Συνέντευξη στο ραδιοσταθμό «Real» και τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου έδωσε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Ακολουθεί η σχετική συζήτηση.

-- Θα ήθελα το σχόλιό σας για όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο κέντρο της Αθήνας. Μιλώ και για τα επεισόδια που οδήγησαν στον τραυματισμό διαδηλωτών, μάλιστα η ζωή ενός από αυτούς είναι σε κίνδυνο. Μιλώ όμως και για το γεγονός ότι γίνονται τα τελευταία 24ωρα συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας ανάμεσα σε πολίτες Ελληνες και οικονομικούς μετανάστες. Δίνεται μια αίσθηση ότι δεν υπάρχει κράτος, ότι έχει καταλυθεί το κράτος.

-- Κατά τη γνώμη μας τίποτα δε γίνεται αυθόρμητα, το αυθόρμητο κρατάει μια - δυο μέρες. Θα σας πω όμως όταν ένα πρόβλημα σαπίσει, τότε πραγματικά γίνεται και πιο δύσκολη η λύση του. Γιατί φαινομενικά τώρα η μόνη λύση είναι η καταστολή. Ολοι ζητάνε έξω από κάθε σπίτι να υπάρχει αστυνομία. Δε λύνεται το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πολύ βαθύ, πραγματικά εμείς αυτές τις μέρες ξαναμελετάμε και θα επανέλθουμε με θέσεις και προτάσεις, γιατί βλέπουμε ότι και αυτά που μέχρι τώρα λέγαμε εμείς - έτσι όπως δεν έχει γίνει τίποτα - είναι ανεπαρκή.

Μία λύση πρέπει να αποκλείσουμε: Τη βεντέτα ανάμεσα στους Ελληνες και τους ξένους. Μακάρι να μπορούσαν να γίνουν κοινές επιτροπές Ελλήνων και ξένων να αντιμετωπίσουν το οργανωμένο έγκλημα, είτε προκαλείται από Ελληνες, είτε από ξένους. Δε σημαίνει ότι ο ξένος είναι αθώος και ο Ελληνας υπεύθυνος και αντίθετα. Αυτό θα ήταν ζωτικό ζήτημα, όχι ότι θα έλυνε το πρόβλημα.

-- Να το αντιμετωπίσουν οι πολίτες, αντί για τις Αρχές Ασφαλείας;

-- Οχι να γίνουν αστυνόμοι και να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, σε καμία περίπτωση. Αλλά να περάσουν αυτό το πνεύμα της αλληλεγγύης.

Δεύτερον: Αναμφισβήτητα χρειάζεται επιτήρηση ιδιαίτερα ορισμένες ώρες της ημέρας, μετά τις 9-10 το βράδυ, το πρωί που πάει ο άλλος στη δουλειά του, γιατί τα φαινόμενα πολλαπλασιάζονται. Εμείς λέμε ότι βεβαίως χρειάζεται επιτήρηση και ένας από τους λόγους ύπαρξης των αστυνομικών δυνάμεων είναι για να διαφυλάσσουν από την εγκληματικότητα, όχι για να σπάνε κεφάλια διαδηλωτών.

Πρέπει να απομονωθούν - κοινωνικά εννοώ, όχι με αυτοδικία - ορισμένες εκδηλώσεις, εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να περιφρουρεί το κέντρο της Αθήνας η «Χρυσή Αυγή», δεν μπορεί να πρέπει να τραγουδήσω τον Εθνικό Υμνο για να περάσω από μία περιοχή! Δηλαδή ο λαϊκός παράγοντας χρειάζεται, γιατί έτσι θα αποτρέψει την αυτοδικία, με αυτή την έννοια. Χρειάζεται επιτήρηση, βεβαίως έξω από τα σχολεία... Νομίζω τη Δευτέρα που έχει Δημοτικό Συμβούλιο θα ξανασυζητηθεί το θέμα, θα υπάρχουν ανακοινώσεις της κυβέρνησης.

