ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 14 Γενάρη 2020
Σελ. /28
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΜΕ ΘΕΜΑ «ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ Ή ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ;»

Η αίθουσα του Πανεπιστημίου «Birkbeck» του Λονδίνου γέμισε το Σάββατο το μεσημέρι με νεολαία, Ελληνες και ξένους φοιτητές, επιστήμονες, εργαζόμενους που παρακολούθησαν με έντονο ενδιαφέρον την εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Δυτικής Ευρώπης του ΚΚΕ με θέμα: «Επιστήμη, έρευνα και τεχνολογία στην υπηρεσία του καπιταλιστικού κέρδους ή των κοινωνικών αναγκών;».

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ ακολούθησαν και άλλες επιστημονικές παρεμβάσεις από τον Δημήτρη Κιβωτίδη, λέκτορα Φιλοσοφίας του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ανατολικού Λονδίνου, την Νίκα Μπαλωμένου, επίκουρο καθηγήτρια Τουριστικού Σχεδιασμού και επιμελήτρια ερευνητικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Χερτφορντσάιρ, τον Νίκο Φουντουλάκη, παθολόγο και υποψήφιο διδάκτορα Ιατρικής στο «King's College London», και τον Πέτρο Ανδροβιτσανέα, μεταδιδακτορικό ερευνητή στη Φυσική του Πανεπιστημίου του Εξετερ.

Την εκδήλωση «άνοιξε» και συντόνισε ο Παναγιώτης Ρεντζελάς, Γραμματέας της ΤΟ Δυτικής Ευρώπης του ΚΚΕ και αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Πραγματοποιούμε αυτήν την εκδήλωση σε αυτήν την πόλη όπου έζησαν, μελέτησαν, έδρασαν, αγωνίστηκαν και έγραψαν οι Μαρξ, Ενγκελς και Λένιν, οι θεμελιωτές της κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού. Σε μια χώρα, στην οποία έρχονται πολλοί επιστήμονες και ερευνητές από όλον τον κόσμο για να εργαστούν σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, τα οποία δεν αποτελούν βέβαια τη "Γη της Επαγγελίας" όσον αφορά στις εργασιακές συνθήκες και τις συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται η έρευνα.

Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν προχωρήσει με εντατικούς ρυθμούς η πλήρης εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και η απελευθέρωση της αγοράς (δίδακτρα, φοιτητικά δάνεια, οικονομική αυτονομία των πανεπιστημίων). Τα πανεπιστήμια αποτελούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, τα οποία έχουν τυπικά μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι δεν μοιράζουν κέρδη σε μετόχους, αλλά είναι υποχρεωμένα να επανεπενδύουν τα κέρδη τους σε στόχους διεύρυνσης, ανάπτυξης κ.ο.κ. Στην πραγματικότητα λειτουργούν σαν κανονικότατες επιχειρήσεις, που στο πλαίσιο του ανταγωνισμού εφαρμόζουν όλα τα μέτρα και εργαλεία των ιδιωτικών επιχειρήσεων (κυνήγι πελατών, ελαστικοποίηση και εντατικοποίηση εργασίας, συγχωνεύσεις και απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών κ.ά.).

Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στα πανεπιστήμια στην πρόσφατη απεργία ανέδειξε τα πολλαπλά προβλήματα, με σπουδαιότερα τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας και τους πολλαπλούς περιορισμούς στην έρευνα, που επιβάλλονται μέσα από το σύστημα της χρηματοδότησης και της αξιολόγησης».

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και από τις τοποθετήσεις των υπόλοιπων ομιλητών.

Ολόκληρη η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα θα δημοσιευτεί στο φύλλο του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», στις 18 - 19/1.


Οι καινοτόμες παραγωγικές δυνατότητες απαιτούν και καινοτόμες σχέσεις παραγωγής

Αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση

«Η σύγχρονη αστική κοινωνία, που δημιούργησε τόσο ισχυρά μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με το μάγο εκείνο που δεν καταφέρνει πια να κυριαρχήσει πάνω στις καταχθόνιες δυνάμεις που ο ίδιος κάλεσε».

