Από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης θέλουμε, άλλη μια φορά, να απευθυνθούμε στο λαό και να τονίσουμε ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξει ριζική αλλαγή πορείας, ότι υπάρχει δρόμος ανάπτυξης που μπορεί να ικανοποιήσει τις κοινωνικές ανάγκες, ότι ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης που οδηγεί πλατιά λαϊκά στρώματα σε συνεχείς θυσίες δεν είναι μονόδρομος.

Οι φετινές διακηρύξεις στη ΔΕΘ του πρώην πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και άλλων αστικών κομμάτων, επαναλαμβάνουν τα γνωστά χιλιοειπωμένα εργαλεία και μέσα που θα διασφαλίσουν τάχα αυτόν το στόχο: Την προσέλκυση επενδύσεων που θα εστιάζουν στην καινοτομία και στην ποιότητα του παραγόμενου εμπορεύματος, την αξιοποίηση των κρατικών επενδύσεων και των μεγάλων κοινοτικών πακέτων χρηματοδότησης, την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων που καθυστερούν.

Διαβάστε μια παλιά ομιλία του Σημίτη και του Καραμανλή στη ΔΕΘ και θα εντοπίσετε εύκολα όλα αυτά που σερβίρονται ως φρέσκες ιδέες και δήθεν νέο μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Θυμηθείτε πόσα δισ. ευρώ διοχετεύθηκαν στη χώρα με το Β' και το Γ' ΚΠΣ, με το ΕΣΠΑ, με τα προγράμματα ενίσχυσης της καινοτομίας;

Με το Γ' ΚΠΣ διοχετεύτηκαν πάνω από 45 δισ. ευρώ, με το ΕΣΠΑ 2007 - 2013 πάνω από 40 δισ. ευρώ. Μέσα απ' αυτά τα προγράμματα διοχετεύτηκαν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση της καινοτομίας και για την προώθηση των νέων τεχνολογιών. Ωστόσο, τελικά τι κέρδισε ο λαός μέσα από αυτήν τη χρηματοδότηση;

Θυμηθείτε, επίσης, τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, διπλάσιους της Ευρωζώνης μέχρι την εκδήλωση της βαθύτερης μεταπολεμικής κρίσης του 2008 στην ελληνική οικονομία.

Τώρα πια δύσκολα μπορούν να ξεγελάσουν το λαό. Ολο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι ο δρόμος ανάπτυξης με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος όχι μόνο δεν συμβαδίζει, αλλά αντιστρατεύεται τη λαϊκή ευημερία.

Ολο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι όσο βαδίζουμε σ' αυτόν το δρόμο, οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι θα έχουν νέες απώλειες και στη φάση της νέας κρίσης, για να ανακάμψουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων και στη φάση της ανάπτυξης για να αυξηθούν τα κέρδη και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά τους.

Δεν υπάρχει πολιτική διαχείρισης και «μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης» που να μπορεί να οδηγήσει σε έναν καπιταλισμό χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και ανεργία, χωρίς την απαίτηση του κεφαλαίου να υπάρχει ψαλίδα ανάμεσα στην αύξηση της παραγωγικότητας και του μισθού, χωρίς ξεζούμισμα των εργαζομένων.

Γι' αυτό και η αντιλαϊκή επίθεση για τη στήριξη των κερδών του κεφαλαίου, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αλλά όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και των ΗΠΑ. Αφορά τη Βρετανία και τη Δανία που έχουν εθνικό νόμισμα.

Για παράδειγμα, πρόσφατα, στη Μ. Βρετανία από το 2008 τα συσσίτια των φτωχών (τράπεζες τροφίμων) έχουν αυξηθεί ραγδαία και μόνο το 5% από αυτούς που σιτίζονται εκεί είναι άστεγοι. Επίσης, στη Δανία της κορόνας τα όρια συνταξιοδότησης έχουν ανέλθει στα 67 χρόνια με άμεση προοπτική να φτάσουν τα 68 και ιδιωτικοποιήθηκε η αντίστοιχη ΔΕΗ και δεκάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι «είδαν την έξω πόρτα».

