ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Νοέμβρη 2004
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Για την κατάσταση στα Βαλκάνια

Το Γενάρη του 1992, η ΚΕ του ΚΚΕ συνεδριάζει και συζητά την κατάσταση που διαμορφώνεται στα Βαλκάνια. Η απόφαση, στην οποία καταλήγει, μοιάζει σήμερα προφητική, καθώς οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν με τον πλέον τραγικό τρόπο. Παρακάτω δημοσιεύουμε ορισμένα αποσπάσματα:

«Η κατάσταση που δημιουργήθηκε στα Βαλκάνια, και που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι αποτέλεσμα των αρνητικών αλλαγών στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας οδήγησαν στην απότομη αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων σε βάρος της ειρήνης και του σοσιαλισμού και σε όφελος του ιμπεριαλισμού. Το γεγονός αυτό όξυνε ταυτόχρονα τις αντιθέσεις ανάμεσα στις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Εντάθηκε η πάλη ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΕΟΚ - Γερμανία για τη δημιουργία νέων ζωνών επιρροής. Αυτός ο ανταγωνισμός εκφράζεται με δραματικό τρόπο στα Βαλκάνια, με την υποδαύλιση και υποκίνηση εθνικιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Οι τελευταίοι πήραν εκρηκτικές διαστάσεις, εξαιτίας και της οικονομικής κρίσης στις χώρες των Βαλκανίων και της μεγάλης όξυνσης των εθνικών και μειονοτικών προβλημάτων που προκάλεσε η ανατροπή σ' αυτές των σοσιαλιστικών καθεστώτων».

Παρακάτω: «Στη διαφαινόμενη προσπάθεια διαμόρφωσης της "Μικρής Γιουγκοσλαβίας", δηλαδή μιας κρατικής οντότητας που θα προσπαθήσει να συμπεριλάβει τις υπόλοιπες Δημοκρατίες, αντιτάσσονται η Αλβανία που δημιουργεί προβλήματα στους Σέρβους στο Κοσσυφοπέδιο, οι Μουσουλμάνοι της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης και τα Σκόπια. Κοινός παρονομαστής των αντιδράσεων είναι ο φόβος όλων αυτών να συμμετέχουν σε ένα κράτος όπου οι Σέρβοι θα κυριαρχούν.

Ενδέχεται, η προσπάθεια διαμόρφωσης της "Μικρής Γιουγκοσλαβίας" να δημιουργήσει προϋποθέσεις προσωρινής διευθέτησης της κρίσης στα Βόρεια - Δυτικά.

Παραμένει, όμως, ο κίνδυνος επέκτασης της κρίσης της Γιουγκοσλαβίας στο Νότο, με απρόβλεπτες συνέπειες για όλη την περιοχή των Βαλκανίων. Γίνεται περισσότερο ορατή η επικίνδυνη αυτή προοπτική με την απόσχιση των Σκοπίων και τη δημιουργία αυτόνομου κράτους. Για την Ελλάδα αυτή η προοπτική, αντικειμενικά, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Η απόσχιση του κράτους των Σκοπίων από τη Γιουγκοσλαβία, ανεξάρτητα από τη χρησιμοποίηση ή όχι του ονόματος "Μακεδονία", μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα γενικής αμφισβήτησης των συνόρων στα Βαλκάνια, με συνέπεια την ένταση τόσο στα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας με Βουλγαρία και Αλβανία όσο και με τη χώρα μας».

«Η κρίση στα Βαλκάνια - τόνιζε η ΚΕ του ΚΚΕ - δεν μπορεί να διευθετηθεί με ιστορικούς όρους και θρησκευτικούς. Η ιστορία εξηγεί αλλά δεν προσφέρει λύσεις στα σημερινά προβλήματα, Σοβινιστές σε Βουλγαρία, Ελλάδα και Σερβία, προσπαθούν να προβάλουν την ιδέα ενός διαμελισμού της Δημοκρατίας των Σκοπίων, παίρνοντας κάθε μια χώρα από ένα τμήμα αυτής της περιοχής.

Τέτοιες τυχοδιωκτικές ενέργειες, αν επιχειρηθούν, θα έχουν καταστρεπτικές συνέπειες για όλους. Μια εμπλοκή στην περιοχή αυτή θα γενικεύσει τον πόλεμο σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων.

Θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια, για να συγκρατηθούν και να αποκρουστούν εθνικιστικές και σοβινιστικές τάσεις και στις τρεις χώρες Ελλάδα - Βουλγαρία - Αλβανία, που θα μπορούσαν να περιπλέξουν την κατάσταση ακόμη πιο επικίνδυνα».

Οι θέσεις του ΚΚΕ

Κατόπιν των παραπάνω εκτιμήσεων και μπροστά στην κρίσιμη κατάσταση που βρίσκονταν τα Βαλκάνια, η ΚΕ του ΚΚΕ επισήμαινε:

«α. Οι εξελίξεις αποδεικνύουν πόσο σωστή και υπεύθυνη ήταν και είναι η θέση του Κόμματος για τη διατήρηση του ενιαίου της Γιουγκοσλαβίας. Η συνέχιση του διαμελισμού της χώρας αυτής, αυξάνει τους κινδύνους για μεταφορά του πολέμου στο Νότο και της αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια. Σε κάθε περίπτωση το ΚΚΕ, επιμένοντας στην εξάντληση όλων των δυνατοτήτων που υπάρχουν, για να ανακοπεί αυτή η πορεία, είναι σταθερά προσηλωμένο στη θέση του απαραβίαστου των διεθνών συνόρων.

