«Η όποια φαινομενικά κατοχυρωμένη ισότητα και ελευθερία των μαζών στο αστικό Σύνταγμα διακόπτεται εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα ιερά και όσια του κεφαλαίου, όταν αισθάνεται την απειλή της λαϊκής αμφισβήτησης», επισήμανε ο Μανώλης Συντυχάκης, τονίζοντας ότι, πέρα από τις όποιες επικοινωνιακές προεκλογικές σκοπιμότητες, οι συνταγματικές αλλαγές που προωθούνται λειτουργούν με τις σχετικές προτροπές του ΣΕΒ, ο οποίος από τα μέσα του 2017 μιλούσε για ένα Σύνταγμα «φιλικό προς την επιχειρηματικότητα». «Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, βγάζει μια ακόμα εκδούλευση για λογαριασμό της αστικής τάξης και του κεφαλαίου στη χώρα μας», ανέφερε ο Μ. Συντυχάκης.

Αυτό προωθεί, σημείωσε, και στην Τοπική Διοίκηση. Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί θεσμών άμεσης δημοκρατίας «σκοπεύουν στη συγκάλυψη του άκρως αντιδραστικού πλαισίου, που έχει διαμορφωθεί στους δήμους και τις Περιφέρειες». «Από κοινού, ανέφερε, όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ, οι δικοί τους δήμαρχοι και περιφερειάρχες στήριξαν, υλοποίησαν το αντιδραστικό πλαίσιο, το οποίο μάλιστα συνταγματοποίησαν με προηγούμενες αναθεωρήσεις», ώστε σήμερα δήμοι και Περιφέρειες να έχουν εξελιχθεί σε έναν φορομπηχτικό αντιλαϊκό μηχανισμό, σε μια δεύτερη Εφορία, στηρίζοντας την επιχειρηματικότητα και ανταποδοτικότητα, ενώ η κοινωνική τους πολιτική περιορίζεται σε φιλανθρωπίες για τους πιο εξαθλιωμένους.

Ο Μ. Συντυχάκης επισήμανε ότι το ΚΚΕ, χωρίς να τρέφει αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει «προοδευτικό», «συμμετοχικό» ή «δημοκρατικό» Σύνταγμα στο πλαίσιο της σημερινής εξουσίας, σχετικά με το άρθρο 102 «προτείνει τη συνταγματική αναθεώρηση της υποχρέωσης του κράτους να εξασφαλίζει τους αναγκαίους πόρους στους ΟΤΑ μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό, την απαγόρευση επιβολής πειθαρχικών ποινών σε βάρος αιρετών εκπροσώπων της Τοπικής Διοίκησης και απαγόρευση του ελέγχου σκοπιμότητας των αποφάσεων από κρατικά όργανα. Η επίλυση των όποιων διαφορών, όταν αμφισβητείται η νομιμότητά τους, να γίνεται από την ίδια τη δικαιοσύνη».

«Αυτό που επιτάσσει το συμφέρον του κεφαλαίου, που διευρύνει τις ελευθερίες του, που περιστέλλει ελευθερίες των εργαζομένων και του λαού, το ανάγετε σε δημόσιο συμφέρον», ανέφερε ο Χρήστος Κατσώτης, αναδεικνύοντας το μέγεθος της υποκρισίας και της κοροϊδίας απέναντι στους εργαζόμενους από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζουν τις προτάσεις τις οποίες έχουν καταθέσει για τη συνταγματική αναθεώρηση ως προστασία των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ καταρχήν έκανε καθαρό ότι και οι όποιες διακηρύξεις περί δικαιωμάτων υπάρχουν στο Σύνταγμα είναι «κούφιες» και αποπροσανατολιστικές, φέροντας ως παράδειγμα τη φράση του Συντάγματος ότι «οι Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». «Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι η τάξη που έχει την εξουσία, που έχει στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομίας, είναι ίση με την τάξη που ζει κάτω από τη δικτατορία της;», ανέφερε σχολιάζοντας: «Η μείωση των μισθών, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου δουλειάς, η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία και τόσα άλλα που συνθέτουν την εργασιακή ζούγκλα, ποιον υπηρετούν; Την ευημερία των εργαζομένων και του λαού ή τα κέρδη των λίγων;».