Η αντιλαϊκή επίθεση συνεχίζεται επίσης στη Γαλλία και στην Ιταλία που δεν έχουν τρόικα και μνημόνιο. Γι' αυτό και εφαρμόζεται σ' όλη την ΕΕ η στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ομίλων.

Το πού οδηγεί αυτός ο δρόμος και η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων το ξέρουμε πολύ καλά στη χώρα μας. Οι άνεργοι έχουν ξεπεράσει το 1,5 εκατομμύριο, ενώ στις νεότερες ηλικίες σχεδόν 1 στους 2 δεν μπορεί να βρει δουλειά.

Το λαϊκό εισόδημα έχει υποχωρήσει σχεδόν 25% και αν υπολογίσουμε την αύξηση των φόρων και την εκτίναξη του κόστους ζωής, οι εργαζόμενοι έχουν απολέσει το μισό βιοτικό τους επίπεδο.

Αποτελεί πρόκληση να παρουσιάζει ο Αλ. Τσίπρας ως επίτευγμα της κυβερνώσας Αριστεράς ότι διασφάλισε ένα πιάτο φαΐ σε 30.000 οικογένειες που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, την ώρα που την περίοδο της κρίσης επενδύθηκαν 140 δισ. στο εξωτερικό απ' την εγχώρια άρχουσα τάξη των καπιταλιστών.

Αποτελεί πρόκληση να εμφανίζει ως απάντηση στην ανεργία τις 8μηνες συμβάσεις εργασίας με συνθήκες γαλέρας, για να γίνεται ανακύκλωση των ανέργων. Κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί ξανά απ' τις διακηρύξεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, των υπόλοιπων αστικών κομμάτων.

Σήμερα γνωρίζουμε τι έρχεται την επόμενη μέρα των εκλογών, στις 21 Σεπτέμβρη. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ , ΑΝΕΛ έχουν ψηφίσει και αποδεχθεί τη θέση του Γ' μνημονίου, ότι η Ελλάδα θα σχεδιάσει και θα εφαρμόσει ένα ευρύ φάσμα μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και στην αγορά εμπορευμάτων με πλήρη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της ΕΕ, δηλαδή την κατάργηση ακόμη περισσότερων κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

Βλέπουμε, επίσης, την πιθανότητα να εκδηλωθεί νέα διεθνής συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση με βάση τα σημάδια της επιβράδυνσης της Κίνας, της ύφεσης στην Ιαπωνία, της αύξησης της ανισομετρίας στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.

Ο,τι και να μας λένε σήμερα, έχουν υπογράψει πως μέσα στο Φθινόπωρο, δηλαδή αμέσως μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί θα καταθέσει το νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής 2016 - 2019 το οποίο θα περιέχει.

Μέτρα ύψους περίπου 3-4 δισ. ευρώ αναμένονται να ψηφιστούν αμέσως μετά τις εκλογές. Απ' αυτά, μέτρα 2 δισ. ευρώ πρέπει να ψηφιστούν μέχρι τον Οκτώβρη και είναι τελείως νέα, δηλαδή δεν έχει ακόμα καθοριστεί το περιεχόμενό τους. Μετά τις εκλογές, όποια και να είναι η κυβέρνηση, θα προχωρήσει στην υλοποίηση των περίφημων μηχανισμών ημιαυτόματης περικοπής δαπανών όταν δεν πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι που προβλέπονται . Οταν οι στόχοι των τεράστιων πλεονασμάτων δεν πιάνονται, θα λαμβάνονται, από ένα συμβούλιο σοφών, νέα μέτρα, νέες περικοπές δαπανών για να προκύπτουν αρκετοί πόροι για τη χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου.

