Το έργο του Νίκου Σκαλκώτα, σε όλα σχεδόν τα μουσικά είδη, τον τοποθετεί στους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα. Και όμως συνεχίζει να είναι αγνοημένος από την επίσημη ελληνική πολιτεία

«Ενας κόμπος ιδρώτα ύγρανε το πλάι της μύτης κι ένα δάχτυλο τον μάζεψε, χαμηλότερα. Αυτό έδωσε για λίγο ζωή στα μάτια και υποψία έκφρασης. Απ' αυτό κάτι ξεδιάλεξε, μα τι να το κάνεις! Κούραση χωρίς τέλος! Οχι μιας ημέρας ή βδομάδας, ούτ' ενός ανθρώπου ή δύο!». Από το διήγημα του Σταύρου Κουτράκη