Σύμφωνα με την αφήγηση που καταθέτει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ καπιταλιστική κρίση άρα ούτε και κανείς ένοχος για την πρόκλησή της. Ξαφνικά κι απρόσμενα, «το 2010 το ελληνικό κράτος έπαψε να μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος του». Στην Ελλάδα, η κρίση δεν αποτέλεσε την ιδανική ευκαιρία για να προχωρήσουν μια σειρά από αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ είχαν προχωρήσει προ πολλού, για την ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας, αλλά απλώς «η επίσημη Ευρώπη αποφάσισε να προσποιηθεί ότι αυτό το πρόβλημα μπορούσε να ξεπεραστεί με το μεγαλύτερο δάνειο στην ανθρώπινη ιστορία υπό τον όρο δημοσιονομικών μέτρων ... Ενα πρόβλημα χρεοκοπίας αντιμετωπίστηκε σαν να ήταν πρόβλημα ρευστότητας».

Ακόμα και γι' αυτήν τη δανειακή σύμβαση το τελευταίο «οχυρό» της ψηφοθηρικής δημαγωγίας του ΣΥΡΙΖΑ, γράφει - κάνοντας γαργάρα τη χιονοστιβάδα αντιλαϊκών μέτρων που τη συνόδευσε - ότι «το κόμμα μας, και εγώ ο ίδιος, διαφωνήσαμε με τη δανειακή συμφωνία του Μαΐου του 2010 όχι γιατί η Γερμανία και οι λοιποί εταίροι μας δεν μας έδωσαν αρκετά χρήματα αλλά γιατί μας δώσατε πολύ περισσότερα χρήματα απ' ό,τι έπρεπε, κι απ' ό,τι είχαμε δικαίωμα να δεχθούμε»!

Αυτός ο εκπληκτικός εξωραϊσμός της πραγματικότητας που βιώνει ο λαός και των ενόχων για τη διαμόρφωσή της, καταλήγει στο γνωστό χαβά του ΣΥΡΙΖΑ που βεβαίως είναι ο χαβάς της αστικής τάξης της χώρας και στη διαβεβαίωση της προσήλωσής του σε στόχους βαθιά αντιλαϊκούς, γράφοντας «το χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί όσο η ελληνική οικονομία τελεί υπό καθεστώς συνεχούς δημοσιονομικού εικονικού πνιγμού ... Στόχος μας δεν είναι η σύγκρουση με τους εταίρους μας. Στόχος μας δεν είναι περισσότερα δάνεια ή το δικαίωμα σε νέα ελλείμματα. Στόχος μας είναι η σταθεροποίηση, οι πρωτογενώς ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και, βεβαίως, να σταματήσει η αφαίμαξη των φορολογούμενων που προκαλεί τέσσερα χρόνια τώρα μια μη εφαρμόσιμη δανειακή συμφωνία τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία».

Πατώντας στην παρελκυστική τακτική που έχουν επιδείξει μέχρι τώρα όλες οι μεταπολεμικές αστικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, απέναντι στη διεκδίκηση του λαού για τις γερμανικές αποζημιώσεις, χτες ο εκπρόσωπος Τύπου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, Μάρτιν Γιέγκερ, ανέφερε σε δηλώσεις του ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν βλέπει «κάποια βάση για ένα τέτοιο αίτημα» και ότι «δεν έχει υποβληθεί καμία απαίτηση από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης».

Οι δηλώσεις του Μ. Γιέγκερ ήρθαν μετά από ερώτηση που τέθηκε σχετικά με δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι έχει συνταχθεί έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους σύμφωνα με την οποία η Γερμανία οφείλει 11 δισ. ευρώ από το αναγκαστικό δάνειο. «Αναφορικά με το θέμα, σημείωσε ο Μ. Γιέγκερ, δεν έχει υποβληθεί καμία απαίτηση από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης. Σχεδόν 70 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου το ερώτημα των επανορθώσεων έχει απολέσει τη νομιμοποίησή του. Δεν βλέπουμε κάποια βάση σε ένα τέτοιο αίτημα». Ο ίδιος ανέφερε ότι με τη σύμβαση του 1960 «οι απαιτήσεις ρυθμίστηκαν οριστικά». Ενώ δεν τέθηκε θέμα αποζημιώσεων από την ελληνική πλευρά και «με τη συνθήκη του 2+4 για την επανένωση της Γερμανίας το 1990». Αυτό αναγνωρίστηκε, σημείωσε, «ως νομική δέσμευση στο πλαίσιο της Χάρτας των Παρισίων, την οποία υιοθέτησε και η Ελλάδα. Γι' αυτό και θεωρούμε ότι δεν υπάρχει βάση για τέτοιες απαιτήσεις».

Σε γραπτή του δήλωση ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, Ευ. Βενιζέλος, σχολιάζοντας τα όσα ανέφερε ο Μ. Γιέγκερ, ανέφερε ότι: «Τα ζητήματα αυτά έχουν τεθεί και τίθενται επισήμως διά της διπλωματικής οδού. Δεν απαντώνται, συνεπώς, ούτε λύνονται με μονομερείς δηλώσεις στα μέσα ενημέρωσης, δηλώσεις οι οποίες έχουν προκληθεί επί τη βάσει απλών δημοσιογραφικών πληροφοριών. Τέτοιου βάρους θέματα αντιμετωπίζονται μόνο στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, ιδίως μεταξύ εταίρων και φίλων με ιστορική μνήμη και σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο».

Από το ΚΚΕ και πρόσφατα έχει αναδειχθεί, μέσα και έξω από τη Βουλή, ότι εδώ και 70 χρόνια καμία ουσιαστική πρωτοβουλία δεν έχει αναληφθεί, κανένα βήμα διεκδίκησης δεν έχει γίνει από καμία κυβέρνηση, είτε μονοκομματική, είτε συγκυβέρνηση. Εχει επισημάνει ότι είναι θέμα πολιτικής βούλησης, ενώ έχει εκφράσει την απαίτηση άμεσα να προχωρήσει η διαδικασία της διεκδίκησης.