Θηλιά στο λαιμό του ελληνικού λαού αποτελεί η παγίδευση στο φαύλο κύκλο των εξοπλισμών, που υπαγορεύονται από τις προτεραιότητες των ιμπεριαλιστικών επιτελείων και του ΝΑΤΟ. Τα εξοπλιστικά προγράμματα που καταρτίζουν και υλοποιούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, τροφοδοτούν το συσσωρευμένο χρέος και εμπλέκουν τη χώρα βαθύτερα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Δισεκατομμύρια ευρώ που υπηρετούν το εκάστοτε δόγμα του ΝΑΤΟ και καμιά σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας, έχουν καταλήξει στα θησαυροφυλάκια στρατιωτικών βιομηχανιών που εδράζονται σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, τα οποία μάλιστα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα έχει τη μερίδα του λέοντος στις εξοπλιστικές δαπάνες της Ελλάδας και άλλων χωρών.

Αυτή τη θηλιά έσφιξε ακόμα περισσότερο ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου με τις επισκέψεις του σε Βερολίνο, Παρίσι και Ουάσιγκτον. Οι σταθμοί της περιοδείας Παπανδρέου, καθόλου συμπτωματικά, συνδέονται με τους βασικότερους προμηθευτές στρατιωτικού υλικού στην Ελλάδα. Το ενδιαφέρον Γερμανίας, Γαλλίας και ΗΠΑ για νέες παραγγελίες είναι δεδομένο.

Μαζί με τις νέες επιχειρηματικές συμφωνίες που θα ενισχύσουν την παρουσία των πολυεθνικών τους στην Ελλάδα, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί αποτελούν το ισχυρό χαρτί στα παζάρια με τις ελληνικές αντιπροσωπείες, προκειμένου να εκφωνήσουν μια δήλωση πολιτικής στήριξης στα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση στη χώρα μας.

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν την επικαιρότητα και το ρεαλισμό των θέσεων του ΚΚΕ: Πρώτον, η προπαγάνδα για τα ελλείμματα «μπάζει», από τη στιγμή που τεράστια ποσά δαπανώνται όχι μόνο σε εξοπλιστικά προγράμματα άσχετα με την άμυνα της χώρας, αλλά και σε αποστολές Ελλήνων στρατιωτών σε στρατούς κατοχής. Και δεύτερον, ότι είναι αναγκαίο τώρα, χωρίς άλλη καθυστέρηση να αποσυρθούν τα ελληνικά στρατεύματα από τα ιμπεριαλιστικά μέτωπα όπου Γης.

Η πρώτη επίσκεψη Παπανδρέου στο Παρίσι στις 10/2/2010 συνοδεύτηκε με την επιβεβαίωση της παραγγελίας έξι γαλλικών φρεγατών «Φρεμ» για το ελληνικό πολεμικό ναυτικό, συνολικού κόστους 2,5 με 3 δισ. ευρώ. Δεδομένες είναι οι πιέσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα να προτιμήσει τα 40 Γιουροφάιτερ που προσφέρει (υπολογίζονται σε 100 εκ. ευρώ το καθένα) από τα αμερικάνικα τέταρτης γενιάς, για την αγορά των οποίων πιέζουν οι ΗΠΑ. Η Γερμανία, μόλις προχτές, εξασφάλισε και την απορρόφηση των υποβρυχίων που κατασκευάστηκαν στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ιδιοκτησίας «Thysse Krupp»), μαζί με νέες παραγγελίες.

Στο παιχνίδι εμπλέκεται και η Ρωσία, που έχει παραγγελίες για άρματα μάχης από την προηγούμενη κυβέρνηση και επανέλαβε την αξίωσή της να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, όταν ο Ελληνας πρωθυπουργός επισκέφτηκε τη Μόσχα στις 15 και 16 Φλεβάρη 2010. Αρματα μάχης προσπαθεί να πουλήσει στην Ελλάδα και η Γερμανία.

Μια συνοπτική αναδρομή στα αλισβερίσια των ελληνικών κυβερνήσεων με τα τρία ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα στο ζήτημα των εξοπλισμών, είναι αποκαλυπτική των ανταγωνισμών και των κινδύνων που δημιουργούν για τον ελληνικό λαό. Ταυτόχρονα, δίνουν μια εικόνα των όσων συζητήθηκαν στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους αρχηγούς της Γερμανίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ, στις επισκέψεις του πρωθυπουργού που ολοκληρώθηκαν την Πέμπτη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης», SIPRI, για την περίοδο 2004 - 2008, η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου, αφού αγόρασε το 4% των όπλων που διακινήθηκαν παγκόσμια.