Με αυτήν τη φράση, που γράφτηκε το 1848 στο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» από τους Μαρξ - Ενγκελς, ξεκίνησε την ομιλία του ο Δ. Κουτσούμπας, λέγοντας πως «αποτυπώνει το βάθος και την πραγματική αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η λαϊκή πλειοψηφία».

Μεταξύ άλλων είπε: «Είμαστε στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ρομποτικής, της ψηφιοποίησης. Αυτές οι εξελίξεις μαρτυρούν μία αδιάψευστη αλήθεια: Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο ζωής για εκατομμύρια εργαζόμενους στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο. Τα αποτελέσματα όμως είναι ακριβώς τα αντίθετα. Το ρολόι αντί να πηγαίνει προς τα μπρος, γυρνάει πίσω».

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα ακυρώνει τις τεράστιες δυνατότητες

Οπως ενδεικτικά υπογράμμισε, «σήμερα, βιώνουμε καθημερινά πως η καπιταλιστική βαρβαρότητα ακυρώνει τις τεράστιες δυνατότητες που έχουν δημιουργηθεί για να διασφαλιστεί η κοινωνική ευημερία.

Οποιον τομέα της παραγωγής, όποιον επιστημονικό κλάδο και αν εξετάσουμε, μπορούμε να εντοπίσουμε το μεγάλο ένοχο που εμποδίζει να αξιοποιηθούν προς όφελος των αναγκών της κοινωνίας οι μεγάλες δυνατότητες που γεννά η δουλειά των εργαζομένων, τις οποίες διευρύνει η ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας.


Την ίδια ώρα που αναπτύσσονται ραγδαία και επαναστατικοποιούνται, σε σχέση με το παρελθόν, τα μέσα παραγωγής, την ίδια ώρα που αναβαθμίζονται οι υλικές συνθήκες για την ανάπτυξη της επιστήμης, βλέπουμε να δυναμώνει γύρω μας η σχετική στασιμότητα σε σχέση με το τι θα μπορούσε να παραχθεί ποσοτικά και ποιοτικά, αν δεν υπήρχε το καπιταλιστικό κέρδος ως βασικό κίνητρο, ως σκοπός της παραγωγής και της επιστημονικής έρευνας.

Χιλιάδες εφευρέσεις κατοχυρώνονται ως πατέντες, ως ιδιοκτησία επιχειρηματικών ομίλων και δεν τίθενται σχεδιασμένα, γρήγορα, ανεμπόδιστα και γενικευμένα στην υπηρεσία των αναγκών της κοινωνίας.

Παράλληλα με τους περιορισμούς στη διάχυση της τεχνολογίας, η επιστημονική γνώση αξιοποιείται για τον περιορισμό της διάρκειας ζωής των προϊόντων, την τεχνητή παλαίωση, την ενσωματωμένη γρήγορη αχρήστευσή τους.

Τα επιστημονικά επιτεύγματα που αφορούν την πληροφορική, τη ρομποτική, την αυτοματοποίηση, τα οποία αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας και μπορούν αντικειμενικά να μειώσουν τον γενικό εργάσιμο χρόνο, μετατρέπονται στα χέρια της αστικής τάξης σε όπλο για να αυξηθεί η εντατικοποίηση όσων εργάζονται, την ίδια ώρα που αυξάνεται ο εφεδρικός στρατός των ανέργων.

Το κεφάλαιο μετατρέπει επιστημονικά επιτεύγματα σε καταστροφικές δυνάμεις για την κοινωνία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παραγωγή πυρηνικών και χημικών όπλων μαζικής καταστροφής, ενώ η ανεργία που γεννά η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι η καταστροφή της κύριας παραγωγικής δύναμης, του εργαζόμενου ανθρώπου.

Το χάσμα ανάμεσα στο πώς μπορεί να ζει σήμερα ένας εργαζόμενος και στο πώς τελικά ζει, όλο και μεγαλώνει, ακόμα και αν η καπιταλιστική οικονομία βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης.

Τα σύννεφα μίας νέας κρίσης πυκνώνουν πάνω από τη διεθνή καπιταλιστική οικονομία, αφού έτσι κι αλλιώς η κρίση είναι προϊόν της καπιταλιστικής ανάπτυξης με τις ανισομετρίες και τις αντιφάσεις της.

