ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 14 Δεκέμβρη 1999
Σελ. /40
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Ταξική επίθεση!

Ρήξη και σύγκρουση με τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ένταση της επίθεσης  για τη διεύρυνση των κατακτήσεων των εργαζομένων

Ενα ταξικό «σφυροκόπημα» στις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες πρόκειται να εξαπολύσει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, το οποίο ταυτόχρονα ξεδιπλώνει την πάλη του με μια αποφασιστική επίθεση ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική και ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία, με σκοπό την υπεράσπιση των κατακτήσεων των εργαζομένων και την ενίσχυση των λαϊκών διεκδικήσεων. Το «σύνθημα» της επίθεσης δόθηκε από την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΠΑΜΕ, που συνεδρίασε το περασμένο Σάββατο στην Αθήνα, αξιολογώντας τη δράση του από τη στιγμή της ίδρυσής του και καταλήγοντας στον προσανατολισμό δράσης του για το επόμενο χρονικό διάστημα.

Ρήξη και σύγκρουση με τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ και τις πολιτικές που υλοποιούνται ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων, στο όνομα της ΟΝΕ και της εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, είναι η βάση πάνω στην οποία θα κινηθεί το ΠΑΜΕ. Η ίδια η συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής του έγινε ενώ είχαν ήδη πραγματοποιηθεί συλλαλητήρια κατά της κυβερνητικής πολιτικής σε διάφορες περιοχές της χώρας. Από χτες σωματεία που βρίσκονται στο πλευρό του, Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα, μέλη και στελέχη του πραγματοποιούν σειρά αγωνιστικών συλλαλητηρίων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Πάτρα, Τρίκαλα, Καλαμάτα, συσπειρώνοντας όχι μόνο εργαζόμενους και άνεργους, αλλά και επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες, νεολαίους, συνταξιούχους, που πλήττονται από αυτή την πολιτική.

Παράλληλα, ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην παραπέρα συσπείρωση των εργαζομένων στη γραμμή της ταξικής πάλης, για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτό θα επιτευχθεί μέσα από επαφές και συζητήσεις με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, για τις προτάσεις, τους στόχους και τον προσανατολισμό του ΠΑΜΕ. Ανάλογες επαφές θα επιδιωχτούν με δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ταυτόχρονα, θα ενταθούν οι προσπάθειες για συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα, Συντονιστικών Επιτροπών και Αγωνιστικών Συσπειρώσεων, σε κάθε εργοστάσιο και επιχείρηση.

Η στήριξη των μαθητικών κινητοποιήσεων, η υπεράσπιση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, η διεκδίκηση ικανοποιητικών συμβάσεων εργασίας, η επιβίωση των ανέργων, η εναντίωση στις ιδιωτικοποιήσεις και η προσπάθεια ανατροπής των αρνητικών συσχετισμών στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, είναι επίσης σημεία αιχμής για το ΠΑΜΕ.

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις τοποθετήσεις των μελών της Συντονιστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ, οι οποίες παραπέμπουν σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα που θα απασχολήσουν τις ταξικές δυνάμεις, παρουσιάζονται στη συνέχεια.

Μέτωπο σύγκρουσης

Μαχητικά και αποφασιστικά σε κάθε χώρο δουλιάς

«Το ΠΑΜΕ βρέθηκε παντού μπροστά, όπου χρειάστηκε, και πήρε θέση για όλα τα θέματα που ανέκυψαν», τόνισε στην ομιλία του ο Πολ. Τσίρκας, μέλος του ΔΣ της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Η ανεργία, οι ιδιωτικοποιήσεις, ο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, οι διοξίνες, οι σεισμοί, η κοινωνική ασφάλιση, αλλά και τα ζητήματα της υγείας, της παιδείας, των κρατικών ΜΜΕ, της απλής αναλογικής και της επίσκεψης Κλίντον, είναι μερικά από τα σημαντικά πεδία παρέμβασης του ΠΑΜΕ, σημείωσε ο συνδικαλιστής.

