5-10 τάχα λυσσασμένους των ΜΑΤ, αλλά στο ότι ακόμη υπάρχει εκείνη η δομή στα Σώματα Ασφαλείας που επιτρέπει στον κάθε ανεγκέφαλο να απειλεί την ασφάλεια πολιτών που διαδηλώνουν ειρηνικά» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΕΡΓΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ πλημμύρισαν τους δρόμους της χώρας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Αγριότητες - 48ωρο ανεξέλεγκτης βίας στο κέντρο της Αθήνας

ΕΘΝΟΣ: Αγρια δύση - Σοκ και βία στο κέντρο της Αθήνας

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κρούσματα επικίνδυνης βίας

Η ΑΥΓΗ: Εκτός ελέγχου

ΤΑ ΝΕΑ: Κι όμως συναινούν! Η κυβέρνηση «υιοθετεί» τέσσερα μέτρα της ΝΔ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ρεαλιστική απάντηση στην αποτυχία του Μνημονίου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Πρόγραμμα ελπίδας...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Ολόκληρη η ομιλία - πρόταση Σαμαρά για την οικονομία

ΑΥΡΙΑΝΗ: Τολμηρές προτάσεις Σαμαρά για επανεκκίνηση της Οικονομίας

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Δημιουργικό σοκ για την οικονομία

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Ψαλίδι» στο Δημόσιο

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Καλός ο νόμος, κακός ο αστυνόμος

«Σε μια δημοκρατική κοινωνία το κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας. Κι αυτό για λόγους οικονομίας της βίας. Για να μη διαχέεται η ανομία και συνακολούθως η βία, αποφασίσαμε να υπογράψουμε το κοινωνικό συμβόλαιο. Μ' αυτό παραχωρούμε το αποκλειστικό δικαίωμα άσκησης βίας στο κράτος, με αντάλλαγμα την ασφάλειά μας (...) Στην προχθεσινή διαδήλωση αποτυπώθηκε σε ερασιτεχνικές λήψεις υπερβολική βία από μέρους των αστυνομικών. Υπάρχουν φωτογραφίες αστυνομικών που κρατούν ανάποδα το κλομπ και πολλές μαρτυρίες αδικαιολόγητων ξυλοδαρμών. Γι' αυτές τις παρανομίες κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν. Η χώρα δεν έχει πρόβλημα κακών ή καλών άνομων, έχει πρόβλημα ανομίας, η οποία πρέπει να παταχθεί απ' όπου κι αν προέρχεται. Από εκεί και πέρα, όμως, αντί να εξειδικευτούν οι ευθύνες και να ζητηθεί από την πολιτεία να επιβάλει τα προβλεπόμενα άρχισε η γνωστή αριστερή σπέκουλα διάχυσης των ευθυνών» (ο Π. Μανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Η οργανωμένη κρατική καταστολή

«Το ΚΚΕ καταγγέλλει την εγκληματική επίθεση της αστυνομίας εναντίον διαδηλωτών, που είχε ως αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό ενός. Η αστυνομική επίθεση εντάσσεται και είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής και των αστικών μηχανισμών να τσακίσουν τη λαϊκή αγανάκτηση και πάλη, που προκαλείται από την αντεργατική λαίλαπα κυβέρνησης - ΕΕ και πλουτοκρατίας. Ο λαός δεν πρέπει να υποκύψει σε κάθε είδους εκβιασμούς και επιθέσεις εναντίον του, πρέπει να υψώσει φραγμό και να αντεπιτεθεί» (το σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