«Αλλη μια συμφωνία - Αλλη μια λεηλασία. Φτάνει πια! Τώρα χρειάζεται ξεσηκωμός!». Με το σύνθημα αυτό, το ΚΚΕ οργανώνει όλη αυτή τη βδομάδα μεγάλη εξόρμηση στους εργαζόμενους, καλώντας τους σε οργάνωση της πάλης ενάντια στο πακέτο μέτρων που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διακινώντας πλατιά το νέο φυλλάδιο του Κόμματος.

Αυτή η πολύμορφη δραστηριότητα θα κορυφωθεί τη Δευτέρα 20 Μάρτη, μέρα που συνεδριάζει το Γιούρογκρουπ, με κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, εξορμήσεις και περιοδείες σε τόπους δουλειάς και συνοικίες σε όλη την Ελλάδα.

Η ανακοίνωση του ΚΚΕ αναλυτικά αναφέρει:

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ - ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΛΕΗΛΑΣΙΑ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

ΤΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!

Η νέα συμφωνία θα κλιμακώσει την επίθεση απέναντι σε μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους, σε όλο το λαό.

Φέρνει νέες ανατροπές σε εργασιακά δικαιώματα, νέες περικοπές στις συντάξεις, νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα, μέσω της φοροληστείας. Προετοιμάζει το αντιλαϊκό πλαίσιο για μετά το 2018.

Τα νέα μέτρα δεν είναι μόνο οι απαιτήσεις των δανειστών, όπως τα παρουσιάζει η κυβέρνηση, για να στηρίξει μια ακόμη φορά το παραμύθι της σκληρής διαπραγμάτευσης.

Είναι κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ που εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες. Είναι οι απαιτήσεις των βιομηχάνων, εφοπλιστών, μονοπωλίων στη χώρα μας, προϋπόθεση για να στηριχτεί η κερδοφορία τους.

Γι' αυτό και το κεφάλαιο είναι το μόνο που μπορεί να πανηγυρίζει για το κλείσιμο της «αξιολόγησης».

Τα τελευταία στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα είναι βασανιστική, αβέβαιη, στο φόντο και των διεθνών εξελίξεων.

Ακόμη κι αν υπάρξει κάποια ανάπτυξη, θα είναι για τα κέρδη των λίγων. Η λιτότητα δεν θα σταματήσει για το λαό.

Οποια «αντίμετρα» υπάρξουν, εάν κι εφόσον υπάρχει υπεραπόδοση των αντιλαϊκών μέτρων, θα κατευθύνονται στη διαχείριση της πιο ακραίας φτώχειας. Κυρίως, θα αφορούν τη στήριξη και ελάφρυνση του κεφαλαίου. Αυτό εννοούν κυβέρνηση και ΕΕ, όταν μιλάνε για «αναπτυξιακά μέτρα», «νέο μείγμα πολιτικής».

Θα είναι ψίχουλα, όπως έκανε η κυβέρνηση και με τη «13η σύνταξη - μαϊμού». Δεν θα αναπληρώνουν παλιές και νέες απώλειες.

Η μείωση σε αφορολόγητο και συντάξεις, που θ' αφαιρέσει από την τσέπη του εργαζόμενου, του συνταξιούχου έναν ολόκληρο μισθό, μια ολόκληρη σύνταξη, δεν αντισταθμίζεται.

Πίσω από τους καβγάδες για το «θεαθήναι» κρύβεται η πραγματική αιτία της αντιπαράθεσής τους: Ποιος είναι πιο ικανός να περάσει τις «μεταρρυθμίσεις» που ζητά το κεφάλαιο. Σε αυτό δίνουν εξετάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπατά όταν ισχυρίζεται ότι καθυστερεί την «αξιολόγηση», γιατί διαπραγματεύεται σκληρά. Για την ικανότητά του στη «βρώμικη δουλειά» παίρνει τα εύσημα από την ΕΕ. Του αναγνωρίζουν ότι έχει κάνει περισσότερες μεταρρυθμίσεις από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η ΝΔ προβάλλει την προσήλωσή της στην αντιλαϊκή πολιτική, ότι δεν έχει τις αγκυλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ίδια θα έκλεινε πιο γρήγορα την «αξιολόγηση», γιατί δήθεν - όσο αργεί - ανεβαίνει ο λογαριασμός.

