Τον Απρίλη θα πραγματοποιηθεί το 9ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, όπως ανακοίνωσε το ΔΣ της Ομοσπονδίας. Αφιερωμένο στη νέα γυναίκα και τα προβλήματα που της έχουν φορτώσει οι αντιλαϊκές πολιτικές, το συνέδριο, που θα γίνει στις 8, 9 και 10 του Απρίλη, θα δώσει, ανάμεσα σε άλλα σημαντικά θέματα, έμφαση στο ρόλο του συντονισμού των ευρωπαϊκών γυναικείων οργανώσεων, ρόλο που θα επιδιώξει να προωθήσει η ίδια η ΟΓΕ. Αυτό τόνισαν και οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας στην πρόσφατη Σύνοδο της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών που έγινε στο Σάο Πάολο και στην Μπραζίλια της Βραζιλίας.

Η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου και η Νάντια Πασαλιμανιώτη, μέλος του προεδρείου της, ταξίδεψαν μέχρι τη μακρινή Βραζιλία των 135 εκατομμυρίων κατοίκων και οι εμπειρίες που αποκόμισαν ήταν συγκλονιστικές! Οχι μόνο ανταλλαγές απόψεων και αποφάσεις για δράση σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και εικόνες ζωής που θα τις μείνουν αξέχαστες...

Σημερινή πρόεδρος της ΠΔΟΓ, η Βραζιλιάνα Μάρσια Κάμπος, που γνώρισαν από κοντά, όπως και τον Πρόεδρο της χώρας Λούλα, που μίλησε στις εκπροσώπους των χωρών απ' όλο τον κόσμο. Ωστόσο, σ' αυτή τη διευρυμένη σύνοδο της ΠΔΟΓ η πλειονότητα των αντιπροσώπων προέρχονταν από χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής (ανάμεσα τους και η Κούβα και η Χιλή).

Μικρότερη η εκπροσώπηση από την Ευρώπη, πήγαν μόνο από τη χώρα μας, από την Κύπρο, τη Γερμανία και την Πορτογαλία...

Ελπίδα του αυριανού κόσμου η Λατινική Αμερική, με την αφάνταστη φτώχεια να συμβαδίζει με τον πλούτο και «της Γης τους κολασμένους» να ξυπνάνε και να διεκδικούν τα δίκια τους...

«Ταξιδέψαμε 24 ώρες για να φτάσουμε στο Σάο Πάολο των οκτώ εκατομμυρίων κατοίκων», λέει η Νάντια Πασαλιμανιώτη. Οι εργασίες της Συνόδου ξεκίνησαν εκεί με ένα σεμινάριο που συνδιοργάνωσε η ΠΔΟΓ με το Αφροβραζιλιάνικο Κογκρέσο: Είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση που έχει και τη στήριξη του κράτους. Κι αυτό γιατί πάρα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού στη Βραζιλία προέρχεται από τους Αφρικάνους που τους έφεραν να δουλέψουν σαν σκλάβοι στις φυτείες. Είναι πολυπληθές το Αφροβραζιλιάνικο στοιχείο που έχει όμως και τα μεγαλύτερα ποσοστά στη φτώχεια, στον αναλφαβητισμό γι' αυτό γίνονται ειδικά προγράμματα για να βελτιωθεί η θέση του. «SOS Αφρικα» ήταν ο τίτλος του σεμιναρίου που έγινε για να εκτεθούν τα προβλήματα και στο οποίο συμμετείχαν όλες αυτές οι χώρες της Αφρικής που εκπροσωπούνταν στο συνέδριο. Οπως έγινε φανερό, πολλές απ' αυτές, όχι απλώς έχουν προβλήματα, αλλά τρομερά προβλήματα επιβίωσης, με το έιτζ να θερίζει τον πληθυσμό, τους λιμούς, τη φτώχεια, την έλλειψη πόσιμου καθαρού νερού και οι σφαγές επιτείνουν τη φρίκη όλου του σκηνικού. Εμείς εισπράξαμε σαν αίσθηση από αυτά που ακούσαμε, ότι η Αφρική τείνει να γίνει μια «τελειωμένη ήπειρος» από άποψη ανθρώπινου δυναμικού.