Συμμαχίες, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που μέχρι πρότινος θεωρούνταν ακλόνητες, υφίστανται ανακατατάξεις. Εμπορικοί πόλεμοι και γεωπολιτικές συγκρούσεις τεραστίων διαστάσεων ξεσπούν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκτεταμένες περιβαλλοντικές καταστροφές θέτουν σε κίνδυνο τους λαούς».

«Σήμερα θα μπορούσε ο εργαζόμενος άνθρωπος να δουλεύει λιγότερες ώρες τη μέρα, να απολαμβάνει πολύ καλύτερο επίπεδο δικαιωμάτων στη δουλειά και συνολικά στη ζωή του (Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία, Πολιτισμός, αναψυχή κ.ά.), να έχει εξαλειφτεί η ανεργία. Αλλά αντί γι' αυτό έχουμε καθήλωση, ακόμα και μείωση μισθών, με τον έναν ή άλλο τρόπο, με τη μερική, εποχική, εκ περιτροπής εργασία και άλλα, διαρκή συμπίεση των δικαιωμάτων προς τα κάτω, αύξηση των ηλικιών συνταξιοδότησης, κατάργηση ορισμένων ευνοϊκών ρυθμίσεων για την εργαζόμενη γυναίκα, π.χ. νυχτερινή εργασία.

Παράλληλα, μία χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν όλο και περισσότερο κρατικό χρήμα, προνόμια και φοροαπαλλαγές, καθορίζουν με βάση τα κέρδη τους τι θα παραχθεί, αν θα παραχθεί, πού και με τι όρους».

Ως προς τον ρόλο της επιστημονικής έρευνας στον μονοπωλιακό καπιταλισμό, ο Δ. Κουτσούμπας υπογράμμισε «τις αρνητικές συνέπειες για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε σχέση με τον προσανατολισμό, το περιεχόμενο, τις μεθόδους και τα κριτήρια της έρευνας, τους όρους χρηματοδότησης, τους όρους εργασίας των επιστημόνων και τα εμπόδια που δημιουργούνται για το απαιτούμενο βάθεμα του κοινωνικού χαρακτήρα της επιστημονικής εργασίας και ιδιαίτερα της επιστημονικής έρευνας».

Τα παραδείγματα της Υγείας και του Κλίματος

Ανέφερε το παράδειγμα της Υγείας λέγοντας πως «η ιεράρχηση των στόχων και της χρηματοδότησης της εφαρμοσμένης έρευνας στο Φάρμακο» καθορίζεται «με γνώμονα το ποσοστό κέρδους και τα μερίδια αγοράς των ανταγωνιζόμενων ομίλων», ενώ παράλληλα «εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να υποφέρουν, γιατί το Φάρμακο και η ίδια η Υγεία αποτελούν σήμερα εμπορεύματα».

Και πρόσθεσε: «Πώς καθορίζονται οι προτεραιότητες και οι μέθοδοι για την επιστημονική αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και μεγάλων τεχνολογικών ατυχημάτων, για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων;

Ο συνυπολογισμός "κόστους - οφέλους" για την επιλογή των "βέλτιστων λύσεων" αναφέρεται πρώτα απ' όλα στο κέρδος των επιχειρήσεων και του κράτους τους και όχι στον άνθρωπο, εργαζόμενο και μη, παιδί - έφηβο - ενήλικα - υπερήλικα».

Ενώ αναφερόμενος στη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, που αναζωπυρώνεται με αφορμή ακραίες καταστροφές, ανέφερε ότι αυτή «επικεντρώνει μόνο στο ζήτημα του "ενεργειακού μείγματος"», ενώ ως «βασικός μηχανισμός για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, στην ΕΕ παρουσιάζεται το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων, ένα αισχρό "χρηματιστήριο εκπομπών ρύπων", όπου βιομηχανίες που εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου χαμηλότερα από το πλαφόν που τους έχει τεθεί, μπορούν να πωλούν, για την ποσότητα που δεν κάλυψαν, "δικαιώματα ρύπανσης". Από την άλλη, όμιλοι με ενεργοβόρες εγκαταστάσεις μπορούν να αγοράσουν το περίσσευμα αυτό, αποκτώντας το "δικαίωμα" να ρυπαίνουν κατά το δοκούν».