Χρειάζονται και άμεσα μέτρα, γιατί τα γενικά πολιτικά μέτρα εμείς τα έχουμε προτείνει. Πάρα πολλοί μετανάστες που είναι στο κέντρο της Αθήνας έρχονται προσωρινά και μένουν και στοιβάζονται. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Πέρα από τα πολιτικά μέτρα που χρειάζονται και τα οποία είναι μεγάλης σημασίας, χρειάζονται και ορισμένα άμεσα εδώ και τώρα, κατανοώντας και την ανησυχία των ανθρώπων. Δηλαδή, τώρα θα βρίσκουμε νεκρούς μετανάστες μαχαιρωμένους από αγνώστους! Καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει, πέρα από τον όποιο κίνδυνο έχουν οι Ελληνες. Εδώ είναι μια βεντέτα που δεν ξέρουμε πού θα μας πάει.

-- Απουσιάζει η αστυνομία από το κέντρο της Αθήνας και οι πολίτες που κατοικούν εκεί, ζητούν ουσιαστικά να ανακαταληφθεί το κέντρο από το κράτος. Λένε ότι το κράτος είναι στα χέρια των συμμοριών...

-- Εμείς δεν το αγνοούμε αυτό, όμως λέμε ότι είναι αδύνατον έξω από κάθε σπίτι να είναι και ένας αστυνομικός, γιατί μιλάμε για μεγάλη έκταση. Βεβαίως, να υπάρχουν περισσότερες περιπολίες, ιδιαίτερα σε δύσκολες ώρες, ό,τι και να 'ναι αποθαρρύνει. Αλλο πράγμα η αστυνομική βία και άλλο οι περιπολίες. Και εδώ πρέπει να απομονωθούν ορισμένοι κύκλοι, οργανωμένοι, οι οποίοι ενδιαφέρονται ενδεχομένως να υπάρχει αυτή η εικόνα που περιγράψατε στην αρχή και με την οποία βέβαια δεν συμφωνούμε.

-- Τώρα, θέλω να κάνετε και ένα σχόλιο για τα επεισόδια που είχαμε στις τελευταίες διαδηλώσεις και τους τραυματισμούς διαδηλωτών και δείχνουν ότι η αστυνομική βία έχει ενταθεί τον τελευταίο καιρό και ότι η στάση των αστυνομικών αρχών έχει σκληρύνει πολύ. Πιστεύετε ότι αυτή είναι κεντρική πολιτική;

-- Βεβαίως, είναι κυβερνητική πολιτική γραμμή. Στην τελευταία κινητοποίηση, στις 11 του μήνα, δεν έγιναν τέτοια γεγονότα που να δικαιολογούν κάτι παραπάνω από τις επεμβάσεις της αστυνομίας, εμείς δεν το δικαιολογούμε ποτέ, αλλά δεν έγινε κάτι. Εδώ υπήρχε μια υπερβολική βία, δεν αντιστοιχούσε στα γεγονότα που έγιναν, ήταν σα να ρίχνεις λάδι στη φωτιά. Και ο κίνδυνος να έχεις νεκρό βεβαίως υπάρχει. Είναι η γραμμή η κυβερνητική, η γραμμή της πυγμής. Πυγμή στην πολιτική, πυγμή και στην καταστολή.

-- Αισθάνεστε ότι ζούμε τα προεόρτια κυβερνητικής συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων; Το ρωτάω αυτό, διότι ο Ολι Ρεν βγήκε και έκανε ανοιχτά δήλωση, με την οποία τούς καλεί να συναινέσουν. Χθες άκουσα - παρά το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς στην ομιλία του στο Ζάππειο είπε ότι δεν συζητά για συναίνεση, θεωρεί λάθος την πολιτική της κυβέρνησης - τον κ. Πεταλωτή να λέει στη συνέχεια ότι συμφωνεί με 4 από τους 7 άξονες που παρουσίασε η ΝΔ.