Σε σχέση με τη δράση του ΠΑΜΕ, υπογράμμισε: «Ο στόχος της ταξικής συσπείρωσης και της ταξικής ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία ενός δυναμικού, αγωνιστικού, αντιμονοπωλιακού, αντινεοφιλελεύθερου μετώπου, ικανού να αντισταθεί στη συντηρητική - νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης, ικανού να συγκρουστεί με τους διαχειριστές της εξουσίας, ικανού να αντιπαρατεθεί με τις πολιτικές της ελεύθερης αγοράς, της ΟΝΕ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των τραπεζιτών και χρηματιστών».

Ο Πολ. Τσίρκας επισήμανε ότι οι ηγετικές ομάδες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κινούνται στη λογική της συναίνεσης και της υποταγής και ότι οδηγούν το συνδικαλιστικό κίνημα στη λογική της διαχείρισης, στην αποδοχή αντεργατικών επιλογών και στην κυβερνητική υποταγή.

Για την πορεία του ΠΑΜΕ, τόνισε ότι είναι αναγκαίο να δράσει ακόμη πιο επιθετικά και να κάνει βήματα στην οργανωτική του διάταξη και στην καλύτερη αξιοποίηση του δυναμικού του. Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής στο Ελσίνκι, σημείωσε ότι δεν μπορεί να υπάρχουν νικητές χωρίς ηττημένους σε τέτοιες διαπραγματεύσεις και χαρακτήρισε τη στάση της Ελλάδας «παράδοση άνευ όρων στους Αμερικανούς και τους μεγάλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Ο Μ. Μπαρτζής, στέλεχος της Ομοσπονδίας Εμφιαλωμένων Ποτών Βορείου Ελλάδος, στην παρέμβασή του, επισήμανε ότι το ΠΑΜΕ έχει στηριχτεί από εργαζόμενους, «όμως - συνέχισε - χρειάζεται να υπάρχει συνεχής ενημέρωση των εργαζομένων για το τι είναι και για τι παλεύει. Για το ότι οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων και ότι η φωνή τους είναι το ΠΑΜΕ, που αγωνίζεται για την επίλυση των προβλημάτων τους». Οπως σημείωσε, οι εργαζόμενοι με τα σημερινά μεροκάματα δεν μπορούν να ζήσουν, πολύ περισσότερο οι άνεργοι και τόνισε πως βασικός στόχος του ΠΑΜΕ για το 2000 πρέπει να είναι ο αγώνας για το 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο.

Για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και τις συνέπειές της στην εργατική τάξη, επισήμανε ο Δ. Σούκης, συνδικαλιστής στη ΔΕΗ: «Πρέπει να δημιουργηθεί μέτωπο μαζί με άλλα που υπάρχουν ενάντια στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού. Με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, οι εργαζόμενοι χάνουν τα δικαιώματά τους και έρχονται σε θέση άμυνας για να μη χάσουν τα κεκτημένα. Ο αγώνας των εργαζομένων για διεύρυνση των δικαιωμάτων θα γίνει μόνο αν αλλάξει το σημερινό πολιτικό σύστημα. Από το 1989 και μετά, έχει αποδιοργανωθεί η οικονομική και κοινωνική δράση των εργαζομένων».

Αναφερόμενος στο ΠΑΜΕ, είπε ότι «είναι η μόνη ελπίδα και πρέπει να ανοίξουμε την πόρτα σε όλο τον κόσμο που συμφωνεί στην ανατροπή της σημερινής πολιτικής. Πρέπει να περιφρουρήσουμε την εκπροσώπηση όλων των πολιτικών δυνάμεων μέσα στο ΠΑΜΕ. Πρέπει να λειτουργούν Γραμματείες σε περιφερειακό επίπεδο εκτός του κεντρικού και το ΠΑΜΕ να ανοιχτεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, χωρίς να περιορίσει τους αγώνες του μόνο στα εργασιακά. Να ενταχθούν ισότιμα στο ΠΑΜΕ και οι άνεργοι και να μπει ως ζήτημα διεκδίκησης η απλή αναλογική».