Αυτό δηλαδή που δεν κατάφεραν οι αποικιοκράτες όλα αυτά τα χρόνια, το έχουν καταφέρει με μέσο την πείνα, το έιτζ, τις συγκρούσεις. Δεν έχει το κουράγιο ο πληθυσμός να δημιουργήσει εστίες αντίστασης. Το μόνο που ζητάει είναι μια βοήθεια για να αντεπεξέλθει. Φρικτές, τρομακτικές ήταν οι εικόνες που αποκομίσαμε...

Την ίδια μέρα φύγαμε για την Μπραζίλια, την πρωτεύουσα. Μια τελείως καινούρια πόλη, που σου δίνει την εντύπωση ότι είναι εξωπραγματική, κτισμένη σε μοντέρνο, πρωτοποριακό στιλ, μέσα στην έρημο. Νερό φέρνουνε από τους παρααμαζόνιους ποταμούς...

Είναι μια αχανής χώρα, με τη μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού στα παράλια αλλά και μεγάλη φτώχεια και εγκληματικότητα. Βλέπαμε τις παραγκουπόλεις, τις φαβέλες στον αυτοκινητόδρομο από Σάο Πάολο προς αεροδρόμιο, από τη μια και την άλλη πλευρά του δρόμου, «κτισμένες» κοντά σε σούπερ μάρκετ και σε φασφουντάδικα. Είδα κοντά στους κάδους με τα σκουπίδια ανθρώπους να ψάχνουν να φάνε... αλλά δεν είναι μόνο στις φαβέλες που ζουν άστεγοι, βλέπεις ολόκληρες συνοικίες, ειδικά στο ιστορικό κέντρο του Σάο Πάολο που έχουν καταληφθεί από άστεγους να κοιμούνται στα πάρκα... Φοβερή η έξαρση των ναρκωτικών, της εγκληματικότητας και της πορνείας, δυστυχώς και της παιδικής πορνείας. Βλέπεις αγοράκια και κοριτσάκια 12-13 χρόνων στα φανάρια να περιμένουν - περνάνε με τα αυτοκίνητα και τα παίρνουν ή τα πηγαίνουν στα γειτονικά ξενοδοχεία. Πλήθος παιδάκια... Αυτό που με λύπησε περισσότερο ήταν η εικόνα ενός «άντρα» που κρατούσε αγκαλιά ένα κοριτσάκι 5-6 χρόνων και περίμενε στο σταυροδρόμι για πελάτη. Δεν ξέρω αν ήταν ο πατέρας του... Το 90% του πληθυσμού της χώρας βρίσκονται στα όρια της φτώχειας ενώ το 10% μοιράζεται όλο τον πλούτο αυτής της πολύ πλούσιας χώρας, που είναι και αυτάρκης! Ο Πρόεδρος Λούλα καταβάλλει προσπάθειες, ο κόσμος τον υποστηρίζει και τον πιστεύει. Εκείνο που εμείς σημειώσαμε είναι ότι στην κυβέρνησή του έχει πέντε γυναίκες υπουργούς, ανάμεσα τους υπουργό Ισότητας, υπουργό κατά των Διακρίσεων, υπουργό Παιδείας... Στη Βραζιλία υπάρχουν πολλές γυναικείες οργανώσεις και μια Συνομοσπονδία των οργανώσεων. Ολες οι εκπρόσωποι συναντηθήκαμε με τον Πρόεδρο Λούλα ο οποίος εκφράστηκε υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών, μίλησε για ίση αμοιβή που πρέπει να δίνεται στις γυναίκες για ίση εργασία, καθώς και για τα προβλήματα της μητρότητας, κάτι πολύ σημαντικό σε μια χώρα όπου ζουν πάρα πολλές άγαμες μητέρες.