Το νέο Μνημόνιο προβλέπει νέα φοροεπιδρομή στο λαό. Ο ΕΝΦΙΑ μονιμοποιείται, η εισφορά αλληλεγγύης αυξάνεται σημαντικά και γίνεται μόνιμη. Οι αυτοαπασχολούμενοι φορολογούνται απ' το πρώτο ευρώ. Οι αγρότες βρίσκονται στο στόχαστρο μιας πραγματικής φορολογικής καταιγίδας με εκτίναξη της άμεσης φορολογίας, ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια, κατάργηση αφορολόγητου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύει χωρίς ντροπή τον κόσμο, λέγοντας πως το μνημόνιο που συνέταξε και που συνυπέγραψαν όλοι μαζί είναι καλύτερο απ' τα προηγούμενα γιατί δεν μειώνει άμεσα το μισθό. Αλήθεια, τα 2 δισ. ευρώ αύξηση των έμμεσων φόρων μέσα απ' την αύξηση του ΦΠΑ δεν την πληρώνουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα απ' τον εργατικό - λαϊκό μισθό; Μόνο απ' την αύξηση του ΦΠΑ του Μνημονίου Τσίπρα, η μέση εργατική οικογένεια χρεώνεται σχεδόν 1.000 ευρώ το χρόνο. Και βέβαια αποτελούν περασμένα ξεχασμένα όσα έχασε ο μισθωτός τα προηγούμενα χρόνια.

Διακηρυγμένος στόχος τους είναι να αυξηθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα φθάσουν στο 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και θα παραμείνουν εκεί για να βρεθούν πόροι χρηματοδότησης των μονοπωλιακών ομίλων. Και για να γίνει αυτό απαιτείται πρόσθετη αύξηση των φόρων και πρόσθετη μείωση των κρατικών δαπανών που θα φτάνουν αθροιστικά στα 8 δισ. Ο λογαριασμός μόνο αυτών των μέτρων ανέρχεται σε περίπου τις 2.500 ευρώ το χρόνο επιπλέον για τη μέση τετραμελή οικογένεια.

Ο κ. Τσίπρας ισχυρίζεται πως το Μνημόνιό του είναι φιλολαϊκό γιατί πέτυχε μικρότερα πλεονάσματα. Το μικρό έλλειμμα φέτος και τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα απ' το 2018 και μετά απλά αντανακλούν τις γενικότερες συνθήκες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Μια οικονομία σε κρίση δεν μπορεί να διασφαλίσει μεγάλα πλεονάσματα. Η ίδια η συμφωνία που υπέγραψε ξεκαθαρίζει την πραγματικότητα. Κυρίως όμως η συζήτηση αυτή θέλει να συγκαλύψει πως τα πλεονάσματα του 3,5% του ΑΕΠ για όλη την περίοδο αποπληρωμής θα το πληρώσει ο ελληνικός λαός, με συνεχή δυσβάσταχτα μέτρα.

Με αυτό το μανδύα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, προετοιμάζεται η φοροεπίθεση στα λαϊκά στρώματα που βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας, λ.χ. αυτοαπασχολούμενους κ.λπ. Ο πραγματικός αντίπαλος των εργαζομένων, το μεγάλο κεφάλαιο δεν θα φορολογηθεί καθώς το πλαίσιο της νόμιμης φοροαποφυγής των ομίλων, από τις νόμιμες φοροαπαλλαγές και τους αναπτυξιακούς νόμους μέχρι τις τριγωνικές πωλήσεις, την υπερτιμολόγηση εισαγωγών και τους φορολογικούς παραδείσους, παραμένει ενεργό.

Βασικό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως η νέα συμφωνία για πρώτη φορά ανοίγει το ζήτημα απομείωσης του δημόσιου χρέους. Ομως, η αλήθεια βρίσκεται στον αντίποδα. Δεσμεύτηκαν πως «δε θα γίνει κούρεμα του χρέους» και πως η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να το αποπληρώσει, περιορίζοντας την όποια αναδιάρθρωση σε ένα «άπλωμα» των δανειακών υποχρεώσεων σε περισσότερα χρόνια, που θα συνοδευθεί με νέα αντιλαϊκή επίθεση όπως έγινε με το «κούρεμα» - PSI. Ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει ένα χρέος το οποίο δε δημιούργησε και από το οποίο δεν ωφελήθηκε ο ίδιος.

