ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Το Σάββατο 16 Σεπτέμβρη 2017 και ώρα 11 το πρωί, στο Τρίτο Νεκροταφείο, θα τελεστεί το 40ήμερο πολιτικό μνημόσυνο στη μνήμη του αγαπημένου μου πατέρα ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

Ο πατέρας μου γεννήθηκε στις 27 Ιούλη 1924. Το 1939 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1940 μέλος του ΚΚΕ, το 1942 ιδρυτικό μέλος της νεολαίας του ΕΑΜ. Η δράση του συνδικαλιστική ως γραμματέας της εργοστασιακής επιτροπής στο εργοστάσιο «Σιγάρα». Ταυτόχρονα αναλαμβάνει και καθοδηγητικό όργανο στα υφαντουργεία της περιοχής του. Απολύεται από το εργοστάσιο για τη δράση του και βγαίνει στην παρανομία. Το 1943 και 1944 παίρνει ενεργό μέρος στις κινητοποιήσεις και τις μάχες του ΕΛΑΣ σε Αθήνα και Αιγάλεω.

Μετά τα Δεκεμβριανά μπήκε στην Πολιτοφυλακή Χαϊδαρίου, πήρε μέρος στις μάχες που διαρκούν 33 μέρες. Συλλαμβάνεται από Αγγλους στο Μεταξουργείο και μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας τον αφήνουν. Συλλαμβάνεται πάλι το Μάη του 1945, βασανίζεται, αλλά δεν ομολογεί, αφήνεται πάλι.

Και στις 27 Ιούνη 1945 πιάνεται, βασανίζεται και κλείνεται στις φυλακές μέχρι τον Οκτώβρη του 1959. Αβέρωφ, Ζάκυνθο, Αίγινα, Γυάρος - Πάτρα, ξανά Γυάρο στα κτίρια και τέλος Αίγινα, όπου ελευθερώνεται με αναστολή.

Το Μάρτη του 1947 που δικάστηκε, κατά την προανάκρισή του, τη φυλάκισή του και στη δίκη του, δεν ομολογεί και κρατά την ιδιότητά του σαν Κομμουνιστής. Σε όλη τη διάρκεια της φυλάκισής του η θέση του είναι πάντα μαζί με το Κόμμα, δεν ταλαντεύτηκε ούτε έκανε πίσω στιγμή, ενώ στην ιδεολογική πάλη πήρε μέρος υπέρ του Κόμματος και ενάντια στη διάσπαση.

Βγαίνοντας από τη φυλακή, εντάσσεται στις γραμμές της ΕΔΑ ως μέλος. Μετατίθεται στο Συνδικαλιστικό τομέα Αθηνών στα Σωματεία. Για τη δράση του, συλλαμβάνεται και δικάζεται πολλές φορές. Το 1963 προτείνεται για δημοτικός σύμβουλος και εργάζεται για τον τότε συνδυασμό με δήμαρχο τον Μαυροθαλασσίτη.

Στις 21 Απρίλη 1967 συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στο γήπεδο της ΑΕΚ και από εκεί στη Γυάρο, εκεί εργάζεται σε ό,τι του αναθέτει η Οργάνωση και τάσσεται εξαρχής υπέρ των κομματικών αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας του ΚΚΕ το 1968. Τον Οκτώβρη του 1970 βγαίνει από την εξορία ανυποχώρητος και συνεχίζει τον αγώνα παρά τις δυσμενείς συνθήκες εκείνης της εποχής.

Το 1974 είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Κεντρικής Οργάνωσης στο Αιγάλεω. Από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΣΑΚ Αιγάλεω και στη συνέχεια μέλος του Ομοσπονδιακού Γραφείου Οικοδόμων. Εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος για τρεις τετραετίες. Συγκροτούν με άλλους συντρόφους το Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ Αιγάλεω.

Το 1983 εκλέγεται αντιπρόεδρος του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ Αιγάλεω και πρόεδρος από το 1984 έως το 1987. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΕΑΕΑ συγκροτεί και καθοδηγεί τη Νομαρχιακή Επιτροπή Δυτικής Αττικής ως υπεύθυνος. Το Μάη του 1998 είναι υπεύθυνος του τμήματος της ΚΟΑ. Το 2001 αναλαμβάνει γραμματέας της Κεντρικής Ομάδας Αντιστασιακών.

Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του δρούσε με συνέπεια, έκανε καθοδηγητική διαφωτιστική δουλειά στον κόσμο. Διακινούσε τον «Ριζοσπάστη» καθημερινά. 77 χρόνια Κομματική ζωή, τίμησε την ιδιότητά του ως Κομμουνιστής. Εζησε και έφυγε κομμουνιστής.

Στη μνήμη του η οικογένειά του προσφέρει 200 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Αγίου Σπυρίδωνα Αιγάλεω.