Η τσιμινιέρα δεν πάγωσε! Δεν θα παγώσει! Το φρόνημα των εργατών της ΛΑΡΚΟ δεν θα καμφθεί. Η τσιμινιέρα κάπνισε και οι καρδιές ζεστάθηκαν από την αλληλεγγύη αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, νέων και μεγαλύτερων, ανδρών και γυναικών, εκπροσώπων συνδικάτων και φορέων από τη Φθιώτιδα, αλλά και από τη Βοιωτία και την Εύβοια, ακόμα και από την Αθήνα, και την αποφασιστικότητά τους η ΛΑΡΚΟ να μείνει ανοιχτή, όσος αγώνας κι αν απαιτηθεί γι' αυτό.

Το έγκλημα, που επιχειρεί η κυβέρνηση, να αποτραπεί. Να μη νεκρώσει την περιοχή, τον νομό, τους γειτονικούς νομούς, τα όνειρα και τις ελπίδες των εργατών και των παιδιών τους, που κρατιούνται ζεστά όσο καίνε οι μηχανές, όσο καπνίζει η τσιμινιέρα.

Μπροστά από τις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ, στην παραλία της Λάρυμνας, συγκροτήθηκε χθες μαζική και μαχητική διαδήλωση που έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα ότι η εμβληματική, στρατηγικής σημασίας επιχείρηση δεν θα γίνει κουφάρι.

Το τραγούδησαν όλοι μαζί, με τα δάκρυα από πείσμα να χαράζουν τα πρόσωπά τους, ενώνοντας τις φωνές τους στο «Πάγωσε η τσιμινιέρα» αλλά και στο «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει», δύο τραγούδια που απέκτησαν άλλο νόημα στον χώρο και στον χρόνο που τα ερμήνευσαν, μοναδικά, ο Γιώργος Νταλάρας και η Φωτεινή Βελεσιώτου.

Το «παρών» στην απεργιακή συγκέντρωση έδωσε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα. Μαζί του τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ Κώστας Παρασκευάς και Γιώργος Μαρίνος, η βουλευτής του Κόμματος Λιάνα Κανέλλη και ο Νότης Μαριάς, πρώην ευρωβουλευτής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Το πλήθος των εργαζομένων από κάθε γωνιά της Στερεάς, την Αττική και άλλες περιοχές της χώρας που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και συμμετείχαν μαζικά στη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της Λάρυμνας χαιρέτισε ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ, εκφράζοντας παράλληλα τις ευχαριστίες των εργαζομένων στον Γιώργο Νταλάρα και την Φωτεινή Βελεσιώτου για τη συμμετοχή τους στη συναυλία αλληλεγγύης.

Αναφερόμενος στα εγκληματικά αποτελέσματα των σχεδιασμών της κυβέρνησης στη ΛΑΡΚΟ, ο Π. Πολίτης θύμισε ξανά ότι «η κυβέρνηση χρέωσε τον κρατικό προϋπολογισμό 110 εκατομμύρια ευρώ για να δώσει τη ΛΑΡΚΟ 6 εκατομμύρια (...) ο νέος ιδιοκτήτης θα γίνει δισεκατομμυριούχος και το "αντίτιμο για την εθνική οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες", όπως ήταν το αφήγημα, είναι να εξαφανιστούν 1.600 άμεσες και 15.000 έμμεσες θέσεις εργασίας που κάλυπταν τον κύκλο εργασιών της ΛΑΡΚΟ».

Ανέτρεψε δε με συγκεκριμένα στοιχεία τις γνωστές συκοφαντίες ότι τάχα οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, σημειώνοντας πως η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια εγκληματική πολιτική με στόχο να πετάξει τους εργαζόμενους στον δρόμο και στα προγράμματα φτώχειας και ανεργίας. Και υπογράμμισε:

«Η κυβέρνηση θέλει να μας εντάξει σε προγράμματα ανεργίας με άλλα 56 εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σπαταλά κρατικό χρήμα, καταστρέφει οικογένειες, καταστρέφει τα χωριά μας, καταστρέφει το έμψυχο κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ για να περπατήσει στο οριστικό κλείσιμό της.

Γνωρίζουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση ήρθε να ολοκληρώσει το έργο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που διαχρονικά και συστηματικά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εγκατέλειψαν και απαξίωσαν τη ΛΑΡΚΟ.

Γνωρίζουμε ότι το σχέδιο που υλοποιείται στη ΛΑΡΚΟ είναι επιδίωξη μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, για το οποίο στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν από κοινού συμφωνήσει όλοι όσοι κυβέρνησαν.

Γνωρίζουμε ότι ο αντίπαλος είναι δυνατός και αδίστακτος. Επίσης όμως γνωρίζουμε ότι δεν είναι ανίκητος.