Η σειρά έχει ως εξής: Κίνα 11%, Ινδία 7%, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 6%, Νότια Κορέα 6%, Ελλάδα 4%, Ισραήλ 4%, ΗΠΑ 3%, Τουρκία 3%, Αίγυπτος 3%, Αυστραλία 2% και όλες μαζί οι υπόλοιπες χώρες 51%. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για εισαγωγές όπλων και επομένως χώρες όπως οι ΗΠΑ αλλά και η Τουρκία, που είναι παραγωγοί οπλικών συστημάτων, εμφανίζουν μικρό ποσοστό στις εισαγωγές.

Αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία και για την περίοδο 1974 - 2008, που αφορούν στις εξαγωγές όπλων προς την Ελλάδα από τις τρεις χώρες, ΗΠΑ, Γερμανία και Γαλλία.

• Τα τελευταία 35 χρόνια, η Ελλάδα σταθερά εισάγει κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκοσμίως οι ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι για την ίδια περίοδο, η Ελλάδα αγόρασε από τις ΗΠΑ όπλα που αντιστοιχούν στο σύνολο της παραγωγής 16 μηνών. Σε απόλυτους αριθμούς, η Ελλάδα για όλη αυτήν την περίοδο αγόρασε από τις ΗΠΑ όπλα αξίας 14,17 δισ. δολαρίων, σε σταθερές τιμές του 1990. Το ύψος του συγκεκριμένου ποσού είναι φυσικά πολλαπλάσιο με τα σημερινά δεδομένα.
• Αντίστοιχα, από τη Γερμανία, η Ελλάδα εισήγαγε την ίδια 35ετία το 9,64% των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων αυτής της χώρας, που σημαίνει ότι η χώρα μας, κάθε δέκα χρόνια, αγοράζει το σύνολο της ετήσιας παραγωγής της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας που προορίζεται για εξαγωγές. Σε απόλυτους αριθμούς, η Ελλάδα για όλη αυτήν την περίοδο αγόρασε από τη Γερμανία όπλα αξίας 5,76 δισ. δολαρίων, σε σταθερές τιμές του 1990. Το ποσόν αυτό, επίσης με βάση τα σημερινά δεδομένα, ως υποχρέωση της χώρας πολλαπλασιάζεται.
• Από τη Γαλλία, για την ίδια περίοδο, η Ελλάδα αγόρασε το 5,51% των παγκόσμιων εξαγωγών της, που σημαίνει ότι η χώρα μας αγόρασε μέσα στην περίοδο αυτή, το σύνολο της παραγωγής περίπου δύο ετών της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας, που προορίζεται για εξαγωγές. Σε απόλυτους αριθμούς, η Ελλάδα για όλη αυτήν την περίοδο αγόρασε από τη Γαλλία όπλα αξίας 4,09 δισ. δολαρίων, σε σταθερές τιμές του 1990 και βέβαια πολλαπλάσιο σήμερα.
• Συγκεντρωτικά, η Ελλάδα αγόρασε μόνο από αυτές τις τρεις χώρες (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία), μέσα στην 35ετία, όπλα αξίας 24 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε σταθερές τιμές 1990. Για να κατανοήσει κανείς τι ακριβώς σημαίνει αυτό το ποσό των 24 δισ. δολαρίων, είναι ενδεχόμενα αρκετό να σημειώσουμε, ότι ολόκληρο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Ελλάδας εκείνη τη χρονιά ήταν της τάξης των 70 δισ. δολαρίων. Δηλαδή τα 24 δισ. ευρώ αντιστοιχούν στο ένα τρίτο του ετήσιου ΑΕΠ. Βέβαια, αν το σχετικό ποσόν, υπολογιστεί με βάση τον πληθωρισμό, τις αλλαγές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες αλλά και τους τόκους που πληρώνονται στα δάνεια για την κάλυψη αυτών των αγορών, τότε προκύπτει ένα μεγάλο μέρος του συνολικού δημόσιου χρέους της Ελλάδας που έχει ξεπεράσει τα 300 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι και ο δανεισμός γι' αυτές τις αγορές, προέρχεται από τράπεζες των ίδιων χωρών που επισκέφθηκε τις προηγούμενες μέρες ο πρωθυπουργός, για να ζητήσει πολιτική στήριξη στην αντιμετώπιση των «κερδοσκόπων»!
• Η Ελλάδα παραμένει σταθερά, στην πρώτη τριάδα ανάμεσα στις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, στις στρατιωτικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, ακόμα και με ποσοστό κάτω του 3%, όπως παρουσιάζεται στους τελευταίους προϋπολογισμούς. Επίσης, όπως αποκαλύπτεται και με τα παραπάνω στοιχεία, κατέχει σταθερά μία από τις πέντε πρώτες θέσεις ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου, όσον αφορά στην προμήθεια οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ.