Αντίστοιχα - συνέχισε - η έρευνα στις κοινωνικές επιστήμες, η οικονομική και η ιστορική έρευνα «ωθούνται όλο και πιο ασφυκτικά στην κατεύθυνση της απολογητικής του καπιταλισμού, του ανορθολογισμού και της κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε στον 20ό αιώνα».

«Στην πράξη, η υπαγωγή της επιστημονικής έρευνας στις ανάγκες διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου μπαίνει φραγμός στην ελεύθερη, ανεμπόδιστη επιστημονική έρευνα. Υπονομεύει τη δημιουργική, αντικειμενική κριτική εξέταση των ανεπαρκειών της ήδη κατακτημένης γνώσης σε κάθε επιστημονικό τομέα με γνώμονα την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας».

Η θέση των επιστημόνων

«Υπονομεύει τη δημιουργικότητα του ερευνητή, την ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των επιστημόνων, με στόχο την ίδια τη διανοητική παραγωγή νέας επιστημονικής γνώσης προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας», σημείωσε και πρόσθεσε ως προς την «ταξική θέση των επιστημόνων»:

«Η μεγάλη πλειοψηφία των επιστημόνων πουλά πλέον την επιστημονικά ειδικευμένη εργατική της δύναμη και όχι το αποτέλεσμα της εργασίας της στα εργαστήρια και στα ερευνητικά κέντρα των ομίλων και του αστικού κράτους.

Αντιμετωπίζουν την ανασφάλεια, τον κίνδυνο της απόλυσης και την απαξίωση των επιστημονικών ικανοτήτων τους σε περίπτωση μακροχρόνιας ανεργίας.

Η απαιτούμενη ευελιξία για συχνές μετακινήσεις από τόπο σε τόπο για την υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων έχει επίσης αρνητικές επιπτώσεις στην προσωπική ζωή των νέων ερευνητών.

Η μετανάστευση χιλιάδων νέων επιστημόνων από την Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης αποτελεί ένα εμβληματικό παράδειγμα, για το οποίο θα μπορούσαμε να συζητάμε αρκετές ώρες όσοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ.

Ολα αυτά επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει ταξικά ουδέτερη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων γενικά και της επιστήμης ως άμεσης παραγωγικής δύναμης ειδικότερα.

Επιβεβαιώνουν ότι οι εκάστοτε σχέσεις παραγωγής καθορίζουν το σκοπό, τα κίνητρα, τις ιεραρχήσεις, το ρυθμό ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και κυρίως το ποιος και πώς ωφελείται.

Επιβεβαιώνουν τη μαρξιστική θέση ότι η άρχουσα τάξη, που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα και τα μέσα της πνευματικής παραγωγής.

Επιβεβαιώνουν ότι η επιστήμη αναπτύσσεται μέσα στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σε κάθε ιστορική περίοδο τρόπου παραγωγής. Δεν αναπτύσσεται ταξικά ουδέτερα, ανεξάρτητα από τους στόχους της εκάστοτε άρχουσας τάξης και την πορεία της ταξικής πάλης.

Γι' αυτό και είναι βαθιά λαθεμένες οι θεωρητικές προσεγγίσεις που ερμηνεύουν την επιστημονική τεχνική πρόοδο ως αυτόνομο παράγοντα που δρα τάχα ανεξάρτητα από τις ταξικές δυνάμεις, από τους κοινωνικούς σχηματισμούς που την πραγματοποιούν».

Η εργατική εξουσία μπορεί να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις

Εξάλλου, τόνισε, «τόσο η δαιμονοποίηση της τεχνολογίας όσο και η ουτοπική, ντετερμινιστική προσδοκία της κοινωνικής ευημερίας, που τάχα θα προκύψει αυτόματα από την τεχνολογική πρόοδο, αποτελούν τις δύο όψεις αυτής της ανιστόρητης, εσφαλμένης, αδιέξοδης θεωρητικής προσέγγισης.

Την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας που δημιουργεί η τεχνολογική πρόοδος, την καρπώνεται στον καπιταλισμό το κεφάλαιο. Η αντικειμενική δυνατότητα για γενική μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών μεταφράζεται από την εξουσία του κεφαλαίου σε αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και του εφεδρικού στρατού των ανέργων».