Διεξάγουμε έναν μακρόχρονο και πολύμορφο αγώνα έχοντας απέναντι τις κυβερνήσεις, την ΕΕ, δεσμεύσεις, αποφάσεις, νόμους, μεγάλα συμφέροντα, μηχανισμούς στήριξης αυτών. Δεν είναι αμελητέο το γεγονός ότι είμαστε όρθιοι μέχρι σήμερα».

Αναδεικνύοντας τη σημασία της ΛΑΡΚΟ για την περιοχή, ο Π. Πολίτης υπογράμμισε πως «ξέρουμε τι είναι η ΛΑΡΚΟ: Είναι ένα φουγάρο που κάπνιζε 365 μέρες τον χρόνο, 24 ώρες την ημέρα, για 60 χρόνια, και από τον Αύγουστο του 2022 η κυβέρνηση το πάγωσε.

Ενα φουγάρο που γύρω του υπάρχουν χωριά, οικισμοί, οικογένειες εργαζομένων, μια ολόκληρη κοινωνική και οικονομική ζωή.

Η μουντζούρα, η κάπνα, η αντάρα των μεταλλείων, ο θόρυβος, οι εκρήξεις, η λειτουργία της τρομοκρατούσαν τους επισκέπτες.

Αλλά για εμάς που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας κάτω από τον ίσκιο της τσιμινιέρας της ΛΑΡΚΟ είναι ο ήλιος, το φεγγάρι, το φως, το οξυγόνο, η ζωή.

Είναι η εργασία, το σπίτι, ο κοινωνικός κύκλος, ο τόπος μας.

Είναι ο κρίκος που έφτιαξε φιλίες ζωής, που έσμιξε ανθρώπους από διαφορετικά μέρη, με διαφορετικά έθιμα.

Κάτω από αυτήν την τσιμινιέρα γεννήθηκαν σχέσεις αδελφικές, κοινωνικές, ερωτικές. Οι ξένοι μεταξύ μας γίναμε συγγενείς.

Η περιοχή γύρω από τη ΛΑΡΚΟ είναι δεμένη μεταξύ της, γιατί μαζί με τη ζωή συνυπάρχει και το άγχος, συνυπάρχει ο ξαφνικός φόβος μιας έκρηξης, μιας φωτιάς, συνυπάρχουν η θλίψη και η οργή ενός θανατηφόρου ατυχήματος, μιας επαγγελματικής ασθένειας.

Αυτήν τη ζωή προσπαθούμε να σώσουμε οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, να μην την αφήσουμε να χαθεί, να τη βάλουμε σε επανεκκίνηση.

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μας το στερήσει αυτό.

Η ΛΑΡΚΟ είναι ιστορική κληρονομιά της περιοχής μας και θησαυρός της χώρας μας, που έχει μέλλον μπροστά της.

Και γι' αυτόν τον λόγο δεν θα επιτρέψουμε να θάψουν τη ζωή και το μέλλον.

Τώρα δεν είναι ώρα για πολλά και μεγάλα λόγια.

Είναι ώρα όλοι μαζί να σταματήσουμε το έγκλημα, να απαιτήσουμε να μην απολυθούν οι εργαζόμενοι, να επαναλειτουργήσει η ΛΑΡΚΟ.

Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ θέλουμε δουλειά, καμίνια - μηχανές ν' ανάψουνε ξανά».

Συγκινημένος ο Π. Πολίτης έδειξε στους συγκεντρωμένους το φουγάρο που χθες οι απεργοί εργάτες έκαναν να καπνίσει ξανά και τόνισε:

«Δέστε. Σήμερα η αποφασιστική παρουσία σας, η ζεστή ανάσα σας έκανε την τσιμινιέρα να καπνίσει.

Μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω. Μπορούμε να κάνουμε την τσιμινιέρα να καπνίσει ξανά και να μείνει αναμμένη για πολλές δεκαετίες ακόμα.

Ο εργάτης δεν λυγά, αγωνίζεται, νικά. Ο αγώνας μας είναι τίμιος, δίκαιος και θα είναι νικηφόρος.

Αυτό μας δίδαξαν οι προηγούμενες γενιές, οι βετεράνοι της ταξικής πάλης, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ το 1977 που και σήμερα είναι εδώ, με οργανωμένη παρουσία, κάτω από τα πανό της ΛΑΡΚΟ, με τους εκπροσώπους τους, τον πρόεδρο, τον γραμματέα, την Επιτροπή Αγώνα.

Εμείς που μεγαλώσαμε με τα "τραγούδια της φωτιάς", από αυτούς που άναψαν τη φλόγα, ένα πράγμα ξέρουμε καλά να κάνουμε:

Να εργαζόμαστε, να αγωνιζόμαστε και ενωμένοι - αδελφωμένοι να κάνουμε το χώμα ατσάλι.