Την ανάγκη οργανωτικής ανάπτυξης του ΠΑΜΕ, επισήμανε ο Χριστόφορος Σκεπετούρας, συνδικαλιστής της ΔΕΗ: «Το ΠΑΜΕ έκανε σημαντικά βήματα και μπορεί να κάνει περισσότερα. Πρέπει να γίνει μια ανάλογη σύσκεψη με οργανωτικά θέματα. Να γίνονται τακτικά συνεδριάσεις για κάθε ζήτημα ξεχωριστά και όχι για όλα μαζί». Πρέπει, επίσης, να δημιουργηθούν τοπικές επιτροπές του ΠΑΜΕ πανελλαδικά. Πρέπει να αποκαλύψουμε τα πραγματικά ποσοστά ανεργίας σε κάθε νομό, καθώς τα πακέτα για την ανεργία δεν πάνε στους ανέργους, αλλά στις τσέπες του κεφαλαίου.

Ο Γ. Σκιαδιώτης, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, τόνισε: «Σήμερα, γενικεύεται η επίθεση στα δικαιώματα των λαών. Υπάρχουν γρήγοροι ρυθμοί συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και έχει εδραιωθεί η εργατική αριστοκρατία. Υπάρχουν αντιμονοπωλιακά ξεσπάσματα του λαού και μείωση της αυταπάτης, του τι προσδοκά από τη σημερινή κυβέρνηση. Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είναι αναξιόπιστες, με αποτέλεσμα να δημιουργούν κρίση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οι αναδιαρθρώσεις που συντελούνται σήμερα έχουν σαν στόχο την ανατροπή των εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, για τις ανάγκες του κεφαλαίου και την παραπέρα εδραίωσή του. Το ΠΑΜΕ έχει δυνατότητα να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και κερδίζει καθημερινά στις συνειδήσεις τους. Μας εγκαλούν ότι απεμπολούμε τη δυνατότητα αριστερού μετώπου. Δεν πρέπει να μένουμε, όμως, στις ταμπέλες. Εμείς δεν μπορούμε να δεχτούμε την ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου, τη "νομιμότητα" δράσης της κυβέρνησης, το Σύμφωνο Σταθερότητας στα Βαλκάνια, τον κοινωνικό διάλογο κ.ά.».

Την ανάγκη παρέμβασης του ΠΑΜΕ, ενόψει των εκλογών, σημείωσε ο Θ. Κυριακίδης, γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης: «Μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο και υπάρχει κίνδυνος να υποτιμηθούν τα αιτήματα του ΠΑΜΕ. Επιβάλλεται, το ΠΑΜΕ να κάνει παρέμβαση και να πάρει πρωτοβουλίες. Ο πρωθυπουργός πάει για εκλογές, με βασικό χαρτί την ένταξή μας στην ΟΝΕ. Πρέπει να καταγγείλουμε τι σημαίνει η ένταξη στην ΟΝΕ για την εργατική τάξη. Τι αντιπροσωπεύει το Χρηματιστήριο και πώς εκμηδενίζουν με αυτό τις συνειδήσεις των εργαζομένων».

Την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει το ΠΑΜΕ, επισήμανε ο Τ. Τσαπλές, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ: «Ολες οι αντίπαλες δυνάμεις δεν έχουν σταματήσει να προσπαθούν να μας ανατρέψουν. Πρέπει, όμως, να κάνουμε κατανοητό σε όλους τους εργαζόμενους, τι μας χωρίζει από τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Οι στόχοι του ΠΑΜΕ παραμένουν, αλλά πρέπει να δούμε πώς θα προχωρήσουμε από εδώ και πέρα. Πρέπει να αποκτήσουμε πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στους εργαζόμενους, να τους ενεργοποιήσουμε και να τους συσπειρώσουμε».