-- Είναι ολοφάνερο ότι αυτή τη στιγμή ο επιχειρηματικός κόσμος επιθυμεί αυτή τη συναίνεση. Για ποιο λόγο; Γιατί τα μέτρα που θα έρθουν και από δω και μπρος θα είναι τόσο σκληρά, που χρειάζεται πια να μην είναι ένα κόμμα που παίρνει την ευθύνη και όλοι οι άλλοι να αντιπολιτεύονται. Βεβαίως, η αντιπολίτευση δε γίνεται από την ίδια μπάντα, πολύ διαφορετικά είναι τα δικά μας «όχι» από τα «όχι» της ΝΔ. Επιδιώκουν αυτή τη συναίνεση. Τώρα η συναίνεση για να επιτευχθεί στο πολιτικό επίπεδο πρέπει να έχει προετοιμαστεί ο λεγόμενος υποκειμενικός παράγοντας και φαίνεται ότι ο κ. Σαμαράς δε θέλει να δημιουργήσει τους όρους αυτής της συναίνεσης προ των εκλογών.

-- Λέτε ότι είναι τακτική; Θέλει πρώτα να πάρει την πρωτιά στις εκλογές για να κρατάει εκείνος το μαχαίρι και το πεπόνι...

-- Βεβαίως είναι τακτική και το ίδιο γίνεται και με το ΠΑΣΟΚ. Χωρίς πάλι να είναι σίγουρο ότι μπορούν να τα βρουν. Με αυτήν την έννοια, εμείς έχουμε προβλέψει ότι μπορεί να περάσουμε και σε φάση πολιτικής αστάθειας και ορισμένων άλλων ανακατατάξεων. Γι' αυτό δοκιμάζουν και το ρόλο του κ. Καρατζαφέρη. Βεβαίως, η προτίμηση είναι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Δεν θέλουν μία κυβέρνηση που θα είναι ένα, ας πούμε, κόμμα εξουσίας, ένα σχετικά μεγάλο κόμμα, με ένα μικρότερο, γιατί ξέρουν ότι θα υπάρχουν τυχοδιωκτισμοί από την πλευρά του μικρότερου, εκβιασμοί κ.τ.λ. Επομένως, προτιμούν τα δύο κόμματα και μπορεί να τραβήξουν οπωσδήποτε και τον κ. Καρατζαφέρη και δεν ξέρω και ποιους άλλους.

-- Πώς είδατε χθες την οικονομική πρόταση Σαμαρά;

-- Ο κ. Σαμαράς επέλεξε να παίξει με ένα σύνθημα: Επανεκκίνηση της οικονομίας. Και αυτό βεβαίως είναι εύλογο, διότι σε συνθήκες κρίσης θέλει να πει στους επιχειρηματίες ότι «εγώ καλύτερα από το ΠΑΣΟΚ μπορώ να σας εξασφαλίσω την κερδοφορία σας». Δε μιλάει για καθολική οικονομική ανάπτυξη. Εχει επιλέξει κάποιους κλάδους: Κατασκευές, τις εξαγωγές και τον τουρισμό. Δηλαδή, στο ίδιο μοτίβο του ΠΑΣΟΚ. Δε μίλησε για τη βιομηχανία. Αλλά και σε κάθε περίπτωση είτε συμπεριλάβεις στην ανάκαμψη 5 ή 10 κλάδους, ανάκαμψη της κερδοφορίας δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα επανέλθει η Ελλάδα στα προηγούμενα και δε σημαίνει σε καμία περίπτωση αλλαγή της κατάστασης όσον αφορά τους εργαζόμενους.

Δεν είναι τυχαίο ότι δεν ασχολήθηκε με τους εργαζόμενους. Δηλαδή, υιοθετεί όλα τα μέτρα που πήρε το ΠΑΣΟΚ, με εξαίρεση αυτό που έβαλε για την αποκατάσταση της ελάχιστης σύνταξης των 700 ευρώ και οι περικοπές στα λεγόμενα ρετιρέ. Μα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει πάρει εκατοντάδες μέτρα και προηγούμενα η ΝΔ. Μέτρα και προ κρίσης και μετά την κρίση και πριν από το μνημόνιο και μετά το μνημόνιο. Αυτά η ΝΔ δεν τα θίγει. Δηλαδή, η συνέντευξη δόθηκε για να πει στους επιχειρηματίες, αποσύρετε την εμπιστοσύνη σας από το ΠΑΣΟΚ και δώστε την σε μένα.