Για να υπάρχει μια εικόνα της τάξης των οικονομικών μεγεθών, αναφέρουμε τα στοιχεία που αφορούν στον προϋπολογισμό του 2010:

Οι πιστώσεις που αναγράφονται στον προϋπολογισμό ανέρχονται στα 6,142 δισ. ευρώ. Το 2009 ανήλθαν στα 6,618 δισ. ευρώ και το 2008 στα 6,295 δισ. ευρώ. Οι μειώσεις στον προϋπολογισμό του 2010, που ανακοινώθηκαν αναφορικά με τις εξοπλιστικές δαπάνες, είναι χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, αφού σε μεγάλο βαθμό, η μείωση αυτή είναι λογιστική και προέρχεται από ετεροχρονισμό δαπανών που αφορούν εξοπλιστικά προγράμματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που είχε παρουσιάσει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Ε. Βενιζέλος, η δαπάνη για τη μισθοδοσία του προσωπικού του υπουργείου Εθνικής Αμυνας για το 2009 ανήλθε σε περίπου 3 δισ. ευρώ, οι λειτουργικές δαπάνες στα 1,8 δισ. ευρώ, ενώ για τα εξοπλιστικά προγράμματα, δηλαδή οι πληρωμές με βάση τις παραλαβές που έγιναν το 2009 φθάνουν περίπου τα 3,16 δισ. ευρώ. Ποσόν που για τις παραλαβές του 2010 προβλέπεται να μειωθεί ωστόσο πλασματικά και αφορά σε κάποιες καθυστερήσεις παραλαβών.

Οι εξοπλισμοί είναι νόμισμα με δύο όψεις: Η μία είναι η οικονομική και η άλλη η πολιτική, η πρόσδεση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που γίνεται το τελευταίο διάστημα όλο και πιο έντονη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε δαπάνες αλλά και σε κινδύνους για τον ελληνικό λαό, για την ίδια την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.

Ενα μεγάλο κεφάλαιο των δαπανών του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, αφορά τη συμμετοχή στις ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικές αποστολές και στους ΝΑΤΟικούς στρατούς κατοχής. Καθόλου τυχαία, μάλιστα, οι ΗΠΑ ζήτησαν την ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας στο Αφγανιστάν.

Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που εκδίδει το ΓΕΕΘΑ, περίπου 2.100 στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων υπηρετούν στις διάφορες ψευδεπίγραφες «ειρηνευτικές αποστολές» (Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία, Αφγανιστάν, αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις κ.λπ.), ενώ σε μόνιμη βάση 4-5 μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού (φρεγάτες, κανονιοφόροι, υποβρύχια) βρίσκονται σε αποστολές εκτός ελληνικών συνόρων, όπως επίσης και μέσα της Πολεμικής Αεροπορίας. Σ' αυτές τις δυνάμεις και τα μέσα δεν περιλαμβάνονται όσα έχουν διατεθεί στο ΝΑΤΟ και στις στρατιωτικές δομές της ΕΕ.

Σε ετήσια βάση, το κόστος της ελληνικής συμμετοχής μόνο στις ιμπεριαλιστικές αποστολές ξεπερνά τα 300 εκατ. ευρώ. Με βάση τα στοιχεία αυτά, την τελευταία δεκαετία που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτές οι αποστολές, έχουν δαπανηθεί πάνω από 3 δισ. ευρώ.