- Στο ίδιο θέμα αναφέρθηκε και ο Ν. Μαραλιάς, γραμματέας της Ομοσπονδίας Εμφιαλωμένων Ποτών Β. Ελλάδος:

«Το ΠΑΜΕ δέχεται πολυμέτωπο "βομβαρδισμό" κι αυτό σημαίνει ότι κάποιοι ζορίζονται. Πρέπει, όμως, να συσπειρωθούμε κι άλλο και να στηρίξουμε τις θέσεις και τη δράση μας, γιατί έχουμε μέλλον. Βασικός στόχος μας θα πρέπει να είναι η εφαρμογή του 35ωρου - 7ωρου - 5ήμερου. Πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε και να βγάλουμε από τη σημερινή κατάσταση την εργατική τάξη».

Καταδίκη του αυταρχισμού

Στο πλευρό των μαθητών, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών

Την αναβίωση του ιδιώνυμου από την κυβέρνηση σε βάρος αυτή τη φορά των αγωνιζόμενων μαθητών κατάγγειλε ο Π. Σοφός, γραμματέας του ΕΚΑ, και τόνισε την ανάγκη, το εργατικό κίνημα να πάρει την υπόθεση της Παιδείας στα χέρια του.

«Είναι χρέος μας - υπογράμμισε - να καταγγείλουμε στην εργατική τάξη την τρομοκρατία και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης απέναντι στα παιδιά μας. Το ζήτημα της Παιδείας είναι ταξικό, είναι πρώτα από όλα υπόθεση της εργατικής τάξης γι' αυτό κάθε σωματείο, κάθε συνδικαλιστής, κάθε εργαζόμενος χρειάζεται να παίξει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία μετώπου πάλης για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Γι' αυτό το λόγο, το συλλαλητήριο της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων Αθήνας, στις 16 Δεκέμβρη θα προσαρμόσει τα αιτήματά του και θα έχει σαν κυρίαρχο αυτό της Παιδείας. Η κυβέρνηση, παίρνει όλα αυτά τα αυταρχικά μέτρα επειδή ξέρει, ότι ο λαός θα έρθει αντιμέτωπος με τη «μεταρρύθμιση», γι' αυτό και θέλει να καταστείλει τους αγώνες. Μπορούμε να μετατρέψουμε το κίνημα της Παιδείας σε κίνημα της εργατικής τάξης».

Στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καταστείλει το μαζικό λαϊκό κίνημα, προσφεύγοντας στον αυταρχισμό, αναφέρθηκε και ο Δ. Κουμπούρης, μέλος του Σωματείου εργαζομένων στη Χαλυβουργική και γραμματέας της ΕΣΑΚ.

Οπως τόνισε, «η κυβέρνηση, δεν περιορίζεται μόνο στην ανατροπή των κατακτήσεων της εργατικής τάξης, αλλά στοχεύει στη γενικότερη καταστολή του λαϊκού μαζικού κινήματος. Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν καθαρά, ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα εργαζομένων και λαού, επιστρατεύοντας και πάλι τον αντικομμουνισμό ο οποίος χρησιμοποιείται κάθε φορά για να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα. Οι νόμοι που ψηφίζει υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Στο όνομα αυτής της νομιμότητας, βγαίνουν σωρηδόν παράνομες οι απεργίες των εργαζομένων. Στόχος, είναι η νομιμοποίηση της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου στους εργαζόμενους και όποιος έρχεται σε αντίθεση μ' αυτήν, θα χτυπιέται "νόμιμα" από την κυβέρνηση. Η απάντησή μας πρέπει, να είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η συσπείρωση για την ενίσχυση του λαϊκού μαζικού κινήματος».

Την προσπάθεια της κυβέρνησης να μετατρέψει το Σώμα των πυροσβεστών σε κατασταλτικό μηχανισμό κατήγγειλε οΓ. Λεόντιος, πρόεδρος των Πυροσβεστών Αττικής. Οπως υπογράμμισε «η κυβέρνηση, στρέφεται κατά των μαθητών που αντιστέκονται και ανακαλύπτουν νέους δρόμους αντίστασης και προσπαθεί να τους αντιμετωπίσει στέλνοντας τους πυροσβέστες να ανοίγουν κλειδαριές και μετατρέποντάς τους σε κατασταλτικό μηχανισμό. Εμείς, το καταγγείλαμε και αρνηθήκαμε. Δίνουν όμως εντολή, να πηγαίνουν πυροσβέστες με πολιτικά να κόβουν τα λουκέτα. Η κυβέρνηση, θέλει να ιδρύσει νέα υπηρεσία στην πυροσβεστική με ανακριτικά καθήκοντα, που θα συνεργάζεται με την αστυνομία»!