«Επομένως, δεν κινδυνεύουμε ως κοινωνία από τη νέα τεχνολογία, αλλά από την καπιταλιστική αξιοποίησή της», είπε συμπληρώνοντας πως «η σύγχρονη πρόκληση είναι να εκμεταλλευτούμε το δυναμικό της νέας τεχνολογίας και των ρομπότ, την αύξηση της παραγωγικότητας προς όφελος της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών και όχι για την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας».

«Ο Μαρξ - συνέχισε - τόνισε ότι μόνο η εργατική τάξη μπορεί να μεταμορφώσει την επιστήμη από εργαλείο ταξικής κυριαρχίας σε δύναμη προς όφελος του λαού. Θεμελίωσε τον ηγετικό, πρωτοπόρο ρόλο της εργατικής τάξης στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης, φωτίζοντας την καθοριστική θέση της στην κοινωνική παραγωγή.

Η εργατική τάξη αποτελεί την κύρια παραγωγική δύναμη της καπιταλιστικής κοινωνίας και ταυτόχρονα είναι η μόνη τάξη που δεν έχει να χάσει τίποτα εκτός από τις αλυσίδες της. Γι' αυτό, μπορεί οικονομικά και πολιτικά να εκφράσει τα πραγματικά συμφέροντα της τεράστιας κοινωνικής πλειοψηφίας και να ηγηθεί της σοσιαλιστικής επανάστασης, της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο», είπε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υπογράμμισε πως η νίκη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης απέδειξε τον ευεργετικό, απελευθερωτικό χαρακτήρα των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.

Τέλος, παρά τον σημερινό αρνητικό διεθνή συσχετισμό σε βάρος του επαναστατικού εργατικού κινήματος, «αντλούμε την αισιοδοξία μας από το γεγονός ότι οξύνεται αντικειμενικά η βασική αντίθεση της καπιταλιστικής κοινωνίας ανάμεσα στην ωρίμανση του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας, της παραγωγής και στην ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της παραγωγής από το κεφάλαιο», αλλά και «από την ικανότητα της επαναστατικής πρωτοπορίας και συνολικά της εργατικής τάξης να γνωρίσει τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας και να τους αξιοποιήσει στην επαναστατική ταξική πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση. Ακριβώς για αυτό, ισχυριζόμαστε ότι στις σύγχρονες προκλήσεις απαιτούνται σύγχρονες λύσεις. Οι καινοτόμες παραγωγικές δυνατότητες απαιτούν και καινοτόμες σχέσεις παραγωγής».

«Μια νέα κοινωνία χωρίς φτώχεια, πολέμους, κρίσεις μπορεί να ανατείλει. Είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός, η κοινωνία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, όσο κι αν η πρώτη απόπειρα οικοδόμησής του, σε κάποιες χώρες τον 20ό αιώνα, δεν έγινε κατορθωτό να ολοκληρωθεί, ηττημένη από λάθη, αστοχίες και ελλείψεις, μέσα σε έναν αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων», κατέληξε.


«Το ζήτημα είναι να αλλάξουμε τον κόσμο»

Σε κλίμα συγκίνησης ο Δ. Κουτσούμπας κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του Καρλ Μαρξ στο Λονδίνο

Η τριήμερη επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Λονδίνο ολοκληρώθηκε το πρωί της Κυριακής με επίσκεψη στον τάφο - μνημείο του Καρλ Μαρξ στο κοιμητήριο «Highgate», συνοδεία μελών των Οργανώσεων Δυτικής Ευρώπης του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Στο μνημείο, όπου δεσπόζουν το σύνθημα «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» και η ρήση του Μαρξ «Οι φιλόσοφοι απλά ερμήνευαν τον κόσμο με διάφορους τρόπους, το ζήτημα όμως είναι να τον αλλάξουμε», ο Δ. Κουτσούμπας κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους του ΚΚΕ.