Με μοιρασμένους ρόλους, στήνουν παγίδες για να εγκλωβίσουν τη δυσαρέσκεια του λαού στα νέα κάλπικα δίπολα. Να τον κάνουν συνένοχο στα μέτρα, να τον πείσουν ότι πρέπει να σκύψει το κεφάλι για τον «εθνικό στόχο» της ανάπτυξης και της «εξόδου στις αγορές».

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα δεν βρίσκονται απέναντι από την κυβέρνηση, αλλά μαζί της, στην ίδια όχθη. Μαζί, άλλωστε, έχουν ψηφίσει και το 3ο μνημόνιο.

Στο έδαφος της κρίσης οξύνονται οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη και ιμπεριαλιστικά κέντρα. Δοκιμάζεται η συνοχή διακρατικών συμμαχιών, όπως της ΕΕ.

Οσοι σήμερα κλαίνε για τον προσανατολισμό της ΕΕ, είναι οι ίδιοι που εδώ και χρόνια κορόιδεψαν τους εργαζόμενους, με το παραμύθι της σύγκλισης και της ευημερίας. Σήμερα σπέρνουν τη νέα απάτη ότι η ΕΕ μπορεί να «διορθωθεί» υπέρ των λαών.

Στην πραγματικότητα, οι φυγόκεντρες τάσεις και οι σχεδιασμοί για μια «ΕΕ πολλών ταχυτήτων» αποδεικνύουν ότι η ΕΕ είναι μια αντιδραστική ένωση καπιταλιστικών κρατών. Οσο ενωμένα είναι στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο τσακώνονται για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα, στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, μπορεί να αξιοποιήσει τα ρήγματα και τις αντιθέσεις μέσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες για την αποδυνάμωσή τους.

Να συνδέσει την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με την πάλη για ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, που όσο υπάρχει θα οδηγεί σε τέτοιες αντιδραστικές αντιλαϊκές συμμαχίες.

Η ιστορία έχει δείξει ότι σε συνθήκες όπως οι σημερινές, μόνο η αναδιάταξη των συμμαχιών των ισχυρών και η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων δεν αρκούν για να βγει το σύστημα από τα αδιέξοδά του.

Οι αντιθέσεις για το πώς θα μοιραστεί η ζημιά της κρίσης, οι ανταγωνισμοί για την κατάκτηση νέων αγορών δημιουργούν κινδύνους για ένοπλες αναμετρήσεις, πιο γενικευμένους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η περιοχή μας βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα».

Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν συμβάλει στο «φιτίλι» του πολέμου και τις αλλαγές συνόρων, συμμετέχοντας ενεργά στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, παραχωρώντας στρατιωτικές βάσεις, στέλνοντας στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό.

Οι «λεονταρισμοί» και στις δύο πλευρές του Αιγαίου δεν πρέπει να κρύψουν ότι και οι δύο χώρες παραμένουν εγκλωβισμένες στο ΝΑΤΟ, που είναι παράγοντας εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, δημιουργεί κινδύνους «θερμών επεισοδίων».

Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη με στόχο:

• Την έξοδο της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
• Καμιά συμμετοχή της χώρας σε αποστολές εκτός συνόρων.
• Κλείσιμο των ξένων βάσεων στην Ελλάδα - ΕΞΩ το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Αυτό που χρειάζεται είναι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα, να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη. Ολοι μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, βιοπαλαιστές αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ, νέοι και γυναίκες ενάντια στον κοινό εχθρό, το καπιταλιστικό σύστημα και τα μονοπώλια, που φέρνουν συνεχώς νέα βάσανα.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να αποκρούσουμε την επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, να διεκδικήσουμε αναπλήρωση των απωλειών, στοιχειώδη ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Αυτός είναι ο δρόμος για να προετοιμάσουμε τις νέες αναμετρήσεις, τους νέους νικηφόρους αγώνες.

Με στόχο την πραγματική εξουσία του λαού, τη μόνη που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του, σύμφωνα με τις επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις, τις δυνατότητες της χώρας. Να διαγράψει το χρέος, να αποδεσμεύσει την Ελλάδα από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.