Αυτό είναι το χρέος μας, η υπόσχεσή μας στους νεκρούς της ΛΑΡΚΟ».

Καταλήγοντας ο Π. Πολίτης αφιέρωσε την απεργιακή συγκέντρωση και συναυλία στον πρώην εργαζόμενο της ΛΑΡΚΟ, Δημήτρη Παυλιώτη, ο οποίος «έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή μετά από πολύχρονη μάχη, αλλά και σε όλους τους νεκρούς εργάτες στη ΛΑΡΚΟ από εργοδοτικά εγκλήματα και ασθένειες, και τόνισε:

«Συνεχίζουμε, επόμενος σταθμός οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις.

Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ θα ανέβουμε στη Λαμία και η φωνή μας θα ακουστεί σε όλη τη χώρα. Η αλληλεγγύη είναι η δύναμη όλων μας».

Αν και η καρδιά του αγώνα χτυπούσε χτες στη Λάρυμνα και τη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της ΛΑΡΚΟ, οι εργαζόμενοι της Στερεάς και της Εύβοιας έστειλαν αποφασιστικό μήνυμα και με τις υπόλοιπες συγκεντρώσεις τους.

Στην Εύβοια, η χτεσινή απεργία και η μαχητική συγκέντρωση που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο στη Χαλκίδα ήταν ακόμη ένας αγωνιστικός σταθμός για τους εργαζόμενους και τα σωματεία στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις της περιοχής, που διεκδικούν από κοινού τοπική κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Επίσης, για πλήθος ακόμη απεργών από τα εργοστάσια και επιχειρήσεις της περιοχής που έδωσαν συνέχεια στις προηγούμενες αγωνιστικές τους κινητοποιήσεις για ουσιαστικές αυξήσεις στα μεροκάματα, για μέτρα ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για τα εργοδοτικά εγκλήματα που θερίζουν, όπως πρόσφατα στα Ναυπηγεία Χαλκίδας και στη SABO. Δίπλα στους εργαζόμενους και στα συνδικάτα του ιδιωτικού τομέα ήταν υγειονομικοί του Νοσοκομείου Χαλκίδας, καθώς και εκπαιδευτικοί, με την ΕΛΜΕ Εύβοιας να προκηρύσσει τρίωρη στάση εργασίας.

Σε συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα με μαζική συμμετοχή στην απεργία της Πρωτομαγιάς κάλεσε στην ομιλία του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, Αντώνης Κούκουρας, ενώ η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με δυναμική πορεία στο κέντρο της Χαλκίδας και αρκετούς απεργούς να αναχωρούν για την απεργιακή συγκέντρωση στη Λάρυμνα.

Πλήθος κόσμου συμμετείχε στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου, των σωματείων και των φορέων της Θήβας, όπου δίπλα στις διεκδικήσεις των εργατών μπήκε και ο αγώνας του λαού της περιοχής ενάντια στις πολιτικές που μαραζώνουν τον τόπο, όπως η κατάργηση του Πρωτοδικείου της Θήβας. Αμέσως μετά τη συγκέντρωση οι εργαζόμενοι και ο λαός της περιοχής μετέβησαν στην Εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας καταλαμβάνοντας το οδόστρωμα και διακόπτοντας την κυκλοφορία. Μαζικό «παρών» έδωσαν οι εργαζόμενοι στη «ΜΟΡΝΟΣ» που διεκδικούν επιχειρησιακή ΣΣΕ και τις προηγούμενες μέρες συμμετείχαν μαζικά στις στάσεις εργασίας που προκήρυξε το Σωματείο τους. Εκεί ήταν και εργαζόμενοι στη ΦΑΜΑΡ ΑΒΕ που επίσης διεκδικούν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις τους μισθούς, καθώς και απεργοί από τις μεγάλες βιομηχανίες και τα εργοστάσια στο Σχηματάρι και τα Οινόφυτα.

Μαχητική ήταν επίσης η απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς, όπου συμμετείχαν οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου Λιβαδειάς. Να δυναμώσει ο αγώνας για αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, για ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια, κάλεσε στην ομιλία του ο Κώστας Κολιούσης, πρόεδρος του ΕΚ Λιβαδειάς, ενώ η απεργιακή συγκέντρωση κατέληξε στα ΚΤΕΛ, απ' όπου αναχώρησαν τα λεωφορεία για τη συγκέντρωση στη ΛΑΡΚΟ.

Το δικό τους απεργιακό μήνυμα έστειλαν οι εργαζόμενοι της Φωκίδας, συμμετέχοντας στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου στην Αμφισσα και στην πορεία που ακολούθησε.