Ειδική αναφορά έκανε στους συμβασιούχος του Δημοσίου, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φέρνει ως πρόσχημα για τη μη ικανοποίηση του αιτήματός τους για μόνιμη σταθερή εργασία άρθρο του Συντάγματος, για το οποίο κυβέρνηση, ΝΔ και οι λοιποί δεν κάνουν καμία κουβέντα για την αναθεώρηση ή κατάργησή του. «Το ΚΚΕ στηρίζει το αίτημα των συμβασιούχων, όπως και το αίτημα για μαζικές προσλήψεις σε Υγεία και Παιδεία, για την κάλυψη των μεγάλων ελλείψεων», σημείωσε ο Χ. Κατσώτης, επισημαίνοντας ότι κανένα από τα αστικά κόμματα δεν στηρίζει τέτοια αιτήματα.

«Κάθε Σύνταγμα κατοχυρώνει τα προνόμια, την εξουσία της κυρίαρχης τάξης, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση της αστικής τάξης, και υπάρχουν αρκετά άρθρα που το πιστοποιούν προκλητικά και βέβαια σε κάθε αναθεώρηση του Συντάγματος ότι αυτά παραμένουν ανέγγιχτα», ανέφερε η Διαμάντω Μανωλάκου, προσθέτοντας πως αναθεωρούνται κάθε φορά μόνο τα άρθρα που πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες όπως αυτές καθορίζονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου σε κάθε φάση.

Ανέφερε ως παράδειγμα τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Τοπική Διοίκηση, που κάνει λόγο για «θεσμούς άμεσης δημοκρατίας», την ώρα που διατηρεί τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων («Καποδίστριας», «Καλλικράτης»), προωθώντας τις παραπέρα με τον «Κλεισθένη Ι», σε συνδυασμό με τη δραστική μείωση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και την πλήρη μετατροπή των ΟΤΑ σε επιπρόσθετους φορομπηχτικούς μηχανισμούς, εργαλεία για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και πρωτεργάτες στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων.

Ενώ, από την άλλη, ανέφερε η Δ. Μανωλάκου, τα αστικά κόμματα «ούτε αγγίζουν» επί δεκαετίες την άθλια διάταξη του άρθρου 107 που κατοχυρώνει τα ειδικά προνόμια φοροαπαλλαγής του εφοπλιστικού και ξένου κεφαλαίου, το «σκάνδαλο των σκανδάλων», οι εφοπλιστές να πληρώνουν λιγότερους φόρους από τους ναυτεργάτες, να έχουν ακόμα και αφορολόγητο πετρέλαιο, αλλά αυτό να μην επιτρέπεται για τη φτωχή αγροτιά.

«Ο,τι μακιγιάζ να κάνετε στο σύστημα - ανέφερε - η ασχήμια του δεν κρύβεται αλλά και η αναγκαιότητα της ανατροπής του».

Η Λιάνα Κανέλλη, αναδεικνύοντας την υποκρισία των διακηρύξεων του ΣΥΡΙΖΑ, επισήμανε ότι δεν μπορεί να κάνει λόγο για έξοδο από τα μνημόνια και εθνική ανεξαρτησία όταν συνταγματοποιεί τα μνημόνια των προηγούμενων κυβερνήσεων και το δικό της και συνεχίζει μαζί με τη ΝΔ να βάζει επιτηρητή την τρόικα, όταν πολλαπλασιάζει τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, με ό,τι σημαίνει αυτό και για το περιβάλλον που τάχα υπερασπίζεται, όταν δεν αποδέχτηκε έστω την πρόταση που κατέθεσε το ΚΚΕ ενάντια στα πυρηνικά όπλα, αρνούμενη ακόμα και να τη θέσει σε ψηφοφορία. Σημείωσε ακόμη πως η κυβέρνηση δεν τόλμησε να προχωρήσει ούτε σε αστικούς εκσυγχρονισμούς, όπως ο διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας.

Κοροϊδία, σημείωσε, είναι και τα δημοψηφίσματα που τάχα ενισχύουν την άμεση δημοκρατία. «Αν ήθελε η κυβέρνηση να δείξει ότι σέβεται στοιχειωδώς τα αιτήματα των εργαζομένων θα έφερνε για ψήφιση στη Βουλή την πρόταση νόμου που κατέθεσαν 530 πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις για την επαναφορά του κατώτερου μισθού», σημείωσε, προσθέτοντας ότι το ίδιο εμπαιγμός είναι και η πρόταση για την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και Συλλογικών Συμβάσεων, όταν έχει θέσει σε ισχύ το νόμο Βρούτση για την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και ο κατώτερος μισθός θα καθορίζεται από τον εκάστοτε υπουργό ανάλογα με τη θέληση των επιχειρηματιών.