ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 14 Νοέμβρη 2003
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Απλώνει τον ιστό της

Προωθεί συμφωνίες σε τρεις ηπείρους, με στόχο πρόσφυγες και «τρομοκράτες»

Εντείνονται οι προσπάθειες της ΕΕ για «συνεργασία», με όλο και περισσότερες χώρες, έναντι των «τρομοκρατών» και των μεταναστών. Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές θέλουν να ελέγχουν δικαστικά και ποινικά όλο και μεγαλύτερους πληθυσμούς, από το βόρειο Ατλαντικό μέχρι την Αφρική, και από τον Καύκασο μέχρι τις παρυφές της Κίνας. Αποδεικνύεται και από την εμμονή τους να ανακατεύονται στα εσωτερικά όποιας χώρας δε συμφωνεί με το δικό τους τρόπο κοινωνικής εξέλιξης.

Συγκεκριμένα, την επόμενη Τετάρτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) συζητείται πρόταση Ιταλίδας ευρωβουλευτή, μέλους του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, για «το νέο πλαίσιο σχέσεων της ΕΕ με τους γείτονές της στα ανατολικά και νότια σύνορά της μετά την επικείμενη Διεύρυνση το Μάιο του 2004».

Η πρόταση έχει ήδη εγκριθεί κατά πλειοψηφία από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του ΕΚ. Ανάμεσα σε άλλα, προτείνει «δικαστική συνεργασία» και από κοινού «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Προσθέτει ότι «κοινές προσπάθειες θα μπορούσαν, επίσης, να καταβληθούν στα πεδία της παράνομης μετανάστευσης».

Ηδη στην ΕΕ έχουν υπερψηφιστεί μια σειρά «τρομονόμοι» που περιορίζουν ασφυκτικά τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Προφανώς Βρυξέλλες και Στρασβούργο επιδιώκουν τώρα και την «εξαγωγή» τους, την εφαρμογή τους και σε άλλες περιοχές όπου έχουν «ζωτικά» συμφέροντα, προκειμένου να ελέγχουν τη λαϊκή αντίδραση.

Παράλληλα, θέλουν «συνεργασία» με τις αρχές των χωρών από όπου προέρχεται η πλειοψηφία των προσφύγων και οικονομικών μεταναστών, στη λογική της πλήρους εκμετάλλευσής τους: «Τους κρατάμε αν και όσο θέλουμε περισσότερα χέρια και φτηνά μεροκάματα, τους διώχνουμε αν δεν τους χρειαζόμαστε».

Οι χώρες που προτείνονται προς «συνεργασία» είναι η Τουρκία, τα Δυτικά Βαλκάνια, οι χώρες του νότιου Καυκάσου, καθώς και οι Ελβετία, Νορβηγία και Ισλανδία που είναι εκτός ΕΕ. Στην έκθεση που θα υποβληθεί στο ΕΚ προς υιοθέτηση, γίνεται επίσης ιδιαίτερη αναφορά στη Λιβύη και τη Μαυριτανία, οι οποίες συμμετέχουν με το καθεστώς του παρατηρητή στη λεγόμενη ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση, καθώς επίσης και σε χώρες του Κόλπου. Επιπλέον, θεωρεί ότι «μεσο-μακροπρόθεσμα και άλλες χώρες, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Ιράν, θα πρέπει να ενταχθούν στο νέο αυτό πλαίσιο σχέσεων».

Επέμβαση στη Λευκορωσία

Εξάλλου, στο εν λόγω κείμενο που τίθεται προς ψηφοφορία στην ολομέλεια του ΕΚ και έχει ήδη εγκριθεί από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, καλείται η ΕΕ «να εντείνει την υποστήριξή της προς την κοινωνία των πολιτών και τη δημοκρατική αντιπολίτευση στη Λευκορωσία, τη μοναδική δικτατορία που έχει απομείνει στην Ευρώπη».

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κυρίαρχες δυνάμεις επιτίθενται στην κυβέρνηση Λουκασένκο. Στις προηγούμενες εκλογές, ο τότε γγ του ΝΑΤΟ Σολάνα μέχρι και που επισκέφτηκε τη Λευκορωσία, μαχόμενος για την ανατροπή της κυβέρνησης, η οποία όμως επανεξελέγη πανηγυρικά.