Οι συνταξιούχοι θα δουν νέες, ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις, συνολικού ύψους πάνω από 2 δισ. ευρώ μέχρι το 2016. Εκτός απ' την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης μέσα απ' τη φόρμουλα της ποινικοποίησης κάθε πρόωρης συνταξιοδότησης, τις αυξήσεις στις κρατήσεις των συντάξεων ετοιμάζονται νέα επιπρόσθετα μέτρα, όπως η κατάργηση του ΕΚΑΣ και η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος.

Στόχος, των αλλαγών του Ασφαλιστικού, η μεταφορά των ασφαλιστικών βαρών στις πλάτες των εργαζομένων στη γραμμή της ανταποδοτικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπει τις πολλαπλές προηγούμενες δεσμεύσεις του σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις, όταν δήλωνε πως δεν θα προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού, των περιφερειακών αεροδρομίων. Μετά τις εκλογές ετοιμάζεται η δημιουργία ενός ταμείου αποκρατικοποιήσεων, όπου «θα εισρεύσουν περιουσιακά στοιχεία 50 δισ.», με τους ποσοτικούς στόχους αποκρατικοποιήσεων να αυξάνονται, ενώ και μέσα σ' αυτά τελικά θα ενταχθούν και οι εγχώριοι ορυκτοί πόροι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπατά το λαό, όταν ισχυρίζεται πως το νέο πρόγραμμά του περιλαμβάνει μόνο εννέα ιδιωτικοποιήσεις, σε αντίθεση με προηγουμένως, αποτελεί πολιτική εξαπάτηση, αφού το τι και πώς θα ιδιωτικοποιηθεί είναι τελείως ανοικτό.

Μετά τις εκλογές έρχεται και η κατεδάφιση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει, ενώ ανοίγει και ο δρόμος για την πάγια επιδίωξη του κεφαλαίου για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Η επίκληση στις «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ» γίνεται για να «μασκαρευτούν» τα νέα μέτρα με ένα προσωπείο εκσυγχρονισμού και πολιτισμού, συγκαλύπτοντας πως σε ολόκληρη την ΕΕ τα δικαιώματα των εργαζομένων βρίσκονται στο στόχαστρο και αποδομούνται συστηματικά.

Για να κρύψουν αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να εμφανιστούν ως οι καλύτεροι διαχειριστές αυτής της κατάστασης.

Η ΝΔ εστιάζει στα περιβόητα «ισοδύναμα μέτρα» και μιλά για αναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, απ' τη μεριά του, μιλά για τα «ανοικτά μέτωπα» της συμφωνίας, που με τον κατάλληλο τρόπο μέχρι και φιλολαϊκά μπορεί να γίνουν. Ισχυρίζεται πως με το δικό του «παράλληλο πρόγραμμα», τα πράγματα θα είναι καλύτερα για το λαό.

Τι προσπαθούν να κάνουν; Επικεντρώνουν σε ορισμένες επιμέρους πλευρές της νέας συμφωνίας επιδιώκοντας να αποδεχτεί ο λαός ως μονόδρομο την πορεία που τον οδηγεί στη φτώχεια, στη χρεοκοπία. Αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται. Με τα δύο προηγούμενα Μνημόνια τα λαϊκά στρώματα έχασαν περίπου το 40%-50% του βιοτικού τους επιπέδου. Το νέο Μνημόνιο Τσίπρα έρχεται να προσθέσει νέα πρόσθετα βάρη σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις, φόρους, κόστος ζωής που αθροιστικά φτάνουν στο 20%.