-- Σε ποια κυρίως θέματα επικεντρώθηκε η Σύνοδος;

-- Σε δύο μεγάλα θέματα: Στα εργασιακά - που συζητήθηκαν στην ολομέλεια - και στη βία κατά των γυναικών. Και στα δύο είχαμε ουσιαστικές και ξεχωριστές παρεμβάσεις. Η τρίτη ουσιαστική παρέμβαση που κάναμε ήταν οι προτάσεις μας για το συντονισμό δράσης των γυναικείων οργανώσεων στην Ευρώπη. Κι αυτό γιατί προσβλέπουμε σε μια κοινή δράση με τις γυναικείες οργανώσεις της ΠΔΟΓ που δρουν στην Ευρώπη. Αυτός είναι ένας στρατηγικός μας στόχος, πέρα από το τι θα κάνει η ΠΔΟΓ γενικότερα. Το 2005 θα γιορτάσει τα 60 της χρόνια. Κι εδώ θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η ΠΔΟΓ δεν έχει σήμερα τη φυσιογνωμία που είχε πριν από το 1950, όταν δημιουργήθηκε, αμέσως μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τις κοσμοϊστορικές αλλαγές του 1990 εισέπραξε και αυτή, σαν μαζική οργάνωση, όλη αυτή την αναταραχή και τις συνέπειές της. Ομως διατηρεί στα ντοκουμέντα της αντιιμπεριαλιστικές αναφορές, τάσσεται ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, διακηρύσσει την αλληλεγγύη της στις χώρες του τρίτου κόσμου και στις γυναίκες των εμπόλεμων περιοχών και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ιδιαίτερα μετά την αλλαγή της προηγούμενης Γαλλίδας προέδρου, από τη Βραζιλιάνα Μάρσια Κάμπος - που είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών της Βραζιλίας - τα πράγματα είναι πιο ελπιδοφόρα. Στηρίζει και την Κούβα και τη Βενεζουέλα.

-- Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας από τις εργασίες της πρόσφατης Συνόδου;

-- Να πούμε τι παρατηρήσαμε γενικότερα σαν ΟΓΕ: Υπάρχει συμφωνία στην καταγραφή της κατάστασης των γυναικών σ' όλο τον κόσμο - πείνα, διακρίσεις, βία... Στην αντιμετώπιση της κατάστασης διαφέρουν οι πολιτικές των οργανώσεων. Διαβλέπουμε, δηλαδή, την τάση διαχείρισης των προβλημάτων - να τα διαχειριστούμε καλύτερα, να γίνει κάπως καλύτερη η κατάσταση μέσα στο υπάρχον σύστημα. Λίγες οργανώσεις προσβλέπουν σε ριζικές αλλαγές - και μια απ' αυτές είμαστε εμείς... Θέλουμε να βαδίσουμε συντονισμένα και ενωμένα στον αγώνα οι γυναικείες οργανώσεις της Ευρώπης, αυτή είναι η στρατηγική μας και πήγαμε στη Σύνοδο με συγκεκριμένες προτάσεις. Τρία σημεία υποστηρίξαμε: Να δημιουργήσουμε κοινή πλατφόρμα μέσα στην ΕΕ οι γυναικείες οργανώσεις, δεύτερο να συνδεθούμε με τις ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις της Ευρώπης και, τρίτο, να έχουμε επαφή και σύνδεση με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης. Επανειλημμένα έχουμε επισημάνει στις συναντήσεις μας στην ΠΔΟΓ το έλλειμμα που παρουσιάζει στη δράση της για την Ευρώπη της ΕΕ. Επιμείναμε στις τοποθετήσεις μας ότι δεν είναι σωστό να καταγγέλλονται οι ΗΠΑ σαν μοναδικό ιμπεριαλιστικό κέντρο. Κατά τη γνώμη μας, και η ΕΕ είναι ιμπεριαλιστικό κέντρο και καθόλου αντίπαλο δέος στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, όπως παραπλανητικά προβάλλεται: Οδηγεί το τρένο των ανατροπών σε όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων, παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που σπέρνουν το θάνατο, τη φτώχεια, την προσφυγιά, πρωτοστατεί με το «ευρωσύνταγμα» και άλλους θεσμούς στη συρρίκνωση των ατομικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθερίων.