Πάλη κατά της ανεργίας

Στην πρώτη γραμμή, η στήριξη των ανέργων

Στην έξαρση της ανεργίας, εξαιτίας της αντιαναπτυξιακής, αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης, αναφέρθηκαν αρκετοί ομιλητές. Ιδιαίτερα γλαφυρή ήταν η Β. Μουκάνου,εκπρόσωπος της Επιτροπής Ανέργων Πάτρας. «Η ανεργία στη χώρα μας έχει φτάσει επίσημα στο 11%. Η πραγματικότητα είναι πως έχει φτάσει στο 14%. Περιοχές ολόκληρες, μεταξύ αυτών και η Αχαΐα, βυθίζονται στην κόλαση της ανεργίας. Στην περιοχή μας, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, φτάνει στο 25% του εργατικού δυναμικού. Από αυτούς, το μεγαλύτερο ποσοστό είναι γυναίκες και νέοι», σημείωσε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η δημιουργία του ΠΑΜΕ έδωσε το έναυσμα στους άνεργους της Πάτρας για να φτιάξουν την επιτροπή τους.

Στη συνέχεια, επισήμανε ότι η πολιτική που ακολουθείται σήμερα, πετάει χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο και σαν μοναδικό σκοπό της έχει τη διατήρηση και ανάπτυξη των μονοπωλιακών κερδών. Ειδική αναφορά έκανε στα ΚΕΚ, σημειώνοντας ότι στήνονται στο όνομα της ανεργίας «προκειμένου να ξεκοκαλίσουν διάφορα προγράμματα. Ολος αυτός ο χορός δισεκατομμυρίων που σπαταλιούνται στο όνομα της ανεργίας, έχει σαν αποτέλεσμα να πλουτίζουν οι επιτήδειοι και οι άνεργοι να οδηγούνται στην εξαθλίωση».

Τέλος, τόνισε ότι οι άνεργοι αντιπαλεύουν όλους τους νόμους που καθιερώνουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και ανατρέπουν τα εργασιακά δικαιώματα και κατέληξε ότι η Επιτροπή Ανέργων, συμμετέχει στο παμπατραϊκό συλλαλητήριο της Τετάρτης.

«Η Ηπειρος στενάζει από την ανεργία», σημείωσε ο Κ. Ανδρούτσος, μέλος της διοίκησης του Σωματείου Πυροσβεστών Ιωαννίνων. «Η ανεργία - τόνισε - στην περιοχή μας, έφτασε στο 27%. Γι' αυτό το ΠΑΜΕ πρέπει να δώσει μεγάλη βάση στο θέμα της ανεργίας και να αναπτύξει αγώνες για την αντιμετώπισή της. Πρέπει πιστεύω να υπάρξει μεγαλύτερη επαφή με τα πρωτοβάθμια σωματεία. Επίσης, πρέπει να αναπτυχθεί συνδικαλιστική παιδεία και να υπάρχουν ισότιμες συμμετοχές στο ΠΑΜΕ».

Στο θέμα της ανεργίας αλλά και στο μέλλον του ΠΑΜΕ αναφέρθηκε και ο Χ. Τρέμπελης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας. Οπως είπε «το ΕΚΝ, έχει λάβει ομόφωνη απόφαση να συμμετέχει στο ΠΑΜΕ και επικεντρώνει τη δράση του στο πρόβλημα της ανεργίας που στην περιοχή μας έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα. Ο ΟΑΕΔ από την άλλη, δίνει πλαστά στοιχεία για τον ακριβή αριθμό των ανέργων, προκειμένου η κυβέρνηση να αποσοβήσει αντιδράσεις». Επίσης σημείωσε πως «το ΠΑΜΕ είναι μέτωπο και όχι παράταξη. Πρέπει, να συζητήσει και με άλλες δυνάμεις που διαχωρίζουν τη θέση τους από την κυβέρνηση και τους εργοδότες και βρίσκονται από τις παρυφές του ΠΑΣΟΚ μέχρι το ΝΑΡ και δεν πρέπει να μετατραπεί σε γραφειοκρατικό μηχανισμό».