β. Το ΚΚΕ θεωρεί αρνητική εξέλιξη, την ίδια την απόσχιση του κράτους των Σκοπίων από τη Γιουγκοσλαβία. Ασχετα από τη χρησιμοποίηση ή όχι του ονόματος "Μακεδονία", που για το ΚΚΕ έχει μόνο γεωγραφική έννοια, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να δημιουργηθεί πρόβλημα γενικής αμφισβήτησης των συνόρων στα Βαλκάνια.

γ. Το ΚΚΕ παραμένει σταθερά στη θέση αρχής για σεβασμό των μειονοτικών δικαιωμάτων. Οι μειονότητες πρέπει να αποτελούν στοιχείο ανάπτυξης της φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των χωρών της Βαλκανικής. Σταθερά υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας και αντιστεκόμαστε σε κάθε διάκριση ή περιορισμό τους. Το ΚΚΕ σταθερά υπερασπίζεται τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Παράλληλα, απορρίπτει κάθε ενέργεια που αποβλέπει στην απόσπαση εδαφών από τη γειτονική αυτή χώρα. Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως οι Ελληνες πολίτες, ανεξάρτητα από θρησκεία, γλώσσα και καταγωγή, έχουν ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Η ΚΕ του ΚΚΕ υπογραμμίζει ότι και με τα σημερινά δεδομένα είναι μονόδρομος η εμμονή στην απόκρουση όλων των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή. Τον υπαρκτό κίνδυνο μιας παρατεταμένης εμπόλεμης κατάστασης, μιας γενικευμένης σύρραξης μπορεί να τον προλάβει και να τον αντιμετωπίσει, αποτελεσματικά, μόνο το ενωτικό και συσπειρωμένο κίνημα των λαών όλων των χωρών της περιοχής».

Τέλος, το ΚΚΕ απηύθυνε από τότε κάλεσμα στις «κομματικές οργανώσεις, στους φίλους και οπαδούς του να πρωτοστατήσουν στην ενημέρωση του λαού μας για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα μας, για τη διατήρηση των διεθνών συνόρων. Να διακηρύξουν τη θέση του Κόμματος πως τα σύνορα της χώρας είναι απαραβίαστα και πως δε διεκδικούμε εδάφη από άλλες γειτονικές χώρες. Οι κομμουνιστές, οι προοδευτικοί άνθρωποι, οι μαζικές οργανώσεις πρέπει άμεσα να δυναμώσουν την πάλη για την οικοδόμηση ενός κινήματος που θα προωθεί πρωτοβουλίες για τη συνεργασία των λαών της Βαλκανικής, την ανάπτυξη κοινής δράσης τους για την προάσπιση της σταθερότητας, της ασφάλειας, της ειρήνης στα Βαλκάνια και την Ευρώπη».

(Δημοσιεύτηκε στο «Ρ» στις 4/2/1992)


ΣΥΝΘΗΚΗ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΥ
Ο καθορισμός των συνόρων στη γεωγραφική «Μακεδονία»

Ο γεωγραφικός χώρος που ονομαζόταν Μακεδονία μοιράστηκε μεταξύ των βαλκανικών κρατών μετά τους δύο βαλκανικούς πολέμους και ως αποτέλεσμα αυτών.

Η κυριότερη Συνθήκη, που σφράγισε το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και καθόρισε τα σύνορα ανάμεσα στις βαλκανικές χώρες, στις οποίες μοιράστηκε ο γεωγραφικός χώρος με το όνομα «Μακεδονία», είναι η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, η οποία υπογράφηκε στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας στις 28 Ιουλίου/ 10 Αυγούστου του 1913. Τη Συνθήκη υπογράφουν από το ένα μέρος η Ελλάδα, η Σερβία, η Ρουμανία και το Μαυροβούνιο και από το άλλο η Βουλγαρία ως ηττημένη του Β` Βαλκανικού Πολέμου. Η Συνθήκη καθόρισε τα σύνορα της Ελλάδας, της Σερβίας και της Ρουμανίας με τη Βουλγαρία. Ετσι, η Σερβία πήρε το τμήμα της Μακεδονίας που σήμερα ονομάζεται Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η Βουλγαρία κράτησε τη Μακεδονία του Πιρίν και η Ελλάδα πήρε τη λεγόμενη Μακεδονία του Αιγαίου.

Τα ελληνοσερβικά σύνορα καθορίστηκαν νωρίτερα από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου με την ελληνοσερβική συνθήκη της 17ης Μαΐου του 1913. Τα σύνορα του νεοσύστατου τότε αλβανικού κράτους καθορίστηκαν με τις διαδοχικές αποφάσεις των μεγάλων δυνάμεων της εποχής (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), ενώ τα νότια Αλβανικά σύνορα καθορίστηκαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας της 4ης Δεκεμβρίου του 1913.

Απ' όλες τις προαναφερόμενες συνθήκες - και κυρίως από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου - η γεωγραφική Μακεδονία μοιράστηκε ως εξής: Το 51% του εδάφους της το πήρε η Ελλάδα, το 39% η Σερβία (σημερινή ΠΓΔΜ), το 9,5% το πήρε η Βουλγαρία κι ένα 0,5% του εδάφους πέρασε στην Αλβανία. Ολες οι μετέπειτα διακρατικές και διεθνείς συνθήκες, όπως π.χ. η Συνθήκη των Βερσαλλιών μετά το τέλος του Α` Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και των Παρισίων μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν τροποποίησαν τα σύνορα όπως καθορίστηκαν από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