Αυτό που έγινε τη Δευτέρα, μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομίας (δηλαδή της κυβέρνησης) και της συνδικαλιστικής ηγεσίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ), αποτελεί μια ακόμη βρώμικη συναλλαγή. Ο λόγος, για τη ρύθμιση - που επέλεξαν οι κυβερνώντες και συμφώνησαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων - με την οποία θα κλείσουν «αυτόματα και χωρίς έλεγχο» οι ανέλεγκτες φορολογικές υποθέσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της περιόδου 1993 - 1998. Οι κυβερνώντες - κινούμενοι στον αστερισμό της λογικής: εσείς μας ψηφίσατε και άρα κάνουμε ό,τι θέλουμε ή «εμείς κρατάμε το μαχαίρι και κόβουμε όπως μας αρέσει το πεπόνι» - αποφάσισαν να αυξήσουν τα φορολογικά έσοδα του κράτους, επιβάλλοντας ένα ακόμη φορολογικό χαράτσι στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ και γενικά στις εκατοντάδες χιλιάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις.

Η ρύθμιση για το αυτόματο κλείσιμο των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που αποφάσισε η κυβέρνηση - με τη συναίνεση της ηγεσίας της ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ - εκτός από φοροεισπρακτική και εκβιαστική, αποτελεί επίσης χαρακτηριστικό δείγμα βρώμικης συναλλαγής μεταξύ των δύο πλευρών με θύμα τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοπασχολούμενων ΕΒΕ και των ιδιοκτητών επιχειρήσεων μικρού και μεσαίου μεγέθους. Το όλο σκηνικό, στήθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαίνεται «και η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος», πράγμα αδύνατο. Ετσι, η μεν κυβέρνηση εμφανίστηκε να ρυθμίζει με «ευνοϊκό τρόπο» τις εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η συνδικαλιστική ηγεσία των τριτοβάθμιων οργανώσεων των ΕΒΕ, να εκφράζει τις ευχαριστίες της στους κυβερνώντες υποστέλλοντας τη σημαία του αγώνα.

Η «εύνοια» των κυβερνώντων εκφράζεται με την απόφαση του υπουργείου Οικονομικών που υποχρεώνει ΚΑΘΕ ΕΝΑ από τους περίπου 750.000 φορολογούμενους ΕΒΕ όχι μόνο να δεχτεί τον τίτλο του φοροφυγά για την εξαετία 1993 - 98 αλλά και να πληρώσει πρόσθετους φόρους μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές (ο ελάχιστος φόρος ανά χρήση άρχιζε από 60.000 και ξεπερνά τις 300.000 δραχμές το χρόνο) προκειμένου να τους δοθεί το κυβερνητικό «συγχωροχάρτι άφεσης αμαρτιών» για τη φοροδιαφυγή που διέπραξαν. Ομως η κυβέρνηση «βρίσκει και κάνει». Ετσι, ενώ θα περίμενε κανείς από τη συνδικαλιστική ηγεσία των τριτοβάθμιων οργανώσεων των ΕΒΕ (τη ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ) να αντισταθούν στο νέο, βρώμικο φοροεκβιασμό, οι ελεγχόμενες από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΣΥΝ διοικήσεις τους, δέχτηκαν (άραγε με ποια ανταλλάγματα;) να πουλήσουν τον αγώνα, ανακοινώνοντας αναστολή του πανελλαδικού κλεισίματος των καταστημάτων που είχε αποφασιστεί για τις 13 Μάρτη κάτω από την πίεση των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων...

Βέβαια, η πρώτη και κύρια ευθύνη, ανήκει στην κυβέρνηση που θεσπίζει κατά τέτοιο τρόπο τους νόμους, που αποτελούν - με το αζημίωτο - φυτώριο για τη φοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή, την εισφοροδιαφυγή και όσους μπορούν να επιδοθούν στο «ευγενές» αυτό σπορ. Στόχος, αυτής της τακτικής, είναι να αξιοποιούνται οι φορολογικοί - και όχι μόνο - νόμοι με τρόπο, που επιτρέπει στους κυβερνώντες να τους κρατούν σε ομηρία. Δηλαδή να ασκούν πολιτικούς και οικονομικούς εκβιασμούς στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ και στη μεγάλη πλειοψηφία των ιδιοκτητών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με ρυθμίσεις του τύπου «πληρώστε και σώστε», τις οποίες δυστυχώς κάποιοι έχουν το θράσος να τις αποκαλούν ευνοϊκές και να τις επικροτούν υποστέλλοντας τη σημαία του αγώνα ή απλοελληνικά ξεπουλώντας τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Και εύλογα τίθεται το ερώτημα: Ως πότε θα βρίσκουν και θα κάνουν αυτά τα βρώμικα παζάρια κυβερνώντες και ορισμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που - για να υπηρετήσουν συγκεκριμένες σκοπιμότητες - όχι μόνο κλείνουν τα αυτιά τους στα προβλήματα των ΕΒΕ, αλλά και υπονομεύουν την προοπτική αγωνιστικής διεκδίκησης λύσεων; Ως πότε;