Διεθνιστική, ταξική δράση

Αναγκαία η ανάπτυξη ταξικού διεθνούς πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα

Στη διεθνή δράση του ΠΑΜΕ και το διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα, αναφέρθηκε ο Δ. Αγκαβανάκης, μέλος της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ:

«Η διεθνής δράση του ΠΑΜΕ έχει στόχο την ανάπτυξη του διεθνούς ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα. Σήμερα, υπάρχουν πολλοί λόγοι ώστε να μην είναι μόνο τυπικά διεθνιστικό, αλλά και να δρα έτσι, καθώς έχουμε πιο έντονη την ενοποιημένη, παγκοσμιοποιημένη και θεσμοθετημένη δράση του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους.

Ενάντια, στο μαύρο μέτωπο του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων, απαιτείται μέτωπο των εργαζομένων σε διεθνές επίπεδο. Τέτοια, συγκροτημένη μορφή δεν υπάρχει. Η παγκόσμια συνδικαλιστική οργάνωση, που αποτελούσε τον ταξικό πόλο σε διεθνές επίπεδο, ουσιαστικά έχει διαλυθεί. Η διεθνής αλληλεγγύη των εργαζομένων ελάχιστα ενεργοποιείται. Παγκόσμιες και διεθνείς συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως CES, PSI και άλλες, είναι απροκάλυπτα ταγμένες στη δούλεψη του κεφαλαίου και πλασάρουν κοινωνικούς εταιρισμούς και κοινωνικούς διαλόγους. Σ' αυτές τις συνδικαλιστικές οργανώσεις συμμετέχουν και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.

Το ΠΑΜΕ στους λίγους μήνες ζωής έδρασε και διεθνιστικά. Στον πόλεμο ήρθε σε επαφή με γιουγκοσλαβικά σωματεία εργαζομένων. Πρωτοστάτησε στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια. Δράσαμε διεθνιστικά στην περίπτωση Οτσαλάν και των σεισμών της Τουρκίας. Συμμετείχαμε σε διεθνή διάσκεψη συνδικάτων στην Τουρκία.

Χρειάζεται όμως, να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω για πιο συγκροτημένη, συστηματοποιημένη, ενοποιημένη διεθνιστική δράση των εργαζομένων. Χρειάζεται να δημιουργηθεί ταξικός πόλος σε βαλκανικό, μεσογειακό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Στα πλαίσια αυτά, το ΠΑΜΕ πρέπει να έρθει σε επαφή με συνδικάτα άλλων χωρών που αναζητούν ταξικό προσανατολισμό. Στην προοπτική μας πρέπει να βάλουμε οργάνωση διάσκεψης τέτοιων συνδικάτων στην Αθήνα. Να πάρουμε κι άλλες πρωτοβουλίες, με στόχο κοινή αντιμετώπιση της επίθεσης κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, αυτές οι πρωτοβουλίες και η κοινή δράση ωριμάζει την ανάγκη συγκροτημένης λειτουργίας επιμέρους περιφερειακών ταξικών ΠΑΜΕ».