-- Τώρα θέλω να σας ρωτήσω, κ. Παπαρήγα, αν η «αριστερά» - και αυτό είναι ένα ερώτημα που κάνουν αρκετοί από τους ακροατές - έχει εναλλακτική πρόταση, αν έχει δηλαδή ολοκληρωμένη οικονομική πρόταση για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

-- Κύριε Χατζηνικολάου, εγώ θα μιλήσω για το ΚΚΕ και θα το πω για άλλη μια φορά, ο όρος «αριστερά» έχει γίνει μια ομπρέλα που δεν ξέρω πόσα κεφάλια κρύβει από κάτω. Θα μιλήσω, λοιπόν, για το ΚΚΕ. Αλλωστε, δεν έχω δικαίωμα να μιλήσω για τους άλλους.

Πρόταση ρεαλιστική που να βγει η Ελλάδα από την κρίση χωρίς να αλλάξει η γενική γραμμή πλεύσης δεν έχουμε. Δεν υπάρχει ούτε θέλουμε να έχουμε. Δεν μπορούμε εμείς να πούμε για μια φιλολαϊκή πολιτική διεξόδου από την κρίση, χωρίς να γίνουν ριζικές αλλαγές και ανατροπές στην Ελλάδα. Πρόταση φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση έχουμε. Ο ρεαλισμός αυτής της πρότασης είναι ο εξής:

Πρώτον, ότι υπάρχει σχέση μεταξύ πολιτικών αποφάσεων και οικονομίας. Το μη ρεαλιστικό, προσωρινά, σήμερα είναι ότι δεν υπάρχει ο συσχετισμός δύναμης. Δεν είναι υπόθεση λαϊκής πλειοψηφίας, όμως ως πρόταση είναι συνεκτική και θα σας πω το εξής: Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αθροιστικά έχουν τη λαϊκή πλειοψηφία, αλλά δεν μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση. Δηλαδή καμία πρόταση δεν είναι μαγική. Η δική τους μπορεί να περάσει πλειοψηφικά, αλλά είναι αντιλαϊκή, η δική μας είναι φιλολαϊκή αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχει ως εργαλείο τη λαϊκή πλειοψηφία. Είναι υπόθεση, λοιπόν, πάλης. Βεβαίως, διαθέτουμε και πρόταση εξουσίας.

-- Από την άλλη μεριά, επίσης, δέχεστε κριτική ότι με τον τρόπο που αντιδράτε απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, εμποδίζετε την οικονομία. Δημιουργείτε προβλήματα στη λειτουργία της χώρας. Εχετε ζήσει την κριτική και για το λιμάνι που έκλεισαν οι συνδικαλιστές και για ξενοδοχεία στο κέντρο της Αθήνας.

-- Στις συνθήκες που ζούμε, οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν όσα όπλα έχουν και τα όπλα είναι ο απεργιακός αγώνας - όχι μόνο αυτός - προκειμένου να μη χάσουν τα πάντα. Αλλά εγώ θα σας πω κάτι άλλο. Δε μετράμε την αντεργατικότητα και αντιλαϊκότητα μιας πολιτικής μόνο από τις συνέπειες στο εισόδημα των εργαζομένων, γιατί μόνο με την ονομαστική αύξηση του εισοδήματος δε βελτιώνεται η ζωή των εργαζομένων. Μετράμε και τις απώλειες που αφορούν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας. Μια σειρά κλάδοι στην Ελλάδα, οι οποίοι έχουν προοπτική και μπορεί να εξασφαλίσουν είτε την επίλυση του προβλήματος διατροφής είτε γενικότερα, έχουν σχέση με τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, αυτοί κυριολεκτικά γκρεμίζονται, κλείνουν επιχειρήσεις. Αυτό δεν είναι απώλεια;