Καλούν το λαό να αποδεχτεί το ύψος της θυσίας και απλά να διαλέξει την τσέπη απ' την οποία θα του το πάρουν ή την ειδική ομάδα που θα το υποστεί, προσπαθώντας να διαχωρίσει τους εργαζόμενους μεταξύ τους αν θα είναι η δεξιά ή η αριστερή τσέπη, ο ένας κλάδος ή ο άλλος. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ο ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αποδέχονται το ότι ο λαός θα πληρώσει το μέτρο και εμφανίζουν ως δίλημμα το ψεύτικο ερώτημα: Σε ποια άλλη τσέπη του λαού σας θέλετε να μεταφέρουμε το κόστος; Μήπως αντί τον ΦΠΑ στην εκπαίδευση, θέλετε φορολόγηση του κρέατος ή φορολόγηση των τσιγάρων αυτό είναι το ψεύτικο κι αποπροσανατολιστικό δίλημμα...

Μεγάλες θυσίες θα υποστεί ο λαός και αν αντί για την καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ επιλέξει την καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής. Οσο ο στόχος παραμένει η καπιταλιστική ανάπτυξη, η αύξηση των κερδών των ομίλων, οι θυσίες του λαού δεν πρόκειται να σταματήσουν. Το ζήτημα δεν είναι να διαλέξουμε αν ο λαός θα χρεοκοπήσει με εσωτερική και εξωτερική υποτίμηση. Το ζήτημα είναι να βαδίσουμε στο δρόμο της πραγματικής ανατροπής.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και καλεί το λαό να οργανώσει την πάλη του, να προετοιμάσει την αντεπίθεσή του για ρήξη με την καπιταλιστική εκμετάλλευση και εξουσία. Το ΚΚΕ είναι η δύναμη που μπορεί να οδηγήσει στον πραγματικά διαφορετικό, ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας. Με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.

Η πρόταση του ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία που διασφαλίζει κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση απ' την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση. Είναι η μόνη πραγματική εναλλακτική διέξοδος για το λαό, ικανή να αξιοποιήσει και να αναπτύξει παραπέρα τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελος του λαού.

Η Ελλάδα έχει προϋποθέσεις (βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, ορυκτό πλούτο, ειδικευμένο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό) να παράγει το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων που έχει ανάγκη ο λαός. Και από εκεί να συνάψει σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με άλλες χώρες. Αυτές οι δυνατότητες άλλοτε περιορίζονται ή στρεβλά αξιοποιούνται, άλλοτε πιο μαζικά υπονομεύονται γιατί υποτάσσονται στο καπιταλιστικό κέρδος, στην ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, στις δεσμεύσεις και εξαρτήσεις που υπάρχουν απ' την της ΕΕ.

Η αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνάμεων χρειάζεται επομένως τη λύτρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας - εξουσίας. Αυτή είναι η μοναδική πρόταση που μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας εξασφαλίζει τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας.

Είναι ο μοναδικός δρόμος, που αποτρέπει την επικίνδυνη συμμετοχή της χώρας στα στρατιωτικά σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ που στρέφονται σε βάρος των λαών, είναι ο μοναδικός δρόμος για να μην εμπλακούμε στο κουβάρι των αντιθέσεων των ιμπεριαλιστών που τσακώνονται άγρια μεταξύ τους για το πώς θα μοιράσουν τους δρόμους του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, δρόμοι που πάντα ήταν στρωμένοι με το αίμα των λαών.

Μια τέτοια πορεία ανατροπής δεν θα είναι μοναχική κι αποκομμένη, όπως ισχυρίζονται όλα τ' άλλα κόμματα που υπερασπίζονται τον καπιταλισμό. Θα στηριχτεί στην πάλη και την αλληλεγγύη άλλων λαών, κινημάτων και χωρών που θα βαδίσουν στον ίδιο δρόμο.

Για να ανοίξει αυτός ο δρόμος, το ΚΚΕ πρωταγωνιστεί για την οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε κλάδο, κάθε γειτονιά πόλη και χωριό της πατρίδας μας. Απέναντι σε όποια κυβέρνηση και να αναδειχθεί μετά τις εκλογές το ΚΚΕ θα αποτελέσει τη μοναδική εγγύηση λαϊκής αντιπολίτευσης μέσα και έξω από τη Βουλή, με γραμμή σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του.