Πέραν τούτου, κόμματα του ΕΚ - όπως το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό - χαρακτηρίζουν ανερυθρίαστα «δικτάτορες» όποιους επιλέγουν άλλον τρόπο κοινωνικής ανάπτυξης. Ωστόσο, ποιούν την νήσσαν μπροστά σε καθεστώτα όπως αυτό την Τουρκίας ή των Βαλτικών χωρών. Κράτη με λευκά κελιά, χιλιάδες κομμουνιστές στα σίδερα και εκατοντάδες χιλιάδες Ρωσόφωνους χωρίς βασικά πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα.

«Εφυγε» ο φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης

Πέθανε ο Σπύρος Μελετζής, που έκρυψε στα φυλλοκάρδια της ψυχής του την Ελλάδα της Αντίστασης

Σπ. Μελετζής: «Αν μπόρεσα να ανταποκριθώ σ' αυτό που μου ανέθεσε το Κόμμα, δεν ξέρω. Ισως, ναι. Ισως, όχι. Η εποχή ήταν δύσκολη»
Σπ. Μελετζής: «Αν μπόρεσα να ανταποκριθώ σ' αυτό που μου ανέθεσε το Κόμμα, δεν ξέρω. Ισως, ναι. Ισως, όχι. Η εποχή ήταν δύσκολη»
Πλήρης ημερών έφυγε από κοντά μας ο Σπύρος Μελετζής, που έμεινε στην ιστορία ως ο φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης.

Ο Σπύρος Μελετζής γεννήθηκε στην Ιμβρο το 1906. Το 1923, φεύγει για την Αλεξανδρούπολη και από εκεί για την Αθήνα, όπου θα μαθητεύσει την τέχνη της φωτογραφίας κοντά σε εξαίρετους καλλιτέχνες. Οι πρώτες του φωτογραφικές δουλιές αναφέρονται στη φύση της Ηπείρου και στην Κεφαλονιά. Ομως, τα έργα που θα τον αναδείξουν και θα τον καθιερώσουν ως έναν από τους σπουδαιότερους φωτογράφους μας, είναι οι στιγμές που απαθανατίζει την περίοδο της Κατοχής. Η γερμανική σημαία που κυματίζει στην Ακρόπολη, οι άνθρωποι που πεθαίνουν στους δρόμους της Αθήνας, οι ΕΑΜίτες αντάρτες που αγωνίζονται στα βουνά της Ελλάδας, η Απελευθέρωση, είναι μερικά από τα θέματα των φωτογραφιών του, οι οποίες διακρίνονται όχι μόνο για την ιστορική σημασία τους, αλλά και για την υψηλή αισθητική τους. Ο Δεκέμβρης του '44 τον βρίσκει αιχμάλωτο στην Ελ - Ντάμπα της Αιγύπτου. Οταν επιστρέφει, αρχίζει πλέον να φωτογραφίζει τη φύση και τα μνημεία της Ελλάδας. Παράλληλα, παρουσιάζει τη δουλιά του σε όλο τον κόσμο και δέχεται πολλές τιμητικές διακρίσεις και βραβεία.

Το 1943 - '44 ο πρύτανης της φωτογραφίας βρέθηκε στα βουνά μαζί με τους αντάρτες και το 1986, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το ΚΚΕ προς τιμήν του, ο Σπύρος Μελετζής είχε πει για εκείνη τη δουλιά του: «Αν μπόρεσα να ανταποκριθώ σ' αυτό που μου ανέθεσε το Κόμμα, δεν ξέρω. Ισως, ναι. Ισως, όχι. Η εποχή ήταν δύσκολη. Δεν υπήρχαν τα μέσα. Υπήρχε όμως πολύς ενθουσιασμός. Μεγάλη πίστη και αγάπη στα ιδανικά του αγώνα. Κρατώ και σήμερα αυτή την πίστη και αυτή την αγάπη».

Το Γενάρη του 1994, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Φωτογράφων ανακήρυξε τον Σπύρο Μελετζή επίτιμο πρόεδρό της, σε μια εκδήλωση που συνδιοργάνωσε με την Ενωση Καλλιτεχνών Φωτογράφων. Το Νοέμβρη του 1994, έγινε στην Αθήνα έκθεση αφιερωμένη στο έργο του. «Οσοι την είδαν - είπε τότε ο Νίκος Καραντηνός - έτρεφαν τα μάτια τους, γνωρίζοντας μια Ελλάδα της Αντίστασης με το φωτογραφικό μάτι του Σπύρου Μελετζή. Ολο αυτό το υλικό το υπερασπίστηκε, το έκρυψε στα φυλλοκάρδια του και μας το παρέδωσε ως παρακαταθήκη για κληρονομιά».

