Η 6η Μάη μπορεί να αποτελέσει την ευκαιρία για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να κάνουν το μεγάλο άλμα: Να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου, να αλλάξουν επιλογή, να στηρίξουν με την ψήφο τους το ΚΚΕ, το δικό τους κόμμα. Να γίνει αυτό το εκλογικό βήμα εφαλτήριο για να πάρουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα τη ζωή στα χέρια τους, να σηκώσουν το ανάστημά τους κόντρα στη σφαγή των δικαιωμάτων τους.

Αυτό είναι το νέο που μπορούν να φέρουν αυτές οι εκλογές: Να σημάνουν την απόφαση των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου, της νεολαίας, των ανέργων να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματα του κεφαλαίου, στους εκβιασμούς και τα τρομοκρατικά τους διλήμματα. Να ξεσηκωθούν, αλλάζοντας επιλογή μπροστά στην κάλπη και στηρίζοντας το Κόμμα τους, το ΚΚΕ, για να γίνει την επόμενη μέρα πανίσχυρη η λαϊκή πρωτοβουλία, η λαϊκή αυτενέργεια και πάλη.

Σε αυτές τις εκλογές οι εργαζόμενοι πρέπει να βγουν νικητές απέναντι στα τρομοκρατικά διλήμματα που έχουν στόχο να τους στείλουν πάλι στην αγκαλιά των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Κάθε επιλογή ανάμεσα σε αυτά τα κόμματα είναι επιλογή ανάμεσα σε εκβιαστές και τρομοκράτες του λαού, ανάμεσα σε δήμιους του λαϊκού εισοδήματος, εκτελεστές όλων των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων.

Η ίδια η ζωή απέδειξε ότι μόλις οι εκβιαστές διακρίνουν υποχώρηση, όχι μόνο δε σταματούν, αλλά επανέρχονται με ακόμα πιο σφοδρή επίθεση. Ξεκίνησαν από τις περικοπές στους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα δήθεν για την αποπληρωμή του χρέους και έφτασαν να μειώσουν δραστικά μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, να επιβάλλουν άγρια φοροεπιδρομή και χαράτσια, για όλους τους εργαζόμενους, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, προς όφελος της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Ξεκίνησαν να μιλούν για «θυσίες» μέχρι το 2013 και έφτασαν να υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας μέχρι το 2042. Και τώρα λένε ξεκάθαρα πως ό,τι απέμεινε θα σαρωθεί χωρίς δεύτερη κουβέντα αμέσως μετά τις εκλογές, τον Ιούνη.

Ο λαός πρέπει να γυρίσει την πλάτη στις παραπλανητικές προτάσεις των λεγόμενων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, που παριστάνουν ότι δήθεν μπορεί να εφαρμοστεί φιλολαϊκή πολιτική με την εξουσία των μονοπωλίων άθικτη και το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους του κεφαλαίου να αποτελεί το κίνητρο της οικονομίας, που σημαίνει ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση. Η ενίσχυση τέτοιων δυνάμεων, που τελικά θα εφαρμόσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, μόνο απογοήτευση μπορεί να φέρει στο λαό, αφού σ' αυτές τις συνθήκες, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να πάει, ακόμη και αν θέλει, κόντρα στα μονοπώλια, στην ΕΕ, την οποία αυτές οι δυνάμεις δεν αμφισβητούν.

Η πραγματική διαχωριστική γραμμή βρίσκεται ανάμεσα στο κεφάλαιο και στην εργατική τάξη με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στο ποιος έχει την εξουσία, υπέρ των συμφερόντων ποιου εφαρμόζεται ποια πολιτική. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που απαντά σε αυτό το δίλημμα υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, που έχει πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας με γνώμονα τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ περνάει μέσα από τη δράση του κάθε μέλους και φίλου του Κόμματος και της ΚΝΕ. Για να μη μείνει ούτε ένας εργαζόμενος και λαϊκός άνθρωπος που θέλει να κάνει ένα διαφορετικό βήμα στις εκλογές, που αναζητά λύση στα οξυμένα του προβλήματα, ο οποίος να παραπλανηθεί, να φοβηθεί, να αποπροσανατολιστεί ή να εγκλωβιστεί σε λύσεις - «μια από τα ίδια»... Η λύση για το λαό δεν είναι η απελπισία, αλλά η αισιοδοξία και η μαχητικότητα, ο δρόμος της οργανωμένης πάλης, της λαϊκής συμμαχίας και αντεπίθεσης για την εργατική, λαϊκή εξουσία. Εύκολες λύσεις για το λαό δεν υπάρχουν. Η λύση όμως που προτείνει το ΚΚΕ είναι η μόνη που συμφέρει πραγματικά το λαό και εξαρτάται από τον ίδιο να γίνει πραγματικότητα.