Οι γυναίκες των χωρών - μελών της ΕΕ στενάζουν: Ανεργία, μερική απασχόληση, μαύρη εργασία. Πληρώνουν στην ιδιωτική πρωτοβουλία τις υπηρεσίες της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας. Η μητρότητα σχεδόν διώκεται, θεωρείται ιδιωτική υπόθεση. Η αγροτιά ξεχασμένη. Τα ναρκωτικά και η πορνεία οργιάζουν. Είναι βέβαιο ότι οι Ευρωπαίες βιώνουν τα ίδια προβλήματα στον Α` ή στον Β` βαθμό, γιατί αλλιώς είναι η κατάσταση για την Ελληνίδα στην ΕΕ και αλλιώς για τη Σουηδή. Επισημάναμε ότι καμιά κατάκτηση δεν μπορεί να είναι μόνιμη, αν δε συνδέεται με την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, που θα στοχεύουν στην ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής, που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ και που χαράζεται από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών.

Οι εργασιακές σχέσεις ανατράπηκαν, το οκτάωρο το πήραν πίσω, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Βασιλεύει η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, το ασφαλιστικό σύστημα κατεδαφίζεται, συρρικνώνεται η κοινωνική πολιτική και η πρόνοια, η ανεργία καλπάζει. Τίποτα πια δεν είναι σίγουρο, αν δε συνδέεται με βαθύτερες κοινωνικές αλλαγές...

-- Ποιο είναι το πλαίσιο που προτείνατε σαν ΟΓΕ, για να πορευτούν μαζί οι γυναικείες οργανώσεις της Ευρώπης;

-- Υποστηρίξαμε ένα πλαίσιο από έξι σημεία - τα οποία δε διαπραγματευόμαστε - και είναι τα ακόλουθα:

1. Πλήρης και σταθερή δουλιά, κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, εφαρμογή του 8ωρου για το οποίο μάτωσαν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες τον περασμένο αιώνα.

2. Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες και πέντε χρόνια αντίστοιχα λιγότερα για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Ειδικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας και της αναπαραγωγικής ικανότητας των γυναικών. Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού. Κρατικοί βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί.

3. Μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλιάς.

4. Κοινωνικές παροχές, στήριξη της οικογένειας, ελεύθερος χρόνος για να μπορέσουν οι γυναίκες να συμμετέχουν στην πολιτική και κοινωνική ζωή.

5. Δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.

6. Φραγμός στην ασυδοσία των ΜΜΕ. Φραγμός στον αποπροσανατολισμό και στην προσπάθεια επιβολής προτύπων και παρέμβασης στην κοινωνική συνείδηση για τη στήριξη του εκμεταλλευτικού συστήματος.

-- Ενα τρίτο βασικό θέμα, που απασχόλησε τη Σύνοδο ήταν η βία κατά των γυναικών...

-- Ναι, και επειδή εκτιμάμε ότι η πορνεία, μια ακραία φυλετική διάκριση, εντάσσεται στη βία κατά των γυναικών, στην τοποθέτησή μας καταγγείλαμε ότι στην Ελλάδα θεσπίστηκε νόμος για την πορνεία, που την καθιερώνει σαν επάγγελμα.

Πιστεύουμε ότι η κάθε βία κατά των γυναικών (σωματική, ψυχολογική πίεση και κακοποίηση) είναι κοινωνικό φαινόμενο με συγκεκριμένες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές αιτίες και το τονίσαμε στην παρέμβασή μας.

Πέρα από τους παράγοντες των πολέμων, της φτώχειας, της ανεργίας και της οικονομικής εξάρτησης των γυναικών, δεν πρέπει να παραλείπουμε την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας, την πορνογραφία, τον αλκοολισμό, τη χρήση ναρκωτικών, το ρόλο των ΜΜΕ και κυρίως της τηλεόρασης. Γι' αυτό στην παρέμβασή μας προτείναμε:

- Να κατοχυρωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, που αφορούν στην εργασία, στη μόρφωση, στον πολιτισμό και στις κοινωνικές παροχές.