Τον Ιούλη του 1945, ο Σπύρος Μελετζής έθαψε στον τοίχο της κουζίνας του σπιτιού του και στο ταβάνι 2.200 περίπου φιλμ από την Αντίσταση και τα Δεκεμβριανά. Τριάντα χρόνια αργότερα, με μεγάλη αγωνία για το τι είχε απομείνει, ξανάβγαλε στο φως όλον αυτόν το θησαυρό ανέπαφο και τον παρέδωσε στη Νεοελληνική Ιστορία.

«Είδες η ΕΟΚ»;...

Δεν είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσουμε με αριθμούς για τη σχέση Ελλάδας - ΕΕ. Η επεξεργασία που κάναμε είναι πρόχειρη, αλλά ενδεικτική για την εξαγωγή συμπερασμάτων, όχι μόνο περί την απάτη της «κοινωνικής σύγκλισης», αλλά για την εξαγωγή γενικότερων πολιτικών συμπερασμάτων.

***

Εχουμε και λέμε:

  • Από το 1980 μέχρι το 2002, το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας μας απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο υπερτετραπλασιάστηκε! Ετσι από τα 6,8 δισ. δολάρια έφτασε στα 27,3 δισ. δολάρια.
  • Το 1994 - πρώτη χρονιά του Β΄ ΚΠΣ - το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών ήταν 121 εκατ. δολάρια. Επειτα από 8 χρόνια, το έλλειμμα έχει αυξηθεί κατά... 10.165% (!!!) και ανήλθε στα 12,3 δισ. δολάρια.
  • Το χρέος του δημόσιου τομέα την περίοδο 1987-2002 υπετριπλασιάστηκε και από τα 17,1 τρισ. δραχμές έφτασε τα 53 τρισ. δραχμές!
  • Το 1980 οι εισαγωγές της Ελλάδας από τις χώρες της ΕΕ αποτελούσαν το 42% του συνόλου των εισαγωγών, ενώ το 1999 το ποσοστό ξεπέρασε το 70% (αν και κατά τη γνωστή προπαγάνδα θα ήταν τα ελληνικά προϊόντα που θα έβρισκαν «νέες αγορές» στας Ευρώπας...).
  • Το 1980 η Ελλάδα είχε πλεόνασμα 3,3 δισ. δρχ. στο γεωργικό της ισοζύγιο. Ομως το 2002 αντί για πλεόνασμα είχαμε έλλειμμα, ύψους 612,3 δισ. δρχ.!! (σ.σ.: θα σας λέγαμε το ποσοστό της αύξησης του ελλείμματος, αλλά εδώ... τρελάθηκαν τα κομπιούτερ).
  • Την περίοδο 1988-2001 το δολάριο ανατιμήθηκε έναντι της δραχμής κατά 212% (από 182 πήγε στις 386 δρχ.), το μάρκο κατά 58% (από 110 στις 174) και το ευρώ (μην ξεχνιόμαστε) ανατιμήθηκε κατά 51% και από τις 225 «κλείδωσε» στις 340,75 δραχμές.

***

Αυτά είναι τα επιτεύγματα της ένταξης στην ΕΕ. Κάποιοι, βέβαια, σε αντίθεση με το λαό, κέρδισαν. Σημειώστε μόνο το εξής: Η αύξηση καταθέσεων Ελλήνων επιχειρηματιών στο εξωτερικό από 4,8 δισ. δολάρια το 1988 τινάχτηκε στα 14,8 δισ. δολάρια το α΄ εξάμηνο του 1996 (σ.σ.: έκτοτε η «απελευθέρωση» των αγορών χρήματος δε μας επιτρέπει να έχουμε στοιχεία, τα οποία, εφόσον υπήρξαν, θα ήταν εξόχως αποκαλυπτικά...).

***

Οταν αυτοί οι «ξεροκέφαλοι» κομμουνιστές μιλούν με στοιχεία για το «λάκκο» στον οποίο έριξαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ την Ελλάδα, εντάσσοντάς τη στην ΕΕ, δεν είναι παρά «δογματικοί».

Τώρα, για το μέγεθος του «λάκκου» μιλούν οι ίδιες οι εκθέσεις του «Εκόνομιστ» (που ουδέποτε κατηγορήθηκε για... «κομμουνιστοσυμμοριτισμό»). Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα έπεσε στο 66% από το 69% προ της ένταξης, λέει ο «Εκόνομιστ». Τι λένε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ; Ρωτήστε τους. Και βγάλτε συμπεράσματα. Πολιτικά συμπεράσματα...


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