Στον οικογενειακό τάφο είναι επίσης θαμμένοι η σύζυγος του Μαρξ, Τζένη, καθώς και άλλα μέλη της οικογένειάς του. Αμέσως μετά, σε κλίμα συγκίνησης και με υψωμένες τις γροθιές, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έβγαλαν μια αναμνηστική φωτογραφία, φωνάζοντας το σύνθημα «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» και «ΚΚΕ το Κόμμα σου λαέ».

Σε δήλωσή του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανέφερε: «Η διδαχή του Καρλ Μαρξ ότι οι φιλόσοφοι μέχρι τότε απλά εξηγούσαν τον κόσμο, το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε, που αυτό σήμαινε κι ο επαναστατικός χαρακτήρας της διδασκαλίας του, είναι το μήνυμα που έρχεται μέχρι σήμερα, διαχρονικά, και φωτίζει το μέλλον για τις νέες γενιές, για την εργατική τάξη όλου του κόσμου».

Σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τον αντίκτυπο του Brexit για όσους Ελληνες σπουδάζουν και εργάζονται στη Μ. Βρετανία, ο Δ. Κουτσούμπας απάντησε: «Κυρίως θα υπάρχουν επιπτώσεις στους εργαζόμενους, στους επιστήμονες, στους φοιτητές που βρίσκονται εδώ. Και από αυτήν την άποψη το ΚΚΕ διεκδικεί και ζητά από την ελληνική κυβέρνηση να διασφαλίσει στις διαπραγματεύσεις όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων στη Μ. Βρετανία, των κατοίκων της χώρας που είναι Ελληνες πολίτες, και κυρίως τα ασφαλιστικά δικαιώματα, τα οποία μπορεί να πληγούν. Οπως επίσης δεν πρέπει να επιτρέψει την αύξηση στην πληρωμή των διδάκτρων, έτσι όπως προκύπτει μετά το Brexit, την έξοδο δηλαδή της Μ. Βρετανίας από την ΕΕ».


Να σημειωθεί τέλος πως ο Δ. Κουτσούμπας παραχώρησε και συνέντευξη στην εφημερίδα του Νέου Κομμουνιστικού Κόμματος Βρετανίας «The New Worker».


Ενα όμορφο, συντροφικό γλέντι

Μέλη και φίλοι του ΚΚΕ από όλη τη Βρετανία συναντήθηκαν το Σάββατο το βράδυ στην αίθουσα της Κυπριακής Παροικίας, σε ένα όμορφο και ζεστό γλέντι που διοργάνωσε η ΤΟ Δυτικής Ευρώπης του Κόμματος, με μεράκι και σπιτικό φαγητό που είχαν ετοιμάσει τα μέλη της Οργάνωσης. Την εκδήλωση «έντυσαν» μουσικά οι «Told Americans», σε ήχους τζαζ με πολιτικό στίχο, ενώ ακολούθησαν λαϊκό γλέντι και χορός.

Στη συνεστίαση παρευρέθηκε και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας, στον οποίο η ΤΟ Δυτικής Ευρώπης της ΚΝΕ δώρισε ημερολόγιο του 2020 με μνημεία που σχετίζονται με το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα και τα οποία βρίσκονται σε μεγάλες πόλεις της Δυτικής Ευρώπης.

Ο Τάσος Μαγγέλης, μέλος της ΤΕ Δυτ. Ευρώπης του ΚΚΕ, στο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της στρατιωτικής επιθετικότητας των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή, καθώς και στη χρεοκοπία του παραμυθιού πως η εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για την ασφάλεια, την ειρήνη και την ευημερία των λαών της περιοχής. Ως προς το Brexit, τόνισε πως ο βρετανικός λαός δεν έχει τίποτα το θετικό να περιμένει, αφού ουσιαστικά αφορά την ανησυχία της αστικής τάξης να διασφαλίσει τα συμφέροντά της σε μία περίοδο που η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία δείχνει σημάδια κόπωσης.


Στο Βρετανικό Μουσείο

Την Παρασκευή το απόγευμα ο Δ. Κουτσούμπας ξεναγήθηκε σε τμήμα εκθεμάτων του Βρετανικού Μουσείου, ανάμεσά τους και στα Γλυπτά του Παρθενώνα, σημειώνοντας με δήλωσή του πως τα Γλυπτά πρέπει να επιστρέψουν στην κοιτίδα τους, την Αθήνα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