- Δημιουργία αποτελεσματικών δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών, στις οποίες να καταφεύγουν με ασφάλεια οι γυναίκες, που πλήττονται από τη βία.

- Να σταματήσει να θεωρείται επάγγελμα η πορνεία (όπου αυτό συμβαίνει) και να προσφέρεται ως διέξοδος στην αυξανόμενη γυναικεία ανεργία.

- Να μπει φραγμός στην ασυδοσία των ΜΜΕ, που προβάλλουν τη βία και εκπορνεύουν τις νέες γυναίκες σε όλες τις ζώνες των προγραμμάτων τους.

Υστερα από τη δική μας παρέμβαση, στο τελικό ντοκουμέντο όπου κατέληξε η Σύνοδος, θεωρείται ότι και η πορνεία είναι μια μορφή βίας κατά των γυναικών. Αλλά και σε άλλα θέματα παρεμβήκαμε ουσιαστικά στο τελικό ντοκουμέντο, όπου: Καταδικάζονται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, υποστηρίζεται ο αγώνας του κυπριακού λαού για επανασύνδεση της χώρας και η θέλησή του να ζήσει σε ένα ομοσπονδιακό και αποστρατιωτικοποιημένο νησί, υποστηρίζεται η δημοκρατικοποίηση της τουρκικής κοινωνίας. Στο ίδιο ντοκουμέντο καταδικάζεται το εμπάργκο κατά της Κούβας και γίνεται λόγος «για τον Μπους και τους συμμάχους του», ύστερα από τη δική μας επισήμανση.

Καταδικάζεται «ο θρησκευτικός, οικονομικός και πολιτικός φονταμενταλισμός, που κάνει τον Μπους τον μεγαλύτερο φονταμενταλιστή στον κόσμο και την κυβέρνηση των ΗΠΑ το μεγαλύτερο κρατικό τρομοκράτη». Ζητάμε να ακυρωθούν τα χρέη των χωρών του Τρίτου Κόσμου, να τερματιστεί η αμερικάνικη κατοχή στο Ιράκ και να έχουν οι Παλαιστίνιοι το δικό τους ανεξάρτητο κράτος με την Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα. Τα κράτη να δυναμώσουν τις προσπάθειές τους για την πρόληψη και τη θεραπεία του Ειτζ και πολλά άλλα.

-- Γιατί δίνετε τόση έμφαση στην ενότητα και το συντονισμό δράσης των ευρωπαϊκών γυναικείων οργανώσεων, αν και στις χώρες του Τρίτου Κόσμου αντιμετωπίζουν πιο έντονα και οδυνηρά προβλήματα;

-- Εχω τη γνώμη, απαντά η Κ. Μπουντούρογλου, ότι δεν μπορούμε να βαδίσουμε εμείς, οι ευρωπαϊκές οργανώσεις, σύμφωνα με το τι γίνεται στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Γιατί αυτό ακριβώς εμπεριέχει τον κίνδυνο να περάσει η άποψη στις γυναίκες της Ευρώπης ότι: «Κοίτα τι τραβάνε οι γυναίκες του Τρίτου Κόσμου, πάλι καλά είμαστε εμείς - ας μη σηκώσουμε κίνημα για τις κατακτήσεις που έχουμε».

Ομως, όσο η θέση των γυναικών της Ευρώπης θα υποχωρεί, δεν έχουν καμιά ελπίδα οι γυναίκες του Τρίτου Κόσμου. Και αυτόν το ρόλο του συντονισμού των ευρωπαϊκών οργανώσεων θα φροντίσει η ΟΓΕ να τον προωθήσει, γι' αυτό και δίνει και θα δώσει βάρος στο θέμα αυτό και στο Συνέδριό της με τις οργανώσεις που θα προσκληθούν».