Η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο που δεν τον αξιοποιεί, υπάρχουν κλάδοι βιομηχανικοί που δεν αξιοποιούνται. Δεν είμαστε εναντίον της ανάπτυξης της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής. Είμαστε εναντίον της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Οι επιχειρήσεις που κλείνουν σημαίνει ταυτόχρονα καταστροφή αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας, που, για να ανακάμψει, ακόμα και σε συνθήκες μιας λαϊκής οικονομίας, θα χρειαστεί πολύ μεγάλος κόπος. Η Ελλάδα έχει δασικό πλούτο, έχει πολλά πράγματα. Είναι μια μικρή χώρα, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είναι στέπα. Εχει τις δυνατότητες, έχει πολύ σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες και σήμερα θα καταστραφούν βιομηχανικές μονάδες που είναι σύγχρονες.

Τη δεκαετία του '80 έκλεισαν αυτές που δεν είχαν εκσυγχρονιστεί, τώρα κλείνουν σύγχρονες. Ενα παραγωγικό δυναμικό της χώρας έμπειρο δεν αξιοποιείται να μεταδώσει την εμπειρία του στην επόμενη γενιά σε νέες τεχνολογικές συνθήκες. Μας απασχολούν, λοιπόν, και οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, έχουμε πει αναλυτικά ποιοι τομείς πρέπει να αναπτυχθούν. Βεβαίως, το ξαναλέμε, είμαστε κατά του καπιταλισμού και όχι κατά της παραγωγικής ανάπτυξης της χώρας. Αλλά θα είναι ή καπιταλιστική ή αλλιώς. Τι να κάνουμε...

-- Πώς βλέπετε τις εξελίξεις, βλέπετε ανασχηματισμό, βλέπετε εκλογές, βλέπετε άλλη εξέλιξη να ανοίγει η κυβέρνηση τις πόρτες της για να μπουν στελέχη από άλλους πολιτικούς χώρους στην επόμενη φάση;

-- Ολα είναι πιθανά, εδώ όμως μπαίνει το αντικειμενικό, τι χρειάζεται το σύστημα. Τώρα χρειάζεται συναίνεση, όμως αυτή η συναίνεση θα προχωρήσει μέσω επιλογών κάποιων ανθρώπων. Στο μυαλό του κ. Παπανδρέου δεν μπορώ να είμαι. Νομίζω ότι καλλιεργείται το έδαφος για συμμετοχή προσωπικοτήτων, αλλά πώς θα υλοποιηθούν όλα αυτά, εδώ μπαίνει και ο υποκειμενικός παράγοντας. Εχω την αίσθηση ότι το σύστημα δεν εμπιστεύεται ούτε τον κ. Παπανδρέου ούτε τον κ. Σαμαρά, αυτή είναι η αίσθησή μου.

-- Επομένως, μπορεί να υπάρχουν και άλλα πρόσωπα λέτε;

-- Ενδεχομένως. Η γνώμη μου είναι πάντως ότι το σύστημα δεν είναι ικανοποιημένο από τα ηγετικά πρόσωπα που καλούνται να κάνουν τη συναίνεση. Αλλωστε, ο λαός δεν πρόκειται να δει καλύτερες μέρες, είτε αλλάξει ο πρωθυπουργός, είτε δημιουργηθεί κυβέρνηση από τεχνοκράτες είτε φύγουν ορισμένοι πολιτικοί που έχουν χάσει το κύρος τους. Επιδιώκεται και μια μεταμφίεση του πολιτικού συστήματος για την έξωθεν καλή μαρτυρία, να καλλιεργήσουν αυταπάτες. Πέρα απ' αυτό, πιστεύουμε ότι γίνεται μια προσπάθεια να γίνει συναίνεση για να είναι πιο ισχυρή η γραμμή διαχείρισης.