Δράση για τις εργασιακές σχέσεις και τα ατυχήματα

Αγώνας ενάντια στην αφαίρεση των κατακτήσεων και στην εγκληματική ασυδοσία

Ο Α. Δράκος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σάμου, τόνισε χαρακτηριστικά στην παρέμβασή του, ότι «το 50% των εργαζομένων στη Σάμο, απασχολούνται στον τουρισμό και ουσιαστικά απασχολούνται εποχιακά. Εκεί σε μεγάλη έκταση εφαρμόζονται οι νέες ευέλικτες μορφές εργασιακών σχέσεων. Σε αυτή την κατεύθυνση συνέβαλε και η διάλυση των Επιθεωρήσεων Εργασίας. Το Εργατικό Κέντρο προσπαθεί να παρέμβει και να λύσει τέτοια προβλήματα. Πρόσφατα ζητήσανε από το Εργατικό Κέντρο να υπογράψει "Τοπικό Σύμφωνο Απασχόλησης". Αρνηθήκαμε να υπογράψουμε και να γίνουμε συνυπεύθυνοι στην κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και στο χτύπημα του θεσμού των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας».

Στην υπονόμευση του θεσμού των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας αναφέρθηκε ο Θ. Ευθυμίου, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Κλάδων Ενδυσης, τονίζοντας ότι «ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των εργαζομένων, σήμερα όμως χτυπιέται από κεφάλαιο και κυβέρνηση». Οπως σημείωσε, «η συμβιβασμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ διεκδικεί για το 2000 αυξήσεις στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής, δημιουργώντας πρόβλημα και στις διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές συμβάσεις, αφού η Εθνική Σύμβαση αξιοποιείται σαν "πιλότος"». Τόνισε τέλος πως «οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να δουν αγωνιστικά το ζήτημα των συμβάσεων».

Στις δραματικές συνέπειες της ολομέτωπης αντεργατικής επίθεσης αναφέρθηκε ο Τ. Φωτόπουλος, συνδικαλιστής από τον ΟΤΕ, και τόνισε πως «η συνδικαλιστική δράση σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντιμετωπίζει εκ των υστέρων τα γεγονότα, αλλά επιθετικά». Επίσης, επισήμανε πως η αντεργατική επίθεση εκφράζεται διαφορετικά από κλάδο σε κλάδο εργαζομένων και υπογράμμισε πως «πρέπει να είναι αντίστοιχη και η παρέμβασή μας κάθε φορά».

Αναφερόμενος στη δράση του ΠΑΜΕ, τόνισε ότι «δεν αποτελεί ένα άθροισμα, αλλά μια υπαρκτή δύναμη που από μόνη της μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος, τόσο απέναντι στην εργοδοσία όσο και στον κρατικό - γραφειοκρατικό συνδικαλισμό».

Για τον βαρύ «φόρο αίματος» που πληρώνουν οι εργαζόμενοι μίλησε ο Α. Ζαζόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων. «Με βάση - τόνισε - τη Στατιστική Υπηρεσία, το 1998 είχαμε 21.000 εργατικά ατυχήματα. Ο μέσος όρος των ατυχημάτων τα προηγούμενα χρόνια ήταν 27.000 ενώ έχουμε 120 θανάτους εργαζομένων κάθε χρόνο. Το κόστος για το ΙΚΑ από τα ατυχήματα είναι 25 δισ. δραχμές. Τα νούμερα των ατυχημάτων όμως που δίνονται δεν είναι πραγματικά, καθώς σ' αυτά δε συμπεριλαμβάνονται, ούτε οι μετανάστες αλλά ούτε και τα ναυάγια που ήταν 60 το περασμένο χρόνο». Οπως σημείωσε, «κύρια αιτία είναι η μεγάλη ασυδοσία εργοδοτών και η τρομοκρατία των εργοδοτικών μηχανισμών. θεσμοί και μέτρα μένουν στα χαρτιά. Επιθεωρήσεις Εργασίας δεν υπάρχουν, ενώ μηχανικός ασφαλείας βαφτίζεται ο υπεύθυνος παραγωγής. Οι εργοδότες αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους σαν καύσιμη ύλη. Η κυβέρνηση στο θέμα των μέτρων ασφάλειας τοποθετεί τα πάντα στο κόστος. Την ίδια στιγμή όμως διαθέτει δισεκατομμύρια σε βιομηχάνους και μηχανισμούς καταστολής και πολέμους του ΝΑΤΟ».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